Εδώ και πολλές δεκαετίες, ιδίως δε κατά τα τελευταία έτη, όλα τα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου – με προεξάρχοντα τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας - , αποδεδειγμένα εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία, λαμβάνοντας και εκτελώντας εντολές από σκοτεινές λέσχες και στοές...
Επιτρέψτε μου να επανέλθω στα όσα είχαν διαδραματισθεί την περίοδο μετά το έτος 2000 και είχαν σχέση με τις ταυτότητες. Όλοι θυμόμαστε τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης για το θέμα αυτό.
Σας υπενθυμίζω ακόμη την συλλογή υπογραφών που είχε διενεργηθεί τότε, προκειμένου να αναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες. Είχαν συγκεντρωθεί πάνω από 2.000.000 υπογραφές. Θα ενθυμείσθε πως υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος είχε υπογράψει και ο τότε αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μετά της συζύγου του, το κόμμα του οποίου ήταν σε τροχιά εξουσίας.
Όλοι λοιπόν περίμεναν, μετά την ανάληψη της Πρωθυπουργίας από τον συγκεκριμένο πολιτικό τον Απρίλιο του 2004, ότι σύντομα θα αναλάμβανε πρωτοβουλία, ώστε να επανέλθει το θρήσκευμα στις ταυτότητες.
Επανήλθε το θρήσκευμα στις ταυτότητες; Δυστυχώς όχι! Μα ο τότε Πρωθυπουργός ήταν υπέρ της αναγραφής...Τι συνέβη;
Προφανώς, δεν του το επέτρεψαν τα ξένα κέντρα, από τα οποία λαμβάνει εντολές το κόμμα του, το οποίο μάλιστα – ακόμη και σήμερα – παρουσιάζεται ως κόμμα των «πατριωτών» και των «θρησκευομένων»...
Και κατ’ αυτόν τον τρόπο έληξε «άδοξα» το ζήτημα των ταυτοτήτων. Βέβαια, εδώ πρέπει να τονίσουμε πως, μετά τον Απρίλιο του 2004, η τότε εκκλησιαστική μας ηγεσία ενδεχομένως δεν πίεσε, όσο θα μπορούσε, την τότε κυβέρνηση, προκειμένου να ενεργήσει ως προς τις ταυτότητες με βάση την βούληση του Ορθοδόξου λαού μας.
Η συμπεριφορά της τότε κυβερνήσεως δείχνει ξεκάθαρα, πως σε κάθε κόμμα του σάπιου πολιτικού κατεστημένου υπάρχει μια ομάδα προσώπων, που υπερβαίνει την τυπική ηγεσία του κάθε κόμματος και η οποία εξασφαλίζει την εκτέλεση των εντολών που προέρχονται έξωθεν...
Η μόνη πολιτική παράταξη, που από το 2008 που ιδρύθηκε έχει αντιληφθεί αυτήν την αλήθεια, είναι η «ΚΟΙΝΩΝΙΑ».
Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή προχώρησε σε επίσημη αποκήρυξη της μασωνίας και κάθε μορφής αποκρυφισμού, αποκήρυξη την οποία ζητάει κι από καθέναν που επιθυμεί να ενταχθεί στις τάξεις της. Το συγκεκριμένο στοιχείο αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα δείγματα αξιοπιστίας της παρατάξεως, όσο κι αν σε μερικούς η «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» «ξινίζει», επειδή τους υπενθυμίζει ότι βάζουν πολύ νερό στο κρασί τους...
Συμπερασματικά λοιπόν, θα λέγαμε πως η συμμετοχή μας στα συλλαλητήρια είναι σημαντική, υπό την έννοια της διατηρήσεως του αγωνιστικού μας φρονήματος, της ομολογίας της πίστεως αλλά και της ανασχέσεως δυσμενών εξελίξεων. Μόνον η συμμετοχή μας σε αυτά όμως δεν αρκεί.
Για να δούμε απτά αποτελέσματα του αγώνος μας και για να φέρει καρπούς η αντίστασή μας, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο να δρομολογήσουμε όλοι μαζί την ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου από παράταξη πιστών ανθρώπων, οι οποίοι δεν θα λαμβάνουν και δεν θα εκτελούν εντολές ξένων λεσχών και Στοών, αλλά θα πολιτεύονται με πυξίδα το Ευαγγέλιο του Χριστού μας και θα καθοδηγούνται από πνευματικούς πατέρες.
Ειδικά τώρα για το συλλαλητήριο της προσεχούς Κυριακής για τα Θρησκευτικά, είναι απαραίτητη η συμμετοχή μας, εφόσον το ζήτημα είναι μείζον, επείγον και οφείλουμε να το διατηρήσουμε στην επικαιρότητα. Όλοι μαζί να βροντοφωνάξουμε πως δεν διαπραγματευόμαστε τα Θρησκευτικά, διότι ο Χριστός είναι ο Μόνος Αληθινός Θεός και ότι δεν προτίθεται ο Ορθόδοξος Ελληνικός λαός να δεχθεί να διδάσκεται η Αλήθεια Του παράλληλα με τις πλάνες των κατασκευασμένων θρησκειών, σαν μια απλή εγκυκλοπαιδική γνώση!
Ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενό μου. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός να φωτίζει του κληρικούς μας και όλους εμάς τους υπολοίπους.
Κωνσταντίνος Ιωάν. Παπανικολάου, πολύτεκνος δάσκαλος.
Εφημερίδα Παρατάξεως "Κοινωνία", τεύχος 36,37 κεντρικό άρθρο.