ΣΥΖΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ, ΚΟΡΟΪΔΟ ΕΙΜΑΙ;
Γειά σας. Μέ λένε Μανώλη, είμαι 24 χρόνων, καί είδα στό site πού έχετε ότι οί προγαμιαίες σχέσεις είναι θανάσιμη αμαρτία, καί ότι αυτά δικαιολογούνται μόνο στούς παντρεμένους. Δέν ξέρω ποιοί παπάδες τά λένε αυτά, εγώ διαφωνώ κάθετα. Δείτε πώς ζεί ό κόσμος σήμερα καί μετά νά λέτε τίς ιστορίες σας ...
Κοιτάξτε τήν δική μου περίπτωση. Σπουδάζω Ιατρική, κι΄ εκεί στό Νοσοκομείο γνώρισα μιά συμφοιτήτριά μου. Συζούμε μαζί, μοιραζόμαστε τά ενοίκια, μού μαγειρεύει, πλένει τά ρούχα μου, έχω μιά παρέα σάν νά είναι γυναίκα μου, δέν μέ δεσμεύει σέ τίποτα καί ούτε θέλει γάμο, στεφάνια, δώρα, έξοδα, δίνοντάς μου δωρεάν καί " τά υπόλοιπα...". Γιατί νά τήν παντρευτώ;
Κορόϊδο είμαι;
Άλλωστε, καί σέ οίκο ανοχής νά πήγαινα όπως μερικοί συμφοιτητές μου, bordello πού λένε οί Γάλλοι, καί συγγνώμη άν φαίνεται ότι θεωρώ τήν κοπέλα μου τέτοια, θά πλήρωνα κι΄ από πάνω, χώρια πού θά μπορούσα νά κολλήσω καί καμιά αρρώστια...
Τό ίδιο άλλωστε μέ συμβουλεύει καί ή μάννα μου, ή οποία συμφωνεί μέ τήν σχέση μου...
Τώρα, τά έχω όλα τσάμπα καί καθαρά, καί μόλις κοντεύω νά τελειώσω τίς σπουδές μου θά βρώ μιά δικαιολογία "απόλυσης" , όπως άλλωστε συνηθίζουν καί οί φίλοι μου. Μετά, θά ψάξω νά βρώ κι΄ εγώ μιά πιό φρέσκια καί πιό νέα κοπέλα γιά νά παντρευτώ, ν΄ ανοίξω κι΄ εγώ οικογένεια, όπως όλοι, νά μή μείνω καί μαγκούφης... Ίσως νά σάς σοκάρει ή στάση μου, όμως δέν θά ήθελα ποτέ μου νά πάρω, μεταχειρισμένο πράγμα... Γιατί άλλο γυναίκα γιά γκόμενα καί περιπέτεια, κι΄ άλλο γυναίκα γιά παιδιά καί οικογένεια...
Γενικώς τώρα είμαι πολύ καλά, καί περνάω μιά χαρά..." πού λέει καί ή Ζήνα.
Κάπου-κάπου μόνο, μέ μαγκώνει ή σκέψη τού Θεού... Άραγε, τί γνώμη νά έχει γιά τά μούτρα μου; Εσείς, τί θά κάνατε στήν θέση μου;
Μανώλης Κ. -- Κρήτη
Αγαπητέ Μανώλη.
Θά προσπαθήσουμε νά σού απαντήσουμε μέσα από δύο κατευθύνσεις...
Κοινωνικά αλλά καί Χριστιανικά.
Απ΄ όσα μάς γράφεις λοιπόν, έχεις βρεί έναν άνθρωπο " γιά όλες τίς δουλειές..", ένα δωρεάν κορόϊδο, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεις, σύμφωνα άλλωστε καί μέ τίς εντολές τής "σοφής " μητέρας σου καί μέ όσα αυτή, σού έχει διδάξει...
Δέν μάς διαφεύγει άλλωστε, ότι πολλές μητέρες σήμερα, θέλουν ο γιόκας τους νά συζεί σέ " καθαρό καί παστρικό" περιβάλλον. Τό τί θά πληρώσουν αύριο από τήν οργή τού Θεού αυτοί οί γονείς, πού όχι μόνο δέν στάθηκαν στό ύψος τους αλλά κατέστρεψαν κι΄ άλλα πρόσωπα μέ τίς " συμβουλές " τους, αυτό είναι μία άλλη , δραματική συνήθως ιστορία...
Μέ χειρουργεία, αρρώστιες, τροχαία, καί βάσανα, ταχυδρομημένα καί στήν στήν νέα οικογένεια πού θά ανοίξει ό γιόκας τους. Δέν κινδυνολογούμε "σπέρνοντας φόβους γιά νά φυτρώσουνε κάγκελα ", αλλά αυτά μάς λέει ή καθημερινή πρακτική... Χώρια τά άλλα, πού δέν βλέπουμε, πίσω από τά κλειστά παραθυρόφυλλα... Μαθαίνονται όμως...
