ag5 FYLX

«Κατέβα κάτω ρέ !»


Μπουγέλωσαν με άσπρη μπογιά τον κόκκινο εξαποδώ, έστω και αν μας λέει τώρα ο Δήμαρχος του π. Φαλήρου ότι είναι ο …αρχαίος «Φύλαξ» και ότι ο καλλιτέχνης πού τον έφτιαξε έχει και περγαμηνές διασημότητος !

«Να χαίρεσαι το κόκκινο πουλί κύριε Δήμαρχε ανεβασμένο σε μια κολώνα, και άντε βάλτο στην αυλή σου να σε…φυλάει, εμείς δεν το θέλουμε», του παραγγέλνουν τώρα οι δημότες του…

Θα τους ακούσει άραγε, ή θα επιβεβαιωθεί η υποψία ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά  ένα "τέστ ανοχής" του Ελληνικού λαού και γιά άλλα σατανικά αγάλματα πού ενδεχομένως θα εξαπλωθούν υπό το πρόσχημα τέχνης;

Τελευταία ενημέρωση:

Τί είπε ο Μητροπολίτης στον Δήμαρχο όταν κόψανε την πίτα...







Μετά το σάλο που προκάλεσε στους ευσεβείς Χριστιανούς του Παλαιού Φαλήρου... ο «έκπτωτος άγγελος» που τοποθετήθηκε πρόσφατα στην είσοδο του δήμου έπεσε κι΄ αυτός «θύμα» βανδαλισμού. 

Άγνωστοι πέταξαν λευκή μπογιά στο κατακόκκινο γλυπτό «Phylax» με επίμαχη φτερωτή μορφή, το οποίο φιλοτέχνησε ο γνωστός εικαστικός Κωστής Γεωργίου και το οποίο τοποθετήθηκε σε στύλο ύψους 8 μέτρων σε περίοπτη θέση στην είσοδο του Παλαιού Φαλήρου. 

Το έργο έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις, καθώς μερίδα των κατοίκων θεωρεί ότι προσβάλλει τα χριστιανικά ήθη, με ορισμένους να απαξιούν ακόμα και να σχολιάσουν την υποτιθέμενη αναγόρευσή του ως «φύλακα αγγέλου» της περιοχής και απαιτούν την άμεση απομάκρυνσή του... 

Με­τά ἀ­πό μί­α εἰ­λι­κρι­νῆ συ­ζή­τη­ση πού εἶ­χε ὁ Σε­βα­σμ. Μη­τρο­πο­λί­της μας κ. Συ­με­ών προ­χθές τά Θε­ο­φά­νεια κα­τά τήν κο­πή τῆς Βα­σι­λό­πι­τας στήν αἴ­θου­σα τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Να­οῦ τοῦ ἁ­γί­ου Ἀ­λε­ξάν­δρου μέ τόν Δή­μαρ­χο Πα­λαι­οῦ Φα­λή­ρου κ. Δι­ο­νύ­σιο Χα­τζη­δά­κη, τοῦ ἀ­πηύ­θυ­νε σή­με­ρα καί τήν ἀ­κό­λου­θη ἐ­πι­στο­λή.

+++++++++++++++++

«Ἀ­γα­πη­τέ μου κ. Δή­μαρ­χε,

Με­τά ἀ­πό τή συ­ζή­τη­ση πού εἴ­χα­με προχθές τά Θε­ο­φά­νεια, μέ τήν εὐ­και­ρί­α τῆς κο­πῆς τῆς Βα­σι­λό­πι­τας στήν αἴ­θου­σα τῆς ἐ­νο­ρί­ας τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Να­οῦ τοῦ ἁ­γί­ου Ἀ­λε­ξάν­δρου, ἀ­να­φο­ρι­κά μέ τό γλυ­πτό πού προ­σφά­τως το­πο­θε­τή­σα­τε στόν πα­ρα­λια­κό δρό­μο τῆς πό­λε­ώς μας καί γιά τό ὁ­ποῖ­ο τό­σος θό­ρυ­βος προ­κλή­θη­κε, θε­ώ­ρη­σα κα­λό καί γρα­πτῶς νά σᾶς δι­α­τυ­πώ­σω τίς σκέ­ψεις μου.

Τό κά­νω ἀ­κό­μη καί γιά τόν λό­γο πού σᾶς ἀ­νέ­φε­ρα, ὅ­τι δη­λα­δή καί ἐ­γώ ἔ­γι­να δέ­κτης πολ­λῶν πα­ρεμ­βά­σε­ων τη­λε­φω­νι­κῶν καί γρα­πτῶν (ἄλ­λων εὐ­γε­νι­κῶν καί ἄλ­λων ἄ­κρως ἐ­πι­θε­τι­κῶν) γιά τό ποι­ά εἶ­ναι ἡ γνώ­μη μου γιά τό θέ­μα καί σέ ποι­ές ἐ­νέρ­γει­ες προ­έ­βην ὡς ὑ­πεύ­θυ­νος ἱ­ε­ράρ­χης τοῦ τό­που.

