Ο  ΑΝΔΡΑΣ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΛΕΥΚΗ  ΣΥΖΥΓΙΑ...   ΖΩ ΕΝΑ ΔΡΑΜΑ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ;


Βρέθηκα κατά τύχη στήν σελίδα σας καί πάνω στήν απόγνωσή μου αποφάσισα να σάς γράψω
μήπως και βρώ μια βοήθεια, πριν συμβεί οτιδήποτε πολύ κακό...
Είμαι παντρεμένη εδώ και 2 χρόνια με ένα άνθρωπο που γνώρισα και θαύμασα για τον αγώνα του να προχωρήσει πνευματικά, όπως τουλάχιστον έλεγε, μιά καί τότε δεν είχα καμιά σχέση με την Εκκλησία γιά να αντιληφθώ τα περισσότερα... Εδώ και 4 χρόνια προσπαθώ πολύ και έχω αλλάξει την ζωή μου... Ποτέ μου δεν είχα "πολλά"  από εκείνον, ήταν βέβαια πολύ κλειστός  και δεν έδειχνε τά συναισθήματά του υποστηρίζοντας οτι αγωνιζόταν πνευματικά χωρίς ποτέ κι΄ εγώ νά φανταστώ εκείνα πού μετά τον γάμο θα ακολουθούσαν.... 

Οι υποσχέσεις του για περισσότερο χρόνο μαζί σάν σύζυγοι δεν εκπληρώθηκαν ποτέ, αλλά σαν ψάρι που το έριξες στον ωκεανό δεν ήταν σε θέση να ανταπεξέλθει στο ρόλο του συζύγου και τις συναισθηματικές μου ανάγκες. Του μιλούσα, δεν μου απαντούσε καν, με απέφευγε μάλλον μέσα στό ίδιο μας τό σπίτι για να μην τσακωθεί... Δεν έχουμε ερωτικές επαφές, ούτε καν μιά αγκαλιά, ένα φιλί έστω,  κάτι πού είναι αδύνατο να τό καταλάβω σάν σύζυγοι πού υποτίθεται ότι είμαστε...

Μόλις  χθες μου είπε οτι οί συζυγικές σχέσεις είναι κάτι βρώμικο καί οτι είναι όπως οι παρά φύση ερωτικές πράξεις.. δεν καταλαβαίνω, πολύ μπερδεμένα μού τα λέει άν καί αυτή η αυστηρότητα μοιάζει υποκριτική νά  αρνείται κανείς την φύση του όταν μάλιστα ο ίδιος ο Θεός ευλόγησε τον γάμο... Ο πνευματικός μας, προσπαθεί να με ενισχύσει αλλά πλέον μόνο ένα θαύμα θα μέ σώσει από παράκρουση... Νοιώθω παγιδευμένη, ονειρεύτηκα μιά Χριστιανική οικογένεια μέ πολλά παιδιά πού τα λατρεύω μάλιστα  καί σήμερα βλέπω όλα αυτά να γκρεμίζονται... 

Άν φύγω, είναι αμαρτία, αν αναζητήσω αλλού αγκαλιά, αγάπη  και παρηγοριά, είναι μοιχεία....Άν συνεχίσω να μπαίνω σε ένα σπίτι όπου είμαι αόρατη δεν το αντέχω, ο πόνος μου είναι πιά αβάσταχτος...  

Τί νά κάνω, πέστε μου;  

Ελβίρα, Αθήνα

 



A
γαπητή εν Χριστώ αδελφή, καλησπέρα σας.

Πήραμε, το δραματικό ομολογουμένως μήνυμά σας και είδαμε τις σκέψεις σας και τον πόνο σας… Παρόμοιες μ΄ εσάς περιπτώσεις συναντούμε τακτικά τα τελευταία χρόνια,  και δυστυχώς δεν είστε η μόνη…

Ζούμε σε μια εποχή πολύ άσχημη, και αυτό πού εσείς τώρα περνάτε είναι μία μικρή μόνο εικόνα των όσων άλλων οικογενειακών δραμάτων συμβαίνουν γύρω μας και πίσω από τα κλειστά παραθυρόφυλλα κάθε σπιτιού, και πίσω από τα χαμογελαστά πρόσωπα πού καθημερινά συναντούμε στον δρόμο μας…

