Τὰ χειρότερα τοῦ πολέμου...
Εἶναι ἱστορικῶς παρατηρημένο, ὅτι μετὰ τὴ λῆξι τῶν πολέμων κατακλύζει τοὺς λαοὺς ἕνα τεράστιο κῦμα διαφθορᾶς καὶ ἐγκληματικότητος, ποὺ πρῶτος δάσκαλός της ἔγινε ὁ πόλεμος.…
Αὐτά, συνοπτικά, εἶναι τ᾽ ἀποτελέσματα τοῦ πολέμου.
Ἀλλὰ μιλώντας γι᾽ αὐτὰ εἴχαμε ὑπ᾿ ὄψιν τοὺς μέχρι σήμερα πολέμους· δὲν λάβαμε ὑπ᾿ ὄψιν τὸ νεώτερο, τὸ τελευταῖο εἶδος τοῦ πολέμου, τὸν πόλεμο μὲ ὅπλα Ατομικῆς ἐνεργείας (=διάσπασις τοῦ ἀτόμου).
Αὐτὸς ὁ νέος πόλεμος ξεπερνάει, και θα ξεπεράσει, κάθε φαντασία...
Τὶς πρῶτες εἰκόνες τῶν ἀποτελεσμάτων του ἔδωσε ἡ καταστροφὴ τῶν δύο πόλεων τῆς Ἰαπωνίας, τῶν Χιροσίμα καὶ Ναγκασάκι, ἡ ὁποία ἀπετέλεσε τὸ ἀποκορύφωμα τῶν καταστροφῶν καὶ σήμανε τὴ λῆξι τοῦ δευτέρου παγκοσμίου πολέμου ποὺ βασάνισε τὴν ἀνθρωπότητα ἐπὶ μία ἑξαετία.
Ἕνας αὐτόπτης μάρτυρας, ὁ Ἰάπωνας Χριστιανὸς γιατρὸς Ναγκάϊ, σὲ σειρὰ ἄρθρων του ποὺ δημοσιεύθηκαν καὶ σὲ Ελληνικὴ ἐφημερίδα, ἀφηγήθηκε τὴν τραγῳδία, καί τό πῶς μέσα σὲ λίγα δευτερόλεπτα ἐξαφανίστηκε μία πόλις 250.000 κατοίκων.
Φρικιαστικὲς εἶνε οἱ λεπτομέρειες. «Ὅταν ἔπεσε ἡ βόμβα καὶ τὸ σύννεφο ποὺ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὴν ἔκρηξι ἀνέβαινε στον ουρανό ἀλλάζοντας χρώματα σὰν ἕνα τεράστιο μανιτάρι καὶ ἡ ἀκτινοβολία ποὺ ἄστραψε ἔκανε πρὸς στιγμὴν τὸ φῶς τοῦ ἥλιου νὰ γίνῃ ὠχρό, ἕνας φοιτητὴς ποὺ τά ᾽βλεπε όλα αὐτὰ φώναξε ἔντρομος·
" Ω, συμφορά ! Μήπως ἔσκασε ὁ ἥλιος;"
Μιὰ ἀβυσσαλέα πνοὴ ξεπήδησε τότε...
Τρέχει μὲ ἰλιγγιώδη ταχύτητα. Κάθε σπίτι ἢ πύργος ἢ ἐργοστάσιο κατρακυλάει σὲ συντρίμμια στὸ πέρασμά της καὶ τὰ δέντρα τσακίζονται καὶ πέφτουν ξερριζωμένα. Τὰ χόρτα καίγονται. Τὰ σπαρτὰ μαυρίζουν καὶ καθὼς ξυρίζονται ἐξανεμίζονται, γίνονται ἕνα μαῦρο καὶ τρελλὸ σύννεφο σκόνης. Ἡ θερμότητα φτάνει τοὺς 9.000 βαθμούς…».
Εἰκόνα, καί εἰκόνες θανάτου!
Ἄλλη ἔκθεση ποὺ δημοσιεύθηκε γιὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Χιροσίμα ἀναφέρει, ὅτι ἀπὸ τὰ 90.000 σπίτια τὰ 62.000 καταστράφηκαν τελείως.
Τὰ θύματα ἀνῆλθαν σὲ 80.000· ἀπ᾽ αὐτοὺς 20.000 κάηκαν ζωντανοί, οἱ 40.000 ὑπέκυψαν ἀπὸ τὰ τραύματα καὶ τὰ ἐγκαύματα, καὶ 20.000 εἶνε θύματα τῶν ἀκτίνων Ἄλφα – Βῆτα – Γάμμα, ἐνῷ πολυάριθμοι εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ τυφλώθηκαν. Ἀλλὰ ἡ συμφορὰ περνάει καὶ συνεχίζεται καὶ στὴ νέα γενεά. Μέσα σὲ 10 χρόνια γεννήθηκαν 30.150 παιδιά· ἀπ᾽ αὐτὰ 652 βγῆκαν πρόωρα νεκρά, 1.500 γεννήθηκαν μὲ σκελετὸ κακῶς διαπλασμένο, 429 δὲν ἄκουγαν ἢ δὲν ἔβλεπαν ἢ δὲν εἶχαν τὴν ὄσφρησι, 313 εἶχαν τερατωδῶς διαπλασμένη τὴ γλῶσσα, 25 ἦταν χωρὶς ἐγκέφαλο καὶ 8 χωρὶς μάτια· τὸ θέαμα τῶν τελευταίων αὐτῶν ἦταν ἀποτρόπαιο.
