Δέν διαλανθάνει τῆς ἀντιλήψεως Σας ὅτι ὁ Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Γ. Μπουτάρης ἐπί 4η ἤδη φορά συνδιοργανώνει στήν Ἁγιοτόκο Θεσσαλονίκη τό βδέλυγμα τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας, τόν «κολοφώνα» τῶν ἁμαρτημάτων, ὅπως θεολογικῶς ἀναφέρεται καί παρέχει τόν τρόπο καί τόν χῶρο στό εἰδεχθές αὐτό κακούργημα σέ βάρος τοῦ κατ’ εἰκόνα Θεοῦ δημιουργηθέντος τιμιωτάτου ἀνθρωπίνου προσώπου;
Καί νά ὑπερηφανεύεται μέ τό πρόσχημα τῆς ὰναγνωρίσεως τῆς δῆθεν «διαφορετικότητας» ἡ ὁποία συνίσταται στό γεγονός τῆς ἐκχυδαϊσμένης ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί τῆς ἀναγόρευσης τῆς παράχρησης τῶν σωματικῶν ὀργάνων σάν δῆθεν ἀπελευθέρωσης ἀπό τήν «συστημική» ἀνθρωπολογία καί τά «δεσμά» τῆς ταυτότητας τοῦ φύλου
Διερωτῶμαι, Πανοσιολογιώτατοι καί Ὁσιολογιώτατοι Πατέρες καί Ἀδελφοί δέν αἰσθάνεσθε ( επιτέλους ) ἔλεγχο συνειδήσεως συνεργαζόμενοι γιά ὁποιονδήποτε σκοπό, ὄχι μέ ἕνα συμπαθέστατο ἁμαρτωλό συνάνθρωπό μας, ὅπως ὅλοι εἴμαστε, ἀλλά μέ ἕναν ὁ ὁποῖος προωθεῖ καί προάγει μέ τήν θεσμική του ἰδιότητα καί τόν λόγο του τήν ἀνατροπή τῆς ἀνθρωπίνης φυσιολογίας ὑπερασπιζόμενος δῆθεν τά ἀνθρώπινα δικαιώματα καί ἀντιστρατευόμενος στόν Νόμο τοῦ Παναγίου Θεοῦ;
Διερωτῶμαι πάλι γιά ποιούς λόγους ἐξήλθατε ἀπό τόν κόσμο Πατέρες καί Ἀδελφοί γιά νά ἐπανεισέλθετε κατά τόν τρόπον τῆς πεσμένης μας φύσεως σέ αὐτόν φέροντες τό Μέγα καί Ἀγγελικό σχῆμα;
Ἀσφαλῶς γνωρίζετε ὅτι ἡ σωτηρία δέν πηγάζει ἀπό τόν τόπο ἀλλά ἀπό τόν τρόπο καί δέν πιστεύω ὅτι παραβλέπονται ἀπό τήν ἀσκητική Σας προσπάθεια οἱ μέχρι αἵματος καί μαρτυρίου εὐκλεεῖς ἀγῶνες τῶν Θεοφόρων Πατέρων μας γιά τήν διακράτηση τῆς Θείας ἀληθείας, τοῦ Παναγίου θελήματος καί τῶν σωτηρίων θείων ἐντολῶν τοῦ ζῶντος Θεοῦ.
Τί θά πεῖτε στόν χρυσορρήμονα Ἅγιο Ἰωάννη πού ἀποκαλεῖ τό ἔγκλημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας «κολοφώνα» τῆς ἁμαρτίας, ὅπως προανέφερα (Πρός τούς πολεμοῦντας τοῖς ἐπί τό μονάζειν εἰσάγουσι 3,8,PG 360-361) ὅταν ἀνέχεσθε σάν Πρόεδρο τῆς Ἁγιορετικῆς Ἑστίας καί συνεργάζεσθε μέ τόν κ. Δήμαρχο Θεσσαλονίκης πού προωθεῖ μέ τήν θεσμική του ἰδιότητα καί τόν λόγον του αὐτή τήν τραγική ψυχοπαθολογική ἐκτροπή τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου;
Ἀγαπητοί Πατέρες καί Ἀδελφοί, μή νομίζετε ὅτι οἱ σχετικές ἐνέργειες τοῦ κ. Δημάρχου καί ἄλλων ὁμοϊδεατῶν του εἶναι ἁπλῶς «φολκλορικοῦ χαρακτῆρος ἄνευ σημασίας καί ἐπιπτώσεων» ὅπως γνωστός σχολιαστής ἔγραψε στόν ἡμερήσιο τύπο τῆς 9/6/2015 ἰσχυριζόμενος πονηρά ὅτι δῆθεν ὁ Παναγιώτατος ἅγιος Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος προωθεῖ τό θέμα μέ τήν ἀρνητική διαφήμιση πού τοῦ κάνει γιατί ὅλες αὐτές οἱ ἐνέργειες δημιουργοῦν τό κατάλληλο κλίμα γιά τήν ἅλωση τῆς πνευματικῆς μας ταυτότητος καί τήν θεσμοθέτηση ἀπό τήν Πολιτεία τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας.
