ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΜΠΑΛΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΟΥΓΚΑΝΤΑΣ
Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΓΚΑΝΤΑ κ΄ ΤΑΝΖΑΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ...
Η Τανζανία και η Ουγκάντα θεωρούνται δύο από τους γνωστότερους εξωτικούς προορισμούς για σαφάρι και περιπέτεια. Σ' αυτές τις δύο χώρες όμως της Αφρικής, αναπτύσσονται καί δύο από τις πολλές ιεραποστολές της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Στην Μπουκόμπα της Τανζανίας και στην Καμπάλα της Ουγκάντας εδρεύουν οι Ορθόδοξες Μητροπόλεις των δύο χωρών που αριθμούν ελάχιστους πιστούς και υπάγονται στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Στην Τανζανία οι Ορθόδοξοι είναι μόλις 0,12% του πληθυσμού. Ελάχιστοι δηλαδή.
Στην Ουγκάντα αντίστοιχα, μόλις ένας στους 15.000 είναι Ορθόδοξος (περίπου 20.000 στα 30.000.000 των κατοίκων). Αυτό, όμως, δεν κάμπτει τους ιεράρχες των δύο περιοχών. Τις δύο Μητροπόλεις ποιμαίνουν δύο μαύροι. Εχουν σπουδάσει Θεολογία στην Ελλάδα και κάποια στιγμή έγιναν κληρικοί.
Ο μητροπολίτης Μουάνζας Ιερώνυμος, που έχει την ευθύνη της Τανζανίας, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ουγκάντα σε περιβάλλον Ορθοδόξων. Σπούδασε θεολογία στην Ελλάδα και στη συνέχεια εντάχθηκε στον κλήρο.
Προβλήματα...
Στο ερώτημα, τι είδους προβλήματα αντιμετωπίζουν οι Ορθόδοξοι της περιοχής, απαντάει:
«Προβλήματα δεν έχουμε. Εχουμε ανάγκες. Εδώ είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα από αλλού. Εδώ η Εκκλησία είναι ιεραποστολική. Εχει μόνιμο χαρακτήρα, αλλά σχετικά διαφορετικά χαρακτηριστικά από την Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα, που το μεγαλύτερο μέρος των πιστών είναι Ορθόδοξοι χριστιανοί, ή στην Αλεξάνδρεια όπου βρίσκεται η έδρα του Πατριαρχείου και υπάγεται η δική μας Μητρόπολη.
Οι ναοί που έχουμε εδώ, δεν είναι οι λαμπρές εκκλησίες που συναντούμε αλλού και η απλότητα κυριαρχεί. Ο κόσμος εδώ με βλέπει ως απλό ποιμένα και τίποτε άλλο. Ο τόπος συνάντησης είναι η εκκλησία».
Ο ίδιος μιλά επίσης για τον μικρό αριθμό των πιστών:
«Είμαστε λίγοι, ελάχιστοι θα έλεγα. Μόλις 43.000 στα 35.000.000 κατοίκους.
Στην Τανζανία οι μουσουλμάνοι και οι καθολικοί συνολικά είναι το 60% του πληθυσμού, δηλαδή περίπου 21.000.000 των κατοίκων. Οι υπόλοιποι ανήκουν σε άλλες θρησκείες ή δόγματα».
Ο κ. Ιερώνυμος περιέγραψε και ένα όνειρο που είδε πριν από λίγες ημέρες και εύχεται, όπως λέει, να γίνει πραγματικότητα.
«Πριν από λίγες ημέρες ονειρεύτηκα ότι θα γίνουμε 700.000 οι Ορθόδοξοι της Τανζανίας. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί. Είδα το όνειρο αυτό και προσεύχομαι να βγει αληθινό. Αυτό ζητώ και από τους πιστούς που έρχονται να με δουν».
