—Γέροντα κουράστηκες γιά νά τό τελειώσεις;
—Ὄχι παιδί μου, μοῦ ἦταν τόσο εὐχάριστο, σάν νά ἔκανα ἕναν ἑσπερινό, γιατί ἦταν πολύ καλοί ἄνθρωποι. Ὁ πατέρας σου ἔχει ἕνα πλούσιο τραπέζι σάν τοῦ Ἀβραάμ.
Τότε σκέφθηκε: Ἐμεῖς ἤμασταν τόσο φτωχοί, πού σχεδόν ἤμασταν πεινασμένοι, ποῦ τό βρῆκε ὁ πατέρας μας αὐτό τό πλούσιο τραπέζι;
—Μή τό βλέπεις ἔτσι, τόν διόρθωσε ὁ Όσιος, μπορεῖ νά μή εἶχε νά δώσει, μά ἡ ψυχή του ἤθελε πολύ νά δίνει, καί ὁ Θεός τό μέτρησε σάν νά ἔδινε. Ἡ μάνα σου εἶναι σάν ὑπηρέτρια στόν πατέρα σου, γιατί ἦταν ἀρκετά κουραστική καί τόν στενοχωροῦσε, ὅλο γκρίνιαζε. Ἀλλά ὁ πατέρας σου πάντα μέ τό χαμόγελο τῆς φερόταν καί μέ πολύ καλωσύνη.
Στούς συγγενεῖς σας όμως εἴχατε καί μία τυφλή, πού ξεχάσατε νά τή γράψετε. Ἦταν ἁγνή καί πολύ ἀγαθή.
—Μά ἐσύ ποῦ τήν ἤξερες, ρώτησε ἀπορημένος ὁ ἄνθρωπος.
—Ὅταν μνημονεύω, ἔρχεται κι ἐκείνη στά κόλλυβα, ἀλλά ἔρχεται σάν μουσαφίρισσα, δέν ἑνώνεται μέ τούς ἄλλους. Τώρα ὁ καθένας πῆγε στή θέση τουκαί γιά σᾶς ἄνοιξε δρόμος…»
(ἐκδ. «ΤΗΝΟΣ», Ἀθῆναι 2010)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΧΡΙΣΤ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ.»:
1. Τὰ Σαρανταλείτουργα ἔχουν μεγάλη πνευματικὴ δύναμη καὶ «ἀποτελεσματικότητα» καὶ γι᾽ αὐτὸ ἔχουν καταξιωμένη θέση μέσα στὴν Ορθόδοξη ζωή καὶ λατρεία.
2. Ἡ γκρίνια μας ζημιώνει καὶ στὴν γῆ καὶ στὸν οὐρανό…!
3. Τὰ ὀνόματα τῶν μνημονευομένων πρέπει νὰ γράφονται ἐπιμελῶς καί ευκρινώς.