Ἤδη ὁ ἐπί τῆς Δικαιοσύνης ἁρμόδιος Ὑπουργός ἀνήρτησε στήν «Διαύγεια» τό νομοσχέδιο τοῦ αἴσχους γιά νά τό καταστήση Κανόνα δικαίου τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, τό τραγικό αὐτό τερατούργημα γιά τήν ἐπέκταση τοῦ λεγομένου συμφώνου συμβίωσης στά λεγόμενα «ὁμόφυλα ζευγάρια» πού εἶχε καταρτίσει ἡ Νομοπαρασκευαστική Ἐπιτροπή στήν ὁποία μετεῖχε.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, σάν Σῶμα Χριστοῦ, εἶναι τό ἰατρεῖο τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν παθῶν καί ἡ χώρα τῶν μεταποιουμένων ἁμαρτωλῶν, καί ὄχι τῶν σατανικῶς καί ἀμετανοήτως ἐμμενόντων στήν διαστροφή τῆς ἀληθείας καί τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας καί ὀντολογίας.
Διαχρονικά, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀγωνιζομένη ἐπί τῆς Γῆς, στηλιτεύει τήν πολυποίκιλη τραγικότητα τῆς εἰδεχθοῦς ἁμαρτίας, ὡς ἀποκοπῆς καί σχάσης ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Ζῶντα Θεό, τόν Δημιουργό τῆς ζωῆς, καί ὄχι τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, τόν ὁποῖο περιθάλπει διά τῶν εὐχῶν καί τῶν ἱερῶν μυστηρίων της καί περιβάλλει μέ ἄφατη στοργή καί συμπάθεια, ἐφαρμόζοντας κατά περίπτωση καί τήν οἰκονομία, μέσω τῆς ὁποίας ρυθμίζει τήν ἐπιστροφή καί ἀνάνηψί του.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέβεται τήν προσωπική καί ἰδιωτική ζωή κάθε προσώπου, ὡς ὑπεύθυνη ἐλεύθερη ἐπιλογή. Δέν ἔχει πρόθεση οὔτε νά ἐπέμβει ρατσιστικά, οὔτε νά ἀναστείλει δικαιώματα καί ἐλευθερίες.
Ἡ ἀπενοχοποίηση, ὅμως, τοῦ ἐγκλήματος τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί φυσιολογίας, μέ τήν θεσμική ἀναγνώριση τῶν αἰσχίστων παθῶν τῆς ὁμοφυλοφιλίας σήμερα, τῆς παιδοφιλίας αὔριο (βλ. Ὀλλανδία) καί τῆς κτηνοβασίας μεθαύριο (βλ. Γερμανία), ἀποτελεῖ ἀσύγγνωστο καί τερατῶδες κακούργημα εἰς βάρος τοῦ αἰωνίου Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, τό ὁποῖο ἐξισώνεται πλήρως μέ τήν ὕβρη τῶν Σοδόμων καί Γομμόρων.
Ἡ ἀθώωση, ὑποστήριξη καί παρουσίαση τῶν αἰσχρῶν καί ἀτίμων παθῶν ὡς δῆθεν φυσιολογικῆς καταστάσεως καί ὡς ἁπλῆς διαφορετικότητος προσκρούει στήν πανανθρώπινη συνείδηση, ἡ ὁποία ἀνά τούς αἰῶνες γνωρίζει ὡς φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά τίς σχέσεις ἀνάμεσα στόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα, στό ἄρσεν καί τό θῆλυ πού ἐντός τοῦ μεγάλου μυστηρίου τοῦ γάμου ἀποβαίνει συνδημιουργός τῆς ζωῆς μέ τόν Πανάγιο Θεό. Αὐτή εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ὀντολογία.
