ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΛΕΣΒΙΕΣ, ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ;
Τυχαία μπήκα στό site σας καί διάβασα τούς αφορισμούς σας γιά τό θέμα τών προγαμιαίων σχέσεων καί τής λεσβίας κοπέλας. Νά ξέρετε ότι κάνετε ένα φοβερό έγκλημα πού γράφετε όλα αυτά, γιατί σκορπίζετε τήν απελπισία. Όμως, δέν είναι όλοι οι ομοφυλόφιλοι έτσι. Υπάρχουν ομοφυλόφιλοι με αγνότατη ψυχή και καλή καρδιά, που ο Χριστός είναι όλη τους η ζωή.
Υπάρχουν ομοφυλόφιλοι που είναι στον Παράδεισο ( ! ) Υπάρχουν ομοφυλόφιλοι ιερείς και το ξέρετε πιο καλά από μένα. Έχω πνευματικό, πού μού επιτρέπει νά κοινωνάω όπως καί τά άλλα ετερόφυλα ζευγάρια, και χαίρομαι που δεν έχει τόν σκληρό ξύλινο λόγο σας.
Αλλά βέβαια είναι ηλιθιότητα να υπάρξει, ομοφυλόφιλος εκκλησιαστικός γάμος. Αλλά στόν πολιτικό, έχουν κάθε δικαίωμα...
L.Η. -- Sidney, Australia
Αγαπητέ αδελφέ.
Όλοι οί άνθρωποι, κι΄ εμείς βεβαίως μαζί τους, γιατί ουδείς εξαιρείται και ουδείς αναμάρτητος, είτε λίγο είτε πολύ, κατά την διάρκεια της εδώ παραμονής μας στην γή αυτή, τών ήδη προαπελθόντων «πατέρων μας», έχουμε λυπήσει τον Μεγάλο Θεό με τις όποιες πράξεις μας.
Είτε ελαφρύτερες, είτε βαρύτερες.
Οί πράξεις και παραβάσεις αυτές, πού χρεώνονται ως «αμαρτίες» απέναντι τού Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, σύμφωνα με τον Ευαγγελικό Νόμο Του ( μια και σε Αυτόν έχει δοθεί πιά ή εξουσία για να κρίνει τον Κόσμο ), έχουν κάθε μία, ένα «ειδικό βάρος» και είναι ένα γραμμάτιο ανεξόφλητο, πού πρέπει οπωσδήποτε, πρίν φύγουμε από τον μάταιο αυτό κόσμο, να το εξοφλήσουμε.
Εξόφληση σημαίνει συμφιλίωση με τον Χριστό επάνω στην ανταρσία πού με τις πράξεις μας, κάναμε...
Και γίνεται εξόφληση , συμφιλίωση, και συνδιαλλαγή σύμφωνα με όσα Αυτός καθόρισε και όχι όπως εμείς νομίζουμε…
Γίνεται μόνο με την μετάνοιά μας, και την ειλικρινή και από παιδικής ηλικίας εξομολόγησή μας σε Ορθόδοξο μόνο ιερέα, πού έχει ήθος και ζωή Χριστιανική, και όχι σε όποιον μάς τά φέρνει όλα καλά, ρόδινα, και ευχάριστα « γιατί έτσι κάνουνε όλοι σήμερα, ή, γιατί έτσι κάνει κι΄ ό ίδιος…».
Γιατί, τέτοιοι παπάδες ( άν πράγματι υπάρχουν, καί πολύ αμφιβάλλουμε άν υπάρχουν ), πού παραδίδουν τόν Χριστό καί τήν Αγία Κοινωνία σέ τέτοιες "περιπτώσεις", δεν θα μας σώσουνε, αλλά θα μας κολάσουνε αιώνια και σίγουρα...
Εξομολόγηση λοιπόν, σε «Χριστιανό παπά», αν θέλουμε να σωθούμε.
Γίνεται όμως και μία σοβαρή παρανόηση.
Καί είναι μεγάλο λάθος νά πιστεύουμε ότι μάς έπλασε ό Θεός σώνει και καλά γιά να έλθουμε σε σεξουαλικές σχέσεις, κι΄ άν δέν μπορούμε σέ φυσιολογικές νά προχωρούμε καί σέ ανώμαλες...
Τό ανθρώπινο σώμα, μάς δόθηκε για μία προσωρινή και εν Θεώ, σωστή διαχείρισή του, γιά όσα χρόνια ζήσουμε στόν κόσμο αυτό.
Δεν μας δόθηκε για αμαρτίες, είτε για εν φύσει, είτε για παραφύσει (όπερ και τό χειρότερο), και θα δώσουμε λόγο για τυχόν κακή διαχείρισή του σώματός μας πού είναι ένας Ναός, τού ζώντος καί Μεγάλου Θεού.
