«Να μην σκοτώσεις!» μας λέγει, κι εμείς κάνουμε καθημερινά σχεδόν φόνους για ψύλλου πήδημα! ( μέ τίς εκτρώσεις πρώτοι )
«Να μην κλέψεις!» κι εμείς ληστεύουμε συνεχώς τράπεζες, καταστήματα, γυναικείες τσάντες, περίπτερα .
«Να μη μοιχεύσεις!» κι εμείς προδίδουμε την γυναίκα και τα παιδιά μας ή τον άντρα και τα παιδιά μας.
«Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου» κι εμείς, πριν καλά-καλά χρειαστούν μπαστούνι, τους .. εξαποστέλλουμε στα ιδρύματα για ν’ απαλλαγούμε από αυτούς και την .. εκνευριστική μουρμούρα τους – αφού, έτσι κι αλλιώς μας έχουν μεταβιβάσει τα χωράφια !
Αφού λοιπόν τον Θεό – που είναι ο Πρώτος – και τους γονείς – που είναι οι δεύτεροι – δεν τους σεβόμαστε τότε ποιον θα σεβαστούμε;
Σήμερα, ούτε η γυνή φοβείται τον άνδρα ούτε ο άνδρας την γυναίκα, αλλά και οι δυο μαζί .. φοβούνται τα παιδιά τους! Έχουν αλλάξει οι καιροί και όλα τώρα γίνονται ανάποδα! Η ιστορία αρχίζει από πολύ νωρίς.
Όταν είναι ακόμα μικρά παιδιά! «Μπαμπά, θέλω αμέσως κινητό!»- Ότι θέλει το μωρό! «Μαμά, χρειάζομαι αμέσως μοτοσυκλέτα!»
- Πάρε χίλια ευρώ ( προκαταβολή ), σε φτάνουν;
--«Θέλω παπούτσια των 200 Eυρώ!» Πες το κι έγινε!
---«Θέλω λίγα σκουλαρίκια, οι άλλοι βάζουν!» - Αύριο θα σου πάρω!
--«Χρειάζομαι ..τατουάζ εκεί πάνω στη ράχη μου!»
Και δεν βρίσκεται ένας να του πει :
--«Η ράχη σου δεν είναι για τατουάζ αλλά κάμποσο ξύλο χρειάζεσαι με βέργα από ροδιά!»
Βλέπεις, αν το πει, σίγουρα θα κατηγορηθεί για .. βία στην οικογένεια!
Η «βία» όμως αυτή – λίγος θυμός και κάποια τιμωρία, όταν χρειάζονται, πάντα όμως «ζυμωμένα» με αγάπη - έχουν φύγει πια από την οικογένεια και απλώθηκε στην κοινωνία η πραγματική εγκληματική βία από αυτούς που κατάντησαν ασύδοτοι επειδή ανατράφηκαν μέσα στην παρεξηγημένη «αγάπη» και ατιμωρησία.
π. Ιάκωβος