Μετά τις μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας 1990 η Εκκλησία για πρώτη φορά στην ιστορία της είχε την ευκαιρία να καθορίσει τη θέση της μέσα στην κοινωνία και τη στάση της απέναντι στην εξουσία.
Αυτός ο ρόλος δεν διαμορφώθηκε αμέσως, αλλά μέσω βιωμάτων ακόμα και πολιτικών συγκρούσεων.
Η Εκκλησία δεν ήταν ούτε στο πλευρό της εξουσίας, αλλά ούτε της αντιπολίτευσης, αλλά στήριζε και τους δυο σε όσα ανταποκρίνονταν στο μήνυμά της, το οποίο εξέπεμπε στο λαό. Δεν εβασίζετο η Εκκλησία επί των πρόσκαιρων πολιτικών συγκυριών, αλλά επί των θεμελιωδών βασικών αρχών του Ευαγγελίου, τις οποίες και διδάσκει...
Εν συνεχείᾳ ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας τόνισε τη σημασία εκείνης της διατάξεως της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία προτείνει την ηθική ως περιορισμό της εφαρμογής οποιουδήποτε δικαιώματος, και επίσης εξέφρασε τη λύπη του για την παράβαση αυτής της αρχής, η οποία συνεπάγεται την απώλεια της ισορροπίας μεταξύ των δικαιωμάτων και της ηθικής ευθύνης του προσώπου.
Άνευ αυτής της ισορροπίας τα δικαιώματα και οι ελευθερίες συντελούν στην απελευθέρωση των ανθρωπίνων ενστίκτων για να καταλήξουν συνώνυμο της ασυδοσίας και ακολασίας.
Ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος επεσήμανε τον κίνδυνο αυτής της τάσεως, η οποία απειλεί την ύπαρξη του ανθρώπινου πολιτισμού.
Ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας επίσης αναφέρθηκε στο πρόβλημα των ομοφυλοφιλικών ενώσεων.
"Η Αγία Γραφή μαρτυρεί αναμφίβολα ότι είναι αμαρτία η ομοφυλοφιλία. Στην Παλαιά Διαθήκη είναι η ιστορία των Σοδόμων και Γομόρρων, ενώ στην Καινή Διαθήκη ο Απόστολος Παύλος ρητώς αποφαίνεται περί αυτού. Δεν μας ανησυχεί το ίδιο το γεγονός της υπάρξεως των ομοφυλοφιλικών ενώσεων.
Μας προβληματίζει έντονα το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους η αμαρτία δικαιολογείται μέσω νόμου. Αυτό ελλοχεύει περαιτέρω κινδύνους και θα συμβάλει στην ηθική κατάπτωση της κοινωνίας".
Περαίνων ο Πατριάρχης Κύριλλος υπογράμμισε ότι η Ρωσική Εκκλησία συνειδητοποιεί τον εαυτό της αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης, ένα οργανικό μέρος του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Αντιφωνώντας ο κ. Jagland σημείωσε ότι ανάμεσα στους σκοπούς τους οποίους επιδιώκει είναι και η αξία του ανθρώπινου προσώπου. «Προσωπικά δίδω μεγάλη σημασία στην ανεξαρτησία και την ακεραιότητα του προσώπου. Είναι σπουδαία στοιχεία για οποιαδήποτε κοινωνία».
Amen.gr, με πληροφορίες από την ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Μόσχας