Θὰ τοῦ προσφέρω λοιπόν σὲ προσκύνηση -ἀσφαλῶς ἀναγκαστικὴ γι᾽ αὐτόν- τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ τὸν διδάξω τί;
Φαίνεται ὅτι αὐτὸς ὁ ἀσκητὴς ( πού ήθελε να υποδεχθούμε τον Τσίπρα μετά βαϊων και κλάδων…) δὲν διάβασε ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο καὶ δὲν περιῆλθε στὴν γνώση του, τὸ «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθείν».
Βρισκόμαστε σὲ μιὰ Ορθόδοξη χώρα. Θὰ ἀποδώσω τὰ τοῦ καίσαρος τῷ καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ, ἀλλὰ μὲ μία ἀληθινότητα. Ψωμίζω-τρέφω τὸν ἐχθρό μου, ἀλλὰ δὲν τὸν ἐνθρονίζω. Δὲν μοῦ τὸ ἐπιτρέπει ἡ πίστη μου.
Αὐτὸς ὁ ἀσκητής ( πού λέει όσα λέει, και αν είναι υπαρκτό πρόσωπο και τα λέει…), ὁ ἀνώνυμος καὶ ἀνύπαρκτος, ἂς ἀναλογιστῆ πὼς τὸ Ὄρος δὲν ἔχει μόνον Καρούλια καὶ ἀσκηταριά, ἔχει καὶ τὸ λιμάνι τῆς Δάφνης, ὅπου μπορεῖ νὰ τὸν ὑποδεχθῆ ( τον Τσίπρα ) μὲ τὸν Σταυρὸ καὶ νὰ τοῦ ἐξορκίση και τὰ δαιμόνια ποὺ ἔβαλε στὴν καρδιά του.
Ἀκόμη ἐρωτῶ κάτι:
Ἀφοῦ πέντε ( ηγούμενοι ) ἀρνήθηκαν, καὶ δεκαπέντε τὸν δέχθηκαν, πῶς ἔγινε καὶ βούλιαξαν οἱ δεκαπέντε μέσα στοὺς πέντε καί υπερίσχυσαν οι πέντε ( για την μη υποδοχή Τσίπρα;) Παραμυθιάσματα λοιπόν… Βλήματα χωρὶς καψούλι.
Κορυφώθηκε ἡ ἀπιστία στὴν θεία ἀποκάλυψη καὶ κουβέντες δὲν γίνονται. Ἕκαστος ποὺ πιστεύει, ἂς φεύγη γιὰ νὰ σωθῆ.
Εἶναι καιρὸς νὰ μπογαλιάζουμε ( να μαζεύουμε ) τὰ πράγματά μας καὶ νὰ παίρνουμε τὸν δρόμο μας. Ταπεινώσου, χριστιανέ, καὶ μὴ φοβᾶσαι. «Οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα».
Σταματᾶτε νὰ παραμυθιάζετε. Τὸ ἐπίπεδο τῶν ἀνθρώπων σήμερα δὲν σηκώνει κοροϊδίες. Καὶ ὁ Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται.
Ἀξιότιμε κύριε διευθυντὰ τοῦ Ὀρθοδόξου Β (λ) ήματος, δὲν ἔχεις ἀναγνῶστες μόνον τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ τὸν Χριστό, τὸν ἀληθινὸ Θεό μας. Βούρτσα καὶ σὲ σένα ποὺ τὰ λές, βούρτσα καὶ σ᾽ αὐτοὺς ποὺ σὲ διαβάζουνε.
Ἄκουσα αὐτὲς τὶς μέρες –κατ᾽ ἀρχὰς ὡς παραπληροφόρηση- ὅτι ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν πῆγε στὴν Βουλὴ καὶ διάβασε ἐξορκισμούς.
Καὶ λέγω: «Ἐπιτέλους, ἐξόρκισε ἡ Ἐκκλησία τοὺς δαίμονες ἀπὸ τὴν Βουλὴ καὶ ἐπιτέλους θὰ ἀδειάση ἡ Βουλὴ ὅπως ἡ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν ἀπὸ τοὺς χοίρους καὶ ἀσφαλῶς θὰ πέσουν στὴν λίμνη καὶ θὰ κενωθῆ αὐτὸς ὁ χῶρος, γιὰ νὰ τὸν καταλάβουν ἄλλοι».
Ἀλλὰ δυστυχῶς, λάθος πληροφορία ἔλαβα. Ἁγιασμὸ μόνο τοὺς ἔκανε.
Καὶ ἔχω μία ἀπορία: ὅταν ραντίζη ὁ παπᾶς μὲ τὴν ἁγιαστούρα κι ὁ ἁγιασμὸς πέφτη ἐπάνω σὲ ἀκαθαρσίες καὶ σὲ κόπρανα, ἁγιάζονται καὶ αὐτά, τι λέτε;
Γρηγόριος ( Δοχειαρίου ) ὁ Ἀρχιπελαγίτης