Τά μηνύματα και τα προβλήματα πού ειδικώς τα τελευταία 3-4 χρόνια παίρνουμε, είναι πολύ απογοητευτικά για τις Ελληνικές τουλάχιστον οικογένειες…

Άσχημο βέβαια είναι να συμβαίνει αυτό «σ΄ εμάς…» και να λέμε το «γιατί σ΄ εμάς…», αλλά έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η γενική κοινωνική κατάσταση όλο και σε κάποιον θα συνέβαινε, είτε στον διπλανό μας, είτε στον φίλο μας, είτε στον γείτονά μας…

Ήλθε η ώρα να σηκώσει ο καθένας μας τον Σταυρό του και θα τον σηκώσει ανάλαφρα ( κατά το δυνατόν…) εκείνος και εκείνη πού με υπομονή θα τον σηκώσουν καταλαβαίνοντας το βαθύτερο νόημα άρσης του προσωπικού μας Σταυρού ( και με το «Σίγμα» κεφαλαίο ).

Ο Χριστός αναμάρτητος και Θεάνθρωπος σήκωσε τις αμαρτίες όλου του κόσμου την ώρα των μαστιγώσεων και της Σταυρώσεως μέχρι να πεί το «τετέλεσται» κλείνοντας έτσι την επί της γής αποστολής Του.

«Μά γιατί να συμβεί σ΄ εμένα αυτό;» ασφαλώς θα διερωτάσθε. Αλλά «και γιατί να συμβεί στον διπλανό σας…» θα υπάρξει μια άλλη απάντηση.

Αγαπητή φίλη, κάτι μπορεί να θέλει και από εμάς ο Θεός, σε κάτι να μας δοκιμάζει, πού ξέρεις…

Να μη προτρέξουμε λοιπόν και κυρίως να μη σηκώσουμε ανταρσία σ΄ αυτό πού μας έτυχε, έστω και αν κάπου κι΄ εμείς έχουμε ευθύνη μια και δεν εκτιμήσαμε σωστά την κατάσταση και προχωρήσαμε σ΄ αυτόν τον γάμο…

Είχατε άλλα όνειρα, άλλες επιθυμίες και τώρα όλα τα βλέπετε συντρίμμια.. Αλλά κάθε άνθρωπος έχει και κάποιες καλές γωνιές μέσα του. Και σ΄ αυτές τις μικρές εστίες καλοσύνης του συζύγου σας θα προσπαθήσετε τώρα να επενδύσετε.

Μπορεί να μη είναι το τέλειο, συμφωνούμε, άς είναι όμως το «ανεκτό» και σύν τώ χρόνω βλέπουμε τι άλλο μπορεί νά γίνει και κυρίως τι θα παρουσιάσει ο Καλός Θεός ανταμείβοντάς μας για την υπομονή μας !

Αλλά προπάντων : όχι ΑΝΤΑΡΣΙΑ, όχι λογισμούς «για άλλες αγκαλιές», όχι μοιχείες και λογισμούς μοιχείας, όχι λογισμούς αυτοκτονίας, όχι προς το κακό αλλά θα νικάς το κακό με το ΚΑΛΟ και στο τέλος κάτι θα αλλάξει, δεν μπορεί, «γιατί ο Θεός βλέπει…» 

Έχουμε καταλήξει λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η βασική αιτία αυτών των καταστάσεων ( πού δυστυχώς ξεσκεπάζονται μετά τον γάμο… ), είναι συνήθως από γάμους πού έγιναν χωρίς να ψυχολογηθούν επαρκώς τα πρόσωπα, χωρίς να εκτιμηθούν σε βάθος οί προθέσεις τους ( είτε του άνδρα, είτε της γυναίκας ) ώστε να γίνουν φανερές ακόμη και με τεχνητές κρίσεις πού όμως θα αποκάλυπταν  την βαθύτερη, την κρυμμένη, και μυστική συμπεριφορά τους πρίν γίνει ο γάμος…

Το αδιανόητο αυτών των καταστάσεων  είναι ( πού δυστυχώς τό βλέπουμε  και σε Χριστιανικά ζευγάρια ) , το «γιατί παντρεύονται;» «γιατί παίρνουν την κοπέλα στον λαιμό τους;» εφ΄ όσον δεν έχουν συζυγικά, ερωτικά, ή τεκνογονίας ενδιαφέροντα;

