Ώς φοιτητής τής Ιατρικής στήν Ιταλία.
Τό φτωχικό του ντύσιμο παρ΄όλη την οικονομική άνεση τών γονέων του δείχνει καί τόν εσωτερικό ψυχικό του κόσμο, τής ταπείνωσης καί τής απλότητος...
Παρακάτω η κα Στέλλα Χ. αναφέρει κάποια νεώτερα θαύματα και θαυμαστές εμπειρίες του πατρός Ι. Ρ. από τον Άγιο Δημήτριο τον γιατρό όπως τα αφηγήθηκε πρόσφατα.
Το παιδί αυτό είναι δικό μας! Να μη φοβάσαι !
Όταν η σύζυγός μου Μαρία αφαίρεσε κάποια ινομυώματα που είχε στη μήτρα, οι γιατροί διαπίστωσαν πως ήταν έγκυος, ενώ εκείνη δεν το ήξερε μέχρι εκείνη τη στιγμή και συνέστησαν «έκτρωση», γιατί θα είχε προβλήματα, καθώς είπαν.
Εγώ αρνήθηκα κατηγορηματικά, αλλά εκείνη, μετά απ’ αυτό που άκουσε, φοβόταν να κρατήσει το παιδί.
Ένα βράδυ όμως, είδε στον ύπνο της τον πατέρα τού Αγίου Δημητρίου, που τον γνώρισε από φωτ/φία του, ο οποίος της είπε: «Το παιδί είναι δικό μας! Να μη φοβάσαι»!
Πράγματι, όλα πήγαν καλά, χωρίς κανένα πρόβλημα για ΄κείνη και το μωρό, που ήταν κοριτσάκι και το ονομάσαμε ΔΗΜΗΤΡΑ.
Και στα βιβλία με τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου έχω διαβάσει, σε μαρτυρίες πιστών, ότι εμφανίστηκε μαζί μ’ έναν άλλο γιατρό, που από την περιγραφή του κατάλαβα ότι πρόκειται για τον πατέρα Του, επίσης γιατρό...
Στέλλα Χ.
Ο Άγιος Δημήτριος ο γιατρός με απάλλαξε από μελάνωμα…
Πριν από χρόνια παρουσιάστηκε στη μύτη μου ένα μελάνωμα, καθώς διέγνωσαν οι γιατροί. Μετά τη βιοψία, μου έδωσαν ζωή μόνο για 40 μέρες. Είδα όμως στον ύπνο μου τον Άγιο Δημήτριο τον γιατρό, που με καθησύχασε. Έκτοτε απαλλάχτηκα από το πρόβλημα, χωρίς να κάνω τίποτα.
Σε τρεις μήνες θα έλθω να πάρω την ψυχή της…
Ένα βράδυ του 1997, ο Άγιος Δημήτριος ο γιατρός παρουσιάστηκε στον ύπνο μου και μου είπε:
« Να πεις στη μητέρα μου να ετοιμαστεί, γιατί σε 3 μήνες θα πάω ο ίδιος να πάρω την ψυχή της…», όπως κι έγινε. Σημειωτέον, ότι με τη μητέρα του Αγίου ( τήν κυρία Γεωργία ) είχαμε ένα μακροχρόνιο, φιλικό δεσμό και είχα πάει πολλές φορές στο σπίτι τους.
ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ της κας ΧΡ. Χ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ...
Θ’ αναφέρω παρακάτω τις θαυμαστές εμπειρίες τής κας Χρ. Χ., όπως μου τις διηγήθηκε πριν από λίγο καιρό:
Είδα κάποια από τα δόντια τού Αγίου να λαμπυρίζουν…
Τον Άγιο Δημήτριο το γιατρό τον γνώρισα από την κα Αικ. Π. Λύτρα, η οποία επικοινωνούσε πνευματικά με τον Άγιο Ραφαήλ της Λέσβου, αλλά και μαζί Του, όπως και με πολλούς άλλους Αγίους…
Είχα πάει τρεις φορές στο σπίτι Του. Την πρώτη φορά γονάτισα μπροστά στην Εικόνα Του, που τον έδειχνε με μπλούζα ιατρική, κι έκλαψα με πόνο ψυχής. Τόσο πολύ ήμουν συγκινημένη βλέποντας να λαμπυρίζουν ακόμη και κάποια από τα δόντια Του, που τα φύλαγε η μητέρα Του σπίτι της…
Στέλλα Χ.
Έλα, Άγιε Δημήτριε, και σε μας…
Γνωρίζοντας από τα βιβλία Του, ότι εμφανίζεται σε πάρα πολλούς ανθρώπους, μια μέρα που τον είχα ανάγκη, είπα: «Έλα, Άγιε Δημήτριε, και σε μας…».
Ένα βράδυ, λοιπόν, που ήταν άρρωστη η μητέρα μου και κοιμόμουν μαζί της στο ίδιο δωμάτιο, είδα στον ύπνο μου, ότι μπήκε στο σπίτι μας και με χαιρέτησε. Λεπτός, ψηλός, με ρούχα που φορούν οι άνθρωποι. Μου έσφιξε το χέρι μ’ εγκαρδιότητα κι ήταν τόσο μεγάλη η χούφτα Του, που η δική μου χάθηκε μέσα στη δική Του. Προσπάθησα να το φιλήσω, αλλά το γύριζε από ΄δω κι από ΄κει και δεν κατάφερα να το ασπαστώ.
