Duisburg

Ντουίσμπουργκ τής Γερμανίας. Ναοί Χριστιανικοί γίνονται τζαμιά...






Στο Άρνεμ της Ολλανδίας λειτουργεί ένας μεγάλος παιδότοπος: Είναι ο άλλοτε ρωμαιοκαθολικός καθεδρικός της πόλης, ο μεγαλοπρεπής Ναός του Αγίου Ιωσήφ του Μνήστορος, ένα γοτθικού ρυθμού κτίσμα για 1.000 πιστούς.

Τώρα πια, από το ιερό ξεκινούν εγκαταστάσεις για να κάνουν οι νέοι σκέιτμπορντ, το παιχνίδι με τη γνωστή σανίδα με ροδάκια, πάνω στην οποία κρατούν την ισορροπία τους τρέχοντας και κάνοντας θεαματικά ακροβατικά.

Άλλοι ναοί, χώροι λατρείας του Θεού έως τις μέρες μας, έχουν χειρότερη τύχη:

Στο Εδιμβούργο (Σκωτία) ένας μεγάλος λουθηρανικός ναός έχει μετατραπεί σε μπαρ με το όνομα «Φρανκενστάιν» και ο άλλοτε μυστηριακός διάκοσμος έγινε τώρα ντεκόρ φρίκης. Στο Μπρίστολ (Αγγλία) ο Καθεδρικός του Αγίου Παύλου έγινε σχολή ακροβατών. Ναοί έχουν γίνει χώροι έκθεσης επίπλων, γυμναστήρια, εστιατόρια κ.λπ.

Οι περιπτώσεις αυτές δεν είναι οι μοναδικές. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μόνο στη Γερμανία έκλεισε την τελευταία δεκαετία 515 ναούς, μεταξύ αυτών και καθεδρικούς. Ορισμένους από αυτούς τούς αγόρασαν ή νοίκιασαν μουσουλμάνοι και τους έκαναν τζαμιά. Στην Αγγλία, περίπου 20 ναοί τον χρόνο κλείνουν.

Στη Δανία έχουν κλείσει πάνω από διακόσιοι. Στην Ολλανδία, η τοπική ηγεσία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας υπολογίζει ότι έως το τέλος της δεκαετίας θα έχουν κλείσει τα δύο τρίτα από τους 1.600 ναούς, ενώ αναμένεται να κλείσουν και τουλάχιστον 700 προτεσταντικοί.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μόνο στη Γερμανία έκλεισε την τελευταία δεκαετία 515 ναούς, μεταξύ αυτών και καθεδρικούς...

 

Ο λόγος αυτής της δραματικής μετατροπής είναι η μείωση του χριστιανικού ποιμνίου. Σύμφωνα με μετρήσεις του εγκυρότατου οργανισμού Pew, στην Ολλανδία οι πιστοί που εκκλησιάζονται έχουν μειωθεί κατά 42,1%, στη Βρετανία κατά 21,3%, στη Γερμανία κατά 24,7%, στη Γαλλία κατά 28% και στην Ιταλία κατά 12%.

Οι Ευρωπαίοι που μετέχουν στη ζωή της Εκκλησίας είναι συντριπτικά λιγότεροι από αυτούς που πιστεύουν στον χριστιανισμό.

Για παράδειγμα, το 72% των κατοίκων της Μ. Βρετανίας δήλωσαν χριστιανοί, αλλά μόνο το 1,4% εκκλησιάζονται, το 63% των Γάλλων δήλωσαν χριστιανοί, αλλά μόνο 0,9% πάνε στην εκκλησία, ενώ στη Γερμανία το 72% είναι οι πιστοί, αλλά ποσοστό 1,2% είναι οι εκκλησιαζόμενοι.

Περισσότερο από το 50% των πιστών δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους σε εκκλησία (με την εξαίρεση των κοινωνικών υποχρεώσεων, όπως γάμος, βάπτιση, κηδεία κ.λπ.) σε Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία, Σουηδία και Ολλανδία.

Περισσότερο από 20% είναι το ποσοστό αυτό σε Νορβηγία, Φινλανδία, Πολωνία, Ουγγαρία, Ισπανία, Ιρλανδία και Ελβετία και περισσότερο από 10% στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Πορτογαλία.