Άμα είναι απαθείς σε όλα αυτά, άς μένανε άγαμοι, άς γίνονταν μοναχοί, άς τραβούσαν έστω τον δικό  τους δρόμο…

Άλλο βέβαια άν στήν μικρή ή μεγάλη διάρκεια τού γάμου τους συνέβει μιά περιπέτεια τής υγείας του, μιά εγχείρηση, κάτι τέλος πάντων πού επέφερε μιά ανικανότητα καί γιά τήν οποία ουδεμία ευθύνη φέρουμε μιά καί στόν καθ΄ ένα μας μπορεί αυτό να συμβεί καί κανείς να μή κοκορεύεται γιά την υγεία του πού είναι δώρο ανεκτίμητο τού Θεού.

Εδώ, μέ υπομονή άς σηκώσουμε τόν σταυρό μας καί μάλιστα με βαθειά κατανόηση τού συζυγικού αυτού προβλήματος χωρίς ειρωνείες καί χλευασμούς αλλά καί χωρίς "σεξουαλικά βοηθήματα", αυνανισμούς, κλπ  πού είναι μιά μεγάλη αμαρτία καί μάλιστα μέσα στήν ευλογημένη συζυγία...

Η συζυγική συνεύρεση μέσα στόν γάμο είναι ευλογημένη, δέν είναι "βρωμιά",  γι΄ αυτό καί ο Απόστολος Παύλος σημειώνει κάπου:

« Μή αποστερείτε αλλήλους, ει μή τι αν εκ συμφώνου πρός καιρόν, ίνα σχολάζητε τή νηστεία καί τή προσευχή, καί πάλιν επί τό αυτό συνέρχησθε, ίνα μη πειράζη υμάς ο σατανάς διά την ακρασίαν ( ακράτειαν ) υμών. Τούτο δε λέγω κατά συγγνώμην ( ως υποχώρηση και συγκατάβαση δηλαδή στην πνευματική σας αδυναμία ) , ού κατ΄ επιταγήν ( δεν σας το επιβάλλω σαν εντολή )…»     (Α' Κορ. Ζ΄ 5 – 6 ).

Άλλοι πάλι παντρεύονται μόνο «για την προίκα, ή την καλή δουλειά της νύφης…», άλλοι γιατί τους πίεσε η μάνα τους και ενώ ήθελαν μια άλλη κοπέλα στο τέλος παντρεύονται άλλη, και μετά από κάποια χρόνια ξαναγυρίζουν ως παντρεμένοι τώρα "στην πρώτη τους αγάπη" και διαλύουν έτσι τον γάμο τους, και άς τους χαίρεται μετά η μαμά τους, χώρια η ευθύνη της !

Και αλλοίμονο αν έχουν και παιδιά πού θα μεγαλώσουν σαν μπάλες ποδοσφαίρου, μία χτυπώντας τες ο ένας και μία ο άλλος, χωρίς στοργή και χωρίς αγάπη…

Κι΄ ακόμη , μερικοί βέβαια παντρεύονται για κοινωνική καταξίωση «ότι κι΄ αυτοί παντρεύτηκαν!».

Και τέλος υπάρχουν και κάποιοι άλλοι πού ενώ έχουν βαθύ γενετήσιο πρόβλημα ανωμαλίας παντρεύονται για να σκεπάσουν την κατάστασή τους, τήν "πομπή" τους καί το κουσούρι τους όπως λέει ο λαός, καί  πού όμως δεν θα αργήσει κι΄ αυτό να φανερωθεί γιατί "ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο"  καί αυτά τα πράγματα είναι αδύνατον να κρυφτούν…

Αυτά αγαπητή φίλη συμβαίνουν στις μέρες μας και στην σημερινή, δυστυχώς κατ΄ επίφαση Χριστιανική κοινωνία μας !