Πώς λοιπόν, μετά από όλα αυτά μπορούμε και μολύνουμε αυτόν τον Ναό, και αντί να λέμε «έλεος Χριστέ μου, έλεος Παναγία μου, βοήθησέ με να νικήσω αυτό το σατανικό πάθος πού μέ κυριεύει…» κάνοντας νηστείες και προσευχές, βγαίνουμε και λέμε, ότι υπάρχει αγνότητα μέσα στην ακαθαρσία καί ότι πηγαίνουνε καί στόν Παράδεισο;
Αν έχουμε στοιχειώδη σύνεση, ίχνος λογικής, καί έστω μιά κάποια πίστη, παρ΄ όλες τίς αμαρτίες μας, δεν μπορούμε να λέμε αυτά, εξοργίζοντας έτσι περισσότερο τον Θεό, με αυτά τά λόγια μας.
Αν τώρα δεν είμαστε Χριστιανοί, τότε μπορούμε να λέμε και να κάνουμε ότι θέλουμε σε αυτό το ταλαίπωρο σώμα μας, καί νά τό "ξεζουμίζουμε" χαιρόμενοι τό οποιοδήποτε πάθος μας, αλλά μόνο μέχρι τον θάνατό του, καί μέχρι νά τό βάλουνε οί " άλλοι" στό χώμα καί στόν τάφο του. Γιατί μετά, αλλοίμονο…
Μίλησε ακόμη ό Χριστός για τρείς κατηγορίες ανθρώπων:
Μίλησε για ευνούχους πού τους ακρωτηρίασαν οί άνθρωποι,
μίλησε για ευνούχους πού γεννήθηκαν βιολογικά έτσι,
αλλά και γιά ευνούχους, πού μόνοι τους ευνούχισαν πνευματικά τον εαυτό τους για να μπούνε στην βασιλεία του Θεού, μέσα από τόν δρόμο τής συντριβής καί τής ασκήσεως.
Μοναχοί, εγκρατευτές, ασκητές, αλλά και απλοί άνθρωποι, είναι όλοι αυτοί πού ανήκουν σ΄ αυτές τίς κατηγορίες. Όλοι αυτοί, έκαναν αντίσταση σωματική και ψυχική:
Πρώτον, απέναντι τού διαβόλου, πού βλέποντας τέτοιες "ιδιαίτερες" περιπτώσεις παρακινεί αοράτως τούς ανθρώπους καί όσο μπορεί περισσότερο, για να τους κολάσει οπωσδήποτε,
καί δεύτερον,απέναντιτού εαυτού τους, αγωνιζόμενοι γιά τό όποιο πάθος τους...
Μη ξεχνάμε, ότι μεγάλοι Στρατηγοί τού Βυζαντίου, όπως ό Νικηφόρος Ουρανός κλπ, ήσαν ευνούχοι. Είχαν ένα γενετήσιο πρόβλημα ναί, αλλά δέν κατρακύλισαν και σε ανωμαλίες με άλλους άνδρες....
« Μη πλανάσθε» γράφει κάπου ό Απόστολος Παύλος.
« Μη σας ξεγελάει κανείς δηλαδή, ότι μπορεί να υπάρξει σωτηρία, γι΄ αυτά τά βαριά και θανάσιμα αμαρτήματα», σημειώνοντας παρακάτω μία μικρή λίστα αυτών των εκτροπών-αμαρτημάτων πού καί σήμερα βλέπουμε...
« Ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτρες, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί ( αυνανιζόμενοι), ούτε αρσενοκοίτες ( ομοφυλόφυλοι και λεσβίες ), ούτε πλεονέκτες, ούτε κλέπτες, ούτε μέθυσοι ( και ναρκομανείς σήμερα), ού λοίδωροι ( είρωνες και υβριστές), ούχ άρπαγες, βασιλείαν Θεού ού κληρονομήσουσι» ( Α΄ προς Κορινθίους επιστολή, στ΄9 ).
Και αλλού σημειώνει:
« Φάσκοντες( νομίζοντες) ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν (έγιναν ανόητοι από τον εγωϊσμό τους δηλαδή), και περιέπεσαν είς ακαθαρσίαν τού ατιμάζεσθαι τά σώματα αυτών εν αυτοίς ( να ατιμάζονται και να εξευτελίζονται δηλαδή μεταξύ τους )…. αί τε θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν είς την παρά φύσιν ( λεσβίες και παραφύσει, είτε παντρεμένων είτε ανύπαντρων γυναικών...), ομοίως και οί άρσενες αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών είς αλλήλους, άρσενες εν άρσεσι ( ομοφυλοφυλία αρσενικών καί αμφιτεροφύλων) την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι…» ( Πρός Ρωμαίους επιστολή Παύλου, κεφ.Α΄ 22-31)
Αυτά λέει ή Αγία Γραφή, αυτά λέμε κι΄ εμείς.
