«Μακάριοι οί νεκροί οί εν Κυρίω αποθνήσκοντες... ». Παρακάτω καί οί υπογραφές τών αφορισάντων αυτόν...

 

 

Ἡ γνωριμία μου μέ τόν ἀείμνηστον Νικ. Σωτηρόπουλον

 "....κ. Διευθυντά, ἐκ τῶν προτέρων σᾶς εὐχαριστῶ γιὰ τὴν ἀβραμιαία καλή σας φιλοξενία.

« Ματαιότης ματαιοτήτων» φωνάζει ἡ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, τὰ πάντα ματαιότης! Καὶ ὁ Ἅγιος ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ἑρμηνεύει, τὰ πάντα ματαιότης,ναί!

 Ὅμως δύο πράγματα δὲν εἶναι ματαιότης. Νὰ ὁμιλῆς γιὰ τὸν Θεὸ καὶ νὰ ὑπηρετῆς τὸν Θεό, αὐτὸ δὲν εἶναι ματαιότης. Πρὶν λίγες ἡμέρες κοιμήθηκε ὁ Νικ. Σωτηρόπουλος, καθηγητὴς καὶ θεολόγος, τὴν ἴδια ὥρα καὶ τὴν ἴδια ἡμερομηνία ποὺ κοιμήθηκε ὁ πνευματικός του πατέρας, Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης, τὸν ὁποῖο ὑπηρέτησε ἑξῆντα χρόνια. Τυχαῖο εἶναι αὐτό;

Ὁ μακαριστός Νικ. Σωτηρόπουλος ἀγάπησε τὸν ΧΡΙΣΤΟ καὶ τὴν ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, καὶ τὴ γνώριζε ἀπ᾽ ἔξω, καὶ τὴν εἶχε ὡς ἀρχή του.

Ὁ ἀείμνηστος Νικόλαος Σωτηρόπουλος καὶ ἀδελφός, ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν αἱρετικῶν, ὅμως τώρα οἱ αἱρέσεις ἀποκαλοῦνται «ἐκκλησίες», ἐκτὸς τῶν Χιλιαστῶν!

Οὐδέποτε ἐλάλησε ἱεροκήρυκας ὡς οὗτος ὁ ἱεροκήρυκας, μὲ παρρησία, πυγμή, θάρρος καὶ ἔλεγχο ἀγάπης, χωρὶς φθόνο καὶ χωρὶς μῖσος.

Ὑπηρέτησε τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Ὀρθοδοξία χωρὶς μισθό, παρὰ μόνον γιὰ ἕνα πιάτο φαγητό, στὴν Ἀδελφότητα τοῦ Γέροντός του...

 Τὸν Νικόλαο Σωτηρόπουλο ἐπὶ 25 ολόκληρα χρόνια, τὸν μετέφερα μὲ τὸ αὐτοκίνητό μου στοὺς ναοὺς τῶν Ἀθηνῶν καὶ τῆς ἐπαρχίας, ἐκεῖ ὅπου κήρυττε τὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ, τὸ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, καὶ μνημόνευε τοὺς Ἁγίους Πατέρες....
Καὶ πολλοὶ ἐπέστρεφαν στὸν ΧΡΙΣΤΟ, μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἐγώ, ποὺ γνώριζα μέχρι τότε ὅτι ἡ πίστις μας συνίσταται μόνο στο ν΄ἀνάβης ἕνα κεράκι και τίποτα περισσότερο...

 Καί μία ἡμέρα ἀκούσαμε τά «νέα» καὶ μείναμε μὲ τὸ στόμα ἀνοιχτό.

 Ἡ Ἁγία καὶ Ὑπερτελής Σύνοδος ἀφώρισε τὸν ἀείμνηστο!




