Με τον Χριστό και στο όνομά Του πορευτήκαμε τους περίπου δύο αιώνες του ελεύθερου βίου μας και φτάσαμε ως εδώ διατηρώντας τη γλώσσα μας, την πίστη, τα ήθη, τα έθιμα και τις μύχιες εθνικές επιδιώξεις, που μια μέρα θα γίνουν πραγματικότητα.
Ωστόσο, εδώ και μερικά χρόνια, ειδικά από τη σκοτεινή 8ετία του καθεστώτος Σημίτη, έχει αρχίσει να εκδηλώνεται μια συστηματική και σφοδρή επίθεση εναντίον της Ορθόδοξης Χριστιανικής φυσιογνωμίας και ταυτότητας του συλλογικού βίου μας.
Το θρήσκευμα διεγράφη από τα δελτία ταυτότητας, παρά τη διαφωνία της συντριπτικής πλειονότητας του λαού μας και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια στα οποία οι πολίτες εξέφραζαν τη θέλησή τους να γίνει δημοψήφισμα για το θέμα.
Η διδασκαλία των θρησκευτικών στα σχολεία επιδιώκεται να αποχριστιανοποιηθεί πλήρως και στο Κοινοβούλιο είναι πολλοί εκείνοι οι βουλευτές που -κόντρα στη θέληση του Ελληνικού λαού- πάλι συμφωνούν φωναχτά ή σιωπηρά με την επίσημη ρήξη της σχέσης του κράτους με την Εκκλησία και την απάλειψη των σχετικών προνομίων που υπάρχουν στο άρθρο 3 του Συντάγματος, το οποίο θα αναθεωρήσουν στην επόμενη Βουλή.
Η παρατήρηση των τεκταινομένων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όσο απομακρύνεται η Ελλάδα από τον Χριστό τόσο επιδεινώνονται τα προβλήματα, λιγοστεύουν οι ευκαιρίες και αυξάνονται τα δεινά που πλήττουν το έθνος και τον λαό.
Οσο οι φορείς της κρατικής εξουσίας χλευάζουν την πίστη και συντονίζουν το αστικό και ποινικό δίκαιο με τα Νεοταξικά, αντιχριστιανικά ιδεολογήματα ( της Ευρώπης ), άλλο τόσο καταρρέει το ίδιο το κράτος και καθίσταται αβίωτος ο σημερινός βίος των ανθρώπων…
Ποτέ όμως δεν είναι αργά για να γίνει το σωστό και ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς για να ξεκινήσουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει. Η Αθεΐα, ο μηδενισμός, ο χλευασμός του ονόματος του Κυρίου και η αποϊεροποίηση του συλλογικού βίου είναι πρόβλημα για την κοινωνία, όχι λύση.
Χριστός Ανέστη -- Χρόνια πολλά !