1) Γιά τήν καλ­λι­τε­χνι­κή ἀ­ξί­α τοῦ ἔρ­γου ἐ­κτι­μῶ ὅ­τι δέν εἶ­ναι θέ­μα τῆς ἁρ­μο­δι­ό­τη­τός μου. Ἄλ­λοι ἄς τό ἀ­πο­τι­μή­σουν· οἱ εἰ­δι­κοί καί οἱ φι­λό­τε­χνοι καί καλ­λι­ερ­γη­μέ­νοι Πα­λαι­ο­φα­λη­ρι­ῶ­τες συμ­πο­λί­τες μας. Πάν­τως θά πρέ­πει νά πα­ρα­τη­ρή­σω πώς ὁ σχε­δια­σμός καί τό χρῶ­μα του δέν ἔ­χουν κα­μιά σχέ­ση μέ τή ζω­γρα­φι­κή ἤ γλυ­πτι­κή ἀ­πει­κό­νι­ση τῶν ἀγ­γέ­λων εἴ­τε ἀ­πό τήν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή εἴ­τε ἀ­πό τήν «κο­σμι­κή» τέ­χνη.

2) Οἱ ἀν­τι­δρά­σεις προ­κλή­θη­καν καί ὁ θό­ρυ­βος ξέ­σπα­σε ἀ­πό τήν ἀρ­χι­κή δή­λω­σή σας ὅ­τι θά ἀ­πο­τε­λεῖ τόν φύ­λα­κα ἄγ­γε­λο τῆς πο­λε­ώς μας! Βε­βαί­ως μέ νε­ώ­τε­ρες δη­λώ­σεις σας προ­σπα­θή­σα­τε νά ἀ­να­σκευ­ά­σε­τε καί νά δι­ορ­θώ­σε­τε τήν ἀρ­χι­κή σας το­πο­θέ­τη­ση. Ἡ ζη­μιά ὅ­μως εἶ­χε γί­νει. Καί οἱ πολ­λοί ἔ­μει­ναν στόν ἀρ­χι­κό σας χα­ρα­κτη­ρι­σμό γιά τό γλυ­πτό.

3) Ἡ πό­λη μας, ἀ­γα­πη­τέ κ. Δή­μαρ­χε, ἔ­χει, με­τά Θε­όν, προ­στά­τη καί πο­λι­οῦ­χο της τόν με­γά­λο καί ἅ­γιο ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πο Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως Ἀ­λέ­ξαν­δρο καί πα­ράλ­λη­λα σε­μνύ­νε­ται για­τί στόν ἀρ­χαῖ­ο φα­λη­ρι­κό λι­μέ­να ἀ­πο­βι­βά­σα­τη­κε ὁ ἀ­πό­στο­λος τῶν Ἐ­θνῶν Παῦ­λος καί ἀπ᾽ἐ­κεῖ ὅ­δευ­σε πρός τήν πό­λη τῶν Ἀ­θη­νῶν γιά νά κη­ρύ­ξει ἀ­πό τόν Ἄ­ρει­ο Πά­γο τό εὐ­αγ­γέ­λιο Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ. Ὡς ἐκ τού­του δέν νο­μί­ζω ὅ­τι ἔ­χει ἀ­νάγ­κη προ­στα­σί­ας ἀ­πό ἕ­να γλυ­πτό ἀμ­φι­βό­λου συμ­βο­λι­σμοῦ, ὅ­ποι­α —μι­κρή ἤ με­γά­λη— καλ­λι­τε­χνι­κή ἀ­ξί­α κι ἄν ἔ­χει.

4) Οἱ ἐ­πι­φυ­λά­ξεις μου ἑ­στι­ά­ζον­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο στόν συγ­κε­κρι­μέ­νο χῶ­ρο πού τό το­πο­θε­τή­σα­τε. Ἀ­νά­με­σα σέ δύ­ο πα­ρεκ­κλή­σια ἰ­δι­αι­τέ­ρως ἀ­γα­πη­τά στούς Φα­λη­ρι­ῶ­τες, τήν ἁ­γί­α Σκέ­πη καί τόν ἅ­γιο Γε­ώρ­γιο, καί πο­λύ κον­τά στό μνη­μεῖ­ο τοῦ ἀ­πο­στό­λου Παύ­λου. Συμ­με­ρί­ζο­μαι τήν ἄ­πο­ψη πολ­λῶν χρι­στια­νῶν τῆς πό­λε­ώς μας ὅ­τι δέν θά ἔ­πρε­πε ἐ­κεῖ νά το­πο­θε­τη­θεῖ, ἀ­νε­ξάρ­τη­τα ἀ­πό τήν ὅ­ποι­α γνώ­μη μπο­ρεῖ νά ἔ­χει κα­νείς γιά τό γλυ­πτό. Εὔ­κο­λα κάποιος —καί ὄ­χι μό­νο ὁ κα­κο­προ­αί­ρε­τος— μπο­ρεῖ νά ὁ­δη­γη­θεῖ στή σκέ­ψη ὅ­τι τό ἐν λό­γω γλυ­πτό το­πο­θε­τη­μέ­νο στή συγ­κε­κρι­μέ­νη θέ­ση προ­σβάλ­λει τή χρι­στι­α­νι­κή πα­ρά­δο­ση τῆς πό­λε­ως.

