Εδώ, μία οικογένεια Ορθόδοξων Χριστιανών τής Ρωσικής Εκκλησίας πού ώς γνωστόν ακολουθεί το Παλαιό Ημερολόγιο. Ο Παραδοσιακός τρόπος ένδυσης, προσευχής, καί σοβαρότητος άς γίνει παράδειγμα γιά όλους εμάς τούς "εκσυχρονιστές" τού Νέου Ημερολογίου...
ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ:
« Είδα κάπου να γράφετε περί του Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη,
«Τι έλεγε ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης γιά το Παλαιό Ημερολόγιο...»
Πού ενώ υποστήριζε ότι δεν θεωρούσε το ημερολόγιο ( Παλαιό, η Νέο) ως δογματικό θέμα που να εξαρτάται από αυτό η σωτηρία μας, εν τούτοις όμως βλέπουμε παρακάτω στο ίδιο κείμενό σας, ότι έστειλε έναν νέο να ρωτήσει τον Πνευματικό του για το, «ποιός τον χειροτόνησε ως ιερέα ;»
Και έγινε αυτό, επειδή είχε αμφιβολία (ο νέος) εάν η Εξομολόγηση που τόσα χρόνια έκανε από μικρός ήταν έγκυρη, η άκυρη...Επειδή λοιπόν μπερδεύτηκα, ρωτάω πως γίνεται να ενδιαφερόμαστε για εξωτερικά πρακτικά και χωρίς σημασία θέματα ( όπως το «ποιός τον χειροτόνησε…» ), και να μην κοιτάμε την ουσία ;
Επίσης, ποιός μέ διαβεβαιώνει εμένα ότι με το Νέο ημερολόγιο, (που υποτίθεται είναι σχισματικό) ότι σώζεσαι, ασχέτως χειροτονίας; Το ίδιο δεν είναι ; Τί με το Νέο χειροτονία, τι με το Παλαιό; Θέλω να πω οτι η σωτηρία μας εξαρτάται με το εάν ο Πνευματικός μου έχει χειροτονηθεί, η όχι; Γιατί; Υπάρχει μήπως περίπτωση κάποιος να γίνει Πνευματικός από μόνος του; Δεν εξυπακούεται οτι από κάπου έχει χειροτονηθεί;
Πείτε μου επιτέλους, με ποιό «δόγμα» θα έχω σωτηρία; Σας έχω πολλές ερωτήσεις αλλά θα ήθελα να μου τις απαντήσετε όλες για να ξεκαθαρίσω λίγο το τοπίο… Ευχαριστώ πολύ.
Νίκη, Θεσσαλία
Αγαπητή αδελφή εν Χριστώ.
Η ουσία είναι να υπάρχει στον Επίσκοπο και στον Πνευματικό η κανονική χειροτονία . Αυτή μόνο έχει επάνω της την λεγόμενη «Αποστολική διαδοχή» ώστε να υπάρχει ιεροσύνη και συνεπώς δύναμη άφεσης αμαρτιών.
Αν δεν υπάρχει αυτή η «Αποστολική διαδοχή» τότε, τό τί να πούμε τις αμαρτίες μας σε μια εικόνα, τό τι να τις πούμε στον τοίχο, τό τι να τις πούμε στον γείτονά μας κάναμε μια τρύπα στο νερό !
Δεν πήραμε άφεση !
Τι είναι όμως η «Αποστολική διαδοχή»; Είναι το πνευματικό χάρισμα πού έδωσε ο Χριστός στους Αγίους Αποστόλους «Λάβετε Πνεύμα Άγιο, αν τινών αφήτε τάς αμαρτίας αφίενται αυτοίς, αν τινών κρατείται κεκράτηνται…» ( Ιωαν. κεφ. Κ΄ , 22-23) , μιά και ο Κύριος θα έφευγε σωματικώς – οφθαλμοφανώς από τον κόσμο αυτό ( αν και σαν Πανταχού Παρών ως Θεάνθρωπος πού είναι, πάντα υπάρχει στον κόσμο ) .
Γι΄ αυτό ακριβώς και μεταβίβασε το χάρισμα αφέσεως αμαρτιών στους μαθητές του.
Οί Απόστολοι πάλι δεν θα μπορούσαν να παρευρίσκονται σε όλα τα μέρη της γής οπότε και αυτοί έχρισαν και χειροτόνησαν άλλους Επισκόπους, οί άλλοι άλλους και από γενεά σε γενεά φθάσαμε μέχρι τους σημερινούς.