Ο μητροπολίτης Καμπάλας κ. Ιωνάς, που έχει τον τίτλο του υπέρτιμου και έξαρχου Ουγκάντας, περιγράφει έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό αναφερόμενος στη χώρα του. Με πολλά προβλήματα, που καθημερινά έχει πολλές και ιδιαίτερες ανάγκες.
Στην Ουγκάντα υπάρχουν 47 ιερείς. Ο καθένας υπηρετεί δύο με τρεις ενορίες.
«Οι αποστάσεις είναι μεγάλες, από τη μία ενορία στην άλλη, και για τον λόγο αυτό χρειάζεται να μετακινούνται με μοτοσικλέτες που έχουμε πάρει σε κάποιους», εξηγεί ο μητροπολίτης Ιωνάς.
Γιατί οι υπόλοιποι μετακινούνται με ποδήλατο, όπως λέει ο ιεράρχης. Οσο για τις εκκλησίες, είναι μικρές, μοιάζουν με τα σπίτια των κατοίκων αφού δεν σπαταλούνται χρήματα για μεγάλους ή επιβλητικούς ναούς.
Η βοήθεια που παίρνει η Μητρόπολη για τις ανάγκες και το έργο προέρχεται από διαφορετικές πλευρές. «Θα έδινα στον εαυτό μου τον τίτλο του διεθνή ζητιάνου, γιατί όπου πηγαίνω ζητάω χρήματα.
Ευτυχώς, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δίνουν βοήθεια. Και προσπαθούν και αυτοί να συγκεντρώσουν βοήθεια για τη Μητρόπολη και το έργο της.
Επίσης, βοηθάει η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας, που δίνει ένα ποσό σε κάθε ιερέα της Μητρόπολης. Είναι περίπου 90 ευρώ τον μήνα, όταν οι δάσκαλοι του Δημοτικού πέρνουν περίπου 100 ευρώ.
Τα χρήματα δεν φτάνουν, δεν είναι αρκετά, αλλά όμως είναι μία σημαντική βοήθεια...».
Το έργο
Το έργο της Μητρόπολης είναι καθαρά ιεραποστολικό. Εξι ιατρεία, ένας γιατρός που πηγαίνει από περιοχή σε περιοχή.
«Το πρόγραμμα αυτό στηρίχτηκε πολύ από τον σημερινό αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο, όταν βρισκόταν στα Χανιά. Τώρα, όμως, έχουμε ιδιαίτερες δυσκολίες να το συνεχίσουμε. Χρειαζόμαστε περίπου 15.000 δολάρια για να το καλύψουμε».
Το έργο της Μητρόπολης είναι μεγάλο εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι λειτουργούν για τους Ορθόδοξους και όχι μόνο 23 Δημοτικά σχολεία, 13 Γυμνάσια και 5 Λύκεια. Υπάρχουν και πολλά νηπιαγωγεία. Οσο για το μέλλον, «ελπίζουμε», λέει ο μητροπολίτης, «ότι όλα θα πάνε καλά. Εμείς, οι Ορθόδοξοι, είμαστε περισσότερο θεολόγοι. Και για να γίνουν όλοι εδώ θεολόγοι θέλει δουλειά.
Τώρα προσπαθούμε να ζυμώσουμε τον κόσμο αλλά θέλουμε ανθρώπους που είναι λίγο μορφωμένοι, που θα μπορούν να κηρύττουν και να μιλούν στον κόσμο. Τώρα δεν έχουμε πολλούς τέτοιους ανθρώπους. Κάποιοι που έφυγαν για να μορφωθούν, δεν γύρισαν εδώ. Προτίμησαν να μείνουν στις χώρες που πήγαν, γιατί εκεί είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής...».