Μάνα μου, μάνα μου, μάνα μου…
Κάποια φορά βρισκόμουν στο σπίτι τού αείμνηστου Θεοδ. Πάτση, του ανθρώπου που είχε επιλέξει αρχικά ο Άγιος Ραφαήλ Λέσβου για να καθαρογράφει τις υπαγορεύσεις Του προς την αμαθή Αικ. Λύτρα, προκειμένου να μπουν σε βιβλία. Την μέρα εκείνη ήταν μαζί μας και η κα Λύτρα.
Ενώ ο Θεόδωρος μας μιλούσε για τον Άγιο Δημήτριο το γιατρό και μας έλεγε ότι πιστεύει στην αγιότητά Του, έχει πάρει κάποιο σημάδι επ’ αυτού και τον έχει παρακαλέσει να εμφανιστεί και σ’ εκείνον, ξαφνικά, η κα Λύτρα, που της είχε δοθεί εκ Θεού το χάρισμα να "βλέπει" με τα μάτια της ψυχής της, είπε:
«Εδώ είναι καί ο Άγιος Δημήτριος ( Λέκκας ), πολύ σεμνός, με τα μάτια χαμηλωμένα...
Την αποκάλεσε, μάλιστα, τρεις φορές, μάνα μου, μάνα μου, μάνα μου… προσθέτοντας:
«Την Χρ… δε μπορώ να την πω έτσι. Πες της, την Εικόνα μου, που την έχει βάλει στον καθρέπτη, να τη βγάλει, γιατί ο καθρέπτης είναι κοσμικό πράγμα…»
Με αυτό, λοιπόν, το θαυμαστό τρόπο που προανέφερα, ο Άγιος ανταποκρίθηκε στην επιθυμία του Θεοδ. Πάτση, που ήταν εξαίρετος άνθρωπος. Πράγματι εκεί που ανέφερε είχα μία πλαστικοποιημένη Εικονίτσα Του, που αμέσως έσπευσα να τη βγάλω.
Τον είδα ολοζώντανο μέσα στο δωμάτιό μου !
Κάποια φορά, που ήταν άρρωστη η μητέρα μου, παρουσιάστηκε ολοζώντανος μέσα στο δωμάτιό της και είπε, "ότι ήρθε να δει τι κάνει ( η άρρωστη μητέρα μου ) κι ότι θα ξαναπεράσει την άλλη μέρα..." Επίσης, ότι φυλάει τήν μητέρα μου και την αδελφή μου. Δοξασμένο να είναι τ΄ όνομά Του στους αιώνες των αιώνων. Αμήν!
===========================
Από ένα γράμμα πού πήραμε...
«…Ο Άγιος Δημήτριος ο Νεοφανής και Μυροβλύτης, Ιατρός εξ Αθηνών (17/4), ήρθε στη ζωή μου και στα μέλη τής οικογένειάς μου γύρω στο Φεβρουάριο με Μάρτιο του 2004. Από τότε είναι Άγιος προστάτης μας και η Eικόνα Tου βρίσκεται μόνιμα στο εικονοστάσι τού σπιτιού μας.
Η γνωριμία μου μαζί Του έγινε από μία συνάδελφό μου, που είχε τη φωτογραφία Του μαζί με την Εικόνα τού Αγίου Νεκταρίου πίσω από το καντηλάκι, στο χώρο όπου εργαζόμαστε και οι δύο. Όταν τη ρώτησα ποιός εικονίζεται σε αυτή, μου είπε:
Είναι ο Άγιος Δημήτριος ο Νεοφανής και Μυροβλύτης, ο γιατρός, και ότι είναι παράδοξα κι αμέτρητα τα θαύματα που κάνει σε όλη τη γη, καθώς και οι εμφανίσεις Του. Μου ανέφερε επιπλέον, ότι υπάρχει ένα Εκκλησάκι, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο και τον Άγιο Δημήτριο το γιατρό, στο χωριό Μαλώνα της Ρόδου.
Χάρηκα με όσα έμαθα και διαπίστωσα πως, όταν κοιτούσα την Εικόνα Του, αισθανόμουν κάτι σαν να μου δίνει μήνυμα με τα μάτια Του και τα χείλη Του, που μου χαμογελούσαν!!!
ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ…
Μετά από μερικές μέρες, η συνάδελφός μου, ήρθε στη δουλειά λυπημένη. Την ρώτησα το λόγο, αλλά από τη στενοχώρια της δεν ήταν σε θέση να μου απαντήσει. Την παρακάλεσα κι επέμενα να μου μιλήσει, μήπως και μπορούσα να τη βοηθήσω.
Μου είπε, λοιπόν, πως είχε μία επίσκεψη στο σπίτι της από συγγενείς κι όταν κάποια στιγμή παρατήρησαν τη φωτογραφία τού Αγίου Δημητρίου, πίσω από το καντηλάκι τού σπιτιού, τη ρώτησαν ποιός είναι, νομίζοντας πως πρόκειται για κάποιο δικό της άνθρωπο ( βλέποντας προφανώς τά λαϊκά ρούχα πού φορούσε ).
