-Γιῶργο θαρρῶ πὼς ἀπὸ τότε ποὺ σὲ γνώρισα εἶναι ἡ δεύτερη φορὰ ποὺ μιλᾶς. Πρὸς στιγμὴ σκεπτόμουν μήπως εἶχες μουγγαθεῖ, εἶχες χάσει τή λαλιὰ σου καὶ ἤθελα νὰ σὲ ρωτήσω, εἶπε ἀστειευόμενος ὁ γέροντας κάνοντας ὅλους νὰ χαμογελάσουν.

Εἶχε πάντα πολὺ χιοῦμορ καὶ σὲ προσέγγιζε μὲ τὸ αὐθόρμητο χαριτωμένο χαμόγελό του.

-Γιὰ τὴ Στυλιανὴ -συνέχισε- δὲν μοῦ κάνει ἐντύπωση, γιατί σὲ κάθε συνάντηση μας ἔχει τὶς ἀπορίες της… πρόσθεσε!

-Ἀκοῦστε προσεκτικὰ παιδιά μου. Ἐδῶ καὶ λίγα χρόνια δυστυχῶς ἔχουμε ἀνοίξει ὡς χώρα παράθυρο, τί λέγω παράθυρο, ὁλάκερη τὴν κεντρικὴ πόρτα τοῦ σπιτιοῦ μας στὸν κόρακα, δηλαδὴ τὸν Πάπα. Πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ προύχοντες ἔτρεξαν νὰ τὸν προσκυνήσουν εἴτε ἐδῶ ποὺ ἦρθε καὶ θὰ ξανάρθει, εἴτε στὸν οἶκο του, στὸ Βατικανό. Βλέπεις ἔχει καὶ διακινεῖ τὸ χρῆμα καὶ τὶς γνωριμίες τῆς ἐξουσίας. Ἄσχημο πράγμα ὁ Μαμωνᾶς. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ τὸν προσκυνήσεις σὲ κυριεύει.

Αὐτὸς ὁ κόρακας, δηλαδὴ ὁ πάπας παιδιά μου θὰ γίνει περιστερὰ καὶ θὰ καταφέρει νὰ εἰσέλθει σὲ πολλοὺς οἴκους τῶν χριστιανῶν. Δὲν εἶχε ἄδικο ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ὅταν βροντοφώναζε καὶ προέτρεπε τοὺς χριστιανοὺς λέγοντας «τὸν πάπα νὰ καταράστε γιατί αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία τοῦ κακοῦ…»! ( Εν καιρώ θα φανεί καί τό ποιού κακού ; )

– Γέροντα ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος τὸν δέχθηκε ἐπισήμως μετὰ τὴν πρόσκληση τοῦ τότε προέδρου Κωστῆ Στεφανόπουλου. Κι ὄχι μόνο τὸν δέχτηκε ἀλλὰ πῆγε καὶ στὴν κηδεία του (σ.σ. Πάπας Ἰωάννης Παῦλος) καὶ ἐπισκέφθηκε καὶ τὸ διάδοχό του τὸν Βενέδικτο.

-Ἂχ παιδιά μου ἕνα θὰ σᾶς πῶ! Ἐὰν ὁ μακαριστὸς Χριστόδουλος εἶχε γυρίσει τὴν πλάτη στὸν Πάπα, ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν ἔπαιρνε τόσο πρόωρα. Ἀκόμα θὰ ζοῦσε. Τὰ ὅποια ἀνθρώπινα λάθη ὁ Θεὸς τὰ συγχωρεῖ. Τὰ λάθη ὅμως ποὺ ἐγκυμονοῦν κινδύνους γιὰ τὴν πίστη μας εἶναι ἀσυγχώρητα.

