1. Λαμβάνοντας υπόψη τα ὡς άνω, η διακοπή της ευχαριστιακής κοινωνίας με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και Εκκλησίες και ιεράρχες, που αναγνώρισαν τους σχισματικούς από την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν είναι κατάχρηση της Ευχαριστίας ή τουσούτω μάλλον εκβιασμός με χρήση της Ευχαριστίας, όπως ενίοτε ισχυρίζονται ορισμένοι, αλλά τουναντίον, προστασία της Ευχαριστίας και διαφύλαξη της κανονικής και πνευματικής καθαρότητας και αμωμήτου της Εκκλησίας. Άλλωστε ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, κατά το λόγο του αγίου αποστόλου Παύλου, « ἠγάπησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς…ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ρυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ' ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος» (Εφ. 5.25-27).
  2. Ακριβώς γι’αυτούς τους λόγους, ψευδείς και κατευθυνόμενες τυγχάνουν οι κατηγορίες κατά της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ότι δήθεν οδηγείται σε αυτοαπομόνωση, διακόπτοντας την ευχαριστιακή κοινωνία με όσους δέχθηκαν σε κοινωνία τους αμετανόητους σχισματικούς. Πράγματι, υπερασπιζόμαστε την καθαρότητα της κανονικής παραδόσεως της Εκκλησίας, προστατεύουμε την Εκκλησία από τη βλασφημία. Αλλιώς, εάν σε συλλείτουργα δέχονται πρόσωπα, τα οποία δεν έχουν έγκυρες χειροτονίες, εάν το σχίσμα αποκαλείται Εκκλησία, ενώ η πραγματική Εκκλησία του Χριστού αγνοείται ή χαρακτηρίζεται σχίσμα, δημιουργείται κίνδυνος υποκαταστάσεως της Εκκλησίας.
  3. Εκτός τούτων, με τέτοιες αντιεκκλησιαστικές ενέργειες εξαλείφεται το όριο μεταξύ της Εκκλησίας και του σχίσματος. Ως αποτέλεσμα συγκροτείται μια νέα «εκκλησία» με ιδρυτές τους ανθρώπους αντί εκείνης, την οποία ίδρυσε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, περιποιησάμενος Αυτήν διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος (πρβλ. Πραξ. 20.28).
  4. Μία από τις βασικές αρχές του κανονικού δικαίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας συνίσταται στο ότι εκείνος, που δέχεται σε ευχαριστιακή κοινωνία τον ακοινώνητο ο ίδιος καθίσταται ακοινώνητος.
  5. Ως εκ τουτου εξαιτίας της αποδοχής από ορισμένες κατά τόπους Εκκλησίες σε κοινωνία προσώπων, που δημιούργησαν σχίσμα σε άλλες κατά τόπους Εκκλησίες, δεν μετανόησαν για τις πράξεις τους και δεν έχουν έγκυρη ιεροσύνη, αυτομάτως τίθεται το ερώτημα, μήπως η περαιτέρω εμμονή στην ευχαριστιακή κοινωνία με τους σχισματικούς αποτελεί κοινωνία σε αυτή την αμαρτία και παραβίαση της ως άνω κανονικής αρχής;
  6. Θεωρούμε ότι η μόνη διέξοδος από την παρούσα κρίση είναι η πανορθόδοξη συνοδική διαβούλευση και επίλυση όλου του φάσματος εκείνων των προβληματικών ζητημάτων. Έχοντας επίγνωση όλων των δυσκολιών, που συνδέονται με τη σύγκληση τέτοιας πανορθοδόξου διασκέψεως, προς το παρόν δεν βλέπουμε μια άλλη λύση για την αντιμετώπιση της κρισιακής καταστάσεως. Γι’αυτό χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία του Μακαριωτάτου Πατριάρχη γης Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης Θεοφίλου Γ’ για τη σύγκληση στην Ιορδανία της Πανορθοδόξου Διασκέψεως.