Ο μητροπολίτης Καμπάλας, υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Ουγκάντας Ιωνάς, γεννήθηκε το 1945. Μεγάλωσε στην Ουγκάντα και συνέχισε τις σπουδές του στην Εκκλησιαστική Σχολή της Κρήτης. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής και της Φιλοσοφικής Σχολής στην Αθήνα. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1981 και πρεσβύτερος το 1982. Τον Ιούλιο του 1992 χειροτονήθηκε επίσκοπος Μπουκόμπας. Τον Μάιο του 1997 εξελέγη μητροπολίτης Καμπάλας και πάσης Ουγκάντας.
Ο μητροπολίτης Ιερώνυμος Μουάνζας γεννήθηκε το 1963 στην Ουγκάντα. Σπούδασε Θεολογία στην Αθήνα. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Κανονικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1996 και πρεσβύτερος το έτος 1996. Διετέλεσε γενικός αρχιερατικός επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Καμπάλας το 1996 και γενικός αρχιερατικός επίτροπος της Ιεράς Επισκοπής Μπουκόμπας από το 1997 έως το 1999.
Εξελέγη επαρχιούχος επίσκοπος Μπουκόμπας το 1999 και χειροτονήθηκε την 11η Δεκεμβρίου 1999, όταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας ήταν ο Πέτρος Ζ'. Τον Νοέμβριο του 2007 η Επισκοπή Μπουκόμπας ανυψώθηκε σε Μητρόπολη, υπό τον τίτλο Μουάνζας.
enet.gr
Φωτογραφία από βάπτιση ορφανών της Ουγκάντας στο Ιεραποστολικό Κέντρο Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού.
ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤΗΝ UGANDA...
(1996 - 2006 )
Όπως πάρα πολλά παιδιά που έρχονται από την Αφρική στην Ελλάδα και μετά δυσκολεύονται να γυρίσουν πίσω μετά τις σπουδές τους, έτσι και εγώ είχα πάρει απόφαση να μείνω στην Ελλάδα.
Όμως το έτος 1996 ήρθε στην Ελλάδα ο Μακαριστός Μητροπολίτης Θεόδωρος NANKYAMA και ήταν βαριά άρρωστος.
Όταν πήγα να τον επισκεφτώ στο νοσοκομείο, με παρακάλεσε να επιστρέψω στην πατρίδα και να τον βοηθήσω στο έργο της ιεραποστολής. Πρέπει να αναφέρω εδώ ότι όταν είχα τελειώσει το Δημοτικό σχολείο στην Ουγκάντα, οι γονείς μου δεν είχαν τις δυνατότητες να πάω στο Γυμνάσιο και κατέφυγα στην πόλη να βρω δουλειά, δεκατριών χρονών παιδί.
Στην πόλη με βρήκε ο Μητροπολίτης και με πήρε κοντά του. Αυτός ο άνθρωπος που με μάζεψε από τους δρόμους, με σπούδασε και έτσι έγινα ιερέας. Τώρα λοιπόν που ήταν βαριά άρρωστος με ήθελε κοντά του. Ήμουν σε δύσκολη θέση.
Αφού το κουβεντιάσαμε με την παπαδιά μου, αποφασίσαμε να πάω μαζί του και να μείνω για όσο καιρό ήταν άρρωστος και μόλις γίνει καλά να επιστρέψω. Πράγματι έφυγα για την Ουγκάντα αλλά δυστυχώς τις αρχές του έτους 1997 κοιμήθηκε.
Τότε είδα κάτι που άλλαξε τα σχέδιά μου.
Ήταν τα πολλά ορφανά και άπορα παιδιά · τα είδα να κλαίνε για μέρες ασταμάτητα, για τον άνθρωπο που τα βοηθούσε. Ζήλεψα τον Μητροπολίτη και είπα μέσα μου ότι αυτά τα δάκρυα των παιδιών ήταν αρκετά να εξαλείψουν τις αμαρτίες του και έτσι θα πήγαινε στον παράδεισο.
Όμως τα παιδιά είχαν ερωτήσεις : «Ποιος θα μας βοηθήσει τώρα; Τι θα κάνουμε που πέθανε ο πατέρας;». Κάποιος έπρεπε να τους δώσει απαντήσεις. Ήθελαν να ακούσουν κάποιον να τους πει : «Μη φοβόσαστε, θα βρούμε ένα άλλον πατέρα Θεόδωρο».