Μετά όμως από την ειλικρινή απάντησή της, την ειρωνεύτηκαν κι αρκετή ώρα αφότου έφυγαν την πήραν τηλέφωνο και της είπαν, πως έπαθαν ατύχημα στο δρόμο και πίστευαν ότι εκείνη τους το προκάλεσε…( Δηλαδή τούς γρουσούζεψε !!!)
Όπως ήταν επόμενο, αισθάνθηκε πολύ άσχημα για την ευθύνη που της επέρριψαν, την ώρα δε που μιλούσε στο τηλέφωνο, ακούστηκε θόρυβος από την κουζίνα και βρήκε την ευκαιρία να το κλείσει βιαστικά. Όταν μπήκε στην κουζίνα, διαπίστωσε ότι το καντηλάκι είχε σπάσει και η φωτογραφία τού Αγίου είχε γεμίσει με κόκκινες πιτσιλιές παντού, σαν αίμα.
Προσπάθησα να την ηρεμήσω και να την πείσω ότι η δική της πίστη προς τον Άγιο μετράει και όχι των άλλων...
Από εκείνη την ημέρα η πίστη μου στη Χάρη Του έγινε ακόμα πιο δυνατή. Ερχόμενη στο σπίτι, διηγήθηκα στη μητέρα μου και στο σύζυγό μου τα συμβάντα και σύντομα επισκεφθήκαμε το Εκκλησάκι Του, στήν Μαλώνα για να προσκυνήσουμε τη Χάρη Του.
Κτήτορές του υπήρξαν ο κ. Μανώλης Χατζηπαναγιώτου (έχει πεθάνει από χρόνια τώρα ) και η σύζυγός του, κυρία Χαρίκλεια. Αυτοί μας διηγήθηκαν πώς έμαθαν για τον Άγιο Δημήτριο το γιατρό, αλλά και τα θαύματά Του που τους είχε κάνει. Επίσης, αναφέρθηκαν στην εκπλήρωση του τάματός τους για την ανέγερση Ι. Ναού προς τιμή τού Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και του Αγίου Δημητρίου του Νεοφανούς και Μυροβλύτου, Ιατρού εξ Αθηνών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΣ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΑΙΣΘΗΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ !
Εκείνο το διάστημα προσπαθούσαμε με τον σύζυγό μου να αποκτήσουμε ένα παιδάκι, γιατί είμαστε ήδη ένα χρόνο παντρεμένοι και δεν είχα μείνει έγκυος, παρόλο που το ήθελα πολύ. Γι’ αυτό, σ΄ επόμενη επίσκεψη μας στο Εκκλησάκι, προσκυνήσαμε και παρακαλέσαμε τους δύο Αγίους να βοηθήσουν να εκπληρωθεί ο πόθος μας. Ο κύριος Μανώλης μας χάρισε τότε με χαρά το βιβλίο του αείμνηστου Ιερομόναχου Αντωνίου Μορφέσση ( Εξομολόγου τού Αγίου Δημητρίου του γιατρού), με το βίο, την Παράκληση, θαύματα του Αγίου σε όλη τη γη κ.α., που το διάβαζα καθημερινά...
Βέβαια, αντιμετωπίσαμε αρκετά προβληματάκια, όπως θ’ αναφέρω παρακάτω, αλλά δε χάσαμε την πίστη μας στο Θεό, στην Παναγία την Τσαμπίκα και στον Άγιο Δημήτριο, τον Άγιο της καρδιάς μας! Άλλωστε ένιωθα έντονα, ότι για κάποιο λόγο ήρθε στη ζωή μας κι έγινε η γνωριμία μας μαζί Του εκείνη ακριβώς τη δύσκολη για μας περίοδο.
Μετά από δύο μήνες περίπου, έπρεπε να πάμε στην Αθήνα για το πρόβλημα που μας απασχολούσε. Προηγουμένως όμως σπεύσαμε να επισκεφθούμε με τη μητέρα μου το Εκκλησάκι Του, για να προσκυνήσουμε την Εικόνα Του αλλά κι ένα μικρό κουτάκι με αντικείμενα του Αγίου, που τα είχε δώσει η μητέρα Του ( κα Γεωργία ) στον κ. Μανώλη (κτήτορα του Ι. Ναού), όταν την είχε επισκεφτεί στο σπίτι της, τότε που πήγαινε στην Αθήνα για προβλήματα της υγείας του…
Στη συνέχεια θα σας περιγράψω το μέρος που βρίσκεται το Εκκλησάκι. προκειμένου να κατανοήσετε καλύτερα το θαυμαστό γεγονός που μας συνέβη εκείνη τη μέρα.
Το Ναϊδριο είναι χτισμένο μέσα σ΄ ένα κτήμα περιφραγμένο, με μία κεντρική είσοδο, με μεγάλη σιδερένια καγκελόπορτα, η οποία κλείνει με αλυσίδα, αλλά και κλειδαριά. Απέχει από την είσοδο 50 μέτρα περίπου. Ο περιβάλλων χώρος έχει λουλούδια, δέντρα (πορτοκαλιές, λεμονιές) και δεν υπάρχει πρόσβαση από άλλο σημείο. Ο κ. Μανώλης, πριν μπει στο Εκκλησάκι, έκλεινε πάντα την πόρτα με την αλυσίδα, ώστε αν κάποιος ερχόταν ν΄ ακουγόταν ο θόρυβος.
