Τώρα δεν έχω πολύ καιρό και τα «χρόνια πολλά» που μου εύχονται, τα ακούω ως ένα ψέμμα, διότι γνωρίζω την πραγματικότητα, ότι λίγος καιρός μου απέμεινε.

Τα έτη του ανθρώπου έως εβδομήκοντα λέγει η Γραφή, αλλά και ογδοήκοντα να υπάγω, τι είναι τα επιπλέον είκοσι χρόνια όταν έφυγαν άκαρπα τα εξήκοντα;

Αδελφοί μου και παιδιά μου, ένα ζητώ από εσάς. Περιουσία σε όλη μου τη ζωή δεν απέκτησα. Τα πάντα τα πρόσφερα στον Θεό και στους συνανθρώπους μου. Περιουσία μου ήταν, είναι και θα είναι ο Χριστός κι εσείς.

Δι’ αυτό εσάς παρακαλώ, όσο καιρό μετανοίας ακόμη μου προσφέρει ο Άγιος Θεός μας, να προσεύχεσθε να είναι δι’ εμέ καιρός δακρύων, καιρός συντριβής, καιρός ταπείνωσης και καιρός μετανοίας, για να εύρω κι εγώ ο αμαρτωλός έλεος παρά Κυρίου.

Εκείνος μόνον, που με αγάπησε και τον αγάπησα εκ νεότητός μου, μπορεί, εάν θέλει, να ελεήσει κι εμένα.

Αυτή σας παρακαλώ να είναι η προσευχή σας και αυτό ας είναι το δώρο σας προς τον πνευματικό σας πατέρα, φίλο και αδελφό. Τον Χριστό αγάπησα, για τον Χριστό έζησα και προς τον Χριστό υπάγω για να ζήσω μετ’ Αυτού αιωνίως. Αυτόν αγαπήσατε κι εσείς και η χαρά θα είναι πεπληρωμένη εν ταις καρδίαις υμών. Αμήν.

6 Ιουλίου 2017 εορτή του αγίου Σισώη

Του Αρχιμ. Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη