Σκέφτηκα πως για να συναντήσει κανείς το Θεό πρέπει να έχει κάτι κοινό μαζί Του, κάτι που δίνει μάτια να δει και νου να κατανοήσει…
Ο άνθρωπος εκείνος με ρώτησε, γιατί τού τα έλεγα αυτά ;
Του πρότεινα λοιπόν να σκεφτεί λίγα λεπτά και να μου πει αν υπήρχε κάποιο χωρίο του Ευαγγελίου που να τον είχε συγκινήσει ιδιαίτερα, για να δει ποια σχέση υπάρχει μεταξύ του Θεού και του ιδίου.
Μου απάντησε λοιπόν «ναι, είναι στο Όγδοο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του Ιωάννου, το χωρίο που μιλάει για τον λιθοβολισμός της πόρνης».
«Α, ναι!» είπα, «αυτό είναι ένα από τα πιο όμορφα και συγκινητικά κομμάτια στο Ευαγγέλιο».
«Τώρα» του είπα, «κάθισε και σκέψου ειλικρινά: στη σκηνή που περιγράφεται, στο ποιός μπορεί να είσαι εσύ:
Λοιπόν,
---Εσύ, είσαι όπως ο Κύριος, ή τουλάχιστον είσαι με το μέρος Του, γεμάτος συγχώρηση, συγκατάβαση και πίστη γι’ αυτή τη γυναίκα που μπορεί να μετανοήσει και να γίνει ένας καινούργιος άνθρωπος;
---Είσαι μήπως η γυναίκα που τη συνέλαβαν να μοιχεύει;
----Είσαι μήπως ένας από κείνους που απομακρύνονται αμέσως γιατί έχουν επίγνωση των αμαρτημάτων τους;
----Ή τέλος είσαι ένας από κείνους που στέκονται λίγο και περιμένουν»;
Ο άνθρωπός μου, σκέφτηκε λίγο και έπειτα είπε:
---«Όχι, νιώθω πως είμαι ο μόνος Εβραίος που δεν θα είχε απομακρυνθεί αλλά θα είχα λιθοβολήσει και την γυναίκα ! ».
Τον κοίταξα λοιπόν και του απάντησα:
---«Δόξαζε τον Θεό που δεν σου επιτρέπει να Τον συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο!».( γιατί προφανώς με την σκληροκαρδία σου «αλλοίμονό σου » ! )
Αρχιεπισκόπου Anthony Bloom –
«Μάθε να προσεύχεσαι» – εκδόσεις – Η Έλαφος