ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΖΗΛΟ ΣΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ…
ΣΠΑΖΩ ΜΕ ΣΚΕΡΠΑΝΙ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ...
Οπως καταλαβαινετε γαλουχηθηκα απο μικρο παιδι μεσα στήν αίρεση και πηρα την διδαχή της μεσα μου απο τα πιό τρυφερα μου χρονια.
Μεγαλωσα πιστευοντας μονο στον Ιησου Χριστό και σε κανεναν αλλον, εκτος απο την Τριαδικοτητα.
Για εμένα δεν υπηρχε η "Παναγία μας", καθως Εκεινη ηταν απλα η μητερα του Χριστού, «μια καλή γυναίκα…» ( όπως λέγανε σ΄ εκείνη την αίρεση, δεν την λέγανε μάλιστα ούτε κάν Θεο-τόκο ( !!) μια και δεν πιστεύουνε ότι με τον τόκο της γέννησε Θεάνθρωπο). Κι΄έτσι μεγαλωσα χωρις πίστη σε Αγίους και διδαχες τους καθώς και χωρίς προσκυνημα σε εικονες Τους… Έτσι λοιπόν καθε τι διαφορετικο το εβλεπα επιθετικά.
Για παραδειγμα θυμαμαι τον εαυτό μου στα 12 μου χρόνια να σπαω μια εικονα της Παναγιας μας και μάλιστα με σκερπάνι γιατι ειχα μαθει πως αυτο ηταν ενα είδωλο ( !! ).
Η ζωη μου εντος της αιρεσης κυλουσε στην αρχη ηρεμα... συνεχεια ειχαμε επισκεπτες στο σπιτι μας να τους τραπεζωνουμε σε καθημερινη βαση.
Καναμε καποιες μερες το σπιτι μας οικο προσευχης για οποιον θελει να ερθει να προσευχηθει, προσωπικα εκανα πολυ εργο στο μοιρασμα της εφημεριδας τους και κασσετες με κηρύγματα τους καθώς και Καινες διαθηκες…Και να φαντασθείτε ημουν ακομα μικρο παιδι... ετρεχα με το ποδηλατο μου στενο- στενο και πορτα - πορτα να μοιρασω ολα αυτα που προανεφερα γιατι ειχα μαθει πως επρεπε να συμμετεχω στο "εργο" τους…
Σε πιό μεγαλη ηλικια ημουν πιο ενεργό μέλος, ειχα ακομα και δικα μου κλειδια για να ανοιγω την εκκλησια τους, να ετοιμαζω πριν το κήρυγμα την αιθουσα και να συντονιζω την ηχοληψια και την ηχογραφηση καθε
κηρύγματος. Θυμαμαι τα καλοκαιρια καθε Σαββατο να γυρναω απο την δουλεια των δικων μου {δουλευαν σε λαικες αγορες ), να αδειαζω το φορτηγακι του πατερα μου να το πλενω, και μετά να τρεχω μαζι του να φορτωσω τον εξοπλισμο της εκκλησιας ωστε να στησουμε ηχητικα σε πλατειες ωστε να ερχονται μεγαλυτεροι «αδελφοί »να κηρύτουν το ευαγγελιο (οπως ελεγαν) και να μοιραζουμε Καινες διαθηκες και εφημεριδες δωρεαν σε ολο τον κοσμο εκει…
Τον χειμώνα ετοίμαζα την αιθουσα της νεολαιας καθε Σαββατο επισης, εκει μαζευομασταν μονο οι νεοι και ψελναμε, μιλουσαμε και ανταλλασαμε αποψεις...
Από λάθος σε λάθος…Ζητάω να «βαπτιστώ»
( αλλά στην ουσία να ξεβαπτιστώ !)
Το 1992 ζητησα να βαπτιστω εν υδατι και να αποδεχτω μπροστα σε ολους
την διδαχη τους. Ηταν Κυριακη πρωι και τετοιο γενονος για την ηλικια μου αποτελουσε την μεγαλυτερη ευλογια για τα μελη. Φορεσα λοιπον την ασπρη μου στολη και με "βαπτισε" ο ποιμενας της εκκλησιας Ν.Ν. ακουστηκε τοτε και μια «προφητεια» οτι το λευκο ιματιο που φορεσα εκεινη την ημερα να προσεξω να μην το λερωσω με τις αμαρτιες του κοσμου...