Μπήκαμε στον Ι. Ναό, ανάψαμε κεράκι, προσκυνήσαμε, κάναμε την προσευχή μας και βγήκαμε έξω για ξεκούραση . Καθίσαμε σε πλαστικές καρέκλες, κάτω από το καμπαναριό, το οποίο είναι ακριβώς μπροστά από την μοναδική του πόρτα. Αφού πέρασε αρκετή ώρα, ξαναμπήκαμε μέσα, για ν΄ ασπαστούμε τις Εικόνες και το κουτάκι με τα αντικείμενα του Αγίου, που ο κ. Μανώλης τα φύλαγε κάτω από την Αγία Τράπεζα.
Με έκπληξη όμως διαπίστωσε, ότι το κουτάκι έλειπε από ΄κεί που συνήθως το τοποθετούσε. Στενοχωρήθηκα πολύ κι απέφυγα να κινηθώ. Έμεινα κοντά στην πόρτα, γιατί δεν ήθελα να σκεφθεί πως το πήραμε εμείς. Αναρωτιόμουν όμως ποιός να τόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο και παρακαλούσα τον Άγιο να βοηθήσει να βρεθεί.
Στα δεξιά κι αριστερά τού Ναού υπάρχουν υαλότουβλα, που σχηματίζουν δύο σταυρούς σε κάθε πλευρά. Ξαφνικά, πίσω μου ακούστηκε θόρυβος, σαν κάποιος να έσερνε τις καρέκλες που καθόμαστε πριν από λίγο. Ο κ. Μανώλης ήταν μέσα στο Ιερό και συνέχιζε να ψάχνει. Η μητέρα μου μπροστά από το δεξί ψαλτήρι. Γύρισα το κεφάλι μου για να δω τις καρέκλες, μήπως και καταλάβω τι προκάλεσε το θόρυβο, αλλά δε μπόρεσα να δώσω κάποια εξήγηση.
Στρέφοντας πάλι το βλέμμα μου προς την πλευρά τής μητέρας μου, είδα έξω από τα υαλότουβλα του πρώτου σταυρού έναν άνθρωπο ψηλό, με μαύρο κουστούμι, που περπατούσε δίπλα από τον εξωτερικό τοίχο...
Πέρασε κι από το δεύτερο σταυρό και προχώρησε προς το πίσω μέρος του Ιερού. Γνωρίζοντας, ότι μόνο εμείς είμαστε εκεί, τρόμαξα, και με τρεμάμενη φωνή, είπα στη μητέρα μου: «Μαμά, κάποιος βρίσκεται έξω!!!».
Φώναξε τον κ. Μανώλη, βγήκαμε από το Ναό, κοιτάξαμε γύρω του, ψάξαμε παντού, μα κανένα δεν είδαμε… Αλλά και η κεντρική είσοδος, με την καγκελόπορτα, όπως την αφήσαμε, ήταν δηλαδή κλειστή. Ξαναμπήκε στο Ιερό ο κ. Μανώλης, αγχωμένος, για να συνεχίσει το ψάξιμο για το κουτάκι με τα αντικείμενα του Αγίου. Προς μεγάλη έκπληξη όλων μας, το βρήκε αμέσως στο σημείο που το άφηνε πάντα, ενώ πριν λίγο δεν ήταν εκεί !
Κατασυγκινημένες, προσκυνήσαμε και φύγαμε με έντονα συναισθήματα χαράς κι ανείπωτης αγαλλίασης για όσα βιώσαμε, που δεν περιγράφονται με λόγια, κι ούτε θα τα ξεχάσουμε ποτέ, γιατί καταλάβαμε ότι ήταν εκεί ο Ίδιος ο Άγιος Δημήτριος ο γιατρός!
Μετ΄ από λίγες μέρες πήγαμε με το σύζυγό μου στην Αθήνα. Επισκεφθήκαμε ένα ιατρικό κέντρο για το θέμα που μας απασχολούσε κι ενώ βρισκόμαστε σ΄ένα δωμάτιο, περιμένοντας το γιατρό, ξαφνικά άκουσα από το διάδρομο μια ανδρική φωνή, που φώναζε επίμονα τ΄ όνομά μου. Βγήκα έξω, κοίταξα… αλλά δεν είδα κανένα.
Επιστρέφοντας στη θέση μου, νιώσαμε με το σύζυγό μου και τη θεία μας Μάρω, που ήταν μαζί μας, μια έντονη ευωδία μύρου. Απορημένη, διαπίστωσα τελικά ότι προέρχεται από την τσάντα μου, στην οποία είχα πάντα το βιβλίο τού Αγίου Δημητρίου του γιατρού. Αμέσως αισθανθήκαμε την παρουσία Του κοντά μας και ήμασταν πλέον βέβαιοι, ότι όλα θα πήγαιναν καλά, όπως κι έγινε.
ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΘΑΥΜΑ !
ΜΕΝΩ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΔΙΔΥΜΑ !
Δεν πέρασαν λίγες μέρες και, ω! του θαύματος, έμεινα έγκυος και παρόλο που είχα αιμορραγία και αποκόλληση, με μεγάλη πιθανότατα αποβολής, γι’ αυτό και παρέμεινα στο κρεβάτι, η πίστη μου και μόνο στη Χάρη τής Παναγίας Τσαμπίκας και του Αγίου Δημητρίου του γιατρού μού έδινε δύναμη, ότι όλα θα πάνε καλά. Διαισθανόμουν, μάλιστα, ότι θα κάνω δύο παιδιά, που ήδη ήταν ταμένα τα ονόματα τους στη Χάρη Τους.
