Μία - μία οι Βυζαντινές επαρχίες άρχισαν να ανεξαρτητοποιούνται και άλλες να χάνονται από τους εχθρούς (Θεσσαλονίκη), αφού οι ένδοξοι Βυζαντινοί στρατηγοί, που θα μπορούσαν να αμυνθούν με αποτελεσματικότητα, είχαν δολοφονηθεί, ή φυλακιστεί από τον Ανδρόνικο, που φοβόταν μην τυχόν και χάσει το θρόνο από τον Στρατό.
Όταν τελικά ο λαός εξεγέρθηκε απηυδισμένος από τις εθνικές συμφορές και τις πολιτικές δολοφονίες για παραδειγματισμό και η βασιλεία του Ανδρόνικου Κομνηνού έλαβε τέλος φρικτότερο από αυτό τού Καντάφι, ο λαός έκανε το ίδιο λάθος ξανά !
Κι΄ έτσι, σαν τους σημερινούς Νεοέλληνες της μεταπολίτευσης, που μία πίστευαν το ΠΑΣΟΚ μία τη ΝΔ, στήριξαν τις ελπίδες τους και έστεψαν Αυτοκράτορα τον πρώτο, που βρήκαν διαθέσιμο αντίπαλο του Ανδρόνικου, χωρίς να αναρωτηθούν τί άνθρωπος είναι, ή αν έστω είναι κατ' ελάχιστο ικανός ( όπως με την περίπτωση κ. Τσίπρα βλέπουμε σήμερα…).
Ο Ισαάκ Άγγελος, ο νέος Αυτοκράτορας ( πού μόνο "άγγελος" δεν ήταν ) , αποδείχτηκε άσχετος και παντελώς ανίκανος. Στις μέρες του η καταστροφή, που είχε επιφέρει ο προκάτοχός του, έφερε καρπούς (ό,τι ακριβώς συνέβη στην σημερινή μας δεκαετία του '90 και την «μετά Ανδρέα εποχή…»)
Οι Ρωμιοί άλλαξαν, ο στρατός το ίδιο.
Τώρα πια δεν υπήρχε η μαχητικότητα, η αγωνιστικότητα και η γενναιότητα στον λαό και στον στρατό.
Επιπλέον ο λαός με τα παραδείγματα των αρχόντων του κυλίστηκε στην αμαρτία, μιμούμενος την ανηθικότητά τους (ο Ανδρόνικος, όπως και ο Ανδρέας, ήταν τρομερά γυναικάς) και μέσα σε λίγα χρόνια μεταμορφώθηκε στην χειρότερη ίσως ποιότητα λαού, που γέννησε ποτέ το Έθνος μας.
Η ανικανότητα του Ισαάκ Αγγέλου έδωσε την αφορμή στον ίδιο τον αδερφό του, τον Αλέξιο Άγγελο, να κλέψει τον θρόνο και αφού τυφλώσει τον αδερφό του Ισαάκ να τον κλείσει στην φυλακή μαζί με τον μικρό του γιο και διάδοχο του θρόνου.
Αν ο Ισαάκ υπήρξε άσχετος, ο Αλέξιος Γ' Άγγελος, ο νέος Αυτοκράτορας, αποδείχτηκε ο χειρότερος Βυζαντινός βασιλιάς όλων των εποχών.
Στην εποχή του τα σκάνδαλα και η αποδόμηση του πριν από λίγο ισχυρότερου Κράτους του κόσμου γιγαντώθηκαν. Τώρα πιά το μόνο, που ενδιέφερε τους κρατικούς αξιωματούχους και την αλλοτριωμένη (εκσυγχρονισμένη θα λέγαμε) κοινωνία, ήταν η υλική ευμάρεια, ο πλουτισμός και οι αρπαχτές απο τα σκάνδαλα.
Όπως έλεγε και ο αγαπημένος μας Γέροντας Παΐσιος...« Θέλετε να χαλάσετε έναν λαό; Δώστε στο λαό πλούσια τα υλικά αγαθά και θα ξεχάσουν και τον Θεό και τα πάντα..».
Τί και αν φώναζαν οι λιγοστοί και οι ικανοί Πατριώτες της εποχής εκείνης για τον επερχόμενο κίνδυνο, η κρατική εξουσία της εποχής εκείνης (όπως και αυτή της μεταπολίτευσης) θεωρούσε τις φωνές αυτές γραφικές...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αντίδραση του Αλεξίου Γ' Αγγέλου στις ικεσίες ενός πατριώτη αξιωματικού, που τον παρακαλούσε να δοθεί άδεια ξυλείας προκειμένου να φτιαχτούν μεγάλα πολεμικά πλοία για την άμυνα της Πόλης.
Ο εγκληματικός αυτός Αυτοκράτορας με δυσκολία έδωσε τελικά την άδεια, αλλά την πήρε πίσω, όταν ο δασάρχης της περιοχής διαμαρτυρήθηκε, ότι θα ζημιωθεί το κυνήγι της περιοχής!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οικονομικού σκανδάλου, που θα το ζήλευε και ο Τσοχατζόπουλος και που ταιριάζει με το σύγχρονο σκάνδαλο των υποβρυχίων, είναι αυτό του Βυζαντινού αρχιναύαρχου, που παίρνοντας την εντολή (μετά από πιέσεις στον Αλέξιο των λίγων πατριωτών) να σουλουπώσει κάπως τα εναπομείναντα μεγάλα πολεμικά του άλλοτε πανίσχυρου στόλου, αυτός κατάκλεψε το Κράτος αποδομώντας τα εξαρτήματα από διάφορα πλοία με σκοπό να τα αναπληρώσει σε άλλα.
Το αποτέλεσμα ήταν:
1ον. Να απομείνουμε μόνο με δυο-τρία αξιόπλοα πλοία, που παρατημένα στα ναυπηγεία του Κεράτιου (σαν και τα σημερινά υποβρύχια) δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σε καμία περίπτωση τα πολυάριθμα και νεότερα βενετσιάνικα.
2ον. Οι τσέπες του Τσοχατζόπουλου της εποχής εκείνης να φουσκώσουν απότομα, αφού κάποια εξαρτήματα πλοίων πουλήθηκαν κρυφά επιφέροντας στον αρχιναύαρχο παράνομο πλουτισμό εις βάρος της Πατρίδος.
Σημείωση Ιστολογίου: Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή στους περισσότερους Έλληνες...
Ήλθε η απόλυτη παρακμή και στο τέλος η κατάληψη της Κων/πολης απο τους Σταυροφόρους Φράγκους, οι οποίοι και ...βρήκαν την απίστευτη γι αυτούς ευκαιρία να καταλάβουν (εκτός των άλλων) και την Πόλη των Πόλεων με μια απίστευτη ευκολία (χωρίς να ανοίξει...μύτη!), μιας και δεν υπήρχε πλέον ούτε Στρατός, ούτε Στόλος, ούτε τίποτα...
Μετά, φυσική συνέπεια, ακολούθησαν και οι Τούρκοι...