Ο Ιωάννης Huang από την Ταϊβάν έχει κάτι να πεί σ΄εμάς τούς Έλληνες…
«…Αγαπητοί Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές: Αν ένας νέος Καθηγητής, υποσχόμενος καί με κύρος, στο καλύτερο Πανεπιστήμιο της Ταϊβάν πηδά από το ψηλό παράθυρο του εργαστηρίου και αυτοκτονεί,
αν ένας καταθλιπτικός 21χρονος φοιτητής κολλεγίου βγάζει ένα κοφτερό μαχαίρι σε μέσο μαζικής μεταφοράς, σκοτώνοντας 4 ανθρώπους και προκαλώντας σοβαρούς τραυματισμούς σε άλλους 24,
αν ένας νεαρός λοχίας μπαίνει στην απομόνωση της φυλακής από έναν ανώτερό του επειδή αποκάλυψε στρατιωτικά σκάνδαλα και πεθαίνει, αφού πρώτα υπεβλήθη σε απάνθρωπα βασανιστήρια,
…έ, τότε, μιλάμε για τη Φορμόζα στην Ταϊβάν, η οποία ήταν κάποτε ένα υπέροχο νησί στον απέραντο ωκεανό...
Στο παρελθόν, τα φυσικά και ειλικρινή πρόσωπα των ιθαγενών ήταν από τα πλέον όμορφα στη χώρα.
Τώρα όμως, όλα φαίνονται αλλαγμένα. «Ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Πέτρ. 5,8)
Όπως όλοι όμως καταλαβαίνουμε , αυτή δεν θα είναι καί η τελευταία αυτοκτονία, ούτε ο τελευταίος νέος με μαχαίρι, ούτε το τελευταίο άτομο που πεθαίνει άδικα σ΄αυτόν τον τόπο...
Αν όμως είχαν στραφεί στον Θεό και προσευχόντουσαν «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό», όταν ζούσαν μέσα στον πόνο;
Αν είχαν έναν πνευματικό πατέρα που τους αγαπούσε και προσευχόταν γι’ αυτούς με όλη του την καρδιά, όταν αυτοί βρισκόντουσαν σε απόγνωση;
Αν γινόταν κοινωνοί της ζωοδόχου Θείας Λειτουργίας και έβρισκαν σ’ αυτή το καταφύγιο που ζητούσαν, όταν τους εκφόβιζαν;
Ίσως τότε τα πράγματα να ήταν διαφορετικά γι’ αυτούς, θα έβρισκαν μία διέξοδο.
Σήμερα στην Ταϊβάν κάθε δέκα λεπτά εκδίδεται ένα διαζύγιο, αφήνοντας χιλιάδες παιδιά σε διαλυμένες οικογένειες.
Κάθε πέντε λεπτά ένα παιδί πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας και τα σημάδια της χαράζονται για πάντα στην καρδούλα του…
Κάθε τρία λεπτά ένα έμβρυο σιωπηλά σκοτώνεται στη μήτρα της μητέρας του με έκτρωση και με την ψυχή του να κλαίει σπαρακτικά.
Ίσως, όλοι αυτοί δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει ο Θεός πού τους αγαπάει, δεν γνωρίζουν πως να προσευχηθούν σ’ Αυτόν και πως Εκείνος υπέφερε και υποφέρει γι’ αυτούς.
Εδώ, στην πραγματικότητα, το 95% των Ταϊβανέζων δεν γνωρίζουν τον ΑΛΗΘΙΝΟ Θεό της Ορθοδόξου πίστεως επαληθεύοντας έτσι τούς λόγους του Χριστού πού είπε :
«Ἰδών δέ τούς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περί αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καί ερριμμένοι ὡς πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα» ( διαβάζουμε στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, στο κεφάλ. 9,36)
Αν και στην Ταϊβάν έχουμε προηγμένη τεχνολογική έρευνα και ανάπτυξη, ειρηνικές εναλλαγές πολιτικών προσώπων στην εξουσία, παγκοσμίου φήμης καλλιτεχνικά γκρουπ και σκηνοθέτες, παθιασμένη και δημιουργική νέα γενιά καθώς και τη βαθυστόχαστη ηθική του Κομφούκιου και της Κινεζικής κουλτούρας, πιστεύω πως στις καρδιές των περισσοτέρων ανθρώπων υπάρχει άφθονο μέρος για μεγαλύτερη ειρήνη.
«Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν· ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν. Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω» λέει ο Χριστός ( Ευαγγέλιο κατά Ιωάν. 14,27).
Αν κάθε πόλη είχε έναν Ορθόδοξο Ναό, όπου θα μπορούσε ο καθένας να μεταλάβει τη Θεία Κοινωνία,
αν κάθε πόλη είχε ένα Ορθόδοξο Μοναστήρι, όπου θα προσεύχονταν για τις ζωές των ανθρώπων μέρα–νύχτα,
αν κάθε Ταϊβανέζος μπορούσε να ακούσει τα Ευαγγέλια της Ορθοδόξου Εκκλησίας και να ενοιωθε τους σπόρους της προσευχής στην καρδιά του,
αν κάθε νέος είχε πνευματικό πατέρα και οδηγό να τον καθοδηγεί μακριά από κάθε καταιγίδα στη ζωή του,
αν κάθε έμβρυο μπορούσε από τη μήτρα της μητέρας του να την ακούσει να επικαλείται το όνομα του Κυρίου,
τότε, αυτό το νησί σίγουρα θα κέρδιζε ξανά την αρχική του ομορφιά – Ταϊβάν, Φορμόζα, ένα όμορφο νησί.
Δοξάζουμε τον Κύριο που μας έφερε έναν Ιεραπόστολο εδώ, τον π. Ιωνά, που αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην υπηρεσία του κοινού και έκανε κάθε μας ευχή να φαίνεται πραγματοποιήσιμη. Από την ευλάβειά του μπορώ να βεβαιώσω πως «δόξα δε και τιμή και ειρήνη παντί τω εργαζομένω το αγαθόν» (Ρωμ. 2,10).
Δοξάζουμε τον Κύριο που μας βοηθά να κληρονομήσουμε την Εκκλησία Του και να λάβουμε την εξαιρετική ευλογία του νεοφανή Αγίου Πορφυρίου. Πιστεύω πως ότι κάνουμε τώρα δεν ωφελεί μόνο την παρούσα Κινεζική γενιά αλλά και όλες τις γενιές που θα ακολουθήσουν στο μέλλον.
Οι προσπάθειές μας στοχεύουν στο να προετοιμάσουν τον δρόμο σε περισσότερους Κινέζους να αποδεχθούν τον Χριστιανισμό και να αφήσουν τον Κύριο να αγγίξει και να ζήσει στις καρδιές τους «φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού» (Ματθ. 3,3).
Ο αδελφός σας από την Ταϊβάν
Ιωάννης Huang