Αγαπητή αδελφή, μη στενοχωριέστε όμως , μη θλίβεστε περισσότερο απ΄ ότι σαν πληγωμένη σύζυγος και γυναίκα είστε, κάνετε υπομονή, μοιχείες καί αυτοκτονίες έχουν αιώνια ΚΟΛΑΣΗ  καί δεν είναι λύση, υπάρχει και ο Χριστός πού είναι ολοζώντανος 2.000 χρόνια από τότε, καί πού αοράτως όλα τα βλέπει και όλα τα ακούει καί μετράει, τί άλλο, τό μικρό μαρτύριό μας καί τήν υπομονή μας…ΥΠΟΜΟΝΗ λοιπόν καί θα έλθει καί η κατά Θεόν λύση!

Υπάρχει όμως καί μία ακόμη εκδοχή γι΄ αυτή την περίεργη συμπεριφορά του συζύγου σας και εδώ ακριβώς προσέξτε τι θα σάς ρωτήσουμε:
« Όταν γνωριστήκατε, όταν αρραβωνιαστήκατε, και γενικώς πρίν γίνει ο γάμος σας, είχε αυτή την απόμακρη συμπεριφορά; Ή μετά, «κάτι τού συνέβη και άλλαξε;»

Τό λέμε αυτό, γιατί κάτι ακόμη πού μπορεί να υπάρχει, είναι το «δέσιμο» με μαγεία , έστω και εάν εσείς πιθανόν να μη πιστεύετε σ΄ αυτά…

Όμως υπάρχουν μάγια πού έχουν καταφάει πολύ κόσμο σήμερα, έχουν διαλύσει ακόμη και Χριστιανικές οικογένειες πού όμως μπάζουν νερά μέσα από σοβαρά πνευματικά προβλήματα ώστε να κάνει ο σατανάς τήν εισβολή του και να κάνει τις καταστροφές του…

Τιποτένια μας γνώμη είναι και κάποια άλλα σημεία στά οποία θα πρέπει να προχωρήσετε…

1) Να δώσετε λοιπόν το όνομα του συζύγου σας να μνημονεύεται σε 40λείτουργα πού γίνονται στις Εκκλησίες. Και επειδή αυτά δύσκολα γίνονται στις Πολιτείες γιατί θέλουν να γίνονται με νηστείες, εγκράτειες, αγρυπνίες, προσευχές, ( από ανθρώπους δηλαδή αγωνιστές και με μεγάλη ψυχική και σαρκική καθαρότητα πού τους ακούει εύκολα ο Θεός) γι΄ αυτό, γνώμη μας είναι, να στείλετε σε 2-3 Μοναστήρια στο Άγιο Όρος να μνημονεύουν και τον άνδρα σας και εσάς...

Έχουμε δεί θαύματα με τα 40λείτουργα, ακόμη και σε περιπτώσεις μαγείας, «δεσιμάτων συζυγίας» ( για να μη έχουν σχέσεις τα αντρόγυνα), ψυχολογικών καταστάσεων, οί παλαιοί πάντοτε τα συνιστούσαν, έχουμε δεί αλλαγές προσώπων και ευλογίες σε σπίτια πού αν τα πούμε παραέξω θα μας περάσουν για αφελείς…

2) Να τηρείται σωστά τις νηστείες ( εάν έχετε την υγεία σας) σαν θέλημα Θεού , να Εξομολογείστε τακτικά και κυρίως καθαρά ( και βεβαίως όλους τους άσχημους λογισμούς μοιχείας, αυτοκτονίας, κλπ. ) και να κοινωνάτε επίσης τακτικά ( εφ΄ όσον είστε καθαρή και σύμφωνα με την εντολή του Πνευματικού σας ) ώστε να παίρνετε δύναμη και χάρη Θεού για να ξεπερνάτε τα εμπόδια…

3) Να αρχίσετε να διαβάζετε την Αγία Γραφή και ειδικώς σε αρχαίο κείμενο. Είναι λόγια του Αγίου Πνεύματος και παίρνετε ευλογία στην ψυχή σας. Επίσης να διαβάζετε κάποια Χριστιανικά βιβλία πού πολύ παρηγορούν την ψυχή και της διώχνουν την θλίψη…

Κάποια από όλα αυτά, ίσως και όλα, να τα κάνετε ήδη, εμείς όμως σας τα υπενθυμίζουμε γιατί παίζουν βασικό ρόλο στα οικογενειακά και συζυγικά προβλήματα…

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ,  να έχετε στον Χριστό ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ, καί δεν θα σας αφήσει !