Δεν καταλάβαινα γιατί βιάζεται ( να φύγει από αυτή την ζωή ). Τα τελευταία τρία χρόνια εργάζονταν ασταμάτητα.Εγώ γκρίνιαζα.Ήθελα την απλή ευτυχία να έχω τον σύζυγο και πατέρα των παιδιών μου δίπλα μου. Αλλά αυτός ήταν προορισμένος για άλλους δρόμους...
Έλεγε ότι θα τον σκοτώσουν.Όταν τον ρωτούσα ποιος θα φυλάει εμένα και τα τρία παιδιά μας,μου έλεγε ότι μας αφήνει σε καλά χέρια , στα χέρια της Παναγίας,αυτή θα σας φροντίζει. Είχα ξεχάσει αυτά τα λόγια.
Μου είχε πει για τα ρούχα που θέλει να φορά στην κηδεία του.Εγώ του έλεγα αστειευόμενη ότι δεν πρέπει να μιλάμε γι΄ αυτό γιατί δεν ξέρουμε ποιος θα πεθάνει πρώτος.
Μου είπε ότι εγώ θα τον θάψω.Όταν του είπα μια φορά ότι δεν έχω πάει σε κηδεία ιερέως η απάντησή του ήταν΄΄Μην ανησυχείς θα έρθεις στη δική μου΄΄
Θυμαμαι τόσες συζητήσεις μας αλλά τώρα καταλαβαίνω το νόημα τους.Τώρα οι αμφιβολίες μου διαλύθηκαν
Όχι δεν είπαμε αντίο σ΄άυτή τη ζωή,δεν ζητήσαμε συγχώρεση ο ένας από τον άλλον,δεν αγκαλιαστήκαμε.Ήταν μια μέρα συνηθισμένη…εκείνος έφυγε για να λειτουργήσει,ήταν η τελευταία φορά που τον είδα ζωντανό.
Γιατί δεν πήγα εκείνη την ημέρα να τον συναντήσω στην εκκλησία;.Πραγματικά ήθελα να πάω,αλλα σαν να με τραβούσε καποιο χέρι.Συχνά πήγαινα και τον συναντουσα στην εκκλησία.Τις τελευταιες μερες προσπαθούσα να είμαι όσο πιο πολύ μαζί του.
Μετάφραση:proskynitis.blogspot.com
Πηγή:www.interfax-religion.ru
( Έλεγε συχνά )
---Γιατί πρέπει να εκκλησιαζόμαστε κάθε Κυριακή;
---Επειδή έτσι είπε ο Χριστός.Έξι μέρες να εργάζεσαι και την εβδόμη να την αφιερώνεις στον Κύριο και Θεό σου.Εκείνος μπορεί να μας ζητήσει ως θυσία ένα μέρος του χρόνου μας.
Εάν το θέλετε, εμείς οι χριστιανοί είμαστε «τρομοκράτες», είμαστε μέλη μιας επαναστατικής ομάδας που μάχεται τον άρχοντα του αιώνος τούτου,τον διάβολο.
Οι εκκλησίες είναι οι ενδιάμεσοι σταθμοί .Εκεί δεχόμαστε πληροφορίες από την κυβέρνηση μας:
κωδικους ( Καινή Διαθήκη),ενισχύσεις ( Θεία Ευχαριστία) και στήριξη από την κοινότητα.Κατέχουμε πολλές τεχνικές για να κάνουμε «τρομοκρατικές» επιθέσεις ενάντια στον άρχοντα του αιώνα τούτου.Σύμφωνα με τους κανόνες της εκκλησίας όποιος λείψει αδικαιολόγητα τρεις Κυριακές στη σειρά στην εκκλησία τιμωρειται με ακοινωνησία.
Συχνά αυτοί που δεν συμμετέχουν στις ακολουθίες της εκκλησίας βαριούνται εύκολα. Αυτοι που νομίζουν ότι κοιμώμενοι την Κυριακή αναπληρώνουν τον ύπνο που έχασαν την υπόλοιπη εβδομάδα και δεν πηγαίνουν στη Θεία Λειτουργία σύντομα θα καταλάβουν ότι ο Κυριακάτικος ύπνος δεν προκαλεί ευχαρίστηση. Μπορείς να φας και να αισθάνεσαι πεινασμένος, ή να κοιμηθείς 25 ώρες και να νυστάζεις…
ΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΔΥΝΑΜΗ,ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΒΡΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ.Αν είσαι ερωτευμένος με κάποιον.θέλεις να τον βλέπεις συνέχεια,να επικοινωνείς μαζί του.Δεν πρέπει να σε καταναγκάσει κανένας να πας στη συνάντηση,έτσι δεν είναι;Ο Χριστιανισμός ανυψώνεται πάνω σ΄ αυτην την αγάπη μεταξύ Θεού και ανθρώπου.
Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012
Η μαρτυρία ενός νέου για τον ιερομάρτυρα Δανιήλ Σισόεβ
Δια της γνωριμίας μου με τον π.Δανιήλ ο Θεός έδειξε σε εμένα το μέγα Του έλεος.
Όταν είδα τις δημόσιες συζητήσεις του με τους Μουσουλμάνους και άκουσα τα κηρύγματα του, φούντωσε μέσα μου η επιθυμία να τον γνωρίσω.
Τη στιγμή εκείνη δεν ήξερα ότι διευθύνει ένα ιεραποστολικό σχολείο.Όταν γνωρίστηκα μ' έναν από τους μαθητές-ιεραπόστόλους, μίλησε για μένα στον π.Δανιήλ. Εκεινος με χαρά μεγάλη δέχτηκε να με γνωρίσει.
Όταν τον γνώρισα εντυπωσιάστηκα από τη θερμή του πίστη και το μαχητικό του πνεύμα,τα οποία μπορούσε και μετέδιδε στους γύρω του. Επίσης ενθουσιάστηκα από το πόσο καλά γνώριζε τις θεμελιώδεις αρχές της πίστεως,αλλά και το απολογητικό του χάρισμα,το οποίο βασιζόνταν στην γνώση της Αγίας Γραφής και των συγγραμμάτων των Αγίων Πατέρων.Όλα αυτά με ενεπνεύσαν να ακολουθήσω το ίδιο μονοπάτι.
Επίσης με εντυπωσίασε η πίστη του στο Θεό και ο θείος ζήλος του στις Ιερές ακολουθίες. Λάτρευε να μιλάει για το Χριστό και μπορώ να πω ότι ενα από τα σημαντικότερα πράγματα που έμαθα από τον παιδαγωγό μου ήταν ότι :«Ο σκοπός μίας ιεραποστολής είναι να κάνει τον κόσμο ολόκληρο να αγαπήσει τον Χριστό»
Θυμάμαι ότι μου έλεγε: «Σεραφείμ,υπάρχουν πολλοί Κούρδοι στο Σαράτωβ.Ο επίσκοπός μας ευλόγησε να πάμε εκεί.Συνεπώς,τι λες,θα πάμε»;
Προσπάθησα να ζυγίσω τα πράγματα και είδα ότι δεν ήμουν ακόμη έτοιμος,ήμουν και λίγο φοβισμένος.Επίσης δεν είχα ακόμη τις απαραίτητες γνώσεις.
Τις στιγμές εκείνες πραγματικά δεν ήμουν έτοιμος, αλλά μετά το μαρτυρικό του τέλος, εγώ και ο αδελφός μου, πήραμε ευλογία από τον επίσκοπο Λογγίνο,για την πρώτη ιεραποστολή στο Σαράτωβ.
Μου έλεγε να είμαι γενναίος και διάφορα άλλα πράγματα τα οποία θα τα θυμάμαι για όλη μου τη ζωή.:«Εαν κάποιος μπει στο μονοπάτι της ιεραποστολής,δεν υπάρχει επιστροφή.Ο Θεός θα ζητήσει από τους ανθρώπους το τάλαντο που τους έδωσε και αυτοί το έθαψαν…»
Και αυτό:«Το πιο σημαντικό πράγμα στην ιεραποστολή είναι η προσευχή.
Η ακατάπαυστη προσευχή είναι το πρώτο και το τελευταίο.Είναι μία ουσιώδης πτυχή της ιεραποστολής.Η μελέτη της Αγίας Γραφής είναι μία από τις τρεις κύριες δραστηριότητες του ιεραποστόλου.Επίσης, όσο πιο πολύ συμμέτεχεις στις Ιερές Ακολουθίες,τόσο πιο πολύ επιτυχία θα έχεις στην ιεραποστολή σου»
Επίσης έλεγε:«Κηρύττουμε το Ευαγγέλιο προς δόξαν Θεού και για τη σωτηρία των ανθρώπων»
Προσπάθησε με όλους τους τρόπους να μας βοηθήσει στην ιεραποστολή μεταξύ των Κούρδων.Πρώτα απ'όλα μας έδωσε την Καινή Διαθήκη στην Κουρδική γλώσσα ( ειρήσθη εν παρόδω να πω ότι έμαθα να διαβάζω Κουρδικά μέσα από αυτό). Επίσης αφιέρωσε πολύ χρόνο στο έργο της μετάφρασης. Αυτή η καλή του ανησυχία με συνάρπαζε και με ενέπνεε…
Θυμάμαι μία φορά που συζητουσαμε την προοπτική για ένα ιεραποστολικό ταξίδι στους Κούρδους του Ιρακ. Είπα ότι γνωρίζω ελάχιστα τη γλώσσα τους και ότι εκεί μιλούν μία άλλη διάλεκτο ( Sorani ) και λαμβάνοντας υπόψιν μου τον γνωστό σε όλους φανατισμό τους, ήμουν βέβαιος ότι εκεί θα λάβω τον στέφανο του μαρτυρίου…
Ο π.Δανιήλ μου απαντησε να μη φοβάμαι τίποτα και ότι οι μουσουλμάνοι τον είχαν απειλήσει 14 φορές, λέγοντας ότι θα τον αποκεφαλίσουν--- μπορούσε όμως να κάνει πίσω;
Το σημαντικότερο που μας είπε ήταν ότι πρέπει να κηρύτουμε σταθερά και γενναία το Λόγο του Θεού, να είμαστε ομολογητές του Χριστού, και ότι το μαρτύριο για το Χριστό είναι η μέγιστη τιμή. ( Πιστεύω ότι με τις πρεσβείες του π.Δανιήλ θα έρθει η στιγμή αυτή όταν θα πάμε εκει να κυρήξουμε).