Κατά τις πρώτες επισκέψεις μας στο γιατρό, μας γνωστοποίησε ότι όντως κυοφορώ δίδυμα κι ενώ ήταν πολύ αρχή για να γνωρίζουμε το φύλο, εγώ επέμενα ότι το ένα θα είναι αγόρι και το άλλο κορίτσι.
--- Μα πώς το λες αυτό, Μαρία; μου έλεγε εκείνος, αφού είναι πολύ νωρίς ακόμα!!!
---Το ξέρω, γιατρέ, το ξέρω!!! τον διαβεβαίωνα.
Μετά από διάστημα τριών μηνών, ο γιατρός μάς ανακοίνωσε το φύλο των εμβρύων... Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι !
Τα παιδιά στον τόπο μου παίρνουν τ΄ όνομα του παππού από τη μεριά τού πατέρα και τα κορίτσια από την μεριά της μητέρας. Συνεπώς, αφού είχα τάμα στον Άγιο Δημήτριο το γιατρό, τ΄ όνομα του παιδιού θα ήταν Σέργιος, του πεθερού μου δηλαδή, και Δημήτριος του Αγίου. Στο κορίτσι τ΄ όνομα της Παναγίας μας Τσαμπίκας, τοπική ονομασία της στη Ρόδο και ως δεύτερο όνομα της το Χριστίνα, στη Χάρη τού Χριστού μας.
Ο πεθερός μου, άνθρωπος με βαθιά πίστη στο Θεό, αλλά και στον Άγιο Δημήτριο το γιατρό, ένα βράδυ ξύπνησε από έντονη ευωδία μύρου. Ανέκαθεν είχε πρόβλημα αναπνευστικό και πάντα διέκρινε το διαφορετικό. Αρχικά νόμιζε ότι ήταν ιδέα του και προσπάθησε να ξανακοιμηθεί. Επαναλήφθηκε όμως το ίδιο για δεύτερη και τρίτη φορά, οπότε διαπίστωσε ότι η ευωδία ερχόταν από την κουζίνα, από το σημείο δίπλα στο καντήλι, όπου η πεθερά μου είχε τοποθετήσει τη φωτογραφία τού Αγίου Δημητρίου του γιατρού. Αμέσως την ξύπνησε, ρωτώντας την αν μυρίζει, αν αισθάνεται κάτι, όμως εκείνη δεν ένιωθε τίποτα και η στεναχώρια της ήταν απερίγραπτη. Την επόμενη μέρα, όταν ήρθαν στο σπίτι μας, ο πεθερός μου μού είπε το εξής:
--- «Μαρία, στο παιδί θα δώσετε μόνο τ΄ όνομα του Αγίου Δημητρίου και όχι το δικό μου, γιατί μετά όλοι θα το φωνάζουμε Σέργιο και δε θ΄ ακούγεται το τάξιμο.
Ο Άγιος, όπως προαναφέρθηκε, είχε κάνει αισθητή την παρουσία του και σ΄ εκείνον, γι΄ αυτό, από ευγνωμοσύνη, αυτό επιθυμούσε και δεν δεχόταν κουβέντα από κανένα, οπότε του δώσαμε τ΄ όνομα Δημήτριος, μαζί με δεύτερο το Χρήστος, στη Χάρη του Χριστού μας.
Τελικά γέννησα στις 18.2.2005, αρχή της 35ης εβδομάδας, δηλ. αρκετά νωρίτερα. Όμως, με τη βοήθεια της Παναγίας και του Αγίου Δημητρίου, και τα δύο παιδιά μου ήταν υγιέστατα και με φυσιολογικά κιλά. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη, οπότε κανονίσαμε η βάπτιση τους να τελεστεί στο Εκκλησάκι τού Αγίου Δημητρίου του γιατρού, στη Μαλώνα Ρόδου.
Σημειωτέον, ότι είναι και η μοναδική βάπτιση που έγινε εκεί (10.7.2005 ), γιατί ως γνωστό, εδώ κι αρκετά χρόνια, δυστυχώς, δεν επιτρέπεται να λειτουργείται το Εκκλησάκι Του, επειδή δεν έχει γίνει ακόμα η επίσημη αγιοκατάταξή Του.
Εκείνο το διάστημα, από τη γέννηση μέχρι και τη βάπτιση των παιδιών, στον προαύλιο χώρο του, ο αείμνηστος Μανώλης Χατζηπαναγιώτου έφτιαχνε ένα μικρό χτίσμα, για να χρησιμοποιείται σαν αρχονταρίκι, ιδιαίτερα όταν οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν καλές. Ήταν σχεδόν έτοιμο, είχαν τοποθετηθεί πλακάκια και έμεναν μόνο τα παράθυρα και η πόρτα.
Μετά το ευχάριστο γεγονός της γέννησης των παιδιών μας, η χαρά μας ήταν τέτοια, που με μεγάλη ευχαρίστηση θα βοηθούσαμε κι εμείς, σ’ ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον Άγιο. Γι’ αυτό, ο μπαμπάς μου δήλωσε ότι θα έβαζε χρήματα από το υστέρημά του για την πόρτα. Σε λίγες μέρες ο κ. Μανώλης επικοινώνησε μαζί του και του ανέφερε το κόστος, το οποίο όμως ήταν υψηλό, γιατί αφορούσε όλα τα αλουμίνια στα κουφώματα.