Νὰ, ὁ μακαριστὸς Σεραφεὶμ δὲν εἶχε οὔτε τὴ μόρφωση οὔτε τὰ χαρίσματα τοῦ Χριστοδούλου ἀλλὰ ἦταν ἁγνός. Ἄφησε τὴν καρδιά του νὰ μιλήσει κι εἶπε ἀλήθειες ποὺ τοῦ ἄνοιξαν τὴν πόρτα τοῦ Παραδείσου. «Δεν εἶναι τὸ Βατικανὸ Ἐκκλησία » εἶχε κάποτε πεῖ στὴν Ἱεραρχία! Καὶ δὲν ἀρκέστηκε μόνο στὸ νὰ ἀμφισβητήσει εὐθέως τοὺς Λατίνους ἀλλὰ εἶχε ἀπαγορέψει στὸν Πάπα νὰ ἔρθει στὴν Ἑλλάδα.

Ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Σιατίστης Ἀντώνιος εἶδε μετὰ τὴν κοίμησή του μὲ ὁλόλευκη στολὴ τὸν μακαριστό Σεραφεὶμ νὰ λειτουργεῖ στὸ οὐράνιο θυσιαστήριο καὶ μοῦ ἐκμυστηρεύτηκε ὅσα τώρα σᾶς λέγω.

Ὁ Κύριος προειδοποίησε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, μέσω τοῦ αἰφνιδίου θανάτου τοῦ Κερκύρας Τιμοθέου, τὸ βράδυ τῆς ἐπιστροφῆς του ἀπὸ τὸ Βατικανὸ, ἀλλὰ τὸ μήνυμα τότε δὲν τὸ κατανόησε… Κατά τόν ἴδιο τρόπο δέν κατανόησε κι ἄλλα μηνύματα πού τοῦ ἔστειλε πρίν καί μετά τήν ἐκδήλωση τῆς ἀσθένειάς του…

-Καλὰ γέροντα ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εἶδε δύο-τρεῖς φορὲς τὸν Πάπα καὶ ὁ Θεὸς ὅπως λέτε τὸν πῆρε γιατί κινδύνευσε ἡ πίστη μας. Τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο ποὺ μεταβαίνει σχεδὸν κάθε χρόνο στὸ Βατικανὸ καὶ διαβουλεύεται συνεχῶς μὲ τοὺς παπικοὺς γιατί τὸν ἀφήνει; εἶπε μὲ ζωγραφισμένη τὴν ἀπορία στὸ πρόσωπό του ὁ Σάββας. 

– Ἄκουσε νὰ δεῖς τέκνον μου. Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον μας, ἐκτίει ποινὴ αἰώνων ποὺ προῆλθε ἀπὸ τὸ ἀπαράδεκτο ἄνοιγμά του στὸν παπισμὸ πρὶν τὸ σκλαβώσουν οἱ Ὀθωμανοί, τότε μὲ τὸν Ἅγιο Μάρκο τὸν Εὐγενικό, πού εὐτυχῶς ἀντιστάθηκε καί κράτησε ἀναμμένη τή δάδα τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας. Ὁ καλὸς Θεὸς τὸ ἐλευθέρωσε γιὰ λίγο πρὶν τὴ Μικρασιατικὴ καταστροφὴ ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ οἱ τότε ἐπικεφαλῆς τοῦ θρόνου τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα δὲν ἐξέλαβαν τὴ χάρη γιὰ τὸ ὑπόλοιπο τῆς ποινῆς ποὺ τοὺς ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ ἀσχολοῦνταν πάλι μὲ τὴ Δύση μὲ τὴν ὁποία εἶχαν καί ἐμμένουν νά ἔχουν σούρτα-φέρτα. Καὶ τότε ὁ Θεὸς ζήτησε νὰ συνεχιστεῖ ἡ ποινὴ μέχρις ὅτου ἔρθει ἡ μετάνοια. Κρίμα καὶ πάλι κρίμα.