Μάς γράφεις γιά τό " υπεράνω κάθε απαίτησης" τής κοπέλας αυτής, ξεχνώντας τήν ψυχολογία τής " έμμεσης, ανθρώπινης απαίτησης τακτοποίησης, σέ δεσμούς μακροχρόνιους" , ένα φύτρο πού τό έχει μέσα της καί ή μεγαλύτερη πόρνη...
Ξεχνάς ακόμη, ότι τό πρόσωπο αυτό πού σήμερα σέ περιποιείται, ότι από κάποιο σπίτι βγήκε καί κάποια μάννα ξενύχτησε νά τήν μεγαλώσει, μέ όνειρα γιά τό μέλλον, τίς σπουδές, καί τήν αποκατάστασή της, δίνοντάς της καί κάποιες αρχές καί συμβουλές σάν κοπέλα πού ήταν τότε, ανεξάρτητα τής σημερινής επιπολαιότητας τής κόρης της...
Άραγε, άν ή μητέρα σου είχε κορίτσι, θά ήταν τόσο απελευθερωμένη στίς συμβουλές της ή θά φοβόταν τότε γιά τήν κόρη της, ενώ σήμερα πού έχει γυιό ( καί τί θά πάθει ό γιός μου; ) δέν τήν πειράζει; Υπάρχει πολύ υποκρισία σήμερα καί τό καταλαβαίνεις...
" Ό εσύ μισείς, ετέρω μή ποιήσεις..." σημειώνει ή Αγία Γραφή.
Σήμερα λοιπόν εσύ, ( αλλά καί οί περισσότεροι νέοι ) τήν χρησιμοποιείς σάν απλήρωτη πόρνη όπως καί κατά βάθος τήν βλέπεις, αύριο θά τήν παραλάβει κάποιος άλλος, καί μεθαύριο κάποιος τρίτος όπως συνήθως γίνεται " πάσα στήν πάσα ", καί πάει λέγοντας. Όλοι αυτοί θά γλεντούν " είς υγείαν τού κορόϊδου..." πού πιστεύοντας στό ενδιαφέρον καί τήν συντροφική αγάπη, κάποιοι τελικά τό εκμεταλλεύονται...
Καί είναι πολλές αυτές οί κοπέλες - θύματα, καί μερικές εν γνώσει τους γιά τό κατάντημά τους...
Καί έτσι, αφού τής θάψεις τά πιό παραγωγικά χρόνια τής ζωής της, θά βρείς κάποια νεώτερη αύριο, αμεταχείριστη, σφριγηλή, καί χωρίς ρυτίδες, ανοίγοντας τήν οικογένειά σου.
Καί ζητάς μάλιστα καί αμεταχείριστη !...
Ίσως νά μή ξέρεις φίλε μου, ότι αυτό πού λέμε καί σήμερα " παρθενία " , καί πού ή νεολαία συνήθως τό υποτιμά, τό περιγελά, καί εν ψυχρώ τό καταστρέφει, τό " αμεταχείριστο " όπως τό λές εσύ, είναι μία στάμπα τού Θεού βαλμένη σκόπιμα στήν γυναίκα...
Κανένα ζώο, καί κανένας πίθηκος καί πιθηκίνα δέν έχουν αυτό πού ή Ιατρική ονομάζει "παρθενικό υμένα " , σημείο αγνότητας τής γυναίκας. Είναι βαλμένο σκόπιμα από τόν Θεό γιά νά υπάρχει, καί θά ζητηθεί λόγος ασφαλώς τήν ώρα τής μεγάλης κρίσεως γιά κάθε μουτζουρωμένη απώλειά του...Έχεις ευθύνη λοιπόν καί " γι΄ αυτό ", απέναντί της...
Αυτά, από κοινωνικής πλευράς, εφ΄ όσον ζούμε σέ οργανωμένη ( υποτίθεται ), κοινωνία ανθρώπων, καί όχι διπόδων...
Από τήν άλλη πλευρά τώρα, δέν γνωρίζουμε τήν βαθύτερή σχέση σας μέ τόν Θεό, πλήν τού ελέγχου τής συνείδησής καί τής φράσης σας, " Άραγε, τί γνώμη νά έχει ό Θεός γιά τά μούτρα μου..." .
Μάς γράφετε ακόμη ότι όλα αυτά τά λένε οί παπάδες, καί ότι ό κόσμος ζεί αλλοιώς σήμερα...
Ο κόσμος φίλε μου, " εν τώ πονηρώ κείται " ( ευρίσκεται )... ( Αγία Γραφή ).
Καί αυτός ό κόσμος τόν οποίον σήμερα φοβόμαστε καί υπολογίζουμε δέν θά μπορέσει δυστυχώς νά μάς προσφέρει τίποτα τήν ώρα τής κρίσεως. Θά λέγαμε ότι θά είναι από μόνος του, " χαμένος, καί κακά γιά λόγου του..."
Λέτε, ότι κοινή συναινέσει κάνετε τήν ζωή σας, καί κανένα δέν ζημιώνετε...
Καί όμως ζημιώνετε...
Κατ΄ αρχάς έχετε δυό αθάνατες ψυχές σέ δύο σώματα πού δέν σάς ανήκουν, γιατί δέν φέρνουμε τίποτα από μόνοι μας ερχόμενοι σ΄ αυτόν τόν κόσμο. Τά έργα μας θά μάς κρίνουν αιώνια...
