·  Ο Μαρξ είχε προβλέψει την καταστροφή της θρησκείας και τον εκμηδενισμό της. Η θρησκεία όμως εξακολουθεί να υπάρχει, να αυξάνει και να μεγαλουργεί.

·  Ο Ορθόδοξος Ναός του Αγίου Νικολάου Σεούλ είναι ο μοναδικός Βυζαντινός ναός στη χώρα μας. Η ιερότητα που εκπέμπει καταυγάζει όλο το κτιριακό συγκρότημα που τον περιβάλλει και μοιάζει να αντιστέκεται στις σύγχρονες πρακτικές του Μαμωνά που κυριαρχούν στη σημερινή κορεατική κοινωνία.

·  Ένας Ρουμάνος θεολόγος έχει πει πως ο Ορθόδοξος ναός, εσωτερικά κι εξωτερικά, αποτελεί κάτι το άγιο κι ιερό. Αυτό ακριβώς το αίσθημα νοιώθει κανείς όταν επισκέπτεται τον ναό του Αγ. Νικολάου στη Σεούλ.

Στη συνέχεια ο δημοσιογράφος παραθέτει το ιστορικό του ναού του Αγίου Νικολάου και συνεχίζει:

·  Θυμάμαι πως παλαιότερα, την εκκλησία αυτή την έλεγαν η «καραφλή εκκλησία», λόγω του εντυπωσιακού χάλκινου τρούλλου που δέσποζε σ᾽ ολόκληρη την περιοχή. Πρόσφατα ξεκίνησε η ανοικοδόμηση τεράστιων κτιρίων γύρω από τον ναό – σύμβολο κι αυτό του Μαμωνά - με στόχο να ολοκληρωθούν το 2015. Επειδή στην κοινωνία μας όλα μοιάζουν να αλλάζουν, αναρωτιέμαι αν η εκκλησία αυτή θα συνεχίσει να αποτελεί φάρο και να προβάλλει την αγιότητα και στο μέλλον.

·  Όταν κανείς εισέλθει στο ναό του Αγ. Νικολάου, αμέσως νοιώθει πως εισέρχεται σ’ έναν ιερό χώρο. Το κτίριο είναι πολύ επιβλητικό και υποβλητικό.

Ο Κορεάτης αρχιτέκτονας κ. Cho με την συνεργασία του ελληνομαθούς Κώστα Κιμ «τόλμησε» να κατασκευάσει έναν ναό βυζαντινού ρυθμού, πρωτόγνωρο για τα κορεατικά δεδομένα, καθώς κτίσμα με τρούλλο δεν υπάρχει στην κορεατική αρχιτεκτονική παράδοση.

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, κατάφερε να ολοκληρώσει το έργο με επιτυχία. Μερικοί περαστικοί, βλέποντας το ναό νομίζουν πως είναι μουσουλμανικό τέμενος.

Κι αυτό, διότι αγνοούν πως το Ισλάμ αντέγραψε το σχήμα του τρούλλου από το Βυζάντιο. Κάθε χρόνο πολλοί φοιτητές αρχιτεκτονικής επισκέπτονται τον ναό του Αγ. Νικολάου που γι αυτούς αποτελεί ενδιαφέρον αντικείμενο μελέτης.

·  Όσοι εισέρχονται σ’ αυτό τον ναό, είτε είναι Χριστιανοί, είτε όχι, νοιώθουν την ανάγκη να γονατίσουν και να προσευχηθούν.

Τα παράθυρα στον τρούλλο, οι εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων, καθώς και οι τεράστιες τοιχογραφίες προκαλούν αισθήματα ιερότητας, δέους και φόβου Θεού.

Αναρωτήθηκα, τι να ΄ναι αυτό που προκαλεί τη γοητεία και το δέος; Προσωπική μου άποψη είναι ότι το όλο κτίριο του ναού υποβάλλει με την δυναμική του τον επισκέπτη. Κι αυτή η δύναμη του χώρου αυξάνει την πίστη στο Θεό.