Ήθελα να φωνάξω να τους πω : «Εδώ είμαι!», αλλά είχα αμφιβολίες για το πώς θα καταφέρω να βοηθήσω στο μεγάλο αυτό έργο και έτσι το κράτησα μέσα μου. Όμως απόφαση είχε γίνει. Θα παρέμεινα στην Ουγκάντα για να φροντίζω τα ορφανά και τα άπορα παιδιά της εκκλησίας.
Ήθελα να πάω με τα παιδιά αυτά στην ενορία του χωριού μου αλλά ο Μητροπολίτης που είχε τότε αναλάβει την Μητρόπολη δεν μου έδωσε τις ευλογίες του. Ήθελε να είμαι κοντά του και να εργάζομαι στα γραφεία της Μητρόπολης αλλά και εγώ επέμενα ότι στο γραφείο δεν κάθομαι. Όμως συμφώνησα αντί να πάω στην ενορία του χωριού μου που ήταν μακριά από τα γραφεία της Μητροπόλεως, να πάω στην ενορία της Μεταμορφώσεως που ήταν κοντά για να τον βοηθάω μερικές μέρες.
Η ενορία της Μεταμορφώσεως ήταν τότε μια μικρή ενορία με λιγότερο από 20 χριστιανούς. Είχε όμως ένα μεγάλο κτήμα με πολλά χωριά τριγύρω. Μου άρεσε και είπα ότι εδώ θα μείνω, θα εργαστώ και θα πεθάνω. Με ποδήλατο πηγαίνω από χωριό σε χωριό και τους μιλάω για τον Χριστό, για τη μόρφωση, για την υγεία και τους συμβουλεύω να μάθουν να δουλεύουν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Έγινα ένα με αυτούς και τους αγάπησα με όλη μου την καρδιά.
Στην πρώτη ομαδική βάπτιση, βάπτισα 200 άτομα.
Τους παρακαλώ να μου κάνουν μια χάρη, κάθε Κυριακή να τους βλέπω στην Εκκλησία. Αρχίζει να γεμίζει η Εκκλησία αλλά το κτίριο είναι σε κακή κατάσταση καθώς η οροφή έχει σαπίσει και χρειάζεται καινούργιες λαμαρίνες. Αλληλογραφώ με συνεργάτες μου στην Αθήνα και τους παρακαλώ να με βοηθήσουν οικονομικά σε αυτό το σκοπό.
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν γράμματα. Για ένα τετράδιο το παιδί χάνει τη σχολική χρονιά! Δίνω τετράδια και μολύβια και το Δημοτικό σχολείο γεμίζει από παιδάκια που θέλουν να μάθουν γράμματα. Την πρώτη χρονιά 200 παιδιά έρχονται, τη δεύτερη χρονιά 400.
Αργότερα ο αριθμός έχει φτάσει τα 900 αλλά οι αίθουσες διδασκαλίας δεν επαρκούν και είναι μόνο 8.
Πρέπει λοιπόν να χτίσουμε ένα Γυμνάσιο και ένα Λύκειο. Φίλοι της εξωτερικής ιεραποστολής από την Ελλάδα μας βοηθάνε και γίνεται το Γυμνάσιο, το Λύκειο και το ορφανοτροφείο των μεγάλων παιδιών. Τα παιδάκια θέλουν εμβόλια. Στην αρχή οι γονείς δεν δέχονται να τους εμβολιάζουμε. Η κατήχηση πρέπει να περιλαμβάνει πολλά θέματα. Μια αίθουσα γίνεται το μικρό Κέντρο Υγείας.