Αν μάλιστα ψάξετε στην Εκκλησιαστική Ιστορία θα βρείτε πρίν από το όνομα τού Μητροπολίτου Αθηνών τον προηγούμενο αυτού. Πρίν τον προηγούμενο άλλο προηγούμενο, και πάει λέγοντας μέχρι να βρείτε την αρχή, την ρίζα και τον πρώτο, πού θα είναι κάποιος Απόστολος, ή κάποιος Επίσκοπος χειροτονημένος από μαθητή του Χριστού.
Άνευ λοιπόν αυτής της σωστής διαδοχής δεν υπάρχει δύναμη, δεν υπάρχει χάρισμα άφεσης αμαρτιών. Γιατί αυτό είναι και το ζητούμενο, η κανονική ιεροσύνη προς τέλεση των Μυστηρίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας και κυρίως προς άφεση των αμαρτιών! Ο πατήρ Αυγουστίνος λοιπόν σωστά έπραξε!
Από όσα παραπάνω σας είπαμε διαφαίνεται ήδη ότι μόνο με κανονική χειροτονία υπάρχει ιεροσύνη σωτηρίας και συνεπώς, δύναμη άφεσης αμαρτιών ! Το να φορέσει κάποιος ράσο μαύρο δεν έπεται ότι είναι και χειροτονημένος κανονικά!
Οί κανονικά χειροτονημένοι ανήκουν σε μία γνωστή Μητρόπολη, έχουν Επίσκοπο πάνω από το κεφάλι τους. Όταν πάρουν άδεια για να γίνουν Πνευματικοί την παίρνουν με ευχή από τον Επίσκοπό τους. Γιατί κανονικά ο ίδιος ο Επίσκοπος πρέπει να εκτελεί χρέη Πνευματικού αλλά επειδή δεν προλαβαίνει ο ίδιος τις τόσες Ενορίες μεταβιβάζει το χάρισμα χειροτονώντας Πνευματικό κάποιον άξιο ιερέα του. Έτσι λειτουργεί η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το Παλαιό Ημερολόγιο είναι δύο «τύπων».
Το ένα είναι το Αγιορείτικο, πού έχει σχέση και με το Νέο Ημερολόγιο, και το άλλο είναι το λεγόμενο ΓΟΧ ( Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ) πού έχει σχέση μόνο με τον εαυτό του και μαλώνει με τίς άλλους 11 ΓΟΧ – αδελφότητες πού υπάρχουν, και δεν αναγνωρίζει ο καθένας κανέναν άλλον πλήν του εαυτού του, αλλά και καθ΄ ένας ξεχωριστά «εαυτόν και μόνον» !
Τό πρόβλημα υπάρχει γιατί δεν έχουν κανονική χειροτονία οί επίσκοποί τους όταν έγινε ο χωρισμός Παλαιού και Νέου το 1924.
Το Παλαιό είναι το σωστό, αλλά δεν το ακολουθήσανε όλοι οι Επίσκοποι οί τότε ευρισκόμενοι στο ένα και μοναδικό πού υπήρχε, με αποτέλεσμα όταν πεθάνανε κι΄ αυτοί να χαθεί η Αποστολική διαδοχή από αυτούς και να υπάρχει μόνο ως προς την Εκκλησία της Ελλάδος στους Μητροπολίτες εκείνους πού ακολούθησαν το Νέο !
Αν εκείνη την εποχή του 1924 δεν πήγαιναν πολλοί Αρχιερείς με το Νέο τότε θα είχανε μείνει τα πράγματα στο Παραδοσιακό Παλαιό και δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Αλλά δυστυχώς ο τότε Πατριάρχης Κωνστ/λεως Μελέτιος Μεταξάκης πού είχε φιλοπαπικές και Μασονικές ( ακούγεται ) διασυνδέσεις ξεγέλασε την Εκκλησία της Ελλάδος λέγοντάς τους ψευδώς ότι «όλα τα Πατριαρχεία πήγαν με το Νέο» και έτσι έγινε η ζημιά του διχασμού, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα με άγνωστη συνέχεια…
Στο ΓΟΧ λένε ότι έχουν γίνει κανονικά οι χειροτονίες των επισκόπων τους και συνεπώς και των ιερέων τους από άλλους επισκόπους του Εξωτερικού. Τά συμπεράσματα δικά σας! Τά υπόλοιπα θα τα δείτε εδώ:
http://www.kivotoshelp.gr/index.php/palaio-menu
Φιλικά