Συχνά μας μιλούσε για τα μαρτύρια των Αγίων,σαν να ήξερε ότι ο Θεός θα τον δοξάσει με αυτόν τον τρόπο. Και πραγματικά αξιώθηκε από το Θεό,τον στέφανο του μαρτυρίου. Οι πρώτοι Χριστιανοί σε τέτοιες καταστάσεις χαιρόνταν, κι΄ εμείς λυπόμαστε;
Όταν μετά έμαθα για το θάνατό του ήμουν πολύ λυπημένος και σκεφτόμουν:«Να είχε λίγα χρόνια ζωής ακόμη..». Αργότερα όμως συνειδητοποίησα ότι παντού υπάρχει το θέλημα του Θεού.Δόξασα το Θεό που τώρα είχα έναν μεσίτη στον Ουρανό,τον ιερομάρτυρα Δανιήλ, ο οποίος προσεύχεται για εμάς και μας βοηθάει στην ιεραποστολική μας προσπάθεια.Θα μπορούσα να πω ότι από εκεί πάνω συνεχίζει το ιεραποστολικό του έργο
Θα σας διηγηθώ και κάτι το συγκλονιστικό.Λίγο πριν το θάνατό του,είχα βρει σ'ένα μουσουλμανικό φόρουμ μία φωτογραφία του π.Δανιήλ.Οι μουσουλμάνοι με επεξεργασία της φωτογραφίας τον είχαν ντύσει ως μεσαιωνικό σταυροφόρο,κρατώντας ένα σπαθί και έχοντας ως φόντο έναν ναό.Όταν του την έδειξα διασκέδασε πολύ και ζήτησε να του την κορνιζάρω.
Μετά το μαρτυρικό του τέλος και ενώ ήμουν βαθιά λυπημένος,έψαξα στο αρχείο μου γι'αυτήν τη φωτογραφία.Κοιτώντας την έμεινα αποσβολωμένος.Ο ναός του φόντου ήταν η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην οποία έγινε η κηδεία του!
Ξέρω πολλούς που μετά το θάνατό του έγιναν Χριστιανοί διαβάζοντας τα βιβλία του.Όταν το σώμα του βρισκόνταν στον ναό,ένα μέγα πλήθος ανθρώπων ήρθε να τον αποχαιρετήσει.Μεγάλοι και παιδιά τον πλησίαζαν για να τον τιμήσουν σαν να πλησιάζουν ένα άγιο λείψανο. Χριστιανοί απο τη Σερβία,την Ελλάδα, και άλλες χώρες τον τιμούν ως ιερομάρτυρα.
Στην τελευταία μας συνάντηση το μάθημα το έκανε ο Yuri Maximov ( νυν διάκονος Γεώργιος). Σε αυτήν την συνάντηση ο π. Δανιήλ μας είπε ότι ''το πολίτευμα ημών εστί εν τοις ουρανοίς''( Φιλιππησίους κεφ.3,20 ) και ότι ο Χριστιανός δεν πρέπει να δένεται με τα επίγεια.Στην γη είμαστε προσωρινοί και το πραγματικό μας σπίτι βρίσκεται εκεί όπου ο Χριστός στέκεται εις τα δεξιά του Πατρός.Το τελευταίο μάθημα ήταν για το Θεό-Πατέρα.Μία μέρα πριν πεθάνει.
Λίγους μήνες πριν πεθάνει του είχα ζητήσει ευλογία να φτιάξουμε δύο διαδικτυακά γκρουπ.Το ένα να δημοσιεύει τα μαθήματά του και τις ομιλίες του και το άλλο να κάνει ιεραποστολή μεταξύ των Μουσουλμάνων. Μετά το θάνατο του αυτά τα γκρουπ στελεχώθηκαν με πολλούς νέους και πολλοί αναγνώρισαν ότι η επαφή τους με την εκκλησία άρχισε διαβάζοντας κάποιο βιβλίο του, ή ακούγοντας κάποια ομιλία του.
Πηγή/Μετάφραση π.Γεώργιος Κονισπολιάτης