Η ευωδία πολύ έντονη διεχέετο παντού, μοναδική, διαπερνούσε το σώμα μας σαν ξίφος… τα δάκτυλα μας ευωδίαζαν και αυτά έχοντας ίχνη από το ελαιώδες και αγνώστου κατά τα άλλα συστάσεως μύρο.

Αυτή η έντονη παραδεισένια ευωδία μας συνόδευε καθ’ όλη τη διάρκεια της περιήγησής μας στα Πανάγια Προσκυνήματα μέχρι και αργά το βράδυ κατά την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο.

Αυτό ως απάντηση στα όσα λέγονται κατά καιρούς από διάφορους «καλοπροαίρετους», με σκοπό την διαστρέβλωση της μοναδικής αλήθειας του Τριαδικού μας Θεού και την δημιουργία εντυπώσεων και σκανδάλων.

«…Όπου Θεός βούλεται νικάται φύσεως τάξις…» φίλοι μου. Ας το έχουμε υπόψη μας αυτό.

Όσοι έχουν τις αμφιβολίες τους ή δεν πιστεύουν, δεν έχουν παρά να θέσουν «τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» και να αλλάξουν προσανατολισμό ακολουθώντας την προτροπή του Θεανθρώπου:

«…Φέρε τν δάκτυλόν σου δε καὶ  δε τς χεράς μου…».

Προσωπική Μαρτυρία του Τσακίρη Θ. Κωνσταντίνου, κάτοικος Μυτιλήνης.

Ευχαριστούμε τον φίλο Χρήστο που μας το έστειλε

http://proskynitis.blogspot.gr/2014/06/blog-post_7607.html