Μερικές από τίς υπογραφές τής "Μείζονος καί υπερτελούς"

Ἀπορῶ καὶ ἐξίσταμαι, καὶ σᾶς ἐρωτῶ, μὲ σεβασμό, ἅγιοι Πατριάρχαι. Τί ὡραιότερο καὶ καλύτερο θὰ ἦταν νὰ στήνατε τὸ Συνοδικό σας Δικαστήριο, καὶ νὰ καλούσατε τὸν

Νικ. Σωτηρόπουλο σὲ ἀπολογία καὶ μὲ κατηγορητήριο;

 Ὅπως ἀπολογήθηκε καὶ ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ, ἐνώπιον Γραμματέων καὶ Φαρισαίων, καὶ θὰ μαθαίναμε καὶ ἐμεῖς τὴν ἐνοχή του ἤ τὴν ἀθωότητά του. Ἀκόμη καὶ στὸ δικαστήριο τοῦ Καλιγούλα, τοῦ Νέρωνα καὶ ἄλλων τυράννων, καλοῦσαν τοὺς Μάρτυρες σὲ ἀπολογία, καὶ μετὰ τοὺς ἔπαιρναν τὰ κεφάλια!
Καὶ ἡ σημερινὴ Πολιτεία δικάζει τοὺς ἐγκληματίες καὶ τοὺς τρομοκράτες, καὶ σὲ λίγα χρόνια εἶναι ἐλεύθεροι, καὶ χαμογελοῦν! Καὶ ἐσεῖς τὸν δικάσατε και μάλιστα χωρὶς ἀπολογία!

 Αὐτὸν βρήκατε να δικάσατε ἅγιοι Ἱεράρχες ;

Τὸν ἀκούραστο ἐργάτη τοῦ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ; Ἐνῶ τὸ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ φωνάζει: « Δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ, ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ.»

Καὶ ἐσεῖς ἅγιοι πατέρες τὸν ἀφωρίσατε;

Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια πῆγα στὴν Πόλη νὰ συναντήσω τὸν Παναγιώτατο. Τὸν συνάντησα καθὼς πήγαινε στὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγ.Γεωργίου.

--«Ἔρχομαι ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ σᾶς φέρνω δύο βιβλία τοῦ κ. Νικ.Σωτηροπούλου», τοῦ εἶπα.

Καὶ μοῦ εἶπε:

--«Ἀφῆστε τα ἐκεῖ…», καὶ μὲ περιφρόνησε φεύγοντας.

Τί κακὸ ἔκανε ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος στὴν Ἐκκλησία, ποὺ εὐαγγελίζεται τὴν ἀγάπη καὶ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν; Γιατί εἶναι τόσο σκληροὶ οἱ Ποιμένες στὰ παιδιὰ τῆς

Ἐκκλησίας καὶ στοὺς ἐργάτες τοῦ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ;

Αὐτὸν ἀφωρίσατε ἅγιοι Ἀρχιερεῖς τοῦ Θεοῦ;

Ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς μετέφρασε τὸ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ σὲ ἁπλῆ γλῶσσα, καὶ ἰδιαιτέρως τὸ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ τοῦ Ἰωάννου, καὶ ἄλλα βιβλία, δύσκολα χωρία τῆς ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ, ὅπου ἕνας Ακαδημαϊκὸς εἶπε:
«ἐὰν αὐτὸς ὁ λαὸς καὶ πολλοὶ γραμματισμένοι δὲν εἶχαν ξεπέσει τόσο πολύ,  ο Σωτηρόπουλος  θὰ ἦταν τὸ πρόσωπο τῆς ἡμέρας, ὅπως ἦταν ὁ Καρεπμέ, ὁ Ρονάλντο καὶ πολλοὶ ἄλλοι ποὺ κλωτσᾶνε τὴ μπάλλα!

Καὶ τώρα, μήπως ὅσους θὰ διαβάζουν τὰ βιβλία του, ἀκοῦν τὶς ὁμιλίες του, ἀλλὰ καὶ ὅσους παραβρέθηκαν στὴν Ἐξόδιο Ἀκολουθία του, θὰ ἀφορίσετε καὶ αὐτοὺς ἅγιοι διαχειριστὲς τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου;

Τόσα χρόνια διαπίστωσα ὅτι οὐδέποτε εἶχε φθόνο, κακία ἤ μῖσος.

Ἤλεγχε μὲ ἀγάπη γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν. Τὸ μόνο ποὺ διαπίστωσα ἦταν ἡ φθαρμένη ἐνδυμασία του καὶ τὰ τρύπια παπούτσια του.