Επομενος στοχος...ηταν να λαβω το Αγιο πνευμα.... κατι το οποιο αργησε
να γινει, πηρε μάλιστα καποια χρονια...
Η «εσωτερική ζωή» της Οργάνωσης. Γάμος, διαζύγιο, εξομολόγηση μόνο
στον Θεό ( ως «ίσος προς ίσον» ( ; ). εύρεση συζύγου μόνο από την
οργάνωση
Το συστημα λειτουργουσε ως εξης... υπαρχει ο Ποιμενας της «εκκλησιας» τους και κατω απο αυτον οι άλλοι πρεσβυτεροι. Ποιμενες και πρεσβυτεροι κανουν μεταξυ τους το λεγομενο «πρεσβυτέριο» και συντονιζουν τις εξελιξεις σε ολα τα επιπεδα της εκκλησιας, σε ανθρωπινο δυναμικο, διαδικασιες, ενεργειες και ποιος μενει η φευγει απο αξιωμα η από την εκκλησια. Μετά τους πρεσβυτερους υπαρχουν οι διακονοι οι οποιοι υπηρετουν
συνηθως σε βαρδιες την αιθουσα και τους βοηθαει εθελοντικα κατω απο τις προσταγες τους οποιος επιθυμει...οπως εκανα εγω…
Αξιοσημειωτο ειναι πως ποιμενας, πρεσβυτερος, διακονος πρεπει να ειναι παντρεμενοι. Καί αν για καποιον λογο πεθανει η συζυγος καποιου τότε του αφαιρειται το αξιωμα... Διαζυγιο δεν υπαρχει για εκεινους παρα μονο
λογος πορνειας, η θανατος. Αν καποιος χασει την συζυγο του απο φυσικα αίτια μπορει να ξαναπαντρευτει...αν καποιος την χωρισει δεν μπορει να ξαναπαντρευτει.
Επισης αρνουνται τον ορισμο του ορκου... στο στρατο οταν πηγα δεν αντεξα και εκανα το «αμαρτημα» ( για εκεινους) να ορκιστω πιστη στην πατριδα, στους νομους, και τα ψηφισματα του κρατους.
Εύρεση συζύγου μόνο από την οργάνωση, οι φτωχοί και οι αντιρρησίες
θεωρούνται «αμαρτωλοί» και απορρίπτονται…
Οι γυναικες εχουν συγκεκριμενο dress code, μονο φουστες μακριες, φαρδιες μπλουζες, και μαντηλια στα κεφαλια την ωρα του εκκλησιασμου...
Γενικα, εκεινα ειδικα τα χρονια, το σεμνοτυπο ηταν το εντελως αποδεκτό και οτιδηποτε αλλο σε χαρακτήριζε στα ματια τους ολιγοπιστο, αδυναμο στην πιστη, και χρειαζοσουν ειδικη η φροντιδα...Έτσι λοιπόν αν δεν κρατουσες την γραμμη τους σε απομακρυναν για να μην παρασυρθουν και αλλοι και «μολυνθουν»...
Κοινωνουν καθε Κυριακη χωρις εξομολογηση, με γνωμονα να εχεις βαπτιστει εν υδατι στην εκκλησια τους μεσα, και την ατομικη ευθυνη οτι εισαι ετοιμος να κοινωνησεις αφου οτι αμαρτια εχεις κανει την εβδομαδα που
περασε την εχεις εξομολογηθει στον ίδιο τον Θεο... Άν μάλιστα ηταν μεγαλη αμαρτια τότε νηστευες μονος σου, οσες μερες ηθελες και ζητουσες την συγχωρεση του Θεού (!!).