Εμείς, δεν λέμε και δεν γράφουμε δικά μας λόγια, ούτε μπορούμε να κάνουμε άλλο Ευαγγέλιο για να φανούμε κάπου ευχάριστοι..
Αγαπητέ αδελφέ, αυτά πού εσείς δικαιολογείτε ανήκουν στην Προτεσταντική θεολογία, πού βλέπει στον Θεό μόνο Αγάπη και ανεκτικότητα, αλλά τού αρνείται την Κρίση και την Δικαιοσύνη, γιατί αυτό δεν τους συμφέρει…
Στην Ορθόδοξη θεολογία όμως, στην μοναδική πού αν την ακολουθήσει ό άνθρωπος υπάρχει σωτηρία, τέτοιες «διευκολύνσεις», δεν υπάρχουν. Επαναλαμβάνουμε λοιπόν για μία ακόμη φορά ότι:
Άλλο, πιό «ευχάριστο» Ευαγγέλιο, ή Ορθοδοξία δεν έχει..
Σάς αναφέραμε πιό πάνω τά λόγια τού Αποστόλου Παύλου γι΄ αυτά τά γενετήσια, αθέμιτα ζητήματα. Λέει όμως, και κάτι ακόμη:
« …εί τις υμάς ευαγγελίζεται παρ΄ ό παρελάβετε, ανάθεμα έστω…»
( αν κάποιος δηλαδή, σας διδάσκει άλλο Ευαγγέλιο από εκείνο πού έχετε παραλάβει, άς είναι χωρισμένος από τον Θεό και αναθεματισμένος... ( πρός Γαλάτας επιστ.Παύλου, Α΄ 9 )
Όσο ζούμε, και όσο ακόμη αναπνέουμε (γιατί και εμάς, και εσάς, και όλους μας, μάς ανέχεται ό Θεός και ζούμε ακόμη), έχουμε χρέος και υποχρέωση συμφιλιώσεως με τον Θεό, παύοντας την όποια και θανάσιμη παράβαση και αμαρτία μας.
Μη πούμε έχουμε καιρό, τον άλλο μήνα, του χρόνου, όταν γεράσω, κλπ-κλπ
Κανείς δεν μας εγγυάται, ότι θα ζούμε και αύριο για να μετανοήσουμε.
Σήμερα, τώρα, από αυτή την στιγμή ! Μετάνοια, μεταβολή, αλλαγή.
Αλλά, επειδή τήν όποια ανθρώπινη αμαρτία και συνήθεια, και ειδικώς την θανάσιμη, την υποβοηθάει και ό σατανάς σαν σύμβουλος πού είναι και δεν τον παίρνουμε είδηση καθ΄ ότι αόρατος, χρειάζεται πολύ προσοχή, αλλά και προσευχή φίλε μου.
Χρειάζεται πρίν απ΄ όλα, όπως αναφέρουν και πνευματικοί άνθρωποι πού έχουν ακούσει και δεί πολλά, απομάκρυνση από ανθρώπους και παρέες πού μπορούν καί πάλι να μάς παρασύρουν…
Απομάκρυνση από πρόσωπα, διαβάσματα, ακούσματα, φωτογραφίες, κλπ
Αλλά πάνω από όλα χρειάζεται ή βοήθεια του Χριστού, της Παναγίας, κάποιου Αγίου πού ευλαβούμαστε, γιατί μόνος του ό άνθρωπος είναι αδύνατο να τά βγάλει πέρα.
Ή ειλικρινής εξομολόγηση είναι το πρώτο βήμα για το μεγάλο ξεκαθάρισμα της παλιάς ζωής μας, και ό Θεός το βλέπει αυτό και πολύ το υπολογίζει.
Το « Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με τον αμαρτωλό» λεγόμενο με συντριβή καρδιάς, και το « Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε με τον αμαρτωλό» είναι οί πιο σύντομες αλλά και οί πιο μεγάλες προσευχές πού έχουν αποτελέσματα αντίστασης στην πολιορκία του κακού.
Γιατί θα υπάρξει πολιορκία, όταν τά πνεύματα τά πονηρά δούνε ότι πάνε να χάσουνε την σίγουρη λεία τους, ότι πάμε να τους ξεφύγουμε…Αυτό είναι σίγουρο.
Αυτά είχαμε να σας πούμε αδελφέ, σας ευχόμαστε κάθε καλό στην ζωή σας, αλλά και κάθε βοήθεια από τον Θεό στην όποια δυσκολία σας...