Το μοναδικό κίνητρο για τον εμβολιασμό οποιουδήποτε θα πρέπει να είναι η προσωπική του προστασία ύστερα από σωστή ενημέρωση από τον γιατρό του. Η υποχρεωτικότητα εκτόξευσε τη δυσπιστία των πολιτών έναντι των εμβολίων, ακριβώς όπως είχε προειδοποιήσει την κυβέρνηση η Επιτροπή Βιοηθικής.

Εμείς οι ίδιοι οι γιατροί, με έναν τόσο λάθος χειρισμό, χάσαμε την εμπιστοσύνη των πολιτών και δώσαμε υπόσταση στο αντιεμβολιαστικό κίνημα, το οποίο προσπαθούσαμε να καταπολεμήσουμε εδώ και χρόνια…

Βρήκαν λοιπόν έναν εύκολο αποδιοπομπαίο τράγο, περνώντας το μήνυμα προς τον κόσμο ότι “ο ανεμβολίαστος σου παίρνει το κρεβάτι”, “ο ανεμβολίαστος επιβαρύνει το σύστημα υγείας”. Και αυτό προκειμένου να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από την απόλυτη αποτυχία ως προς τη διαχείριση της πανδημίας σε όλα τα επίπεδα.

Oποιος αισθάνεται ασφαλής επειδή εμβολιάστηκε ας δει τους εμβολιασμένους ασθενείς που προσήλθαν επειγόντως στο νοσοκομείο λόγω καρδιολογικού προβλήματος και βρέθηκαν να νοσηλεύονται στην κλινική Covid γιατί προέκυψαν θετικοί. Και σκεφτείτε να έχετε πάθει έμφραγμα, να βρεθείτε στην κλινική Covid και να εφημερεύει γυναικολόγος…

Πάνω από όλα, όμως, ευθυνόμαστε εμείς οι γιατροί που τα αποδεχτήκαμε όλα αυτά, που πετάξαμε έξω από το παράθυρο τον κώδικα ιατρικής ηθικής και δεοντολογίας, και ξεχάσαμε ολοσχερώς τον όρκο που δώσαμε όταν ορκιστήκαμε γιατροί…

Το παράδειγμα του Γ.Ν. Καρπενησίου, όπου διορίστηκα όταν ξεκίνησε η πανδημία, είναι χαρακτηριστικό. Παρά το γεγονός ότι είναι ένα μικρό περιφερειακό νοσοκομείο, μπόρεσε να αντεπεξέλθει εντυπωσιακά καλά στα περιστατικά Covid.

Kαι αυτό οφείλεται σε μερικούς καλούς γιατρούς, που με αυταπάρνηση ήταν κάθε ημέρα εκεί. Ομως, με τη θέσπιση των αναστολών εργασίας, έμεινε το Νοσοκομείο Καρπενησίου με έναν αναισθησιολόγο, από τέσσερις που είχε, με έναν ακτινολόγο από δύο, έκλεισε τον Σεπτέμβριο το μικροβιολογικό εργαστήριο για την εξυπηρέτηση των εξωτερικών ασθενών λόγω αναστολής προσωπικού και έμεινε η παθολογική κλινική χωρίς διευθυντή. Ολα αυτά για την προστασία της δημόσιας υγείας…

Και η προστασία της δημόσιας υγείας συνεχίστηκε… ανελέητα από τους διοικούντες, σε τέτοιον βαθμό ώστε να αφήσουν όλη την περιφέρεια χωρίς κανέναν αναισθησιολόγο για δύο ολόκληρα 24ωρα…

Κατάπτυστο μόνο μπορώ να χαρακτηρίσω το γεγονός ότι ο πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου του νοσοκομείου μας, αντί να εναντιωθεί σε όλο αυτό που γίνεται, γνωμοδότησε ότι μπορεί ένας μοναδικός αναισθησιολόγος να βάζει τακτικά χειρουργεία και δεν ευθύνεται (λέει) εάν δεν μπορεί να συνδράμει στο επείγον! Και αυτό κατά παράβαση κάθε πρωτοκόλλου ασφαλείας της τρέχουσας νομοθεσίας, κατά παράβαση της λογικής…

Βασιζόμαστε στο φιλότιμο και στην αυταπάρνηση 

Ο ένας και μοναδικός πλέον ακτινολόγος μας γνωματεύει τις αξονικές των ασθενών από το σπίτι, όταν μπορεί, γιατί φυσικά και δεν μπορεί να εφημερεύει 30 ημέρες τον μήνα. Βασιζόμαστε στο φιλότιμο και στην αυταπάρνηση των τεχνολόγων του τμήματος για να προσέλθουν εκτός ωραρίου να κάνουν επείγουσα αξονική…

 

Δεν είναι όμως τελικά καθόλου τυχαίο, αν το σκεφτεί κανείς, πως φτάσαμε μέχρι εδώ. Οταν οι διοικητές των νοσοκομείων διορίζονται με κομματικά κριτήρια από την εκάστοτε κυβέρνηση, χωρίς κανένα εχέγγυο, χωρίς αξιολόγηση και χωρίς εμπειρία στη διοίκηση και διαχείριση μονάδων υγείας, και τα νοσοκομεία χρησιμοποιούνται ως μηχανισμός εξασφάλισης ψήφων για το κόμμα και τον εκάστοτε διοικητή.

Κάθε διοικητής γνωρίζει ότι έχει ημερομηνία λήξης, και για αυτό και μεταξύ δύο δαπανών θα επιλέξει αυτήν που θα κάνει εντύπωση και όχι αυτήν που είναι απαραίτητη.

Στο δικό μας νοσοκομείο, λοιπόν, δαπανήθηκαν χιλιάδες ευρώ για ένα μηχάνημα PCR που πολυδιαφημίστηκε, αλλά τελικά δεν εξυπηρετεί τον πληθυσμό. Ομως, η αναβάθμιση του συστήματος οξυγόνου αγνοήθηκε, όπως και τα πολύ πιο σοβαρά προβλήματα που αφορούν την ασφάλεια των ασθενών σε τμήματα που ήδη υπάρχουν.

Λέγεται ότι στο νοσοκομείο θα δημιουργηθεί ΜΕΘ. Καμία αντίρρηση. Ομως, δεν μπορεί να φτιάχνεις το ρετιρέ, όταν καταρρέει το ισόγειο. 

Οταν από το νοσοκομείο έφυγαν δύο ουρολόγοι τα τελευταία δύο χρόνια, που πραγματικά χρειάζονται για τον γερασμένο πληθυσμό της Ευρυτανίας, όταν δεν έχουμε παθολόγους, δεν έχουμε αναισθησιολόγους να γίνουν σωστά τα τακτικά χειρουργεία και που έχουμε έναν και μοναδικό ακτινολόγο…

Το νοσοκομείο λοιπόν πάει για κλείσιμο, αλλά θα κλείσει με ΜΕΘ… Καιρός να σκίσουμε τα πτυχία μας και να κρεμάσουμε τις ποδιές μας…»

πηγή

https://enromiosini.gr/arthrografia/oi-anastoles-itan-o/