  7. Κατά χαλεπές εποχές στην ιστορία της Εκκλησίας μας υπήρξε ήδη περιστατικό αρωγής του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεοφάνη το 1620 να ανασυστήσει την Ορθόδοξη ιεραρχία σε αντικατάσταση των προσχωρησάντων στην ουνία εξαιτίας πιέσεως των τότε Πολωνο-Λιθουανικών αρχών. Επιδοκιμάζουμε, ευχαριστούμε και προσβλέπουμε με ελπίδα σε τέτοιες εκκλήσεις σε Πανορθόδοξη Διάσκεψη εκ μέρους των Προκαθημένων ή ιεραρχών των άλλων κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, οι οποίες ολοένα και συχνότερα ακούγονται τα τελευταία.
  8. Διαπιστώνουμε, ατυχώς, ότι στη ζωή της παγκόσμιας Ορθοδοξίας άρχισαν οι ωμές αναμίξεις των γεωπολιτικών και πολιτικών παραγόντων. Ως αποτέλεσμα, οι κατά μέρους Εκκλησίες άρχισαν να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους κάτω από την επιρροή τέτοιων παραγόντων σε αντίθεση με τους εκκλησιαστικούς κανόνες και τη μακραίωνη παράδοση της Εκκλησίας.
  9. Αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε Τοπική Εκκλησία ασκεί τη διακονία της εντός ορίων του α’ ή β’ κράτους και ενίοτε εντός μερικών ή πολλών κρατών. Συχνά ο α’ ή ο β’ Ορθόδοξος λαός τυγχάνει στενώς συνδεδεμένος ιστορικά τόσο με τον οικείο αυτού κράτος όσο και με την οικεία αυτού Τοπική Εκκλησία. Ἐν τούτοις, σύμφωνα με τη βαθιά μας πεποίθηση κάθε Τοπική Εκκλησία κατά την επιτέλεση της διακονίας της του Θεού θα πρέπει να στέκεται πάνω των εθνικών, κρατικών ή πολιτικών ορίων και συμφερόντων χωρίς να υποκύπτει σε εξωτερική πίεση, ενθυμούμενοι ότι η Βασιλεία του Θεού, την οποία κηρύττουμε, οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου (πρβλ. Ιω. 18.36). Εάν κάθε Τοπική Εκκλησία θα ταυτίζεται αποκλειστικά με τα συμφέροντα του οικείου αυτής κράτους, τότε η παγκόσμια Ορθοδοξία θα αδυνατεί να παραμένει ενωμένη, άλλωστε συμβαίνει ότι τα κράτη έρχονται σε σύγκρουση και πολεμούν μεταξύ τους, ενώ η Εκκλησία θα πρέπει να διατηρεί την ενότητα και να συμφιλιώνει τους ανθρώπους, αντί να καθίσταται μέτοχος ή μέσο αντιπαραθέσεως.
  10. Εκφράζουμε την ελπίδα ότι η Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία, συν Θεῳ, θα βρει δυνάμεις να ξεπεράσει τις προκλήσεις εκείνες και να διατηρήσει την ενότητά της, αιρόμενη πάνω των εθνικών και κρατικών συνόρων και συμφερόντων, άλλωστε στο Χριστό «οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος…βάρβαρος, Σκύθης…ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός» (Κολ. 3.11).
  11. Απευθυνόμαστε στους ιεράρχες, τους ποιμένες, τους μονάζοντες και τους λαϊκούς της καθ’ημᾶς Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αγαπητοί Σεβασμιώτατοι και Θεοφιλέστατοι, πατέρες, αδελφοί και αδελφές, είναι με την πρόνοια του Θεού ότι ακριβώς στην Ουκρανία και στην Εκκλησία μας εντός των πλαισίων της παγκοσμίου Ορθοδοξίας διαπερνά η γραμμή, που χωρίζει την Εκκλησία από το σχίσμα. Σε αυτή την κατάσταση πρέπει να διατηρούμε την καθαρότητα του κανονικού πολιτεύματος και της διδασκαλίας της Εκκλησίας.

