Ποιός λοιπόν ἀναλαμβάνει ἕνα τέτοιο κόστος; Αὐτά τά λέγω γνωρίζων, συνέχισε ὁ Σεβασμιώτατος, τό σέβας τοῦ Λαοῦ μας ὅπως αὐτό ἐκφράστηκε διαχρονικά καί βεβαίως μέσα ἀπό τήν καρδιά τοῦ φιλόθεου καί φιλαγίου Πατραϊκοῦ Λαοῦ.
Ποιός δύναται νά προβλέψη τήν ἔκβαση μιᾶς τέτοιας καταστάσεως, ὅταν πρό ἡμερῶν στήν πόλη μας, ἡ συνεστίαση σέ σπίτι, κατέληξε σέ ταραχή καί σύγκρουση ἐξ αἰτίας ὑποτιμητικῆς ἀναφορᾶς πρός τό Ἅγιο Πρόσωπο τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων; Καί βεβαίως οὐδείς ὑοθετεῖ τέτοιες καταστάσεις, για τίς ὁποῖες όμως την εὐθύνη θά φέρῃ ἀκεραία, ἡ Πολιτεία.
γ) Σύμφωνα με το ἄρθρο 198 τοῦ Π.Κ. προστατεύεται τό θρησκευτικό συναίσθημα τῶν πολιτῶν. Οὐδείς ἔχει δικαίωμα νά προσβάλλῃ τήν πίστη τοῦ ἄλλου. Στήν λανθασμένη γνώμη κάποιων ὅτι ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη προστασίας ἀπό κανένα νόμο, ἡ ἀπάντηση δίδεται ἀπό τόν ἴδιο τόν Λαό, ὁ ὁποῖος ἔχει δώσει τό αἷμα του γιά τήν πίστη του καί ἰδιαιτέρως ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίστηκαν μαρτυρικά γιά αὐτήν τήν πίστη. Ναί ὁ Θεός δέν ἒχει ἀνάγκη ἀπό προστασία, ἀλλά ἒχει ἀνάγκη προστασίας τό «θρησκεύειν» τοῦ Λαοῦ. Ποιός λοιπόν ἔχει τό δικαίωμα ἀπό τούς Κρατοῦντες νά ἀσεβῇ, μέ αὐτόν τόν τρόπο, ἔναντι τῆς ψυχῆς τοῦ Λαοῦ μας;
Ἐξ’ ἂλλου, ὡς τυγχάνει τοῖς πᾶσι γνωστό, γιά αὐτό τόν λόγο ὁ Νομοθέτης ἀναγνωρίζει ὡς ἐπικρατοῦσα θρησκεία τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί στόν Π.Κ. ὑπάρχουν εἰδικές διατάξεις γιά τήν προστασία τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης.
δ) Ἡ βλασφημία ἀποτελεῖ ἐντροπή γιά τίς πολιτισμένες κοινωνίες καί γιά αὐτό πρέπει νά σταματήσῃ καί ὡς σκέψη τό θέμα περί ἀποποινικοποιήσεώς της.
ε) Στό τέλος τοῦ κηρύγματός του, ὁ Σεβασμιώτατος ἐκφράζοντας καί τήν δυσαρέσκεια τοῦ Λαοῦ ὁ ὁποῖος ἐπικροτοῦσε διά βοῆς τά ὅσα ἔλεγε καί ἀπευθυνόμενος πρός τούς Κυβερνῶντας εἶπε:«Ἐπιτέλους σταματῆστε νά ξηλώνετε τόν πνευματικό ἱστό τοῦ τόπου μας καί νά προκαλῆτε τά φιλόθεα αἰσθήματα τοῦ Λαοῦ μας...»
===================
Όποιος βρίζει και αισχρολογεί φτύνει τον ίδιο τον εαυτό του !
( Άγιος Λουκάς ο ιατρός, Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)
«Πρώτα απ’ όλα είναι τα λόγια μας. Αν τα λόγια αυτά είναι άσχημα, αν το στόμα μας, με το οποίο λαμβάνουμε το άχραντο Σώμα και το τίμιο Αίμα του Χριστού ανοίγει για να λέμε διάφορες βρισιές και αισχρολογίες, αυτό μας κάνει ακάθαρτους.
Ο άνθρωπος που βρίζει, τον εαυτό του βρίζει, και αυτός που συκοφαντεί τον πλησίον του, τον εαυτό του συκοφαντεί και φανερώνει μ’ αυτό τον τρόπο την ρυπαρότητα και την ακαθαρσία της ψυχής του. Αυτός που βρίζει, μιαίνει τον εαυτό του και όχι εκείνον που βρίζει.
Μας κάνουν ακάθαρτους όλα εκείνα που βγαίνουν από μέσα μας. Και από μέσα μας βγαίνουν όχι μόνο τα λόγια αλλά και οι πράξεις και γενικά όλη η συμπεριφορά μας.
Τα λόγια, τα έργα, ακόμα το βλέμμα μας φανερώνουν την κατάσταση που βρίσκεται η ψυχή μας.
Αν τα λόγια μας είναι γεμάτα κακίες και συκοφαντίες, αν τα έργα μας δεν είναι καθαρά και όλη η συμπεριφορά μας δείχνει την κακία, την υπερηφάνεια, τη μεγαλομανία και την τάση να προβάλλουμε τον εαυτό μας, αυτό μας κάνει ακάθαρτους…»
Άγιος Λουκάς, Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας