Οι ναοί όλων των θρησκειών ήταν από τους πρώτους χώρους που έκλεισε η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης, όταν εμφανίστηκε η πανδημία, η οποία βρήκε τον Σεβασμιότατο στην πρωτεύουσα της χώρας. Σε μια ξένη χώρα ένα κλιμάκιο ιεραποστολικό είναι αναγκασμένο να τηρεί τους νόμους, διαφορετικά θα εκδιωχθεί:
«Σαν Εκκλησία ήμασταν από τους πρώτους που υπέστησαν την καραντίνα. Στους Προτεσταντικούς ναούς παρουσιάστηκαν τα πρώτα κρούσματα. Όπως καταλαβαίνετε αυτό ήταν το μικρό σπίρτο που θα πυροδοτούσε κατηγορίες για τις υπόλοιπες ιεραποστολές και οπωσδήποτε και για εμάς τους Ορθοδόξους, πως συμβάλλουμε στη διασπορά του ιού. Και βέβαια δεν υπήρχε επιλογή, ο νόμος ήταν αμείλικτος. Έτσι έκλεισαν όλοι οι ναοί.
Μετά από μερικούς μήνες, ο ιερέας και ο ψάλτης μπορούσαν να πάνε στον ναό και να μεταδώσουν τη λειτουργία διαδικτυακά. Αργότερα, ανάλογα με τα κρούσματα, μας επέτρεπαν να ανοίξουμε το ναό για την ακολουθία, όμως με μετρημένους από τις αρχές πιστούς που θα συμμετείχαν.»
Στο γειτονικό γεωγραφικά Χονγκ Κονγκ και στην Κίνα τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα. Ακόμα και σήμερα τα σύνορα δεν είναι ανοιχτά και ο πολίτης πρέπει να έχει σοβαρό λόγο για να μετακινηθεί. Όποιος θέλει να φύγει από τη χώρα, του επιβάλλεται καραντίνα σε ξενοδοχείο. Ο Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ κ. Νεκτάριος δεν μπορεί ακόμη να ταξιδέψει και παραμένει στην Κίνα. Ο Σεβασμιότατος κ. Κωνσταντίνος μεταφέρει όσα έμαθε εκ των έσω, από τον Ιεράρχη κ. Νεκτάριο :
«Σήμερα στο Χονγκ Κονγκ 45 μεγάλες αεροπορικές εταιρείες δεν λειτουργούν, δηλώνοντας πως αν το κράτος δεν καταργήσει τα μέτρα δεν τις συμφέρει να πετάξουν.
Οπότε αν επιθυμείς να επιστρέψεις στην χώρα σου πρέπει να περιμένεις σε μια λίστα αναμονής μέχρι να σε δεχτούν, στη συνέχεια να μείνεις καραντίνα σε ξενοδοχείο και καθώς υπάρχει περιορισμένος χώρος στα ξενοδοχεία, αναγκάζεσαι να περιμένεις από το κράτος να σου δώσει άδεια να βγεις από την Κίνα.
Ταυτόχρονα κάνεις τεστ πριν, αλλά και αφού φτάσεις στο αεροδρόμιο, όπου εκεί θα περιμένεις μέχρι και 10 ώρες για να βγουν τα αποτελέσματα για να σου δώσουν το ok, για να πας στο ξενοδοχείο όπου θα εγκαταβιώσεις για 21 ημέρες, για να μπορέσεις να φτάσεις κάποτε στο σπίτι σου. Τα πακέτα καραντίνας των ξενοδοχείων είναι πανάκριβα φτάνοντας και τα 10.000 ευρώ που τα πληρώνει ο ίδιος ο ταξιδιώτης. Σε περίπτωση που ακυρωθεί η πτήση, χάνεις και τα χρήματα και πρέπει να ξεκινήσεις ξανά τη διαδικασία από την αρχή.»