Κάθε ἄλλη σχέση ἀνατρέπει τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία, ὡς παρά φύσιν ἐκτροπή, ἡ ὁποία δέν παρατηρεῖται οὔτε καί στά ζῶα, παρά τά κατασκευασθέντα «ντοκυμαντέρς» τοῦ Σιωνιστικοῦ συστήματος.
Ἰδιαίτερα ἡ Ἁγία Γραφή, πού ἐκφράζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί σοφοῦ Γνώστη τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς πάθος, ἀτιμία καί ἀσχημοσύνη, τό ὁποῖο τιμωρήθηκε αὐστηρά μέ φωτιά καί θειάφι στήν πόλη τῶν Σοδόμων καί Γομόρων.
Γιά τό σύνολο τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τό πιό σιχαμερό καί ἀκάθαρτο ἁμάρτημα καί ἀποτελεῖ μεγάλη ἀσέβεια πρός τόν Θεό-Δημιουργό τοῦ ἀνθρώπου σέ ἄρσεν καί θῆλυ καί βλάσφημη κατάργηση τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἡ δημόσια προβολή τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἐκτός τοῦ ὅτι προσβάλλει τήν δημόσια αἰδώ καί τήν θρησκευτική μας συνείδηση, στέλνει πρός τούς νέους μηνύματα ἀνώμαλης σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς καί ἀποτελεῖ τορπίλλη στά θεμέλια τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας μέ τό ὀξύ δημογραφικό πρόβλημα, ἀλλά καί αἰτία ψυχοπαθολογικῶν διαταραχῶν στά παιδιά, πού θά ἀνατραφοῦν ἀπό ὁμοφυλοφιλικά ζεύγη, ὅπως θά ἐπιδιωχθεῖ στό ἑπόμενο στάδιο...
Ἀναφερόμενος ὁ Χριστὸς στὴν αἰφνιδιαστικὴ ἔλευση τῆς ἡμέρας τῆς κρίσεως, ποὺ θὰ ξαφνιάσει ὅσους ἀνέμελα καὶ ἀφρόντιστα ζοῦν μέσα στὶς ὑλικὲς καὶ σαρκικὲς ἀπολαύσεις, λέγει ὅτι θὰ πάθουν αὐτὸ, ποὺ ἔπαθαν πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ οἱ ἄνθρωποι, δίνοντάς μας ἔτσι ἀκριβέστατη εἰκόνα τῆς ὑλιστικῆς καὶ σαρκικῆς ζωῆς τους: «Ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ Νῶε ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου».
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς προσθέτει καὶ τὸν τρόπο ζωῆς τῶν Σοδομιτῶν, ὅμοιο πρὸς τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ : «Καὶ καθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· ἤσθιον, ἔπινον, ἐγάμουν, ἐξεγαμίζοντο, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας.
Ὁμοίως καὶ ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ· ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν· ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καὶ θεῖον ἀπ᾽ οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας».
Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ζοῦμε αὐτὸ τὸ θαῦμα· ἡ ἄγονη πρὶν καὶ στεῖρα ἀνθρωπότητα γέννησε καὶ καρποφόρησε ἑκατομμύρια ἁγίων ἀνθρώπων, ὁσίων, ἀσκητῶν, παρθένων, νέων καὶ νεανίδων, ποὺ κατόρθωσαν μὲ τοὺς πνευματικούς τους ἀγῶνες ὄχι νὰ ἀποφύγουν ἁπλῶς τὸ παρὰ φύσιν καὶ νὰ μείνουν στὸ κατὰ φύσιν, ἀλλὰ νὰ φθάσουν καὶ στὸ ὑπὲρ φύσιν, ἐκπλήττοντας ἀκόμη καὶ τοὺς ἀγγέλους, ποὺ ἔβλεπαν ἀνθρώπους συνδεδεμένους μὲ σάρκα νὰ κατανικοῦν τὸν ἄσαρκο Σατανᾶ καὶ νὰ συναγωνίζονται τοὺς ἀγγέλους.
Οἱ σαρκικές πράξεις, ἐκτός τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου, χωματοποιοῦν ἀναπόδραστα τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί καταστρέφουν τίς πνευματικές του ἐφέσεις, σκοτίζοντας τόν ἀνθρώπινο νοῦ, καί καταλύουν τήν δυνατότητα κοινωνίας μέ τόν Πανάγιο Θεό, πού διασαλπίζει διαχρονικά «οὐ μὴ μείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας».