Η πλειοψηφια ηταν σκληροπυρηνικη και ευκολα σου κουνουσε το δαχτυλο ειδικα στους νεους...Ειδικα σ΄ εμενα που ημουν αναμεσα σε κοριτσια κατα κυριο λογο στην ηλικια μου πανω κατω. Υπηρχε η διδαχη οτι «προγαμιαιες σχέσεις» δεν υπαρχουν... την συζυγό σου στην επιλεγει ο ίδιος ο Θεος μεσα απο το συγκεκριμενο ποιμνιο του με διαφορα σημαδια { προφητειες, ενυπνια, οράματα, και αλλα διαφορα}.
Έτσι λοιπόν δεν ειχες το δικαιωμα να πεις μου αρεσει αυτη η κοπελα και θελω να την γνωρισω να δω αν
ταιριαζουμε και να την ερωτευτω...ΟΧΙ, τον ερωτα στον καθοριζε ο Θεος εκει μεσα διά των δικών του (; ) ανθρώπων...
Καταλαβαινετε οτι οταν εφτασα στην εφηβεια μου δυσκολευτηκα αρκετα...Ειχα τα θεματα μου στο Δημοτικο Σχολείο αφου εκεί δεν εκανα τον Σταυρό μου στην προσευχη γιατί φοβομουν μην αμαρτησω, όπως μού λέγανε !
Έτσι ειχα στοχοποιηθει απο τα αλλα παιδια ....Επισης ειχα θεμα στο μάθημα των Θρησκευτικών, ενώ αλλοι πιο σκληροπυρηνικοι γονεις ζητουσαν απαλλαγη απο το συγκεκριμενο μαθημα για τα παιδια τους.
Ευτυχως ειχα τους καλυτερους γονεις και δεν με πιεσαν ποτε να κανω κατι που δεν θελω. Μια ψιλοπιεση ειχα μεχρι τα 15 περιπου να μην ακουω τραγουδια ''του κοσμου'' παρα μονο υμνους και μεχρι εκει. Οι γονεις μου ηταν διπλα μου σε όλα, και επαιξαν σημαντικο ρολο στην εξελιξη μου ως ανθρώπου !
Οι καλοκαιρινες μου διακοπες ηταν το λιγοτερο 1,5 μηνα, και εκει ζουσα φυσιολογικα και ειδικα μετα τα 15 ειχα ως νεος σχεσεις με κοπελες περισοτερο πλατωνικες οχι κατι ολοκληρωμενο και οταν το Φθινοπωρο γυρνουσαμε στο σπιτι και την εκκλησια αρχιζε το μαρτυριο μου.... γιατι ως νεος εβαζα κανα σκισμενο τζιν που ηταν μοδα τοτε.... Φορουσα το κλασσικο μπουφαν των 90's τυπου φλάιτ με κονκαρδες απο
συγκροτηματα, κατι που για τους εκει ανθρωπους ηταν ανεπιτρεπτο και επρεπε να συνελθω απο το «κακό»....
Άν μιλουσα με καποια κοπελα λιγο παραπανω ερχοταν ο πατερας της και την επαιρνε. Μετα μέ παρατηρούσε ενα χερακι που τολμησα να προσπαθησω να παρασυρω το παιδι του στην αμαρτια επειδη της μιλουσα...
Γενικα επειδη οι περισοτερες κοπελες ειχαν καποιον μπαμπα διακονο, η πρεσβυτερο, ημουν στο στοχαστρο καθημερινα ως ο αμαρτωλος - προσεχετε....
Μιλώντας "ξένες γλώσσες".
"Θού Κύριε, φυλακή τώ στόματί μου..."
Υπηρξαν στιγμες που το παλεψα να ειμαι ποιο κοντα στην διδαχη τους και καταφερα πραγματα...οπως να βαπτιστω με «πνευμα άγιο» οπως ελεγαν και να μιλαω διαφορες «αγνωστες γλωσσες»...
Που να ηξερα τοτε, τι ηταν αυτό…
Εκανα το λαθος ως νεος και ερωτευτηκα μια κοπελα και προσπαθησα να κανω σχεση μαζι της... μεσα μου ειχα γαλουχηθει και ηθελα πραγματικα αν ταιριαζαμε να γινει γυναικα μου στο μελλον και οχι απλα να κανω
μια σχεση και μετα να παω στην επομενη....