Οι δύσκολες στιγμές αποχωρισμού στις οικογένειες, οι ειδικές δομές και η εφαρμογή παρακολούθησης…
Όσο για τη μοίρα των μόνιμων κατοίκων, ο Σεβασμιότατος δείχνει τη ζοφερή πραγματικότητα με την ακόλουθη περιγραφή:
«Ακόμη και σήμερα αν υπάρξει υποψία κάποιου κρούσματος σε κάποιον, οι αρχές θα βγάλουν το βράδυ έξω στο δρόμο όλους όσοι κατοικούν σε ένα οικοδομικό τετράγωνο, θα τοποθετηθούν σε σειρά ανά 2 μέτρα και ειδικοί με στολές θα τους υποβάλλουν σε τεστ. Εν συνεχεία περιμένουν, συχνά μέχρι και όλη τη νύχτα, μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα για να επιτραπεί στους κατοίκους να επιστρέψουν στο σπίτι τους ή να τους εξαφανίσουν στις ειδικές δομές.
Όσον αφορά στην ποιμαντική του επικράτεια, την Σιγκαπούρη, ο ιεράρχης βίωσε δύσκολες ώρες προσπαθώντας να μαθαίνει νέα από ασθενείς ενορίτες του, που χωρίζονταν ξαφνικά από τις οικογένειές τους μη έχοντας καμία επικοινωνία:
«Η αστυνομία στη Σιγκαπούρη μπορούσε να μπει ανά πάσα στιγμή στο σπίτι σου να ελέγξει για κρούσματα και αν κάποιος ήταν θετικός θα πήγαινε στις ειδικές δομές. Ζήσαμε δύσκολες στιγμές με αποχωρισμούς οικογενειών για 20-25 ημέρες χωρίς καμία επικοινωνία.
Οι λεγόμενες «ειδικές δομές» είναι συνήθως εκθεσιακοί χώροι με 1.500 κρεβάτια χωρίς ιδιωτικότητα ( σς. ο ένας δίπλα στον άλλο μέσα σε τεράστιες αίθουσες ), και χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο και στο ρεύμα. Μέχρι στιγμής έχουν χαθεί 2.000 άτομα στη Σιγκαπούρη, η οποία έχει πληθυσμό 5 εκατομμυρίων.»
Η τεχνολογία της αστυνόμευσης κατά τη διάρκεια του κορονοϊού στην υπηρεσία των αρχών βαραίνει τους πολίτες σε όλο τον κόσμο. Στη Σιγκαπούρη αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά ότι η παρακολούθηση φτάνει σε υψηλό επίπεδο, όταν ο Δεσπότης, μάς δείχνει την εφαρμογή που όλοι οι κάτοικοι στην χώρα είναι υποχρεωμένοι να έχουν στο κινητό τους :
«Εδώ και 1,5 χρόνο έχουμε υποχρεωτικά μια εφαρμογή στο κινητό μας. Όταν βγαίναμε από το σπίτι μας ήξερε το κράτος την τοποθεσία μας. Για να πάμε οπουδήποτε ακόμα και στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς πρέπει να σκανάρουμε τον κωδικό και όταν βγαίνουμε το ίδιο. Η εφαρμογή δείχνει στους γύρω μας αν είμαστε εμβολιασμένοι ή όχι. Εάν είσαι ανεμβολίαστος όλοι έρχονται και σου απαγορεύουν την είσοδο.»
«Μέσα στην πανδημία χειροτόνησα τον πρώτο Σιγκαπουριανό ιερέα στον ναό της Αναστάσεως»
Ως ποιμένας, ο Σιγκαπούρης Κωνσταντίνος, ζώντας σε ξένη χώρα, στις ιδιαίτερες συνθήκες του αναπάντεχου λοιμού, με τις επικρατούσες ιδεολογίες των ανατολικών θρησκειών, έπρεπε να κρατήσει μια στάση που θα έφερνε ενότητα στο ποίμνιό του και θα έλυνε τα αδιέξοδα. Μας διηγείται:
«Δίναμε κουράγιο ο ένας στον άλλο. Είχα μάλιστα μέσα στην πανδημία την ευλογία να χειροτονήσω τον πρώτο Σιγκαπουριανό ιερέα της ενορίας μας στον ναό της Αναστάσεως. Επίσης πέρσι το Πάσχα τέλεσα πέντε ακολουθίες της Ανάστασης στη Σιγκαπούρη, γιατί έπρεπε να παρευρίσκεται στον ναό της Αναστάσεως συγκεκριμένος αριθμός ατόμων.