Ἡ καταστροφὴ ὅμως ἀπὸ τὶς ἀτομικὲς ἐκεῖνες βόμβες εἶνε μικρή, ἐὰν θὰ θέλαμε νὰ τὴ συγκρίνουμε μὲ τ᾿ ἀποτελέσματα ποὺ μπορεῖ νὰ προκαλέσῃ ἡ ῥῖψις μιᾶς ἄλλης βόμβας ποὺ ἀνακαλύφθηκε, βόμβας πυρηνικῆς (=σύντηξις πυρήνων), τῆς βόμβας τοῦ ὑδρογόνου.
Ἡ ἔκθεση, ποὺ ἔγραψαν οἱ ἐπιστήμονες ποὺ ἔκαναν τὰ πρῶτα πειράματά της στὶς ἀκατοίκητες νησῖδες τοῦ Εἰρηνικοῦ ὠκεανοῦ, χαρακτηρίσθηκε ὡς τὸ φοβερώτερο κείμενο τῆς ἐποχῆς μας. Μόνο ἡ θανατηφόρα σκόνη ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἔκρηξί της μπορεῖ νὰ σκοτώσῃ ἀμέσως κατοίκους περιοχῆς 17.500 τετραγωνικῶν χιλιομέτρων.
Ἡ δὲ ῥαδιενέργειά της εἶνε τόσο μεγάλη, ὥστε μπορεῖ ν᾿ ἁπλωθῇ σὲ ὁλόκληρο τὸν κόσμο καὶ νὰ προκαλέσῃ τελικὰ τὴ βαθμιαία κατάπτωσι τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Μολύνει τὰ πάντα· καὶ τὰ ψάρια τῆς θαλάσσης καὶ τὰ χόρτα, καὶ τὸ γάλα ποὺ παράγεται ἀπὸ τὰ μολυσμένα χόρτα γίνεται ῥαδιενεργό, δηλητηριῶδες.
Ἔτσι ἡ «μεγάλη μάχαιρα» (Ἀπ. 6,4) τοῦ «πυρροῦ ἵππου» στὶς ἔσχατες αὐτὲς ἡμέρες ἐξελίχθηκε σὲ ἀτομικὴ βόμβα καὶ σὲ πυρηνικὴ βόμβα ὑδρογόνου. Καὶ αὐτὴ ἡ «μάχαιρα», ποὺ σφάζει ἐπιστημονικὰ πλέον τὴν ἀνθρωπότητα, σὰν δαμόκλειος σπάθη κρέμεται ἀπὸ μιὰ λεπτὴ κλωστὴ πάνω ἀπ᾽ τὰ κεφάλια τῶν ἀνθρώπων ποὺ κατοικοῦν στὴ ἐπιφάνεια τῆς γῆς. Ἂν ἡ κλωστὴ κοπῇ καὶ ἡ σπάθη πέσῃ;…
Ἀλλ᾿ ἂς ἀποστρέψουμε τὰ μάτια μας ἀπὸ ἕνα τέτοιο θέαμα. Ἂν ὁ Ὅμηρος, ὁ ποιητὴς τῆς ἀρχαιότητος ὁ ὁποῖος ζοῦσε σὲ ἐποχὴ ποὺ οἱ ἄνθρωποι πολεμοῦσαν μὲ ἀτελέστατα ὅπλα, ἔχοντας ὅμως ὑπ᾿ ὄψιν τὰ θλιβερὰ ἀποτελέσματα τοῦ πολέμου τῆς ἐποχῆς του εὐχόταν, ὁ πολυδάκρυτος πόλεμος ν᾽ ἀποβληθῇ ἀπὸ τὴ γῆ καὶ νὰ ἐπικρατήσῃ ἡ εἰρήνη, τί πρέπει νὰ κάνουμε ἐμεῖς, ποὺ ζοῦμε σὲ ἡμέρες κατὰ τὶς ὁποῖες τὰ φρικτὰ ὁράματα τῆς Ἀποκαλύψεως γιὰ πολέμους πραγματοποιοῦνται τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο καὶ ὑπάρχει φόβος μήπως εἶναι πολὺ κοντὰ ὁ τρομερώτερος ἀπ᾽ ὅλους τοὺς πολέμους, ὁ «Ἁρμαγεδών» (Ἀπ. 16,16); ὅλοι οἱ λαοὶ τοῦ κόσμου νὰ μισήσουν τὸν πόλεμο καὶ ν᾿ ἀγαπήσουν τὴν εἰρήνη.
Μακάρι οἱ χριστιανικοὶ λαοὶ νὰ διακρίνουν τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν, νὰ πάψουν νὰ μένουν ἀδρανεῖς καὶ νὰ πάρουν τὴ θέσι ποὺ τοὺς ἁρμόζει ἀνάμεσα στὸν κόσμο. Μακάρι ἀπὸ κάθε καρδιὰ ποὺ πιστεύει στὸ Χριστὸ ν᾿ ἀναπέμπεται εἰλικρινής, θερμὴ καὶ ἀδιάλειπτη ἡ προσευχὴ ἐκείνη τοῦ προφήτου Ἠσαΐα· «Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, εἰρήνην δὸς ἡμῖν, πάντα γὰρ ἀπέδωκας ἡμῖν»· Κύριε καὶ Θεέ μας, δῶσε μας τὴν εἰρήνη, ἀφοῦ ὅλα μᾶς τὰ δίνεις (Ἠσ. 26,12).
(ἀπὸ τὸ βιβλίο Τὰ τέσσαρα χρώματα, Τὸ κόκκινον, Ἀθῆναι 1955-56, σσ. 110-114, μτγλ.)
† Ἐπίσκοπος Aυγουστῖνος