Αν τους φερόταν μόνο δίκαια χωρίς καθόλου επιείκεια θα θρηνούσαν ακόμα αλλά τους έδειξε μεγάλη ανοχή και επιείκεια και ευγένεια σε σχέση με αυτά που έχουν διαπράξει εναντίον του.Υπέμεινε πολλά και απερίγραπτα από όλους αυτούς. Δεν θα πούμε σήμερα περισσότερα.
Την ευχή του να έχουμε όσοι τον αγαπούμε και ευχόμαστε να μας στείλει ο Κύριος πολλούς άλλους που θα ακολουθήσουν το άγιο παράδειγμα του προς δόξαν Θεού, ωφέλεια των ανθρώπων και καταισχύνη των δαιμόνων και των πολλών οργάνων του.
http://niksothropoulos.wordpress.com/
Επί πλέον, όπως διαβάσαμε...
"....Μάλιστα ένα λεωφορείο με κόσμο που ήρθε εκείνη τη στιγμή, δεν πρόλαβε να τον ασπαστεί, παρά μόνο την ώρα που έβγαζαν το φέρετρο απο το Ναό και το τοποθετούσαν στο αυτοκίνητο- νεκροφόρα…
Εκεί οι στιγμές ήταν συγκινητικές…
Οι υπάλληλοι του γραφείου τελετών, βλέποντας την αγάπη του κόσμου για τον κ. Νίκο, κρατούσαν το φέρετρο στα χέρια τους και καθυστερούσαν να το τοποθετήσουν στο αυτοκίνητο ώστε να προλάβουν οι άνθρωποι να του πούν το τελευταίο αντίο…
Άλλοι έκλαιγαν με αναφιλητά, κάποιες νέες κοπέλες του έβαζαν λουλούδια, άλλοι του έλεγαν τα τελευταία λόγια αποχαιρετισμού…
Πιστεύω πως δεν θα φύγει απο το μυαλό μου το πρόσωπο του κ. Νίκου Σωτηρόπουλου μέσα στο φέρετρο.
Είχε μια χαμογελαστή όψη και το πρόσωπό του ήταν ροδαλό.
Αυτό έκανε εντύπωση και σε άλλους στην παρέα μου...
Είμασταν σίγουροι ότι συνάντησε Αγίους εκεί που πήγε και σίγουρα τον γέροντά του π. Αυγουστίνο Καντιώτη.
Αγαπημένε μας καθηγητή μη μας ξεχάσεις!
Μείναμε ορφανοί χωρίς την παρουσία σου. Μεσίτευσε για εμάς στον Κύριο και την Παναγιά που τόσο αγάπησες! "