Επειδή το ποσό ήταν μεγάλο για την οικονομική του δυνατότητα, συζητούσαν με τη μητέρα μου πώς θα μπορούσαν να βρουν τ’ απαιτούμενα χρήματα, γιατί σε καμία περίπτωση δε θα έκαναν πίσω. Εκείνος, μάλιστα, ήταν βέβαιος ότι ο Άγιος ακόμα και σ΄ αυτό θα βοηθούσε!!!
Συνήθιζε να δίνει τους αριθμούς των γεννήσεων μας σ΄ ένα τυχερό παιχνίδι, όχι από πλεονεξία, αλλά ίσα-ίσα για να λέει ότι έχει να ελπίζει και να περιμένει από κάπου, έστω και το ελάχιστο, αν θέλει ο Θεός και τον αξιώσει. Έτσι, λοιπόν, έγινε κι αυτή τη φορά.
Ενώ όμως ποτέ μέχρι τότε δεν του είχε τύχει κάτι, κέρδισε την επόμενη μέρα, μετά το τηλεφώνημα του κ. Μανώλη και τη συζήτηση που είχε με τη μητέρα μου. Πήρε μάλιστα, προς μεγάλη μας έκπληξη και συγκίνηση, ακριβώς το διπλάσιο χρηματικό ποσό από αυτό που χρειαζόταν για την προσφορά του στον Άγιο, λες και τον αντάμειψε για την προθυμία του, ώστε να μείνει και σ’ εκείνον ένα μέρος.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ…
Και τα θαύματά Του συνεχίζονταν. Η παρουσία του στη μητέρα μου αισθητή και ζωντανή. Της εμφανίστηκε και με το γνωστό καρό σακάκι Του. Έστεκε και την κοίταζε, κάτι που της έκανε εντύπωση και, όταν είδε τη σχετική φωτ/φία στο βιβλίο Του, συνειδητοποίησε ότι ήταν ο Άγιος Δημήτριος.
Στη μητέρα μου συνέβαινε και το εξής θαυμαστό: Κάθε φορά που αναφερόταν στην αγιότητα Του και τη γνωριμία μας μ΄ Εκείνον, πάντα κρατούσε τη φωτογραφία Του στο αριστερό της χέρι, ως συνήθεια για να τη δείχνει και με αγάπη την ακουμπούσε στο στήθος της.
Αυτό που παρατηρήσαμε μετά από κάποιες μέρες, ήταν ότι το χέρι με το οποίο κρατούσε τη φωτογραφία Του έβγαζε μία χαρακτηριστική ευωδία, που θύμιζε, θα λέγαμε, λιβάνι. Στην αρχή δεν έδωσε και τόση σημασία, νόμιζε πως ίσως είχε αγγίξει κάτι, όμως στη συνέχεια παρατήρησε, ότι ενώ κατά τη διάρκεια της ημέρας χρησιμοποιούσε δυνατά καθαριστικά για απολύμανση, τα οποία παραμένουν στα χέρια, η ευωδία τού αριστερού χεριού δεν έφευγε καθόλου, όταν μιλούσε για τη Χάρη Του.
Ένα απόγευμα ήρθε επίσκεψη η θεία Μάρω, συγγενής τού συζύγου μου, η οποία μας είχε συνοδέψει στο ταξίδι μας στην Αθήνα. Συζητούσαμε για την ευωδία τού βιβλίου τού Αγίου, που αισθανθήκαμε τότε, εγώ, ο άντρας μου κι εκείνη. Η μητέρα μου της αποκάλυψε και αυτό που συνέβαινε με το χέρι της, όταν κρατούσε τη φωτογραφία Του. Ήρθε και η στιγμή που έπρεπε να φύγει. Είχε έρθει να μας χαιρετήσει, γιατί θα επέστρεφε στην Αμερική, όπου διαμένει μόνιμα. Σε όλο το διάστημα της συζήτησης μας, η μητέρα μου, παρόλο που κρατούσε τη φωτ/φία τού Αγίου, δεν αισθάνθηκε, ούτε εμείς όπως συνήθως, αυτό που της συνέβαινε και όντως παραξενευτήκαμε.
Όταν η θεία είχε ήδη επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο, η μητέρα μου μιλούσε στον Άγιο κρατώντας τη φωτ/φία Του. Του έλεγε, ότι φοβάται πως δε θα ξανανιώσει την παρουσία Του. Ξαφνικά, σε ελάχιστα λεπτά, άρχισε να ευωδιάζει έντονα το χέρι της και η φωτ/φία Του. Ίσα που πρόλαβε και σταμάτησε το αυτοκίνητο, για να το αισθανθεί και η θεία μας, όπως κι έγινε, οπότε και οι δύο ξέσπασαν σε κλάματα…
Τα θαύματα Του πολλά και στα επόμενα χρόνια, μέχρι και σήμερα. Βρίσκεται πάντα στο πλευρό μας ! Συνοδός μας με το βιβλίο Του παντού, σε γιατρούς, σε νοσοκομεία, σ’ αποτελέσματα εξετάσεων, σε δικαστήρια… Όπου κι όποτε τον χρειαστούμε πάντα η ματιά μας στην Εικόνα Του. Αρκεί ένα Του χαμόγελο και όλα πηγαίνουν καλά…
Ευχόμαστε ολόψυχα η Εκκλησία μας να προχωρήσει σύντομα στην επίσημη Αγιοκατάταξη - στους Νεοφανείς και σύγχρονους Αγίους μας - και «του Αγίου Δημητρίου του Νεοφανή και Μυροβλύτη, Ιατρού εξ Αθηνών», που είναι τόσο θαυματουργός!
