Μύλε, ἀνεμόμυλε, σταμάτα νὰ γυρίζης τὰ πανιά σου. Μὴν ἀλέθης. Δεῖξε ἀγάπη στὸν κόσμο καὶ μὴ σιτίζης τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὸ ψωμὶ τῆς παγκοσμιοποίησης. Τὰ ἀγκάθια καὶ τὰ τριβόλια, ἂν τὰ ἀλέσης, δὲν θὰ δώσουνε τροφὴ ζωῆς ἀλλὰ θανάτου.
Κύριε, μὴ σταματᾶς νὰ μᾶς ἀγαπᾶς καὶ κατάστρεφε τῆς παγκοσμιοποίησης τὰ κέντρα, ὅπου καὶ νὰ λειτουργοῦνε αὐτά.
Μάννα Ἐκκλησία Ορθόδοξη, ἡ τρέφουσα καὶ ἀνατρέφουσα καὶ διατηροῦσα τὰ σύμπαντα, μὴ βάζης στὸν μύλο σου τοῦ σατανᾶ τὶς καλλιέργειες. Δῶσε μας ψωμὶ καθάριο, σιταρένιο. Δεῖξε τὸ ἔλεός σου στὰ παιδιά σου καὶ φώτισε τοὺς ταγούς σου νὰ μὴν ἐπιχειροῦν αὐτὰ ποὺ ἐσὺ δὲν δίδαξες, αὐτὰ ποὺ ἐσὺ δὲν ἔδωσες στὸν κόσμο.
Ἂς γίνωνται συμπροσευχὲς στὴν Ἀσίζη καὶ σὲ ὁποιαδήποτε πλατεῖα τοῦ διαβόλου, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὴν παρουσία Ορθοδόξων ποιμένων.
Ἐμεῖς θέλουμε καὶ ἐκζητοῦμε κάθε μέρα τὴν ἀληθινὴ προσευχή, τὴν ἀληθινὴ συμπροσευχή, κατὰ τὴν ὁποία παρακαλοῦμε ὅλοι μπροστὰ στὴν ἁγία τράπεζα νὰ κατέλθη τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ νὰ κάνη τὸ ψωμὶ καὶ τὸ κρασὶ σῶμα καὶ αἷμα Χριστοῦ, νὰ τὸ λάβουμε, νὰ τὸ φάγουμε, νὰ τὸ πίουμε, γιὰ νὰ ζωοποιηθοῦμε καὶ ὄχι γιὰ νὰ ἀποθάνουμε.
(Οἱ συμπροσευχὲς εἶναι ὁ θάνατος τῶν Ορθοδόξων Χριστιανῶν γιατί ώς μολυσμένες δεν τίς θέλει ο Αληθινός καί Άγιος Τριαδικός Θεός ακυρώνοντας έτσι την σωτηρία τους !)
Θέλουμε νὰ βλέπουμε συμπροσευχὲς καὶ κοινωνία τοῦ ἁγίου Πνεύματος μπροστὰ στὸ θυσιαστήριο καὶ μόνον μὲ αὐτοὺς ποὺ ὀρθοτομοῦν τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Οἱ ἄλλες συμπροσευχὲς δὲν θὰ μᾶς δώσουν τίποτα. Σύγχυση καὶ ταραχὴ θὰ φέρουν στὴν ψυχή μας. Βαβέλ, Βαβέλ, πάλι στήνεσαι μπροστά μας; Πάλι μᾶς βάζεις νὰ κτίσουμε πύργους;
Σὲ δυσωποῦμε, Κύριε, καὶ παρακαλοῦμε ρῦσαι μας ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς παγκοσμιοποίησης. Ὄχι πιὰ ἐμφανίσεις καὶ ἐπιδείξεις ἄκαρπων προσευχῶν καὶ δεήσεων σὲ θεοὺς ἀλλοτρίους. Ζώντας οἱ ἄνθρωποι μέσα σ᾽ αὐτὴν τὴν σύγχυση καὶ ταραχή, δὲν γνωρίζουν ποῦ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ ποῦ εἶναι τὸ ψέμα.
Στὴν Ἀσίζη συμπροσευχή, στόν Βόρειο Πόλο, στήν Αλάσκα , δῶθε-κεῖθε συμπροσευχές. Λὲς καὶ τὰ πραγματικά θυσιαστήρια μᾶς τὰ γκρέμισε ἡ ἀπιστία καὶ ψάχνουμε τώρα γιά νέους τόπους νὰ προσευχηθοῦμε.
Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ μᾶς διαλευκάνη τὶ εἶναι ἡ παγκοσμιοποίηση καὶ πόσα κακὰ φέρνει σ᾽ αὐτὸν τὸν κόσμο. Μὲ πόνο ψυχῆς ἀκοῦς νὰ λένε ὅλοι οἱ ἁπλοῖ καὶ ὅλοι οἱ διεστραμμένοι ἄνθρωποι «Τὸ ἴδιο εἴμαστε». Τὸ ἴδιο εἶναι τὸ κρυστάλλινο ποτήρι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἴδιο καὶ τὸ μπακιρένιο; Θόλωσε τὸ νερὸ τῆς Ἐκκλησίας, θόλωσαν καὶ τὰ νερὰ τοῦ Γένους.
Ποῦ νὰ προστρέξουμε νὰ πιοῦμε καθάριο νερό; Ὅλα εἶναι ἀνάμεικτα, ὅλα εἶναι ταραγμένα. Ἐὰν δὲν τὰ ξεμπερδέψη ἡ Ἐκκλησία, ποιός θὰ τὰ φιλτράρη νὰ μᾶς τὰ δώση; Εἶναι φοβερὸ κακὸ ἡ παγκοσμιοποίηση. Κάποιος ποὺ ξέρει περισσότερα ἂς μᾶς δώση τὴν πραγματικὴ διάσταση τῶν πραγμάτων καὶ ἂς μᾶς βγάλη ἀπὸ τὴν δίνη τῆς φτερωτῆς τοῦ μύλου ποὺ πέσαμε. Μᾶς ἔβρεξε, μᾶς μούλιασε, μᾶς τάραξε.
Κύριε, ταχὺ προκατάλαβε, πρὶν δουλωθῆναι ἡμᾶς. Διῶξε ἀπὸ τοὺς δρόμους ποὺ βαδίζουμε τὸν πανσεξουαλισμό, τὸν παγχριστιανισμό, τὸν μηδενισμὸ καὶ τὴν παγκοσμιοποίηση.
Μάννα Ἐκκλησία, ἀνασκουμπώσου καὶ ζύμωνε στὴν σκάφη τῆς ζωῆς μόνον καθάριο ἀλεύρι, γιὰ νὰ μᾶς δίνης καθαρὸ ψωμί. Βοήθησέ μας, γιατὶ μπερδεύτηκε τὸ φῶς μὲ τὸ σκοτάδι, ἡ ἀλήθεια μὲ τὸ ψέμα, ὁ διάβολος μὲ τὰ ἔργα τοῦ φωτός.
Ξόρκισέ τονε, νὰ μὴ ρίχνη στὴν σκάφη τῆς ζωῆς κακὰ θολώματα. Ρῦσαι ἡμᾶς καὶ σῶσον ἡμᾶς ἐν τῇ ἀγαθότητί σου, ἐν τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου, ἐν τῇ συμπαθείᾳ σου. Ἀμήν.
Γρηγόριος ὁ Ἀρχιπελαγίτης