Ἡ σχέση μέ τόν Θεό εἶναι βέβαια θέμα ἐλευθέρας ἐπιλογῆς, κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπιγείου ζωῆς .
Οἱ φρικώδεις λόγοι τοῦ Σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου, «Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἠτοιμασμένο τω διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ», ἀποδεικνύουν τά πράγματα.
Πρωταίτιος καί ἐφευρέτης τῆς κακίας εἶναι ὁ διάβολος, καί συναίτιος, θύμα τῆς κακίας εἶναι ὁ ἄνθρωπος.
Ὅποιος διακατέχεται ἀπό τά αἰσχρά καί ἄτιμα πάθη καί δέν τά καταπολεμᾶ ἐν μετανοία, ἀλλά ἀντιθέτως ὑπερηφανεύεται γι’αὐτά καί προσπαθεῖ νά τά νομιμοποιήσει ἐπίσημα καί θεσμικά ὡς φυσιολογικά, δέν σώζεται, χάνει τόν Παράδεισο.
Ὁ λόγος τοῦ Ἀπ. Παύλου, πού εἶναι τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι σαφέστατος, καθαρός καί ξάστερος˙ «μή πλανᾶσθε˙ οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτραι, οὔτε μοιχοί, οὔτε μαλακοί, οὔτε ἀρσενοκοῖται, οὔτε πλεονέκται, οὔτε κλέπται, οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδωροι, οὐχ ἄρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι».
Συμπερασματικῶς ἐπισημαίνω ὅτι ὅ,σα καί ἄν διανοοῦνται διεστραμμένα οἱ ἄνθρωποι, ὅσες καί ἄν εἶναι οἱ δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως ἀστάθειές τους, καί ὅποια θέσι κι ἄν ἔχουν στόν κόσμο τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου, σύντομα ὁ καθένας μας θά βιώσει τήν Ἀλήθεια τοῦ Ζῶντος Θεοῦ, καί ἤδη ἀπό αὐτῆς τῆς ζωῆς προγεύεται τοῦ Παραδείσου καί τῆς Κολάσεως, ὅπως μαρτυρεῖ ἡ φωνή τῆς συνειδήσεως.
Ἐπιπροσθέτως, θά πρέπει νά ληφθεῖ ὑπ’ ὄψι ὅτι γιά τόν κάθε ἄνθρωπο ἡ Δευτέρα Παρουσία δέν θά ἐπισυμβεῖ σέ ἕνα ἀπώτατο ἀπροσδιόριστο μέλλον, ἀλλά στήν ὁριακή στιγμή τοῦ θανάτου του, ὁ ὁποῖος ὡς κλέπτης ἔρχεται «ὀψέ ἤ μεσονυκτίου ἤ ἀλεκτροφωνίας ἤ πρωΐ».
Ἐλπίζω καί προσεύχομαι, συναισθανόμενοι τήν αἰώνια εὐθύνη πού ἔχετε ἀπέναντι στούς λαϊκούς Ἀδελφούς Σας γιά τούς ὁποίους κατά τόν ὡραῖο Πατερικό λόγο «εἶστε φῶς», ἄμεσα νά προβῆτε στίς δέουσες νομικές ἐνέργειες νά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό Πρόεδρος τῆς Ἁγιορειτικῆς Ἑστίας ὁ Δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Καί νά τοῦ ἀπαγορευθεῖ διά βίου ἡ εἴσοδος στό Ἁγιώνυμο Ὄρος ὅπως ἔχετε κάθε δικαίωμα καί ἀπό τόν Καταστατικό Σας Χάρτη καί ἀπό τό Σύνταγμα τῆς Χώρας, γιατί ἄλλως δέν θά ὑπῆρχε ὁ θεσμός τοῦ Διαμονητηρίου, ἐπειδή ὑπαιτίως καί ἀβιάστως ἐνώπιον ὅλων ἀντιστρατεύεται στό Θεῖο Νόμο καί στήν ἀνθρώπινη ὀντολογία.
http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/1214-peiraios-se-ikoinotita-na-apagoreusete-ston-mpoutari-dia-biou-tin-eisodo-sto-ag-oros