Άλλωστε όπως γράφει και στο βιβλίο Του, ο αείμνηστος Ιερομόναχος π. Αντώνιος Μορφέσσης, μέσα από τα θαύματα Του θ΄ Αγιοποιηθεί. Το έχει πει και ο Άγιος Ραφαήλ Λέσβου, με τον οποίο εμφανίζεται πολλές φορές, ότι σε λίγο χρονικό διάστημα θα λάμψει η αλήθεια.
Είθε, η Χάρη Του να ευωδιάζει και να βοηθάει όποιον τον γνωρίζει, όπως έγινε και με ΄μάς. Η οικογένειά μου διακηρύττει τα θαυμάσιά Του με κάθε ευκαιρία, τον επικαλείται, τον αναγνωρίζει και τον τιμάει σαν Άγιο, στην καρδιά μας, στο εικονοστάσι μας, στο σπίτι μας, παντού όπου μας δοθεί η ευκαιρία. Δοξασμένο να είναι τ΄ όνομά του Χριστού και του Αγίου μας στους αιώνες των αιώνων. Αμήν!
Με αγάπη Χριστού
Μαρία Γ. – Ρόδος ( Σεπτέμβριος 2020 )
( Τά πλήρη στοιχεία παραμένουν στο αρχείο μας )
=========================
Ερευνώντας στο Διαδίκτυο γιά νεώτερα στοιχεία …
Από συζητήσεις για τον Άγιο...
---Ο Άγιος Δημήτριος ο Λέκκας είχε ενταφιαστεί στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου. Τα λείψανά του αυτή την στιγμή βρίσκονται στην Ι.Μ. Παρακλήτου στον Ωρωπό. Τα λείψανα του Αγίου τρέχουν αίμα και αναβλύζουν ένα απίστευτο άρωμα. Ο Άγιος Δημήτριος ο Λέκκας ήταν ιατρός σπούδασε την Ιταλία και πέθανε από καρκίνο.
Υπάρχει το βιβλίο του Αγίου Δημητρίου του Λέκκα που το είχαν εκδόση αν δεν κάνω λάθος το 1998 και διανεμόταν τότε δωρεάν όπου εκεί μπορείς να δεις αναλυτικά τον βίο του, τα θαύματα και λεπτομέρειες για την ενάρετη ζωή του, καθώς τα παραπάνω που σου είπα δεν δηλώνουν κάτι συγκεκριμένο. Ψάξε να το βρείς, διαβασέ το και τα λέμε...
---ΝΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΛΕΚΑ ΣΤΑ ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑ. ΠΑΡΑΚΑΛΩ 8ΕΡΜΑ ΓΡΑΨΕΤΕ ΜΟΥ ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ. ΑΠΟ ΚΥΠΡΟ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
απάντησε ο Anonimos
Σχετικά με διάφορες ανακοινώσεις που υπάρχουν στο διαδίκτυο αλλά και πληροφορίες θα ήθελα να σας ενημερώσω πως εκτός από τα βιβλία που κυκλοφορούσαν πριν από λίγα χρόνια υπάρχει και ένα βιβλίο που το έχουμε εκδόσει εμείς οι κτήτορες της Μονής με θαύματα εδώ από την τοπική κοινωνία της Ρόδου και συγκεκριμένα από το χωριό μου Μαλώνα όπου κ υπάρχει και το πρώτο Ναΐδριο προς τιμήν του Αγίου Δημητρίου.
Όποιος θέλει πληροφορίες μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου έχει να μάθει αρκετά σχετικά με τον Δημήτριο Λέκκα τον άγιο που τον έχουμε στη καρδιά μας αν και του γίνεται τόσος πόλεμος. Με εκτίμηση σας ευχαριστώ..!!!
σχολίασε ο manos2968 - 2014-01-29 16:29:48
Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΛΕΚΚΑΣ ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΕΖΗΣΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΤΟ 1997 ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ Κ ΣΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΥΣΩΠΗΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ ΙΕΡΕΙΣ Κ ΠΟΛΙΤΕΣ. ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ.
ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΛΟΣ Κ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΕΔΙΝΕ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΤΗΝ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΟΡΓΗ ΤΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ
ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ Κ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΓΝΩΣΤΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ (ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, ΑΜΕΡΙΚΗ, ΖΑΙΡ, ΚΥΠΡΟΣ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΑΓΓΛΙΑ...)
ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΕΤΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΜΕΡΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΙΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΜΠΑΝΙΖΑΝ ΠΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΚΥΝΗΓΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ, ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΤΑΝ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΡΧΟΝΤΟΥΣΑΝ ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΜΕΧΡΙ Κ ΤΩΡΑ...