Μας φοβίζουν με την αυτοαπομόνωση. Όταν όμως ζούμε την αληθινή πίστη, δεν μπορεί να υπάρχει αυτοαπομόνωση, και όπως έλεγε ο αοίδιμος Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Βλαδίμηρος: «με τον Χριστό δεν υπάρχει αυτοαπομόνωση». Εκ των πραγμάτων η καθ’ημᾶς Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα, καθώς δοκιμάζεται ποικιλοτρόπως, υπερασπίζεται την ενότητα της παγκοσμίου Ορθοδοξίας.

Μη φοβάσθε! Ευρίσκεσθε μέσα στην αληθινή Εκκλησία! Αγαπάτε την Εκκλησία, φυλάσσετε την Εκκλησία και τον εαυτό Σας μέσα σε αυτή, διότι διαμέσου αυτής μας σώζει ο Κύριος. Και τα υπόλοιπα να τα αφήνετε στο θέλημα του Θεού.

Νά θυμάστε ότι δεν είναι οι άνθρωποι, που διοικούν την Εκκλησία, αλλά ο Ίδιος ο Κύριος.

Ας προσευχηθούμε, ώστε ο Κύριος με το Πνεύμα Του το Άγιο να διορθώσει όλα τα σφάλματα των ανθρώπων, να μας καθαρίσει από πάσης κηλίδος και να σώσει τις ψυχές μας!

https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/33593-dilosi-tis-ieras-sunodou-tis-ekklisia-tis-oukranias

============================

Ρωσική Πρεσβεία «Οι ΗΠΑ προκαλούν ρήγμα στην Παγκόσμια Ορθοδοξία»

 

«Η κερδοσκοπική προσέγγιση της Ουάσιγκτον περιφρονεί, εκ των πραγμάτων, την ενότητα της Ορθοδοξίας και συνειδητά την υπονομεύει» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωση της Ρωσικής Πρεσβείας με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στον Ορθόδοξο κόσμο αλλά και τις παρεμβάσεις Αμερικανών Αξιωματούχων.

Αναλυτικότερα επισημαίνεται,  «Οι τελευταίες απροκάλυπτες παρεμβάσεις Αμερικανών αξιωματούχων στα θέματα που απασχολούν έντονα τις ορθόδοξες εκκλησίες επιβεβαιώνουν πλήρως τη δήλωση του Ρώσου ΥΠΕΞ Σ. Λαβρόφ για το ρόλο της Ουάσιγκτον στην παραχώρηση αυτοκεφαλίας στους Ουκρανούς σχισματικούς και τις προσπάθειες των ΗΠΑ να προωθούν περαιτέρω ρήγμα στην παγκόσμια Ορθοδοξία.

Εκπλήττει η ευκολία με την οποία οι Αμερικανοί διπλωμάτες τοποθετούνται για το λεπτό και περίπλοκο αυτό ζήτημα που έχει διχάσει ακόμα και τους κληρικούς και διακεκριμένους θεολόγους.

Τέτοια αλαζονική (όπως συνήθως), επιφανειακή, ερασιτεχνική αντιμετώπισή του αποκαλύπτει την κερδοσκοπική προσέγγιση της Ουάσιγκτον που περιφρονεί, εκ των πραγμάτων, την ενότητα της Ορθοδοξίας και συνειδητά την υπονομεύει. Οι ΗΠΑ δεν διστάζουν να παρεμβαίνουν στις εκκλησιαστικές πτυχές του θέματος, εργαλειοποιώντας τη θρησκεία, ενώ ακόμα και η ίδια Ελληνική Κυβέρνηση δηλώνει: «Τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ».

Αντί γελοίων κατηγοριών περί της «ρωσικής υβριδικής απειλής», οι Αμερικανοί αξιωματούχοι καλό θα ήταν να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα, όπως η εξάλειψη των τραγικών συνεπειών για την ευρωπαϊκή ήπειρο από την αποσταθεροποιητική πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και αλλού».

https://www.orthodoxianewsagency.gr/epikairotita/rosiki-presveia-oi-ipa-prokaloun-rigma-stin-pagkosmia-orthodoksia/