Εκεινη ανταποκριθηκε... ερωτευτηκαμε σαν παιδια και την μερα που εφευγα φανταρος στην Κρητη ηρθε να με αποχαιρετισει...με φιλησε και δεν μου ξαναμιλησε ποτε...γιατι την υποχρεωσαν οι γονεις της να
αρραβωνιαστει με ενα άλλο παιδι της εκκλησιας το οποιο μπορει να μην πατουσε το ποδι του εκει, η να μην ηταν ενεργος ποτε οσο εγω, αλλα δουλευε με τον πατερα της στη δουλεια του και λογω οτι ο πατερας ηταν
αρρωστος τον ηθελε η οικογενεια να συνεχισει την επιχειριση....
Εδώ, να σας πω την αληθεια, δυσκολευτηκα, το παλεψα αλλα το αποδεχτηκα αφου το αποδεχτηκε και εκεινη και δεν ηθελα να δημιουργησω προβλημα. Τον καιρο εκεινο ειχε γινει μελος της εκκλησιας ενας πρεσβυτερος απο
αλλο παραρτημα εκκλησιας και ειχε και τους δυο γιους του ο ανθρωπος.
Τοτε ολων τών επιδοξων πεθερών της οργάνωσης γυαλισαν τα ματια τους στην εικονα δύο σπουδαίων γαμπρων με γιατρο μάλιστα πατερα, που συνεισέφερε και οικονομικα στην δομη της εκκλησιας και καταλαβαινετε πως μπηκα στο περιθωριο...κατι σαν λιστα αναμονης για άλλη νυφη... Δεν το αποδεχτηκα ολο αυτο που εβλεπα να γινεται μπροστα μου με την μορφη συνοικεσιου...βγηκα μπροστα και το κατεκρινα και ελεγα οτι εγω θα διαλεξω μονος μου την μελλοντικη συζυγο μου και δεν θα μου την διαλεξετε εσεις με τους τροπους σας...
Έτσι έγινα το μαυρο προβατο γιατι πηγα κοντρα σε ολο αυτο το κατεστημενο...σε σημειο επιδοξοι διακονοι και πρεσβυτεροι που στο σπιτι μου ειχαν φαει και ειχαν πιει σε καθημερινη βαση και ειχαν στηριξη ακομα και οικονομικη στα πιο δυσκολα χρονια τους τωρα βρεθηκαν να κουναν το δαχτυλο σε ένα παλικαρι σχεδον 20 ετων οτι ειναι αλητης και οποιος κανει παρεα μαζι του μπορει να καταληξει και στα ναρκωτικα ακομα....
Μάλιστα, το ειπαν αυτό για μενα ανθρωποι κοντα 40 ετων, που στα νιατα τους εχουν ζησει την ζωη τους…Και για μενα, καλα εκαναν, αλλα ξεχασαν πως περασαν κι΄αυτοί απο την ηλικια μου...
Το ποιο δυνατο γεγονος ειναι ενας γαμος μια κοπελας 17 ετων που μεγαλωσαμε μαζι εκει μεσα κατεληξε αδοξα…Αυτή, ειχε παντρευτει ενα παλικαρι αρκετα μεγαλυτερο της και σαν ανθρωποι στα επομενα χρονια απλα δεν τα εβρισκαν μεταξυ τους...και εκεινη σηκωθηκε και εφυγε απο το σπιτι της....
Με πηρε τηλεφωνο ενω ημουν στην μοναδα μου φανταρος να μου πει πως εφυγε απο το σπιτι της και ειχε βγει οδηγια απο τους γονεις της και την «εκκλησια» τους να μην της ανοιξει κανεις την πορτα να μπει στο σπιτι τους ωστε να αναγκαστει να γυρισει στον αντρα της...
Έκλαιγε και μου ελεγε θα κοιμηθω στα παγκακια, εγω πισω δεν γυριζω... Τότε εγώ καλεσα τους γονεις μου και χωρις δισταγμο ανοιξαν το σπιτι μας και της εδωσαν το δωματιο μου και το ελευθερο να μεινει εκει οσο θελει, στις αδειες μου κοιμομουν στο σαλονι του σπιτιου μας και χαιρομουν για την βοηθεια που της εδωσα στην πιο δυσκολη στιγμη της, ηταν και ειναι ακομα μιά ΑΓΝΗ ΦΙΛΗ μου και τιποτα αλλο και το τονιζω γιατι κατηγόρηθηκα οτι εγω την χωρισα και ειμαι η αιτια του διαζυγιου της...