Ας σημειώσουμε ακόμη ότι η «κατακρήμνιση» των εκκλησιαζομένων αφορά μόνο στους χριστιανούς. Στη Μ. Βρετανία, αίφνης, σε κάθε έναν αγγλικανό που πηγαίνει στην εκκλησία αντιστοιχούν 4 μουσουλμάνοι που πηγαίνουν στο τζαμί.

Ωστόσο, το κλείσιμο ενός ναού προκαλεί πολλές αντιδράσεις. Για τους πιστούς, είναι απίστευτη ιεροσυλία να μετατρέπεται ο ναός σε τζαμί ή η Αγία Τράπεζα σε πάγκο του μπαρ. Και για να αποτρέψουν την πώληση ναών, έχουν συστήσει οργανισμούς και εταιρείες προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς, με σκοπό την εύρεση πόρων για τη συντήρηση των θρησκευτικών αυτών οικοδομημάτων.

Για πολλούς, κλείνει ένας χώρος όπου γενεές προγόνων ζούσαν από κοινού τις θλίψεις και τις χαρές τους. Για άλλους καταστρέφεται οριστικά η παράδοση. «Τι είναι η Ευρώπη επί αιώνες; Ένας ναός, ένα σχολείο, λίγα σπίτια και ελάχιστα μαγαζιά. Αυτό είναι ο ανθρώπινος χώρος. Τώρα πια, ποιος είναι ο χώρος της κοινότητας στην Ευρώπη;», ερωτά η πρόεδρος ενός τέτοιου τοπικού συλλόγου στην Ολλανδία.

Υπάρχουν επίσης εκείνοι που βλέπουν στην πρακτική αυτή την καταστροφή έργων Τέχνης και μνημείων πολιτισμού.

Ο καθεδρικός ναός, πάντως, δεν είναι ένας χώρος που αφορά μόνο στους πιστούς. Είναι μέρος και μαρτυρία του χριστιανικού ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Δεν υπάρχει ποίμνιο, δεν περνούν την πόρτα της εκκλησίας πιστοί, λένε οι υπεύθυνοι. Το επιχείρημα είναι κατανοητό, από τη στιγμή που και μόνο η συντήρηση ενός ναού κοστίζει πολλά χρήματα.

Αλλά το Βατικανό και οι προτεστάντες θα έπρεπε να έχουν κριτήρια για το μέλλον του ναού που κλείνουν. Θα έπρεπε να τον προστατεύουν από την ιεροσυλία και βλάσφημες χρήσεις. Δεν θα έπρεπε να πωλείται. Ας τον παραχωρούσαν για χρήση υπό τον έλεγχό τους στον δήμο ή σε έγκυρους, οργανωμένους φορείς, προκειμένου να γίνει βιβλιοθήκη, σχολείο κάποιου τύπου ή ακόμη χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων υψηλού επιπέδου –ίσως με κάποιο ελάχιστο εισιτήριο, ώστε να καλύπτονται οι δαπάνες συντήρησής του.

Θα μπορούσαν και οι ρωμαιοκαθολικές και οι προτεσταντικές τοπικές εκκλησιαστικές ηγεσίες να καταλάβουν ότι η προστασία των ναών είναι δική τους ευθύνη. Θα μπορούσαν, βεβαίως, να αξιώσουν τη συνεργασία της Κομισιόν και ειδικά του επιτρόπου Πολιτισμού ή του Ευρωκοινοβουλίου.

Ο καθεδρικός ναός δεν είναι ένας χώρος που αφορά μόνο στους πιστούς. Είναι μέρος και μαρτυρία του χριστιανικού ευρωπαϊκού πολιτισμού

Αυτή η εγκατάλειψη δεν δείχνει μόνο πτώση του αριθμού των πιστών, αλλά και του όλου πνευματικού επιπέδου των Ευρωπαίων.

Και το λέω αυτό διότι οι θεσμοί της Ευρώπης αποφεύγουν συστηματικά οτιδήποτε σχετίζεται με τον χριστιανισμό, με το ατυχές, αν όχι ηλίθιο, επιχείρημα ότι δεν θέλουν να μειώσουν το λαϊκό κράτος, υπερασπιζόμενοι τη θρησκεία.

http://ikivotos.gr/post/286/h-eyrwph-ksepoylaei-toys-naoys-ths