Αν υπήρχε σύμπνοια και αδελφική συνενόηση μεταξύ των Μητροπόλεων θα έπρεπε κάθε Μητρόπολη να ανεβάσει στην Αθήνα μέσα ή έξω από την Βουλή τουλάχιστον 10 λεωφορεία η κάθε μία, πιστών Χριστιανών για να διαμαρτυρηθούνε πρίν ψηφιστεί το άθλιο αυτό νομικό έκτρωμα!
Ογδόντα Μητροπόλεις με 10 λεωφορεία των 50 ατόμων το καθ΄ένα , μας έκαναν 80Χ10 Χ50 = 40.000 άτομα διαμαρτυρίας ώστε ο «γεναίος» ( από την ανάποδη) Τσίπρας, (της Γκράβας το παιδί) , να μη έχει έχει το δικαίωμα να μιλάει μέσα στην Βουλή και να μας λέει ότι με πολύ «γεναιότητα» έφερε τον νόμο αυτό για ψήφιση, όταν άλλοι πολιτικοί δεν το είχαν ποτέ τους τολμήσει... ( γιατί ασφαλώς είχαν ντροπή και τσίπα μέσα τους)
Δυστυχώς, πάνω σ΄ αυτή την ξεφτιλισμένη λογική της ανηθικότητας, και της εξαχρείωσης του ανθρώπου πού την ονομάζουν τώρα «γενναιότητα», πάνε να στηρίξουν κάποιοι την δική τους θρασύτητα.
Μέχρι τώρα ξέραμε ποιοί ήσαν οι αληθινά γεναίοι πού θυσίασαν την ζωή τους πάνω σε οχυρά, σε κάστρα και σε πολέμους μαχόμενοι με το σπαθί και το ντουφέκι σώμα με σώμα για να μη περάσει ο εχθρός μέσα στην χώρα και καταστρέψει τά παιδιά μας, τα αδέλφια μας, τους γέροντες γονείς μας, και τις οικογένειές μας…Ο Τσίπρας τι γεναιότητα άραγε μεγάλη διέπραξε για να δίνει τέτοια εύσημα σήμερα στον εαυτό του;
ΤΙΠΟΤΑ !
Από πού και ως πού η παραχώρηση κάθε ανηθικότητας σε ελάχιστες μειοψηφίες του λαού μπορεί να την λέμε σήμερα «γεναιότητα», όπως εκείνο το παλαιό αμίμητο πού έκανε ζητώντας «συγγνώμη» από τους ομοφυλόφυλους ;
Ευλόγως λοιπόν διερωτώμεθα:
Μα καλά, το κύριο έργο αυτής της Κυβέρνησης είναι η ενασχόλησή της μόνο με το πώς θα περνάνε καλά οι Λεσβίες και οί ομοφυλόφυλοι;
Με τους ανέργους, τους εργάτες, τους απολυμένους, τους συνταξιούχους, την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, πότε θα ασχοληθεί,;
Άς κάνει λίγη υπομονή όμως για να θαυμάσουμε την …γεναιότητά του όταν φανεί ο πραγματικός εχθρός, ( πού συνήθως οιΤούρκοι θα είναι αυτοί, είτε Ισλαμιστές, είτε άλλοι, και για να δούμε από πιά πόρτα θα τρέχει να κρυφτεί από τον φόβο του για να γλιτώσει, αυτός και όλη η παρέα του…
Γιατί δυστυχώς, με τα μυαλά πού έχουμε, κατά τα έργα μας και κατά παραχώρηση Θεού θα συμβεί κι΄αυτό όπως πάμε, κι΄άς μη απορήσουμε καθόλου για το επερχόμενο θλιβερό τέλος πού έρχεται, ως συνήθως και απαραβάτως συμβαίνει…