Πολλὲς φορὲς δὲν εἶχε τὰ εἰσιτήρια καὶ τὰ πλήρωνε κάποιος χριστιανός.

 Κάποτε ἐπισκέφθηκα τὸ Γέροντα Παΐσιο, μᾶς μιλοῦσε, κάπου 25-30 ἄτομα καθόμασταν σὲ «πολυθρόνες καλοκαιρινές», κοινῶς σὲ κομμένα κούτσουρα δέντρων. Καὶ γύρισε σ΄ἐμένα καὶ μοῦ εἶπε:

 --«Τί κάνει ὁ Νίκος; Πῶς εἶναι ἡ ὑγεία του; Νὰ τοῦ πῆς χαιρετίσματα.»

 Τὴ στιγμὴ ἐκείνη ἐγὼ εἶχα τὸν ἀείμνηστο ἀδελφὸ στὸ μυαλό μου. Τυχαῖο εἶναι καὶ αὐτό;

Κι΄ εσείς, αὐτὸν βρήκατε να ἀφωρίσατε ἅγιοι πατέρες;

 Βγαίνοντας ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο μὲ πῆρε στὸ τηλέφωνο, προαισθάνθηκε τὸ θάνατό του, καὶ μοῦ εἶπε:

--«Βασίλειε ἀδελφέ, ὁ Κύριος νὰ μᾶς ἐλεήση νὰ τύχουμε σωτηρίας. Φίλοι, γνωστοί, ἀδελφοί, ψευδάδελφοι, ἀκόμη καὶ οἱ ἅγιοι δικαστὲς ποὺ μὲ δίκασαν, εὔχομαι ὁ Κύριος, ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως,νὰ τοὺς ἐλεήση. Πάρα πολλοὶ μ᾽ ἐγκατέλειψαν, ἔμειναν κοντά μου πέντε-ἕξι πρόσωπα, μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἐσύ, ποὺ ἀκούραστα μὲ πήγαινες ὅπου ἦταν ἀνάγκη».

Καὶ τελειώνοντας μοῦ εἶπε πάλι:

--«Εὔχου καὶ σὺ ἵνα τύχωμε ὅλοι σωτηρίας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως». Τελειώνοντας τὶς ὁμιλίες του μνημόνευε πάντοτε τὴν ἀσάλευτη βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν Τράπεζες, ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν δικαστὲς καὶ συμπόσια, παρὰ ἡ εὐφροσύνη, ἡ δόξα τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ, καὶ ὁ δεῖπνος τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου, μετὰ ἁγί ων Πατέρων καὶ Ἀποστόλων.

«Ψυχαὶ δικαίων ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐκ ἔστιν βάσανος ἐν αὐτῷ».

 Αἰωνία σου ἡ μνήμη Νικόλαε ! Δὲν θὰ σὲ λησμονήσω ποτέ, σεβαστέ μου νεώτερε Ἱεραπόστολε, ποὺ ἐκήρυξες τὸ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ σὲ Ἀνατολὴ καὶ Δύση!

 Αὐτὰ ποὺ σᾶς ἔγραψα κ.Διευθυντά, αὐτὰ εἶδαν τὰ μάτια μου καὶ αὐτὰ ἤκουσαν τ΄αὐτιά μου. Ὅταν πεθαίνη κάποιος τραγουδιστής, ποδοσφαιριστής, ἠθοποιὸς καὶ πολλοὶ ἄλλοι, γίνεται ἀμέσως γνωστὸ ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε καὶ τὸ Ραδιόφωνο!

Τώρα ποὺ πέθανε ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή!

 Ἑξῆντα χρόνια ὑπηρέτησε πνευματικὰ αὐτὸν τὸ τόπο, δὲν θά ᾽πρεπε νὰ ὑπάρξη καὶ γι᾽ αὐτὸν τὸν ἴδιο; Πολὺ ὡραία ἡ «δημοκρατία» μας, νὰ τὴ χαιρόμαστε!

Σᾶς εὐχαριστῶ καὶ πάλι.

 Βασίλειος Τσιάρας,

Νέα Ἀγχίαλος ΒΟΛΟΥ

«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» --26 Σεπτ.2014