Μετά από πέντε χρόνια η μικρή ενορία έχει γίνει κέντρο της Ιεραποστολής. Πολλά νέα παιδιά γίνονται κατηχητές και βοηθάνε στο έργο της Ιεραποστολής. Ο κόσμος περπατάει πολλά χιλιόμετρα για να έρθουν στο Κέντρο. Πρέπει να δημιουργήσουμε μικρές εστίες κοντά τους για να πηγαίνω εγώ σε αυτούς να τους κάνω τα Μυστήρια.
Μας χαρίζουν κτήματα και χτίζουμε εκκλησίες και σχολεία. Συγκροτούμε τις ενορίες του Αγίου Λουκά, του Αγίου Σίλα, του Αγίου Ιωάννου, της Αγίας Παρασκευής, της Παναγίας, του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης και τελευταία η ενορία του Αγίου Νεκταρίου. Τρεις ενορίες αποκτούν εκκλησίες, στις άλλες τα Μυστήρια γίνονται ακόμη στην ύπαιθρο.
Το έργο έχει μεγαλώσει. Το διαπιστώνει και ο Μητροπολίτης και δέχεται να χειροτονήσει τρία από τα παιδιά μου και έτσι τρεις από τις επτά ενορίες αποκτούν Ιερείς.
Η ενορία του Αγίου Λουκά αποκτά και ένα Δημοτικό σχολείο με 600 παιδιά. Πολλές κοπέλες θέλουν να βοηθήσουν το έργο της Ιεραποστολής για όλη τους τη ζωή. Συγκροτούμε ένα μικρό Μοναστήρι της Παναγίας. Χτίζουμε μερικά σπιτάκια των δασκάλων και καθηγητών απαραίτητα για κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα.
ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ...
Εύχομαι να μη πεθάνω σύντομα γιατί αν γίνει αυτό, θα φύγω με ένα μεγάλο παράπονο.
Εδώ και δέκα χρόνια ζητάω να με βοηθήσει η Ελλάδα να αποκτήσουμε ένα τρακτέρ και μέχρι τώρα δεν έχει γίνει αυτό. Είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν ότι η Ελλάδα δεν θα αντέξει για πολύ ακόμη να μας δίνει ψάρια κάθε φορά που θέλουμε να φάμε ψάρια, και έτσι καλύτερο είναι να μας μαθαίνει να πιάσουμε τα ψάρια μόνοι μας!
Λένε ότι η Ουγκάντα είναι αγροτική χώρα. Δεν είναι σωστό αυτό γιατί σε καμιά αγροτική χώρα που ο κόσμος καλλιεργεί τη γη δεν δουλεύει χωρίς μηχανήματα ενώ στην Ουγκάντα οι χωριανοί προσπαθούν να καλλιεργούν τη γη μόνο με τα χέρια τους και χωρίς τη χρήση κανενός μηχανήματος.
Στην περιφέρεια που δουλεύω ζήτησα για νά μας δώσουν ένα τρακτέρ.
Ζηλεύω τους Δεσποτάδες στην Αφρική γιατί, πού και πού, διαβάζω ότι ο τάδε Μητροπολίτης τους αγόρασε ένα τρακτέρ...
Εγώ, που δεν έγινα Δεσπότης και δουλεύω σαν Δεσπότης, νομίζω ότι αξίζω ένα τρακτέρ.
Για πόσο καιρό ακόμη θα μπορώ να ταΐζω 1000 στόματα όταν δεν μπορώ να καλλιεργώ τη γη; Φέτος κλείσαμε τα σχολεία και το ορφανοτροφείο για δύο εβδομάδες μόνο και μόνο επειδή δεν είχαμε καλαμπόκι!
Εκεί που περιμέναμε κάποια χρήματα από την Ελλάδα δεν πήραμε τίποτα. Πρέπει να αποκτήσουμε τρακτέρ, πρέπει να οργανώσουμε ένα αγρόκτημα με διάφορα ζώα και πουλιά για να τρώμε και να πουλάμε και έτσι να έχουμε κάποια έσοδα. Παρακαλώ την βοήθειά σας για αυτό το σκοπό…
ΘΕΡΙΖΕΙ ΤΟ ΕΙΤΖ...