Ο ΧΩΡΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΝ ΠΗΡΑΝ ΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ Κ ΙΣΑ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΙΕΡΟ ΧΩΡΟ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΤΕΡΡΙΨΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΜΕ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ.
Η ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΤΩΣΕ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΡΑΤΩ ΕΓΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
Σχόλια απάντησης
απάντησε η popi2827
Καλησπέρα σας , μένω στην Αυστραλια και θα ήθελα πολυ να βρω το βιβλίο του Αγίου Δημητρίου. Που μπορω να βρω πληροφορίες ; Ευχαριστω
σχολίασε η megmav - 2016-02-21 16:04:48
ΠΑΡΑΚΑΛΩ Η ΚΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΦΥΛΑΞΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑΘΕΛΑ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ, ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;
ΕΧΩ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΑΣΠΑΣΤΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΔΙΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΟΤΑΝ ΖΟΥΣΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΕΙΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ..
απάντησε ο Anonimos
ΛΕΓΟΜΑΙ ΡΟΒΙΘΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ.
ΕΙΜΑΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ.
ΣΓΟΥΡΟΚΕΦΑΛΙ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, ΤΚ 70008.
απάντησε ο Anonimos
Onomazomai Christos Defeloudis . Eimai 17 xronon kai geni8ika to 1996. Ir8a ston kosmo me ena sovaro provlima stin kardia kai i giatri den eixan allo polles elpides k eprepe na mpw sto xirourgio molis eimoun liga minon.
O pateras mou tilefonise tin mana tou Agiou Dimitriou lekka kai tou estilan ena kommati ifazma apo to koustoumi tou , ladi kai to vivlio tou. Ir8e o pateras mou kai me stavrose me to ladi kai to ifasma prin mpw sto xirourgio.
Ka8os mpika ka8otan o pateras mou spiti me tin mana mou kai diavazan to vivlio ksafnika arxizan na anavosvinoun ta fota kai akoustikan Bimata na pigainoun pros tin porta tou spitiou mas kai na klinei i porta. Meta gia mia stigmh xtipise to tilefono kai eipe mia antrikh fonh ,, O Xristos einai kalla kai to ksanaeklisan.
Molis to akousan i gonis mou afto ir8an sto nosokomio , molis eftasan meta apo 15 lepta vgika kai pigan olla kalla kai eftasa tora pleon ta 17 Xronon kai den exw kanena apolitos provlima me tin Kardia. I Enxirisi mou anaferetai sto deftero Biblio pou vgike .
απάντησε ο Anonimos
Παρακαλω η Κυρια που εζησε στο προσκυνημα του Αγιου να επικοινωνησει μαζι μου στο mail tedtsoum81@yahoo.gr ψαχνω παλια βιβλια με τον Αγιο που χουν γραφει και πολλες πληροφοριες για τον Αγιο
απάντησε ο Anonimos
Σχετικά με διάφορες ανακοινώσεις που υπάρχουν στο διαδίκτυο αλλά και πληροφορίες θα ήθελα να σας ενημερώσω πως εκτός από τα βιβλία που κυκλοφορούσαν πριν από λίγα χρόνια υπάρχει και ένα βιβλίο που το έχουμε εκδώσει εμείς οι κτήτορες της Μονής με θαύματα εδώ από την τοπική κοινωνία της Ρόδου και συγκεκριμένα από το χωριό μου Μαλώνα όπου κ υπάρχει και το πρώτο Ναΐδριο προς τιμήν του Αγίου Δημητρίου.
Όποιος θέλει πληροφορίες μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου έχει να μάθει αρκετά σχετικά με τον Δημήτριο Λέκκα τον άγιο που τον έχουμε στη καρδιά μας αν και του γίνεται τόσος πόλεμος. Με εκτίμηση σας ευχαριστώ..!!!
Σχόλια απάντησης
απάντησε ο manos2968
Καλησπέρα ψάχνω πληροφορίες για τον άγιο και δεν βρίσκω τίποτε... ψάχνω και το βιβλίο του έστω και φωτοτυπημένο μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε?
σχολίασε η elenaamanidou - 2014-08-11 12:27:02
Έχω το βιβλίο σε πολύ καλή κατάσταση, αν ενδιαφέρεστε, επικοινωνήστε στο thanoskriapas@yahoo.gr
σχολίασε ο athanasios1234 - 2016-03-01 13:27:35
Που μπορω να βρω και παλαιοτερα βιβλια του Αγιου απο αυτ ο του 1996 αλλα και εκπομπες που ειχαν γινει θυματε κανεις ποιες εκπομπες ηταν;Που μπορουμε να προσκυνησουμε κατι απο τον Αγιο στη Μονη Παρακλητου δε μπορουμε δυστυχως..
Σχόλια απάντησης
απάντησε ο teodoro32
Έχω το βιβλίο της έκδοσης του 1991, αν ενδιαφέρεστε επικοινωνήστε στο thanoskriapas@yahoo.gr
σχολίασε ο athanasios1234 - 2016-03-01 13:28:24
Όποιος ενδιαφέρεται για το βιβλίο, μπορεί να επικοινωνήσει στο thanoskriapas@yahoo.gr Το έχω σε πολύ καλή κατάσταση.
Παρακάτω θά ακολουθήσουν καί νεώτερα στοιχεία...