Εμείς φίλε μου νά εξηγούμεθα, δέν είμαστε ιερείς ( παπάδες όπως τό λές, πιθανόν ειρωνικά ), αλλά ούτε καί όλα αυτά τά λένε οί ιερωμένοι. Όλα αυτά βγαίνουν από τήν Αγία Γραφή καί τόν παραδεδομένο Νόμο τού Θεού, στίς γενεές τού τότε, αλλά καί τού σήμερα. Από τήν γραπτή κληρονομική διαδοχή τά παραλάβαμε, καί αυτά γράφουμε.
Άν τώρα αρχίζουμε νά λέμε "καί πού ξέρω εγώ άν τά είπε ό τάδε Άγιος ή άν τά έγραψε αυτός, ή τά είπαν άλλοι... ή, εγώ δέν τά είδα καί δέν τά πιστεύω " κλπ-κλπ, τότε θά πάμε πολύ μακρυά, σέ δρόμους χωρίς νόημα αμφιβάλλοντας ακόμη καί γιά τήν πατρότητα τών γονιών μας, μιά καί ούτε αυτούς είδαμε ότι μάς γέννησαν, αλλά ¨καλή τή πίστει " δεχόμαστε ότι αυτοί μάς γέννησαν !
Όμως, ό Θεός καί ό Νόμος Του δέν αλλάζουν ποτέ, σύμφωνα μέ τίς ανθρώπινες, αντιλήψεις καί κατρακύλες κάθε εποχής...
Θυμήσου μόνο ότι ή συνείδηση κάθε ανθρώπου είναι ό εμφυτευμένος Νόμος τού Θεού ακόμη καί στόν μεγαλύτερο εγκληματία, ανεξάρτητα τής όποιας κακομεταχείρισης εμείς τής κάνουμε...
Μάς γράφετε ακόμη ότι τελειώνοντας τίς σπουδές σας θά ψάξετε νά βρείτε " κάποια άλλη γιά ν΄ ανοίξετε οικογένεια, καί ότι τώρα είστε καλά, καί περνάτε μιά χαρά...".
Επιτρέψατέ μας νά έχουμε τίς αμφιβολίες μας...
Χωρίς νά θέλουμε νά σάς στενοχωρήσουμε φίλε μου, μάς θυμίζετε λίγο - πολύ, τήν παραβολή τού Χριστού γιά τόν άφρονα ( χωρίς φρένο καί φρένες...) πλούσιο. Σκεπτότανε κι΄ αυτός πώς θά τακτοποιήσει τήν πλούσια γεωργική παραγωγή τής χρονιάς πού ερχότανε, κι΄ ακόμη πόσες νέες αποθήκες θά έφτιαχνε, πόσα ωραία μετέπειτα χρόνια θά περνούσε...
" Ψυχή μου έχεις πολλά αγαθά, κείμενα είς έτη πολλά... Αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου..." (Λουκ.ιβ΄19 )
Κι΄ αυτός περνούσε καλά, έκανε σχέδια γιά τό μέλλον του, κι΄ ευχαριστούσε τόν εαυτό του ( όχι τόν Θεό ) , αυτοεπαινούμενος γιά τίς επιτυχίες του.
" Θά ...
Ώσπου ακούστηκε ή φωνή τού Θεού μιά καί λογάριαζε χωρίς τόν ξενοδόχο !
" Άφρον, άφρον, αυτή τήν νύκτα έρχονται οί δαίμονες νά πάρουν τήν ψυχή σου. Καί αυτά πού ετοιμάζεις νά φτιάξεις, σέ ποιόν τώρα θά ανήκουν ;...".
Τώρα, δέν ξέρουμε άν εσείς έχετε υπογράψει συμβόλαιο ζωής μέ τόν Μεγάλο Κριτή τού Ουρανού καί τής Γής, μιά καί από όσα γνωρίζουμε, ουδείς τό έχει καταφέρει...
Ώς εκ τούτου, υπάρχει μιά εκκρεμότητα καί μιά Δαμόκλειος μάχαιρα γιά όλους μας, πού ανά πάσα στιγμή μπορεί νά μάς οδηγήσει σέ " χώρους " πού δέν θά θέλαμε ποτέ νά πάμε από μόνοι μας...
Κι΄ αυτά " εκεί " , δυστυχώς δέν περνάνε...Θά τά βρούνε μπροστά τους όμως...
Γιατί ή κρίση καί ή αξιοπιστία τού Θεού δέν εξαρτάται ποτέ, από τό τί πιστεύουν κάποιοι γι΄ αυτόν...
" Καί τότε κόψονται πάσαι αί φυλές τής γής πού δέν επίστεψαν σ΄ Αυτόν..." σημειώνει ή Αγία Γραφή γιά τόν ερχομό τού Χριστού στήν Β΄ παρουσία Του. Μία κατάσταση πού θά συμπεριλαμβάνει καί όσους φεύγουν απροετοίμαστοι από αυτή τήν ζωή, χωρίς Θεό καί προοπτική γιά τήν βασιλεία του...