Δευτέρα άπόγευμα τής 15 Ιουνίου 1996, έφθασα στό άγρόκτημα. Ήλθαν όλες οί γυναίκες νά μέ χαιρετίσουν. Ή κ. Παρασκευή μέ χαιρέτισε χωρίς νά μού μιλήσει.
-- Γιατί δέν μου μιλάς, όπως οί άλλες γυναίκες, μάμα Παρασκευή;
Μου απήντησε ψιθυριστά ότι τήν πονάει φοβερά ό λαιμός.Δέν τής είπα τίποτε.
Τό πρωΐ, πρίν πάνε γιά τήν δουλειά τους, ήλθε άπό τίς πρώτες νά μέ χαιρετίσει. Μά τώρα ή φωνή της ήταν καθαρή καί δυνατή.
-- Πάτερ, είμαι τελείως καλά. Όπως βλέπεις, άνοιξε τελείως ό λαιμός μου κι έφυγε ή άρρώστεια μου.
-- Μά συ, χθές δέν μπορούσες καθόλου νά μου μιλήσεις καί τώρα μέσα σέ μιά νύκτα θεραπεύθηκες; Τί φάρμακα ήπιες καί ποιός σοΰ τό έδωσε;
Άς σημειωθεί ότι φάρμακα, άπό τά άπλά καί συνηθισμένα, τούς έδινε μόνο ό γράφων.
Όπότε ή εύλαβής κ. Παρασκευή μου είπε τά εξής:
-- Τήν νύκτα ήλθε στόν ύπνο μου ένας Εύρωπαϊος Άγιος. Δέν μου είπε τ’ όνομά του. Ήταν μέ ράσα καί άσπρα γένεια. Μέ ρώτησε:
-- Είσαι άρρωστη;
-- Ναί, άπήντησα:
-- Ή άρρώστεια σου από σήμερα τελειώνει. Θά είσαι τελείως καλά.
Ό Άγιος συνέχισε νά μιλάει μαζί της εκείνη τήν νύκτα στόν ύπνο της:
-- Πήγαινε νά πεις ένα λόγο στόν π. Ιάκωβο.
-- Δέν έχουμε εδώ τόν π. Ιάκωβο, άλλά τόν π. Δαμασκηνό.
-- Έντάξει. Πήγαινε νά τού ειπείς νά διαβάσει προσεκτικά τόν πρώτο ψαλμό τού Προφήτου Δαβίδ κι άπό τήν πρώτη πρός Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου, άπό τό 15ον Κεφάλαιο, τούς στίχους ένα καί δύο.
Αύτά τής είπε καί εξαφανίσθηκε.
Όταν μου διηγήθηκε όλα αύτά ή μάμα Παρασκευή, άπόρρησα πώς μπορούσε νά συγκρατεί τόσα νούμερα καί λόγια πού τής είπε ό Άγιος.
Ακόμη τήν ρώτησα νά μού είπεί σέ ποιόν Άγιο κάνει την προσευχή της και γιατί. Μου απήντησε τα εξής:
«Προσεύχομαι στόν Αρχάγγελο Μιχαήλ, διότι τό 1986 γέννησα ενα αγοράκι καί στό Βάπτισμά του πήρε τ’ όνομα Παχώμιος. Τήν ίδια χρονιά πού γεννήθηκε, άρρώστησε βαρειά καί πλησίαζε νά πεθάνει.
Μιά νύκτα τότε, είδα στόν ύπνο μου μιά Ευρωπαία γυναίκα ή οποία μού είπε:
-- Πήγαινε τό παιδί σου στόν Αρχάγγελο Μιχαήλ.
-- Δέν τόν γνωρίζω ποιός είναι αύτός, τής άπήντησα.
-- Νά, αύτός πού στέκεται εκεί πιό πέρα είναι. Πήγαινε κοντά του καί παρακάλεσέ τον.
Πήγα, γονάτισα μπροστά του καί του έδωσα τό παιδί μου στά χέρια του. Εκείνος τό εύλόγησε, τό χάιδεψε καί μοϋ τό ξανάδωσε θεραπευμένο.
Ξύπνησα σάν άπό λήθαργο. Μέ άγωνία πλησίασα νά ιδώ τό παιδί μου. Αισθανόταν καλλίτερα. «Εγινε σέ λίγο τελείως καλά.
Σήμερα είναι 13 ετών. Ένα χαριτωμένο παλλικάρι πού αγαπά πολύ τίς Ιερές Ακολουθίες τής Εκκλησίας μας.
από το βιβλίο:
«ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ»
–ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ (ΕΚΔΟΣΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)