Ἂν καὶ ὁ Θεὸς προίκισε τὸν νῦν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη Βαρθολομαῖο μὲ πολλὰ χαρίσματα αὐτὸς δυστυχῶς δὲν τὰ ἀξιοποιεῖ γιὰ τὴ δόξα τοῦ Τριαδικοῦ καὶ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἐμμένει σὲ πάγιες τακτικὲς τῶν προκατόχων του, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἁλυσοδεμένοι ἀπὸ τὴ βδελυρὴ Μασονία. Νὰ προσευχηθοῦμε ὅλοι ὁ νῦν Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης νὰ στρέψει τὴν καρδιά του στὸ Θεὸ καὶ νὰ γυρίσει τὴν πλάτη του στὴ Δύση. Νὰ καταλάβει ὅτι ἀπὸ τὴ Δύση μόνο μαῦρα σύννεφα ἔρχονται καὶ δὲν θὰ βρεῖ κανένα καλό. Νὰ προσευχόμαστε γι’ αὐτὸν γιά νὰ καταγραφεῖ ὡς Πατριάρχης ποὺ θὰ δεῖ ἐλευθερωμένο τὸ θρόνο του ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ καὶ κάθε ἄλλη φανερή καί ἀφανή αἰχμαλωσία ποὺ ἔχουν ἐπιβληθεῖ ἀπὸ πνευματικοὺς νόμους ὡς ποινές. Αὐτὸ προσμένει ὁ οὐρανὸς καὶ οἱ ἅγιοί μας. Ὁ Θεὸς εἶναι δίκαιος.

Θὰ φθάσει σύντομα ὁ καιρὸς ποὺ στὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον μας θὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι τὴν πραγματικὴ ἀσφάλεια δὲν τὴν ἐγγυῶνται τὰ ταγκαλάκια τῆς Δύσεως ἀλλὰ ὁ Κύριός μας, ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς Χριστός. Νὰ προσεύχεστε γιὰ τὸν Βαρθολομαῖο μας νὰ τὸν φωτίσει ὁ Θεός, ἔτσι ὥστε νὰ ἑνώσει καὶ ὄχι νὰ διχάσει τὸ χριστεπώνυμον ποίμνιον. Νὰ γνωρίζετε πάντως ὅτι εἶναι θέλημα Θεοῦ ὁ θρόνος τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα νὰ ἐπανέλθει σύντομα στὰ χέρια τῶν Ρωμιῶν. Μακάρι νὰ εἶναι ὁ Βαρθολομαῖος τότε Πατριάρχης. Ἐσεῖς θὰ τὸ ζήσετε. Θὰ τὸ δεῖτε.

-Ναὶ ἀλλὰ πότε γέροντα; Πρὶν μᾶς κατασπαράξει ὁ κόρακας τοῦ Βατικανοῦ, ἢ μετὰ;

-Ἀκοῦστε παιδιά μου. Ὅταν δεῖτε αὐτὸ τὸ δέντρο καὶ ἀνθίσει πρόσκαιρα τότε περιμένετε τὸ ἄλφα σημεῖο. Τότε θὰ δεῖτε τοὺς κόρακες καὶ τοὺς γλάρους νὰ κατασπαράζουν τὰ περιστέρια (σημ. αὐτὸ ἔγινε λίγες ἑβδομάδες μετὰ τὴν ἀνάληψη τῆς ἐξουσίας στὸ Βατικανὸ ἀπὸ τὸν νῦν Πάπα Φραγκίσκο, ὅταν ἕνα κοράκι ἐπιτέθηκε καὶ σκότωσε ἕνα ἐκ τῶν δύο περιστεριῶν ποὺ ἐλευθέρωσε ὁ πάπας καὶ τὴν ἴδια στιγμή, ταυτόχρονα δηλαδὴ ἕνας γλάρος σκότωσε τὸ δεύτερο περιστέρι. Ὅλοι τότε μίλησαν γιὰ σημάδι τοῦ οὐρανοῦ (βλ. φωτ.) τότε θὰ ἀρχίσει ὁ κόρακας νὰ ὀρέγεται διακαῶς τὴν Ορθόδοξην ἀνατολήν.

Προσέχετε καὶ προσεύχεστε. Διότι θέλουν νὰ σᾶς πλησιάσουν προβατόσχημοι λύκοι γιὰ νὰ σᾶς πάρουν μὲ τὸ μέρος τους. Οὐαὶ-οὐαὶ καὶ ἀλοίμονο εἰς τοὺς πιστεύοντας εἰς αὐτὸν τὸν κόρακα. Ὅλα ὅσα ἀκούσατε τὰ πάντα θὰ γίνουν.

Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς προσευχῆς του ἕνας νηστευτὴς μοναχὸς ἄκουσε φωνὴ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ λέγουσα:

«Εἶπον γὰρ καὶ λέγω σοι ἑτέραν φοράν λάλησον εἰς τὸ ποίμνιον ὃ ἤκουσας. Λέγω σοι ἑτέραν φοράν ὁ κόραξ θέλει γίνει περιστερά, πολὺ ὡραία, πολὺ ὡραία περιστερά, ἥμερος ἵνα ξεγελάσει τοὺς ἀνθρώπους, ἵνα τὴν ἀποδεχθοῦν εἰς τὰς οἰκίας αὐτῶν. Ἀκούσωσιν τὰς διδαχάς αὐτῆς τῆς περιστερᾶς, τὰ κελαηδήματά της. Θὰ τὴν περιποιηθοῦν πλήρως!

Τόσον πολὺ αὕτη ἡ περιστερὰ θὰ τοὺς γοητεύσει. Αὔθις τοὺς κερδίσει αὐτομάτως σπεύδει, φέρει κι ἄλλους κόρακας ἵνα καταβροχθώση τὰς σάρκας αὐτῶν. Προσέχετε, προσεύχεστε, λάλησον, ἃ εἶδες, ἃ ἤκουσες. Δίδαξον τὸ ποίμνιον ἵνα εἰσέλθει εἰς τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν εἰς τὴν εὐθείαν ὁδόν, τὴν λευκὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας. Στενὴ μὲν ἀλλὰ πλουσία. Στενὴ μὲν ἀλλὰ σωτήριος. Διὰ τῆς στενῆς ὁδοῦ πάντες σωθήσονται.

Ὡς εἶπον σοι ἑτέραν φοράν λέγω θέλει γεννηθεῖ ἄνθρωπος μὲ κεφαλὴν μόσχου, θέλει γεννηθεῖ ἄνθρωπος θῆλυ μὲ κεφαλὴν αἴγας. Ὅλα ἃ λέγω σοι, ἃ εἶδες, ἃ ἤκουσες τὰ πάντα γεννηθήσονται ἐν καιρῶ. Λάλησον τοῖς ἀνθρώποις ἤγγικεν γὰρ ὁ καιρός. Μετανοεῖτε, γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεστε.

Μὴν καταπατεῖτε τὸν Σταυρόν μου καὶ τὰ πάθη μου. Ἐποιήσατε τὸν οἶκον τοῦ Πατρός μου οἶκον καταλαλιᾶς καὶ ἑτέρων φαύλων συζητήσεων. Εἴδατε καὶ στοχαστεῖτε, μᾶλλον ἐν τάχει ἔρχομαι. Ἵνα τί ἐθελοτυφλεῖτε ἐντός τοῦ οἴκου τοῦ Πατρός μου; Ποδοπατεῖτε τὸν σταυρόν, φαυλολογεῖτε διὰ ὀλίγα ἀργύρια. Εἴδετε καὶ στοχαστεῖτε μέλλει ἀναβλύση καὶ ἐκ τῆς γῆς φλόγα μεγίστη ἵνα κατακαύση ἀπίστους καὶ προβατόσχημους λύκους ποὺ κατατρώγουν τὰ πρόβατά μου.

Λάλησον εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὅτι μέλλει ριφθεῖ ἐξ οὐρανοῦ καταρράκτης οὐχὶ μόνον πλήρους ὕδατος ἀλλὰ καὶ χώματος. Λάλησον εἰς τοὺς ἀνθρώπους τὰ πρέποντα ἵνα ἔλθουν τάχιστα εἰς μετάνοιαν. Τὸ τέλος ἐγγίζει καὶ μέλλει θορυβῆστε. Γρηγορεῖτε, γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε ἵνα εἰσέλθετε εἰς ζωὴν αἰώνιον, εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν».