Σκληρότητα στους απειθείς της Οργάνωσης. Έφυγα και ησύχασα…
Η νέα μου ζωή σαν Ορθόδοξος Χριστιανός υπό το βάρος των βίων εκατομμυρίων Ορθοδόξων Αγίων !
Βγηκε μάλιστα «οδηγια» τοτε από την οργάνωση οτι ειμαι ανεπιθύμητος στην εκκλησια
οικογενειακως....Εδώ να σας πω την αληθεια τοτε ανοιξαν τα ματια μου και ειδα ποσο ψευτικο ηταν ολο αυτο.... εκεινες τις μερες η μητερα μου επαθε και εκεινη καρκινο στο στομαχι και νοσηλευτηκε στο Μεταξα 3 μηνες με χειρουργεια και εφτασε κοντα στον θανατο...
Τοσα καλα που ειχε κανει σε κοσμο και κανεις δεν πηγε ποτε ουτε να την δει αν ειναι καλα.
Εφυγα απο εκει μεσα το 2003 στα τελη του και το 2004 γνωρισα την συζυγο μου εξω απο αυτη την αιρεση και παντρευτηκαμε και εχουμε και 2 γιους....!!!!
Ευτυχως εφυγαν μαζι μου και οι δικοι μου αφου ηξεραν ποιος ειμαι και ειδαν ποσο αδικες επιθεσεις δεχομουν απο τα μελη αυτης της σεκτας Η αιρεση αυτη λειτουργει πολυ με ψυχολογικο τροπο...εχει την νοοτροπια να σου περναει συνεχεια ενοχές.... Τις Κυριακες «εκκλησια» και μετα τραπεζι εκει μεσα. Έτσι χανεται το νοημα να τρωει η οικογενεια στο τραπεζι της καθε Κυριακη και να συσφιγγει τους δεσμους της...
Αυτοί πιστεύουν ότι θα ειναι εκεινοι μονο που θα σωθουν με την «αρπαγη της εκκλησιας» πριν την ελευση του Αντιχρίστου ( 666) και ότι ολοι οι υπολοιποι θα μεινουμε εδω στην γη… Κανουν δήθεν προφητειες, βλεπουν οραματα και ενυπνια και με μαθηματικη ακριβεια {γιατι εχουν και θρασος } πεφτουν παντα εξω, αλάζοντας συνεχώς τίς ημερομηνίες...
Κανουν συνεδρια οπου μαζευονται ολοι οι νεοι απο ολη την Ελλαδα και στην ουσια συγκρινουν ποια εκκλησια ειναι καλυτερη απο την άλλη…Κανουν επίσης και «νυφοπαζαρα». Όσο μάλιστα εξυπηρετεις τον σκοπο τους εισαι καλος, μετα εισαι «αποστάτης».
Σε κοιτάζουν μάλιστα με λυπημένο βλεμμα για «τα κακα που θα ερθουν στην ζωη σου»....
Προσευχονται δυνατά ( σαν κι΄εκείνο τον Φαρισαίο της παραβολής ), αλλαλαζουν ολοι μαζι σε σημείο να λες πώς «εχω μπλεξει άσχημα…» Πράγματι εμπλεξα μαζι τους χωρις αυτό να ειναι, κάπου, και απολύτως προσωπικη μου επιλογη....
Έτσι λοιπόν μολις μεγαλωσα και καταλαβα τι παιζει εκει μεσα αρχισε ο πολεμος. Ομαδοποιηση και κριτικη για το «ποιος ειναι πιο πνευματικος και καλυτερος...». Στην ουσια αν σπρωχνεις και λίγο χρημα τότε προωθείσαι καταλληλα.... Φανταστειτε ο πρεσβυτερος που μας εδιωξε ο Ν.Χ. μετα απο λιγο καιρο εχασε την γυναικα του, ετσι θα επρεπε να παραδωσει την θεση του.... Και τι σκεφτηκε ;
Μεσα σε 3 μηνες ξαναπαντρευτηκε ! Γνωρισε τον ερωτα ξανα μετα τα 60 του χρόνια εχοντας και 5 παιδια σε ηλικια ανω των 18 ετων....
