Exomolog1

Γέροντας Παϊσιος : στην πνευματική ζωή χρειάζεται και πνευματικός οδηγός 

«…Σήμερα, το πιο απαραίτητο είναι να βρουν οι άνθρωποι έναν Πνευματικό, να Εξομολογούνται, να του έχουν εμπιστοσύνη και να τον συμβουλεύονται...

Αν έχουν Πνευματικό και βάλουν ένα πρόγραμμα με προσευχή και λίγη μελέτη, εκκλησιάζονται, κοινωνούν, τότε δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν σ' αυτήν την ζωή.

Η ψυχή πρέπει να παρακολουθείται από τον πνευματικό, για να μη λαθέψει τον δρόμο της.

Μπορεί να βοηθάει στον αγώνα λ.χ. και η πνευματική μελέτη, αλλά, αν κανείς δεν έχει πνευματικό οδηγό, μπορεί να δίνει δικές του ερμηνείες σ' αυτά που διαβάζει, και να πλανηθεί...

Βλέπεις, και όταν κάποιος πάει κάπου με το αυτοκίνητο του και δεν γνωρίζει καλά τον δρόμο, μπορεί να συμβουλεύεται τον χάρτη, αλλά σταματάει κιόλας και ρωτάει, για να μην πάρει λάθος δρόμο.

Ξεκινάει, ας υποθέσουμε, από την Αθήνα να πάει στην Φλώρινα. Έχει χάρτη και τον παρακολουθεί, αλλά ρωτάει και σε κανένα περίπτερο αν πηγαίνει καλά, αν ο δρόμος είναι καλός, γιατί σε καμιά διασταύρωση υπάρχει κίνδυνος να πάρει άλλο δρόμο και να βρεθεί στην Καβάλα, ή σε κάποιον γκρεμό να κινδυνέψει να σκοτωθεί.

Φυσικά, μπορεί κάποιος να ρωτήσει, αλλά να μην πάρει τον δρόμο που θα του πούνε, και να βρεθεί τελικά αλλού, ή να μην προσέξει τα επικίνδυνα σημεία, και να πάθει κακό.

Όποιος όμως του δείξει τον δρόμο και συγχρόνως του πει: «πρόσεξε, στο τάδε σημείο έχει μια στροφή επικίνδυνη, εκεί έχει έναν γκρεμό...», εκείνος θα έχει το μισθό του.

Το ίδιο, θέλω να πω, πρέπει να γίνεται και στην πνευματική ζωή.

Είναι απαραίτητο ο πιστός να έχει πνευματικό που θα τον καθοδηγεί με τις συμβουλές του και θα τον βοηθάει δια του μυστηρίου της Εξομολογήσεως. Έτσι μόνον μπορεί να ζήσει Ορθόδοξη πνευματική ζωή και να είναι σίγουρος ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο.

Τον πνευματικό οδηγό φυσικά κανείς θα τον διαλέξει. Δεν θα εμπιστευτεί στον οποιονδήποτε την ψυχή του. Όπως για την υγεία του σώματος ψάχνει να βρει καλό γιατρό, έτσι και για την υγεία της ψυχής του θα ψάξει να βρει κάποιον καλό πνευματικό και θα πηγαίνει σ' αυτόν, τον γιατρό της ψυχής, τακτικά.


Πριν εξομολογηθείς ψάξε...


Λέει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος. Όταν θέλεις να κοινωνήσεις, βρες μια
εκκλησία που να τελεί την Θεία Ευχαριστία και είσελθε να κοινωνήσεις.

Όταν όμως θες να μιλήσεις για την καρδιά σου, πρόσεχε, που και σε ποιόν θα πας.

Να ιδρώσεις πριν επιλέξεις το πρόσωπο που θα δει και θα ακούσει τις πιο εσώτερες παρθενικές φωνές σου.

Εγώ δεν είμαι άγιος, μά θα πώ κάτι επιπλέον.

Εάν από μικρό παιδί κουβαλάς την πληγή της ενοχής, εάν βαστάς το μαρτύριο της ευαισθησίας, εάν τα μάτια σου δακρύζουν στην ομορφιά και την αγάπη, εάν ζητάς μια αγκαλιά να ξαποστάσεις τους εφιάλτες της ύπαρξης σου, πρόσεξε σε ποιόν παπά θα εξομολογηθείς, ή θα ζητήσεις συμβουλές.

Προσευχήσου, αναζήτησε, όχι τον σπουδαίο, το όνομα, τον "Αγιορείτη", τον διορατικό, προορατικό και θαυματοποιό.

Τίποτε από όλα αυτά !

Ψάξε νά βρείς έναν παπά που να ζει τον Χριστό στην καρδιά και την ζωή του.

Που σημαίνει, αγαπητικό και ταπεινό, αυτό που λέει το γεροντικό, να έχει καρδιά!!!

Πού νάχει καρδιά ανθρώπου !!!

Άκου τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακας, "μη αναζητάτε προγνώστες, μα ταπεινούς ανθρώπους της καρδιάς".

Πρόσεχε μη σε γεμίσουν ενοχές, και μόνο για το ότι ζεις και αναπνέεις. Μην προβάλουν πάνω σου τις δικές τους σκιές.

Εγώ έκανα πολλά λάθη στις επιλογές μου και τα πλήρωσα ακριβά.

Μια φορά, ένας παππούλης, από αυτούς που γνωρίζουν εμπειρικά και βιωματικά τον Θεό, γι΄ αυτό και έχουν αγάπη, ταπείνωση και απίστευτη ελευθερία, μού, είπε σχεδόν με δάκρυα στα μάτια :

« το ύφασμα (της ψυχής ) σου, ήταν από μετάξι. Στο τράβηξαν άτσαλα και βίαια και το έσκισαν. Τώρα θα προσπαθήσουμε να το ράψουμε. Μά η πληγή θα φαίνεται. …»

π. Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος

από το βιβλίο: «Η δύναμη της Εξομολογήσεως»