" Καί είδον Θηρίον έχων κεφαλάς επτά καί κέρατα δέκα "
( Αποκάλυψη Ιωάννου κεφ. ΙΓ΄ 1 )
ΜΕΡΙΚΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ...
Η παράθεση των προφητειών αυτών γίνεται για μία ενημέρωση του κόσμου επάνω σ΄ αυτά τά θέματα, και για όσα σχετικώς έχουν ειπωθεί από Αγίους ανθρώπους, και κυκλοφορούν στον κόσμο σήμερα…
Μερικές φορές, κάποιες προφητείες δίνουν την εντύπωση ύπαρξης διαφορών με κάποιες άλλες, για το ίδιο, ή, σχετικά το ίδιο θέμα...
Άλλες πάλι προφητείες παρερμηνεύονται, μη μπορώντας να κατανοήσουμε τι ακριβώς εννοούσε ένας Άγιος όταν έλεγε μία προφητεία.
Τρανταχτό παράδειγμα είναι κάποιες προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού για τά «Εξαμίλια».
Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια και να μιλήσει ερμηνευτικά ένας νεώτερος Άγιος της εποχής μας, ο πατήρ Παϊσιος, λέγοντας ότι δεν πρόκειται για το χωριό Εξαμίλια της Κορινθίας, ή της Μακεδονίας, αλλά πρόκειται για τά 6 Ναυτικά μίλια και την επέκτασή τους στο Αιγαίο ( τά πετρέλαια καί οι ΑΟΖ αργότερα ) , πού θα αποτελέσουν και αφορμή για τον μεγάλο πόλεμο με την Τουρκία…
Γενικά τώρα: δεν πρέπει να δίνουμε πάντοτε προσοχή σε απόλυτες χρονολογίες εκπλήρωσης, γιατί πολλοί πλανήθηκαν...
Άς τις έχουμε όμως υπ΄ όψη μας, δεν πειράζει, και αυτό αρκεί ( έστω και άν είναι προφητείες ανώνυμες πλήν όμως συμβατές με την Ορθόδοξη πίστη ) μια και μερικές φορές φέρνουν καρπούς μετανοίας και αλλαγή της αμαρτωλής ζωής πολλών ανθρώπων...
Άλλωστε, και η μετάνοια των ανθρώπων πού συντελείται σέ κάθε εποχή, είναι δυνατόν να επιβραδύνει την οργή του Θεού μεταθέτοντας ακόμη και τις χρονολογίες ! Άς θυμηθούμε την Νινευϊ...
«Δόγμα» της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι, ότι: καμία προφητεία δεν γίνεται αποδεκτή εάν πρώτα δεν εκπληρωθεί !
Όταν γίνει πράξη η προφητεία αυτή, τότε σίγουρα λέμε ότι μίλησε το Πνεύμα το Άγιο όταν ειπώθηκε, και ότι δεν ήταν μία απλή ανθρώπινη σκέψη, ή μία συναισθηματική παρόρμηση, έστω και ενός Αγίου ανθρώπου…
Συνεπώς, σαν ελεύθεροι άνθρωποι μπορούμε να παρατηρούμε τα Σημεία των καιρών για να μη αιφνιδιασθούμε κάποτε, αλλά να μη τα παρερμηνεύουμε με προσωπικές εκτιμήσεις μας καί νά "κτυπάμε τό χέρι μας στό τραπέζι", ότι " ναί, ναί, έτσι θά γίνει..." καί " εγώ νομίζω, καί εγώ πιστεύω…" όπως κάνουν μερικοί εγωϊστές Χριστιανοί πού νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα !
Και το κυριότερο, να μη φοβόμαστε, μιά και «η πραγματική αγάπη προς τον Θεό, έξω βάλει τον φόβο».
Άς έχουμε λοιπόν αυτή την αγάπη προς τον Θεό πού διώχνει κάθε έξωθεν φόβο, και άς προσπαθούμε να βρισκόμαστε πάντοτε μέσα στην χάρη των Αγίων Μυστηρίων του Χριστού μας ώστε εάν ζήσουμε εκείνη την εποχή να είμαστε προφυλαγμένοι και έτοιμοι…
Άλλωστε ο Χριστός δέν θα μάς ρίξει στά πολύ δύσκολα πχ. μαρτύρια, εφ΄ όσον όλα αυτά θά είναι παραπάνω από τίς δυνάμεις μας. Θά μάς προστατέψει ώς αδύναμους για κάτι τέτοιο, καί θα διαλέξει κάποιους ήρωες για τα μαρτύρια...Μή φοβόμαστε λοιπόν, κάποιο παραθυράκι θα μάς ανοίξει ο Θεός !
Προσωπικά, δέν κλειδώνουμε τίποτα, δέν υιοθετούμε τίποτα, καί αυτό, ένας καλόγνωμος άνθρωπος υποθέτουμε ότι διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, ήδη τό αντιλαμβάνεται...