Είναι αλήθεια ότι το γράμμα του Συντάγματος, στο Άρθρο 28 Παρ.3, προνοεί ότι «η Eλλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της”, προσθέτει όμως αμέσως μετά “εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας” .
Τίθεται συνεπώς το ερώτημα κατά πόσον πληρούνται οι αιρέσεις αυτές στην προκειμένη περίπτωση και αυτό είναι ένα ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν τόσο η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής όσο και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Αποτελεί σκάνδαλο ότι τα όργανα αυτά δεν έχουν μέχρι σήμερα κληθεί να γνωμοδοτήσουν επί του θέματος ούτε από την Κυβέρνηση αλλά ούτε από την Αντιπολίτευση εξ όσων γνωρίζω.
Υπό τις συνθήκες αυτές και δεδομένου ότι η διαδικασία κύρωσης της Συμφωνίας στην FYROM απαίτησε πολλούς μήνες και με δεδομένη επίσης την αδιαφάνεια ως προς το περιεχόμενο της Συμφωνίας, όπως αυτό διαμορφώθηκε και με τις τροποποιήσεις του Συντάγματος και τις ρηματικές διακοινώσεις της γείτονος, είναι εύλογη η απαίτηση της γνωμάτευσης των παραπάνω οργάνων προκειμένου οι βουλευτές που καλούνται να κυρώσουν την Συμφωνία να έχουν επαρκή πληροφόρηση και να αποφασίσουν αβίαστα και «ελεύθερα», καθώς απαιτεί το Σύνταγμα.
Σας καλώ όλους να λάβετε θέση επί του θέματος, το οποίο δεν αποτελεί «ψιλά γράμματα» και «νομικισμό» αλλά στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα και υποχρέωσή μας ως πολιτών αυτής της Χώρας σύμφωνα και με το Άρθρο 120 του Συντάγματος.
Με -υπό αίρεση- εκτίμηση
Ιωάννης Γ. Μαύρος
UP