Αὐτὰ ἄκουσε καὶ ἔγραψε ὁ μοναχὸς καὶ μοῦ τὰ ἔστειλε νὰ σᾶς τὰ διαβάσω. Κατόπιν αὐτῶν ὅλοι μας καὶ πρῶτος ἐγὼ ὁ ἐλεεινὸς ὀφείλουμε νὰ θέσουμε ὡς βασικὴ προτεραιότητα στὴ ζωή μας τὴν ἐν Χριστῷ σωτηρία. Νὰ μετανοήσουμε καὶ νὰ πορευτοῦμε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου μας.

-Γέροντα ὁ λόγος ποὺ ἄκουσε ὁ μοναχὸς προκαλεῖ φόβο καὶ προσωπικὰ ἐμένα μὲ τρόμαξε. Εἰλικρινὰ δὲν θέλω νὰ προσεγγίζω τὸν Χριστὸ ἀπὸ φόβο ἀλλὰ μόνο ἀπὸ ἀγάπη, εἶπε ἡ Ἐλένη. 

-Καλό μου κορίτσι ὁ Τριαδικὸς Θεὸς ὅταν δημιούργησε τὸν κόσμο, τὸν ἔφτιαξε ἀπὸ ἀγάπη, μόνο ἀπὸ ἀγάπη. Ἔφτιαξε τὸν Παράδεισο καὶ ἔβαλε μέσα σ’ αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο. Ἀλλὰ ἐπιπλέον ἔθεσε καὶ τοὺς κανόνες λειτουργίας, ὥστε ὅλα νὰ βαίνουν καλῶς μέσα ἀπὸ τὴν ἀγάπη, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ βασικὸ συστατικό τῆς οὐσίας τοῦ Θεοῦ μας. Ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα παραβίασαν τοὺς κανόνες καὶ ἐξῆλθαν ἔναντι τοῦ Παραδείσου. Ὁ Θεὸς ὅμως δὲν τοὺς ἐγκατέλειψε.

Ἦλθε ἐξ οὐρανοῦ ἔγινε ἄνθρωπος καὶ τοὺς ἔπιασε ἀπὸ τὸ χέρι γιὰ νὰ τοὺς ἐπαναφέρει μέσα. Ἀλλὰ ἐνῶ ἁπλώνει τὸ χέρι του πληρώνοντας ὁ Ἴδιος τό ἀντίτιμο γιὰ τὰ λάθη τὰ δικά μας ἐμεῖς ἀρνούμαστε νὰ ἁπλώσουμε τὸ δικό μας χέρι. Ἀρνούμαστε τὴ μεγάλη εὐεργεσία Του καὶ ἀντιδροῦμε. Κι ἡ ἀντίδραση αὐτὴ ἔχει συνέπειες.

Γι’ αὐτὲς τὶς συνέπειες μιλᾶ ὁ Κύριός μας. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ζεῖ κατὰ Θεὸν ἡ φύσις ὁλάκερη, τὰ ζῶα καὶ τὰ φυτὰ ὑποτάσσονται, ἀγάλλονται καὶ χαίρονται. Ὅταν ὅμως ἀποστατεῖ τότε ἡ φύσις ἐναντιώνεται. Αὐτὸ ἀκριβῶς θέλει νὰ πεῖ γιὰ νὰ μᾶς προετοιμάσει ὁ λόγος τοῦ Κυρίου.

Ἡ μετάνοια νὰ θυμᾶσαι ὅλα, μὰ ὅλα τὰ διορθώνει. Ἡ μετάνοια μετατρέπει τὸν κόκορα σὲ πελεκάνο! Καὶ θὰ δεῖτε πολλὰ κοκόρια ποὺ βάλλουν σήμερα κατὰ τῆς ὀρθοδοξίας καὶ τὴν μάχονται θὰ ‘ρθεῖ καιρὸς ποὺ θὰ μετανοήσουν. Θὰ πιστέψουν θὰ γίνουν πελεκάνοι καὶ θὰ δώσουν τὸ αἷμα τους γιὰ τὸν Χριστό, θὰ ἀλλάξουν ριζικά. Γένοιτο.

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος

Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