Η Ουγκάντα είναι μία από τις χώρες της Αφρικής με πολλά ορφανά παιδιά. Η μάστιγα του Έιτζ έχει αφήσει πολλά παιδιά χωρίς γονείς και η Εκκλησία καλείται να βοηθήσει. Πολλοί γονείς στο κρεβάτι του πόνου αφήνουν τα παιδιά τους στα χέρια της Εκκλησίας. Στην περιφέρειά μου πολλοί γονείς πριν πεθάνουν μου άφησαν τα παιδιά τους.
Αυτά τα παιδιά πρέπει να τα έχω μαζί σε ένα κατάλληλο μέρος για να τα προσέχω συστηματικά. Ο κατάλληλος χώρος δεν υπάρχει τώρα. Είναι μικρά παιδιά από 1 χρονών έως 12.
Με ανησυχεί περισσότερο αυτό το θέμα των ορφανών γιατί δυστυχώς στην Ουγκάντα του σήμερα πολλά παιδιά χωρίς γονείς και χωρίς κανέναν να τα φροντίζει γίνονται θύματα ανθρωποθυσίας.
Για το λόγο αυτό ένα ορφανοτροφείο για τα μικρά παιδιά είναι άμεση ανάγκη.
Η ΕΛΟΝΟΣΙΑ...
Είναι αλήθεια ότι πολύς κόσμος στην Αφρική πεθαίνει από Έιτζ.
Όμως τα παιδιά που πεθαίνουν από ελονοσία είναι διπλάσια από αυτούς που πεθαίνουν από Έιτζ.
Μέσος όρος ζωής στην Ουγκάντα είναι τα 43 χρόνια !
Κατεβαίνει τόσο χαμηλά μόνο και μόνο επειδή πολλά παιδάκια πεθαίνουν πριν γίνουν δύο χρονών. Τα παιδιά χρειάζονται εμβόλια και ιατρική φροντίδα. Το κέντρο της Μεταμόρφωσης του Σωτήρας Χριστού, με δύο χιλιάδες κόσμο θα έπρεπε να έχει ένα καλό οργανωμένο Κέντρο Υγείας. Αυτό το έχω επανειλημμένως ζητήσει εδώ και χρόνια χωρίς ανταπόκριση.
Θα ήθελα πάρα πολύ να χτίσουμε ένα Κέντρο Υγείας για την αρχή και μετά ένα κανονικό νοσοκομείο στην μνήμη του αδικοχαμένου Πατριάρχη μας Πέτρου.
ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ...
Πριν το 1997 η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν άγνωστη στην περιφέρεια LUWERO.
Τα 10 αυτά χρόνια όλοι θέλουν να γίνουν Ορθόδοξοι, μόνο που η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπορεί να πάρει ευθύνη απέναντί τους. Καμία Ορθόδοξη κοινότητα δεν μπορεί να φτιάξει μόνη της εκκλησία για τα Μυστήρια ή ένα σχολείο για τα παιδιά της.
Τήν ευθύνη αυτή την έχει ο παπάς σε συνεργασία με τον Μητροπολίτη και τον Αρχιερατικό επίτροπο. Έτσι εγώ με τα λίγα ελληνικά που ξέρω ο δικός μου Μητροπολίτης μου έδωσε ευλογίες να χτυπήσω πόρτες στην Ελλάδα για να βρω βοήθεια για την περιφέρειά μου. Τέσσερις ενορίες μου, δεν έχουν ούτε σχολείο ούτε εκκλησία. Δύο ενορίες δεν έχουν σχολεία.