Οπότε για να συμμετέχουν όλοι στην ακολουθία έπρεπε να τελεστεί πέντε φορές σε διαφορετικές ώρες. Διαπιστώνω πως οι άνθρωποι αυτοί ζουν την Ανάσταση, την έχουν ανάγκη, γιατί στις ανατολικές θρησκείες όλα είναι σε κουτάκια.
Έμαθαν από νήπια ότι αρκούσε στη ζωή να είσαι καλός άνθρωπος και να προσπαθείς να μην νιώθεις και να μην αισθάνεσαι. Είναι ένας εύκολος τρόπος να ηρεμούν στην καθημερινότητά τους και να μην νιώθουν ανασφάλεια.
Οι κλιματολογικές συνθήκες, η μόλυνση, η ζέστη που φτάνει έως τους 48 βαθμούς Κελσίου και ο τρόπος ζωής, τους φέρνει μεγάλη κατάθλιψη, πόσο μάλλον όταν έκανε την εμφάνισή της η πανδημία. Έρχεται λοιπόν η Ορθοδοξία, η οποία προτείνει να ζούμε τη χαρά της Αναστάσεως και τους απελευθερώνει.
Η Ανάσταση του Χριστού τα τινάζει όλα στον αέρα γιατί τα κάμει όλα σημαντικά. Ακόμα και η στιγμή γίνεται πραγματική και υπέροχη, αλλιώς όταν ζεις στην απάθεια, στο απόλυτο ζεν των Ανατολικών θρησκειών, η στιγμή είναι χαμένος χρόνος, διότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να νιώθει οτιδήποτε.»
* * *
Ευχαριστούμε τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Σιγκαπούρης και Ν. Ασίας κ. Κωνσταντίνο, τον άνθρωπο που ποιμαίνει αλλά και χτίζει ορφανοτροφεία, σχολεία και νοσοκομεία σε φτωχές περιοχές της Ασίας. Για το έργο του βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το Δεκέμβριο του 2015.
Η μαρτυρία και η αποστολή στον κόσμο από τους ιεραποστόλους γίνεται με τον έμπρακτο τρόπο ζωής τους και αυτό είναι το μοναδικό συστατικό που μπορεί τίμια να μεταφέρει στον κόσμο το μήνυμα της Ανάστασης. Μήνυμα με τη σπάνια δυναμική να μεταμορφώνει τον Άνθρωπο, απ’ όποιον πολιτισμό κι αν προέρχεται.
Σοφία Χατζή -- δημοσιεύθηκε στην
Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια
--------------------------------------------------------
Συνέχεια ενημέρωσης…
Η συγκλονιστική εξομολόγηση ενός δημοσιογράφου που έγινε μητροπολίτης Σιγκαπούρης και χτίζει «κρυφά σχολειά»!
Εκεί που η φτώχεια και η δυστυχία βασιλεύουν, ένας Ελληνας χτίζει σχολεία, ορφανοτροφεία και νοσοκομεία, προσφέρει φαγητό και περίθαλψη, και ανοίγει δρόμους αλληλεγγύης και αγάπης.
Ο μητροπολίτης Σιγκαπούρης και Νότιας Ασίας Κωνσταντίνος Τσίλης άφησε πίσω του πριν από 17 χρόνια την Ελλάδα και τη δημοσιογραφία, για να μεταφέρει το μήνυμα της ορθόδοξης πίστης στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Ασίας. «Η Ελλάδα είναι κομμάτι της καρδιάς μας και την κρατάμε πάντα μέσα μας» αναφέρει στην «Espresso» ο μητροπολίτης που με την πλούσια δράση του βοηθά και διαποιμαίνει τις ασιατικές χώρες.
«Στα μέρη αυτά βλέπεις την παρουσία του Θεού ακόμη πιο έντονη» τονίζει ο μητροπολίτης Κωνσταντίνος Τσίλης, επισημαίνοντας ότι τα μεγαλύτερα τμήματα των πληθυσμών στις χώρες αυτές ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
Ο πρώην δημοσιογράφος, που κάλυπτε επί σειρά ετών το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ, αποφάσισε να ενδυθεί τα ράσα και να προσφέρει σε όσους έχουν πραγματική ανάγκη.
