Οι αντίθεες λεκτικές ασυναρτησίες του Λέοντος Τρότσκι που έγραφε το έτος 1925 στο άρθρο του ‘’Η σημασία και οι μέθοδοι της αντιθρησκευτικής προπαγάνδας’’ ή, ότι «Η θρησκεία μεταφράζει το χάος της Φύσης και το χάος των κοινωνικών σχέσεων στη γλώσσα των φανταστικών εικόνων», καταδεικνύουν το αντίθεο κομμουνιστικό μένος.

Οι απάνθρωποι Σοβιετικοί εξουσιαστές, και ο απάνθρωπος Στάλιν σκότωσαν  πέραν του 1.000.000 ανθρώπους με το εύκολο πρόσχημα «εχθρός του λαού», εν ονόματι του Μαρξισμού-Λενινισμού.

Και  τελικώς αυτοί οι ίδιοι οι δικτάτορες αποδείχτηκαν οι κατ’ εξοχήν πραγματικοί εχθροί του λαού !!!

Μεταχειρίστηκαν προς τούτο απάνθρωπα μέσα. Εκατομμύρια εγκλήματα έκαναν οι Σοβιετικοί δικτάτορες, που ωχριούν ακόμα και οι ναζιστές στο κατόρθωμά των

Περί το έτος 1981 διαβάζαμε στην Εφημερίδα ‘’Μακεδονία’’, για τη σύλληψη του μαρτυρικού ιερέως πατρός Δημητρίου Ντούτκωφ, αλλά και τους συγκινητικούς λόγους του με την προτροπή να μη πιστεύουν τι θα πεί μετά τη φυλάκισή του, διότι θα είναι υπό την επήρεια ψυχοφαρμάκων.

Ως γνωστό οι εξουσιαστές του κόκκινου φασισμού, έκλειναν σε ψυχιατρεία τους αντιφρονούντες λόγω της Πίστης τους. Να προσθέσω ότι ακόμα και όταν τον μαρτυρικό αυτόν ιερέα, τον έβγαλαν έξω, του ‘’δώρισαν’’ μια ιδιαίτερη βοηθό, η οποία τον παρακολουθούσε σε ότι έκανε.

Ενθυμούμαι επίσης τη διήγηση του νυν Μητροπολίτου Αργολίδος ο οποίος αφηγήθηκε σε κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα την περίπτωση ενός γηραιού Ρώσσου ο οποίος βασανιζόταν τις τελευταίες μέρες της ζωής και θέλησε να μιλήσει σε κάποιον ιερωμένο, μάλλον για να φύγει το βάρος που ένιωθε.

Ο γηραιός αυτός Ρώσος ήταν τον καιρό του καθεστώτος υπεύθυνος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη μακρινή Σιβηρία εκεί υπήρχαν μοναχοί, Ιερείς και Ιεράρχες φυλακισμένοι. Μια μέρα έκλεισε ένα Ιεράρχη σε ένα απομονωμένο δωμάτιο. Υπήρχαν εκεί νυμφίτσες και μέχρι το πρωί έμειναν ολίγες σάρκες στο αποστεομένο σώμα του Ιεράρχη.

Δικαιολογημένα λοιπόν ο Πατριάρχης Κύριλλος χαρακτήρισε ‘’άτοπη’’ τη χρήση της λέξης ‘’εορτασμός’’ για τη λεγόμενη κομμουνιστική επανάσταση. 

Ο διαχρονικός ιστορικός πόνος του ομόδοξου Ρωσικού λαού, από τα εγκλήματα της σκλαβιάς του απάνθρωπου  Σοβιετικού κομμουνισμού, δεν αφήνει περιθώρια γιά χρήση τής χαρούμενης υποτίθεται λέξης: «εορτασμός» !

Του   Β. Χαραλάμπους