Εκτός βέβαια των θυμάτων! Τα οποία, είτε λόγω της επί 24ώρου βάσεως κατατρομοκράτησης, την οποία υφίσταντο είτε λόγω των πολλαπλών εκβιασμών (πρόστιμων, κλπ), εξαναγκάζονταν να εμβολιαστούν. Εξαναγκασμό, που, στη συνέχεια οι Μέγκελε-γιατροί, κατά την πάγια νεοταξική συνταγή, παμπονήρως μετονόμασαν την υποχρεωτικότητα σε «οφειλή» των εμβολιασθέντων.
Εκείνοι όμως, που, παράλληλα με τους γιατρούς, σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογούνται, είναι κάποιοι δεσποτάδες και γενικότερα κληρικοί Τέτζελοι. Οι οποίοι ανέλαβαν εργολαβικά το έργο της διαφήμισης των δολοφονικών εμβολίων. Δεδομένου ότι ούτε τους ανθρώπους, την σωτηρία των οποίων επωμίστηκαν, ντρέπονται, αλλά ούτε και το Θεό, στο όνομα του οποίου ανέλαβαν την διαφύλαξη του ποιμνίου τους, ευλαβούνται.
Βέβαια οι δεσποτάδες ισχυρίζονται ότι ακολουθούσαν τους επιστήμονες γιατρούς. Κι όμως δεν φαίνονται τόσο αφελείς, ώστε να μην προβληματίστηκαν απ’ το γεγονός ότι οι γιατροί αυτοί ήταν πολλαπλά δικτυωμένοι και παχυλά, όπως και οι δημοσιοκάφροι, αμειβόμενοι. Πράγμα, που, όπως ειπώθηκε, μπορεί να ισχύει και περί των δεσποτάδων. Οπότε το μέγεθος της προδοσίας τους ξεπερνάει κάθε όριο.
Ιδιαίτερα, όταν έσπευδαν να συμμορφωθούν με τις σχετικές με τη λειτουργία των ναών επιταγές της νεοταξικής κυβέρνησης. Φθάνοντας στο κατάντημα να τιμωρούν ιερείς ( σσ. ακόμη και τίς παπαδιές τους...), επειδή δεν συμμορφώνονταν με τις παράλογες και αντίχριστες κυβερνητικές εντολές.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ιερέα- γιατρού π. Στυλιανού Καρπαθίου, εναντίον του οποίου κινήθηκε δικαστική δίωξη με το ερώτημα της καθαίρεσης. Επειδή ο π. Στυλιανός, ως γιατρός και ιερέας, σεβόμενος τον όρκο του Ιπποκράτη, αλλά και την, έναντι του Θεού, πνευματική ευθύνη για το ποίμνιό του και τους συνανθρώπους του, γενικότερα, ακλούθησε την φωνή του χρέους και όχι τις δολοφονικές εντολές του νεοταξικού πολιτικού κατεστημένου.
Απ’ όσο μπορώ να θυμάμαι το κατηγορητήριο, που του απηύθυναν ήταν ιδιαίτερα πομπώδες και φανφαρονικό, με εξεζητημένες φράσεις και λέξεις, προκειμένου να εντυπωσιάζει τους αφελείς. Και παρουσίαζε ως υβριστική εναντίον κάποιων δεσποτάδων την επιχειρηματολογία του π. Στυλιανού σχετικά με το από ηθικής -και όχι μόνο- πλευράς προβληματικό περιεχόμενο των εμβολίων.
Όταν κάποιοι έχουν, σχετικά με κάποιο θέμα, διαφωνίες, αντιπαραβάλλουν τα επιχειρήματά τους. Και δεν λέει ο καθένας: Εμένα δεν μου χρειάζονται επιχειρήματα. Έχω τους νόμους, τους οποίους μπορώ να τους εφαρμόζω, όπως με βολεύει.
Και το πώς οι δεσποτάδες εφαρμόζουν νόμους και κανόνες, προκειμένου να απονείμουν «δικαιοσύνη» έχει καταστεί διαβόητο.
Γεγονός, για το οποίο αποφαίνονται περίφημοι για την εντιμότητά τους επίσκοποι. Όπως οι μακαριστοί Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος και Φλωρίνης Αυγουστίνος. Εκ των οποίων ο πρώτος μας πληροφορεί ότι η «δικαιοσύνη» των δεσποτάδων είναι πιο βάρβαρη ακόμη και απ’ αυτήν των βάρβαρων Σαρματών και Σκυθών. Ενώ ο δεύτερος μας επισημαίνει πως «οι δεσποτάδες εφαρμόζουν κυκλώπειο δίκαιο»!
Η κατά του π. Στυλιανού δικαστική δίωξη παραπέμπει, κατ’ αρχήν στον σκοτεινό μεσαίωνα και τη βάρβαρη Ιερή Εξέταση. Κατά την οποία περίφημοι επιστήμονες (Γαλιλαίος, κλπ) διέτρεξαν τον έσχατο κίνδυνο και άλλοι υπέστησαν μαρτύρια ή κάηκαν επί της πυράς (Τζιορντάνο Βρούνο, κλπ). Επειδή ήρθαν αντιμέτωποι με την στενοκεφαλιά και την εγκληματικότητα των ιεροεξεταστών.
Επίσης η κατά του π. Στυλιανού δικαστική δίωξη μας θυμίζει την ενώπιον του Πιλάτου (εικόνα) παραπομπή του Χριστού, προκειμένου να επικυρωθεί η απ’ το ιουδαϊκό συνέδριο θανατική του καταδίκη. «Εγώ, τους είπε ο Πιλάτος, δεν βρίσκω στον άνθρωπο αυτόν καμιά ενοχή». Αλλά εκείνοι φώναζαν: «εμείς νόμον έχομεν και κατά τον νόμον ημών οφείλει αποθανείν»!
Είναι εξόχως ενδιαφέρον να επισημάνουμε ότι ο ειδωλολάτρης Πιλάτος, σε αντίθεση με τη μαφία του εβραϊκού συνεδρίου, προσδιόρισε το ελατήριο του τυφλού εναντίον του Χριστού μίσους: «Ήδει», μας λέει το Ευαγγέλιο, «ότι ΔΙΑ ΦΘΟΝΟΝ παρέδωκαν αυτόν»!
Και είναι χαρακτηριστικό ότι και ο μακαριστός μητροπολίτης Παντελεήμων Φωστίνης επισημαίνει ότι ο φθόνος σπρώχνει κάποιους δεσποτάδες στην εξόντωση όχι μόνο ιερέων, αλλά και μεγάλων αγίων συναδέλφων τους (Χρυσόστομος, Νεκτάριος, κλπ), Όταν τους επισκιάζουν και αισθάνονται ότι συνθλίβεται η μεγαλειότητα της αλαζονείας τους!…
Διαχρονική ετυμηγορία: Οι σταυρωτές και οι ιεροεξεταστές καταποντίζονται. Ενώ οι «ένεκεν αληθείας και δικαιοσύνης δεδιωγμένοι» μακαρίζονται!…