Πίσω λοιπόν από αυτόν τον αριθμό (μπορεί να είναι ο ΑΦΜ) θα κρύβεται όλη η ζωή του πολίτη (Βig Βrother), οικονομική και άλλη.
Ολες οι συναλλαγές, είτε χρηματικές είτε άλλες με όλα τα υπουργεία, θα καταλήγουν σε αυτόν τον αριθμό. Καμία συναλλαγή δεν θα πραγματοποιείται εάν οι υπηρεσίες δεν γνωρίζουν τον αριθμό αυτό του συναλλασσομένου.
Ο αριθμός αυτός θα ονομάζεται «αριθμός δημοσιονομικής ταυτοποίησης» και θα οδηγεί το Δημόσιο (ή και τα ιδιωτικά ελεγκτικά γραφεία που προσλαμβάνει το Δημόσιο) στην περιουσιακή κατάσταση των πολιτών, στον μισθό τους, στη σύνταξή τους ή σε όποια άλλη αμοιβή εισπράττουν.
Επίσης, θα οδηγεί στον τραπεζικό λογαριασμό τους, σε κάθε αγορά ή πληρωμή που γίνεται με πλαστικό χρήμα, επιταγή ή άλλο μέσο.
Η κάθε δημόσια υπηρεσία ή κάποιος ελεγκτής που έχει σχετική εξουσιοδότηση θα μπορεί να πληκτρολογεί τον αριθμό και με το πάτημα ενός κουμπιού να κάνει «φύλλο και φτερό» τα προσωπικά στοιχεία του φορολογουμένου, να βλέπει όλα τα ακίνητα που διαθέτει, τις καταθέσεις του και όλα τα εισοδήματα που εισπράττει.
Θα μπορεί, επίσης, να βλέπει και τις δαπάνες που πραγματοποιεί ο κάθε πολίτης μέσω πιστωτικών καρτών.
Ουσιαστικά το υπουργείο Οικονομικών θα δημιουργήσει μια μεγάλη βάση δεδομένων, ώστε, όποτε καταχωρίζεται ένας ΑΦΜ, να παρέχονται άμεσα τα στοιχεία του φορολογουμένου για:
- τους τραπεζικούς λογαριασμούς, τις επενδύσεις και τις μετοχές του,
- τα ακίνητα που απέκτησε ή πούλησε,
- τις πληρωμές και τις αμοιβές του,
- τις αγορές, τις εξόδους, τα ταξίδια κ.λπ.,
- τις συντάξεις, τα επιδόματα και τα βοηθήματα που λαμβάνει,
- τις οφειλές του στην Εφορία, στους δήμους, στα ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.,
- τα φάρμακα, τη νοσηλεία, τις ιατρικές εξετάσεις του,
- την οικογενειακή κατάστασή του, τους γονείς ή τα παιδιά του και εν γένει ό,τι συνδέεται με την ατομική ταυτότητά του.
Στέλιος Κράλογλου