Πρέπει να βρω κάποιους να με βοηθήσουν για να χτίσω εκκλησία και σχολεία. Μακάρι κάθε χρόνο να χτίζω ένα σχολείο ή μια εκκλησία. Εκεί που δεν έχει εκκλησία και σχολείο, προηγείται το σχολείο γιατί το σχολείο μπορεί να λειτουργήσει σαν εκκλησία, ενώ η εκκλησία δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν σχολείο…
Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Κάπου 70 άτομα δουλεύουν στην Ιεραποστολή στην περιφέρειά μου. Είναι οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και απλοί εργαζόμενοι. Για τον καθένα τους πληρώνω, από 50 μέχρι 150 ευρώ το μήνα.
Θα ήθελα κάποιοι φίλοι της ιεραποστολής να με βοηθήσουν αναλαμβάνοντας να πληρώνουν από 1 μέχρι 20 δασκάλους.
Αν λυθεί το σοβαρό πρόβλημα του φαγητού με την αγορά ενός τρακτέρ, τότε θα μπορούμε να προχωρούμε όλο και περισσότερο και να βρούμε τρόπους για έσοδα όπως για παράδειγμα να αξιοποιήσουμε τους πόρους που θα μας δίνει ένα αγρόκτημα
Ο ΜΥΛΟΣ...
Το καλαμπόκι είναι το καθημερινό φαγητό των περισσότερων παιδιών στην Ουγκάντα γενικά, αλλά και στην περιφέρεια που εργάζομαι.
Η απόκτηση ενός μύλου είναι ότι χρειάζεται για να βοηθήσει ουσιαστικά το κέντρο της Ιεραποστολής. Αν αποκτήσουμε ένα τρακτέρ και ένα μύλο θα είμαστε οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στην Ουγκάντα!
Και αυτό γιατί με τη βοήθεια του τρακτέρ μπορούμε να καλλιεργούμε καλαμπόκι και κατόπιν να το αλέθουμε στο μύλο και έτσι να εξασφαλίζουμε το αλεύρι που χρειαζόμαστε αλλά και κατ’ επέκταση να πουλάμε αλεύρι καλαμποκιού με σκοπό να καλύψουμε μερικά έξοδα όπως τον μισθό των δασκάλων.
Κλείνοντας την επιστολή μου, θα ήθελα να με συγχωρέσετε στην αγάπη σας, γιατί νοιώθω ότι σας ζητάω πολλά, και κάθε χρόνο λέω και ξαναλέγω τα ίδια πράγματα.
Ζω με την ελπίδα ότι μια μέρα θα με ακούσει κάποιος που μπορεί να μου προσφέρει τα πιο ουσιαστικά προς το παρόν, για παράδειγμα το τρακτέρ και το μύλο, και περιμένω με προσδοκία όπως περιμένουν τα παιδιά από τους γονείς τους, να τους φέρουν το αγαπημένο τους δώρο τις γιορτινές μέρες...
Όμως μέσα από μένα, σας μιλάνε όλα τα ορφανά και άπορα παιδάκια της Ουγκάντα και περιμένουν πάντα την ζεστή αγκαλιά σας.
Αυτά που σας γράφω, είναι τα ίδια με αυτά που ζητάω στον γλυκύτατο Χριστό μας και στην Υπεραγία Παναγία μας. Εύχομαι η επόμενη χρονιά που μας έρχεται, να είναι πιο διαφορετική και πολύ καλύτερη από αυτή τη χρονιά που πλησιάζει στο τέλος της.
Σας εύχομαι να έχετε όλα τα καλά του Θεού!
Σας ασπάζομαι
Με πολλή αγάπη Χριστού,
Ο ελάχιστος ιερεύς,
Πατήρ Ιωάννης Κιμπούκας
Ορθόδοξος Ιεραπόστολος Ουγκάντας
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
P.O. BOX 238 BOMBO – UGANDA
Τηλέφωνα Ουγκάντα : 00256772450670,
: 00256712588141
Μητροπολίτου σεβ. κ.Ιωνά : 0025641542461
Τηλέφωνα Αθήνας : 210 8642044 , 6948123019