«Το έργο είναι του Θεού και δεν είναι δικό μας. Εμείς απλώς βάζουμε την καλή μας διάθεση» σημειώνει με αφοπλιστική γλυκύτητα.
Η μητρόπολη Σιγκαπούρης και Νότιας Ασίας διανέμει κάθε χρόνο τόνους τροφίμων και χιλιάδες δέματα με ιματισμό, υποδήματα, οικιακά σκεύη, φάρμακα και είδη προσωπικής υγιεινής, ενώ παρέχει καθημερινά γάλα και βιταμίνες σε χιλιάδες παιδιά.
Χτίζει σπίτια για πολύτεκνες άπορες οικογένειες που ζουν στον δρόμο, αλλά πραγματοποιεί και γεωτρήσεις σε περιοχές της Ινδίας, της Ινδονησίας και του Πακιστάν, προκειμένου να εξασφαλίζει καθαρό πόσιμο νερό σε χιλιάδες ανθρώπους!
Εκπαιδευτικά προγράμματα
Στην Καλκούτα της Ινδίας η μητρόπολη συντηρεί δύο ορφανοτροφεία με 200 παιδιά και στην Ινδονησία δύο οικοτροφεία για ορφανά και άπορα παιδιά, καθώς και «κρυφά σχολειά», προκειμένου να αποφεύγει τους εχθρούς του χριστιανισμού.
Παράλληλα έχει δημιουργήσει εννέα ιατρεία σε Ινδία και Ινδονησία, οδοντιατρείο και οφθαλμολογική κλινική στην Καλκούτα, ενώ εκπαιδευτικά προγράμματά της λειτουργούν στην Ινδία, την Ινδονησία και στο Πακιστάν.
«Εχουμε πολλά προγράμματα που υλοποιούμε. Βοηθάμε ανθρώπους που ζουν κυριολεκτικά πάνω σε σκουπίδια, από το Μπαλί της Ινδονησίας μέχρι την Ταϊλάνδη και τις πιο απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές της Ινδίας» εξηγεί ο μητροπολίτης και επισημαίνει ότι στη νότια Ασία υπάρχουν 12.000-15.000 Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Αναφερόμενος στους Ελληνες που μένουν μόνιμα στη Σιγκαπούρη, εξηγεί ότι φτάνουν περίπου στους 400 και προσθέτει: «Ορισμένοι από εκείνους που έφτασαν στη χώρα της Ασίας λόγω της κρίσης αναγκάζονται να επιστρέψουν ύστερα από κάποιο διάστημα στην Ελλάδα, κυρίως για λόγους βίζας και περιορισμένης άδειας παραμονής, αλλά και εξαιτίας του υψηλού κόστους ζωής στην ασιατική πρωτεύουσα».
Στην ερώτηση κατά πόσο η Ορθοδοξία συναντά πολέμιους το τελευταίο διάστημα στην Ασία, λόγω του εντεινόμενου φανατισμού, ο Κωνσταντίνος Τσίλης παραδέχεται ότι υπάρχει μια αναστάτωση λόγω των διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων.
«Αρκετές φορές, ακόμη και φιλανθρωπικές δωρεές και πράγματα που αποστέλλονται για να βοηθηθούν όσοι υποφέρουν φτάνουν με δυσκολία στα μέρη αυτά, αφενός λόγω απόστασης και αφετέρου λόγω του φανατισμού. Ακόμη και στα τελωνεία, όταν βλέπουν ότι πρόκειται για αποστολές από ορθοδόξους, δημιουργούνται προσκόμματα και καθυστερήσεις» προσθέτει ο μητροπολίτης.
Επιμένει όμως πως «ο Θεός ανοίγει δρόμους» και εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στους ανθρώπους που βοηθούν με κάθε τρόπο, «ακόμα και με μια προσευχή. Η αγάπη των Ελλήνων μάς κρατάει. Αυτό είναι και το μήνυμα των Χριστουγέννων, να βάλουμε τον Χριστό μέσα μας, δηλαδή να βάλουμε περισσότερη αγάπη και καλοσύνη» καταλήγει.