Στην δεύτερη μαρτυρία του κ. Μιλτιάδη Τσεσμετζή, εκπαιδευτικού, αναφέρεται :
«Το 2004 κατά την διάρκεια δύο επισκέψεων που κάναμε στον παπά-Γιάννη, αυτός μας μίλησε για την Κωνσταντινούπολη. Μας είπε ότι όταν επισκέφθηκε τον Όσιο πατέρα Παΐσιο στο μοναστήρι της Σουρωτής, ο τελευταίος του είπε :
«Πάτερ Ιωάννη, πλησιάζει ο καιρός που θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη».
Ο Παππούλης μας είπε πως :
«Οι Ρώσοι θα πάρουν την Πόλη και θα μας την δώσουν γιατί θα πιστέψουν ότι έτσι τους συμφέρει.
Θα προηγηθεί μεγάλο κακό στην Αμερική. Τότε θα συναινέσουν οι Ευρωπαίοι να μας δοθεί η Πόλη από τους Ρώσους. Πριν γίνει αυτό το μεγάλο κακό στην Αμερική, οι Ευρωπαίοι δεν θα συναινούν….»».
[Από το βιβλίο +Πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης (Παπά – Γιάννης), (1925 – 2009), Σελ.141 -142) Σελ. 86)]
-----------------
Πολλές φορές μας μιλούσε ο Παππούλης για την προσευχή και τη δύναμή της. Η προσευχή συνήθιζε να λέει πως είναι η συνομιλία του ανθρώπου με το Θεό και ο Θεός την έχει δώσει σε όλους, φτωχούς και πλούσιους.
Επέμενε πολύ στην αδιάλειπτη προσευχή.
Συνήθιζε να λέει:
Συνεχώς να προσεύχεσθε. Μέρα και νύχτα διαρκώς να λέτε “Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με” ή “Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς”.
Είναι μικρή προσευχή, αλλά έχει πολλή χάρη κι ευλογία. Να έχετε πάντοτε την ευχή, ώστε να βρίσκεσθε κοντά στο Θεό και να μην κάνετε αμαρτωλές σκέψεις.
Συγγενικό πρόσωπο του Παππούλη μας εξιστόρησε πως παρουσιάστηκε η ίδια η Παναγία στον παπα-Γιάννη μετά από πολύωρη προσευχή σ’ αυτήν.
Πιο συγκεκριμένα, ο πατήρ Ιωάννης αναφέρθηκε σ’ αυτήν την εμφάνιση με δάκρυα και λυγμούς ως εξής:
«Κάποιο βράδυ, μετά από πολύωρη προσευχή με κομποσκοίνι, καθώς έλεγα την καρδιακή προσευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με” και το “Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς” και τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας, ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μου η Υπεραγία Θεοτόκος, απαστράπτουσα σε ουράνιο φως και ευωδιάζοντας.
Εγώ σάστισα από το δέος, ενώ η Παναγία είπε σε εμένα, τον ελεεινό κι ανάξιο ιερέα, τα εξής:
Πάτερ Ιωάννη, εσύ και οι άλλοι λειτουργοί του Υψίστου να με επικαλείστε κάθε στιγμή και θα προστρέχω πάντοτε προς βοήθειά σας.
Ακόμη μου ανέφερε ζητήματα που αφορούσαν εμένα ή την οικογένειά μου. Και όπως απροσδόκητα παρουσιάστηκε η Μητέρα μας, έτσι και χάθηκε και έσβησε το όραμα που έζησα. Αυτά με αξίωσε να ζήσω η Παναγία μας και με προέτρεψε κι εμείς όλοι να την επικαλούμαστε, ώστε να προστρέχει γοργοϋπήκοος πάντοτε προς βοήθειά μας».
Αυτά τα εκμυστηρεύτηκε στο συγγενικό πρόσωπο σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί του ο πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης, ο ταπεινός αυτός λευίτης του Κυρίου Ιησού Χριστού και της Παναγίας.