Γνωρίζει μήπως, καλά και σε βάθος, τοὺς ὑποψηφίους ποὺ εργάζονται στὰ ἀρχιεπισκοπικὰ καὶ συνοδικὰ γραφεῖα; Ἐπειδὴ δηλαδή εἶναι πρόθυμοι καὶ εὐγενικοὶ ἀπέναντί του ἢ ἐπειδὴ ποτὲ δὲν ἐκφράζονται γιὰ τὰ «ἀποίμαντα τῆς Ἐκκλησίας», γιὰ τὸν ἐπικίνδυνο Οἰκουμενισμὸ καὶ γιὰ τὶς ἀντιχριστιανικὲς πρωτοβουλίες τῶν πολιτικών, οἱ ὁποῖοι πάντα ἐπιδιώκουν τὴν περιθωριοποίηση τῆς Ἐκκλησίας;
Οἱ φιλόδοξοι αὐτοὶ Ἀρχιμανδρίτες ( πού φτωχόπαιδα ώς επί το πλείστον έρχονται συνήθως από τα χωριά τους...) ἐργάζονται στὰ διάφορα γραφεῖα μὲ ὑποκριτικὴ συμπεριφορὰ καὶ ὅταν πετύχουν τὸν σκοπό τους, ὡς Μητροπολίτες πιά, γίνονται λαλίστατοι, ἐκφράζονται μάλιστα έχοντας τον πρώτο λόγο επί παντός επιστητού μέ τὴν κατὰ κόσμον "σοφία" τους καὶ ἐντυπωσιάζουν ἀρνητικά.
Κάποτε κάνουν καὶ σκανδαλώδεις δηλώσεις χωρὶς νὰ ἀνησυχοῦν, γιατί τώρα πιὰ εἶναι "δεσπότες" καὶ βρίσκονται στὸ ἀπυρόβλητο!
Ἕνας τρόπος γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦν οἱ ἐκλέκτορες ἀρχιερεῖς, ἀλλὰ καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ἀπὸ αυτούς τοὺς Φαρισαίους ὑποψηφίους εἶναι νὰ μὴ ἀπασχολοῦνται στὰ διάφορα γραφεῖα, ἀλλὰ νὰ ἐργάζονται μὲ ἱερὸ ζῆλο στὸ ποιμαντικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ ὑποχρεώνονται νὰ ὑπηρετοῦν καὶ στὶς ἀκριτικὲς καὶ δύσκολες μητροπόλεις, γιὰ νὰ ξέρουν τί καιρὸς ( κάνει κι΄εκεί πάνω καί τί αέρας φυσάει…) καὶ πόσα δισεπίλυτα προβλήματα ὑπάρχουν...
Στὶς θέσεις τους νὰ τοποθετηθοῦν ἔμπειροι ἔγγαμοι ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐργάζονται μὲ ἀφοσίωση, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐλευθερία ἀπὸ τὸ φοβερὸ πάθος τῆς φιλοδοξίας καὶ τῆς ἐπιθυμίας τοῦ «καλοῦ ἔργου» τῆς ἀρχιερωσύνης! Ἔτσι θὰ ἀνοίξουν οἱ ὁρίζοντες στοὺς συνοδικοὺς ἐκλέκτορες καὶ θὰ βλέπουν τοὺς ἄξιους ὑποψηφίους πιὸ εὔκολα καὶ θὰ σέβονται τὴν ἐπιθυμία τῶν κατοίκων τῶν περιοχῶν ποὺ πρόκειται νὰ ποιμάνουν.
Μὲ δύο λόγια πρέπει νὰ ἀνατραπεῖ ἡ μέχρι σήμερα τηρούμενη τακτική, ποὺ μόνο θεοφιλὴς δὲν εἶναι. Εἶναι προκλητικὸ νὰ δηλώνει μὲ εὐχαρίστηση καὶ καύχηση ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος ὅτι στὰ 15 χρόνια τῆς ἀρχιεπισκοπείας του ἔχει ἐκλέξει καὶ χειροτονήσει 57 νέους Μητροπολίτες (ἐπὶ συνόλου 80).
Καὶ θὰ ἀφήσει, ἰσχυρίζεται, τὸ ἀποτύπωμά του στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὅμως δὲν πρέπει νὰ λησμονεῖ ὁ Μακαριώτατος, ὅτι τὸ ἀποτύπωμα αὐτὸ θὰ εἶναι πάνω στὴν ἄμμο καὶ μὲ ἕνα φύσημα θὰ σβήσει, ἀφοῦ προηγουμένως θὰ τὸ ἔχουν στραπατσάρει μερικοὶ ἀπὸ τοὺς Μητροπολίτες μὲ τὸ ἦθος, τὶς δραστηριότητές τους καὶ τὶς ἐπιδόσεις σὲ χώρους ποὺ δὲν μποροῦν νὰ ἐνταχθοῦν στὸ καθαρὸ ποιμαντικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας.
Σὲ συνέντευξή του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος (ἐφημερίδα «Καθημερινή» τῆς 23ης Ὀκτωβρίου 2022) ἀπάντησε σὲ σχετικὴ ἐρώτηση: «Δὲν ἔχω δικαίωμα νὰ φύγω στὰ 55 χρόνια (στὴν ἱερωσύνη) χωρὶς νὰ ἀφήσω πίσω ἕνα ἀποτύπωμα, τί ἔζησα, τί ἔχω ἐμπνευστεῖ, τί θὰ ἤθελα νὰ κάνω τώρα».
Στὴν ἡλικία 84 ἐτῶν ὁ Μακαριώτατος φιλοτεχνεῖ τὸ ἀποτύπωμα, ποὺ θὰ καθοδηγεῖ τοὺς ἑπόμενους, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, καὶ ἂς παραμένουν ὅλα τὰ προβλήματα τῆς Ἐκκλησίας ἄλυτα, κυρίως τὸ θέμα τῆς ἐκλογῆς τῶν Μητροπολιτῶν, ἀλλὰ καὶ τὸ θέμα τῆς ἀξιοποίησης τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, γιὰ τὸ ὁποῖο συνεχῶς γίνεται λόγος, ἀλλὰ δὲν ὑπάρχουν βήματα προόδου. Εἶναι βέβαιο ὅτι θὰ ἀργήσει νὰ ἀρχίσει καὶ ἂν θὰ τελειώσει, θὰ εἶναι ὁπωσδήποτε τὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ 21ου αἰώνα. Ὅταν πιὰ θὰ εἶναι πολὺ ἀργά…
Δυστυχῶς , δὲν ὑπάρχει ἐλπίδα γιὰ τὴ βελτίωση τῶν «ἀποίμαντων τῆς Ἐκκλησίας». Ἴσως στὸ ἄδηλο μέλλον νὰ γίνει κάτι, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.