Επιπλέον, οι μεγάλων διαστάσεων τοιχογραφίες εκπέμπουν κάτι το υπερφυσικό και στολίζουν όμορφα τον περιβάλλοντα χώρο.

·  Όσον αφορά στη χρήση των εικόνων, πρέπει να τονισθεί ότι αυτή η πρακτική ξενίνησε από τις Κατακόμβες με τους ποικιλόμορφους συμβολισμούς και μέσα από αυτούς αναπτύχθηκε η βυζαντινή αγιογραφία.

Στο σημείο αυτό ο δημοσιογράφος κάνει εκτενή αναφορά στην εικονομαχία και στην αναστήλωση των εικόνων το 787.

·  Όταν οι Ορθόδοξοι πιστοί εισέρχονται στο ναό ασπάζονται την εικόνα της Παναγίας που κρατάει ευλαβικά τον Χριστό στην αγκαλιά της, και του Αγίου Νικολάου, ανάβουν κερί και μετά παίρνουν τη θέση τους στο ναό. Οι εικόνες βοηθούν σημαντικά στην κατανόηση των δογμάτων της Ορθόδοξης πίστης..

·  Σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία ο άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει το Θεό με την λογική. Γι αυτό, μοναδικός δρόμος προς τη θέωση είναι η μετάνοια και η πνευματική άσκηση. Μέσα στην ησυχία και τη σιωπή μπορούμε να προσεγγίσουμε το Θεό.

·  Παρά το γεγονός ότι η τέχνη των βυζαντινών εικόνων δεν είναι νατουραλιστική, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί μειονέκτημα, αλλά αντίθετα, με τον πλούσιο συμβολισμό τους προβάλλουν το υπεραισθητό.

Και το άρθρο τελειώνει με τις εξής αξιοπρόσεκτες παρατηρήσεις και τα ενδιαφέροντα σχόλια του δημοσιογράφου, ποὺ συνοψίζονται στην φράση, την οποία τοποθέτησε ως επικεφαλίδα στον επίλογο του άρθρου του:

«Αυτή η ολιγομελής Εκκλησία έχει κάτι σημαντικό να πει στις άλλες Προτεσταντικές Εκκλησίες»

·  Η Ορθόδοξη Εκκλησία σέβεται την προσωπική βούληση και ελευθερία του ανθρώπου και τονίζει την αξία της πνευματικής άσκησης και ζωής. Γι αυτό, η Ορθόδοξη Εκκλησία, παρά τα εκατό και πλέον χρόνια παρουσίας της στην κορεατική κοινωνία, έχει ολιγάριθμο ποίμνιο, σε σχέση μ’ αυτό των προτεσταντικών εκκλησιών.

Δεν νοθεύει την διδασκαλία της, ούτε χρησιμοποιεί ανελεύθερους και προσυλητιστικούς τρόπους για να αυξήσει τα μέλη της, αλλά συνεχίζει πιστά και ανόθευτα την αρχαία εκκλησιαστική παράδοση.

·  Συνήθως οι προτεσταντικές ομολογίες προτρέπουν τους πιστούς να προσφέρουν πολλά χρήματα στις εκκλησίες τους –θα λέγαμε με κάποιο καπιταλιστικό τρόπο-, η ιεραποστολική τους δραστηριότητα γίνεται συνήθως μ’ έναν επιθετικό και ανελεύθερο τρόπο και υποστηρίζουν πως μόνο αυτοί θα σωθούν.

Όμως, η μικρή Ορθόδοξη Εκκλησία στην Κορέα, με την σεμνή παρουσία της και το παράδειγμά της προτρέπει τις άλλες χριστιανικές ομολογίες να έχουν ταπείνωση, να ζουν πνευματικά και να σέβονται τους συνανθρώπους τους.

από την Ι.Μ.Κορέας, Μετάφραση και επιμέλεια: Αθανασία Δ. Κοντογιαννακοπούλου