5) Δι­α­τυ­πώ­θη­κε ἡ ἄ­πο­ψη ὅ­τι οἱ ἀν­τι­δρά­σεις πού προ­κλή­θη­καν ἔ­χουν ἐν πολ­λοῖς πο­λι­τι­κά κί­νη­τρα καί ἀν­τι­πο­λι­τευ­τι­κή δι­ά­θε­ση. Δέν εἶ­μαι σέ θέ­ση νά τό γνω­ρί­ζω καί σέ κα­μιά πε­ρί­πτω­ση ὡς ἐ­πί­σκο­πος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας δέν ἐ­πι­τρέ­πω στόν ἑ­αυ­τό μου­ νά ἐμ­πλα­κεῖ σέ τέ­τοι­ες πρα­κτι­κές. Καθ᾽ ὅ­λη τήν μα­κρά ἱ­ε­ρα­τι­κή καί ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κή μου δι­α­κο­νί­α στά­θη­κα μα­κριά ἀ­πό κομ­μα­τι­κές ἀν­τι­πα­ραθέ­σεις καί «πο­λι­τι­κά παι­χνί­δια» καί αὐ­τό πού ἐ­πι­δί­ω­ξα πάν­το­τε ἦ­ταν (καί εἶ­ναι) ὁ λό­γος μου νά ἐκ­φρά­ζει τό ἦ­θος τοῦ Εὐαγγελίου καί τήν πί­στη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

6) Καί τώ­ρα ἐ­πί τοῦ πρα­κτέ­ου. Εἶ­ναι τοῖς πᾶ­σι γνω­στός ὁ σε­βα­σμός καί ἡ ἀ­φο­σί­ω­ση πού τρέ­φε­τε στό τα­πει­νό μου πρό­σω­πο, ὅ­πως ἐ­πί­σης καί ἡ πολ­λή ἐ­κτί­μη­ση καί ἀ­γά­πη μέ τήν ὁ­ποί­α κι ἐ­γώ σᾶς πε­ρι­βάλ­λω. Ἐν ὀ­νό­μα­τι αὐ­τοῦ τοῦ πνευ­μα­τι­κοῦ δε­σμοῦ καί τῶν ἀ­μοι­βαί­ων αἰ­σθη­μά­των καί προ­κει­μέ­νου νά κο­πά­σει ὁ ὅ­ποι­ος θό­ρυ­βος ἔ­χει προ­κλη­θεῖ, πα­ρα­κα­λῶ θερ­μά νά με­τα­κι­νή­σε­τε καί νά το­πο­θε­τή­σε­τε τό ἐν λό­γω γλυ­πτό σέ κά­ποι­ον ἄλ­λο χῶ­ρο τῆς πό­λε­ώς μας. Ἐ­κτι­μῶ ὅ­τι μιά τέ­τοι­α ἐ­νέρ­γειά σας θά ἀ­πο­φορ­τί­σει τό κλί­μα.

Ὁ εὐ­θύς καί θα­ραλ­λέ­ος χα­ρα­κτή­ρας σας ἀλ­λά καί ἡ μα­κρά καί ἐ­πι­τυ­χής δη­μαρ­χια­κή σας θη­τεί­α, δεί­χνουν ὅ­τι μπο­ρεῖ­τε νά τολ­μᾶ­τε. Υἱ­ο­θέ­τη­ση, λοι­πόν, τῆς προ­τά­σε­ώς μου, κα­τά τήν ἐ­κτί­μη­σή μου, δέν θά ση­μαί­νει ὑ­πο­χώ­ρη­ση ἀλ­λά θά δεί­χνει ἄν­δρα μέ χρι­στι­α­νι­κή εὐ­αι­σθη­σί­α, τα­πει­νό φρό­νη­μα καί γεν­ν­α­ιο­ψυ­χί­α».         

Μέ πολ­λή ἐ­κτί­μη­ση καί ἀ­γά­πη ἐν Κυρίῳ

Ο  ΜΗ­ΤΡΟ­ΠΟ­ΛΙ­ΤΗΣ

†  Ο  ΝΕ­ΑΣ ΣΜΥΡ­ΝΗΣ ΣΥ­ΜΕ­ΩΝ