Μη χασουμε καί την θεση βρε αδελφε, αφου για να εισαι πρεσβυτερος πρεπει να εισαι παντρεμενος και μονο αν πεθανει η γυναικα σου μπορεις να παντρευτεις αλλην για να κρατησεις την θεση σου....Το εκανε αυτος που
εκλεισε τις πορτες στην φιλη μου 20 χρονων τοτε που ειχε παντρευτει ενηλικο στα 17 της...
Σε πλησιαζουν «καλοι με μορφη προβατου», στην αρχη ολοι ενδιαφερονται για σενα μεχρι να γινεις μελος....δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο πιεστικοι γινονται και με τι τροπους...
Μετά, μολις γινεις δικος τους, η παιζεις το παιχνιδι τους και φερνεις και εσυ κοσμο, η στοχοποιεισαι...
Η γνωμη σου δεν μετραει. Χρησιμοποιουν την αγια γραφη μονο και πραγματικα με ξεπερναει η διδαχη πως θα σωθει μονο οποιος ειναι μελος τους και «βαπτισμενος» σε εκεινους.
Μετα απο χρονια αποχής και αποδεχομενος δειλα δειλα την Ορθοδοξια, ενα απογευμα ενοιωσα την αναγκη να Εξομολογηθω σε καποιον πατερ και ρωτησα μια φιλη της γυναικας μου που ασχολειται ενεργα. Μου συνεστησε τον πατερα Ηλια στον Αγιο Βασιλειο στην περιοχη του Αγιου Δημητριου...
Πηγα, μιλησα μαζι του, και μου εκανε εντυπωση η ηρεμια και η καλωσυνη στο προσωπο του....του ειπα πως κουβαλαω επάνω μου ενα ανεξηγητο σκοταδι μεσα μου και πως πλεον ειμαι βλασφημος μ΄αυτά πού έχω κάνει...
Μου ειπε να νηστεψω και να Εξομολογηθω σε Ορθόδοξο ιερέα πού δια τών διαδοχικών χειροτονιών φέρει επάνω του τήν αρχαία Αποστολική δύναμη ώστε να συγχωρεί αμαρτίες....μιλησαμε για ολα και με ηρεμουσε η σταση του και η αναφορα του στον Θεο με απλοτητα.
Αφου τα εκανα αυτα, μου ειπε πως εχω σπασει - μολύνει το χρίσμα τής Ορθόδοξης βάπτισής μου και πώς θα πρεπει να το επαναλάβω ...οπως και εγινε!!!!
Βρηκα την ηρεμια μου και σιγα σιγα αρχισα να προσπαθω να αποδεχθω τα παντα στην λειτουργια της Ορθοδοξης εκκλησιας...μου εκανε καλο πως δεν με πιεσε κανενας και δεν με εκανε να νοιωσω αβολα...
Διαβασα μάλιστα μια διδαχη του γεροντος Παισιου για το ποια ειναι Η Παναγια μας και οί Αγιοι και πορευομαι πια κοντα σας.
Ευχαριστω Τον Θεο που μου εδειξε τον δρομο Του και προσπαθω καθημερινα να υπενθυμιζω στα παιδια μου πως πρεπει να λενε ευχαριστω στον Θεο για οσα εχουμε και να τους εχει καλα.
Διερωτώμαι όμως κάποιες φορές :
Αληθεια, αξιζω ολη αυτη την ευλογια; πιστευω πως οχι, αλλα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
πραγματικα τον Θεό για ολα.
Σας ευχαριστω γι΄ αυτη την μοναδικη ευκαιρια που ειχα να πω όλα οσα
μπορουσα να ειπώ, και μακαρι να βοηθησω καί καποιον άλλον να γλυτωσει από εκεί μεσα...
Π.Ν.