ΑΣ ΜΟΥ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ,  ΚΑΙ ΑΣ "ΚΟΙΜΗΘΩ"

ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...


Είμαι μιά μάνα 42 ετών. Από μικρή πολλοί μέ κυνηγούσανε γιατί ήμουν καί όμορφη. Παντρεύτηκα πολύ μικρή. Έπεσα όμως σε μιά κακή πεθερά με όλη την σημασία τής λέξης. Πέρασα πολλά βάσανα καί από τον άνδρα μου, καί στά πρώτα χρόνια μέ πολύ φτώχια... 

Τώρα, έχω έναν γυιό 20 χρόνων καί μ΄ έχει φάει το άγχος καί η απελπισία πώς να το αποκαταστήσω μ΄αυτή την ανεργία πού υπάρχει. Τί θα το κάνω αυτό το παιδί, πάω να χάσω το μυαλό μου...Να βρεί μιά μόνιμη δουλειά στό Δημόσιο, να μή είναι τού κλώτσου καί τού μπάτσου κάθε εργοδότη. Έφθασα στό σημείο να συμβιβάζομαι με τήν συνείδησή μου καί να σκέπτομαι να "κοιμηθώ" ακόμη καί με όποιον μού κάνει το καλό καί διορίσει στό Δημόσιο το παιδί μου. Είμαι κι΄ εγώ Χριστιανή όπως όλοι μας, πάω στήν Εκκλησία καμιά Κυριακή,  αλλά νομίζω ότι έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα καί οί αξίες,  όλοι δουλεύουν πιά με "αντιπαροχή". Έ, λοιπόν, αυτό ίσως εκ τών περιστάσεων να επιτρέπεται, αφού θα γίνει γιά το καλό τού παιδιού μου. Εσείς τί λέτε;

Μαρίνα Ζ,  Αμπελόκηποι

DHMOSIO




Αγαπητή μου.

Δέν σάς κρύβουμε ότι μέ πολύ μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε το email πού στείλατε, καί επανειλημμένως αναρωτηθήκαμε, ( τσιμπηθήκαμε θα λέγαμε καλύτερα, γιά να ξυπνήσουμε μήπως καί τυχών κοιμόμαστε...), διαβάζοντας τά λόγια σας! Ζητάτε λοιπόν να κάνετε πράγματα πού ούτε οί αρχαίοι ειδωλολάτρες δέν έκαναν καί εξακολουθείτε να θεωρείται τον εαυτό σας καί "καλή Χριστιανή!"

Μά καλή μου κυρία, ξέρετε τί μάς λέτε τώρα; Θά πάτε να ξεφτιλίσετε τήν τιμή σας, σάν γυναίκας καί σάν μητέρας, θά πάτε να ατιμάσετε τόν εαυτό σας καί τον άνδρα σας πού μαζί του περάσατε τόσες χαρές έστω καί φτώχειες, θά πάτε δηλαδή να πουλήσετε τήν σάρκα σας καί την ψυχή σας πέφτοντας στήν θανάσιμη αμαρτία τής μοιχείας, μόνο καί μόνο γιά να διορίσετε το παιδί σας στό Δημόσιο! 

Μά  επί τέλους, τί είναι αυτό το Δημόσιο, θεός είναι;

Καί δέν σκέπτεστε, χώρια όλα τα άλλα, ότι μπορεί να σάς παραδεί ο Θεός με όλα αυτά πού σκέπτεστε, καί να σάς πάρει το παιδί, ή κι΄ εσάς, μέ κανένα ατύχημα καί να βρεθείτε στόν τόπο τών αιωνίων βασάνων; 

Τί να σάς κάνει τότε το "Δημόσιο", πού τό έχετε κι΄ εσείς καί πολλοί άλλοι σήμερα, ένα "Είδωλο" πού όλοι ψάχνουν να το βρούνε γιά να το προσκυνήσουν... 

Συνέλθετε αγαπητή, συνέλθετε. 

Δέν μάς έφτιαξε ο Θεός για να ποδοκυλάμε το σώμα μας καί την ψυχή μας όπου βρούμε, καί μέ όποιον μάς κάνει χατίρια γιά να διορίσει εμάς, ή τά παιδιά μας στό Δημόσιο, καταντώντας, ήμαρτον Θεέ μου, χειρότερα από τίς Δημόσιες πόρνες ! Πού κι΄ αυτές, από κάποια ατυχία τής ζωής καί τών επιλογών τους ίσως, βρέθηκαν εκεί, αλλά πού δεν νομίζουμε ότι καί εν ψυχρώ για κάποιο ψευτοδιορισμό μπήκαν στόν τραγικό αυτό χορό τής ζωής τους...

Πέσετε στά γόνατα καί παρακαλέστε τον Χριστό καί την Παναγία μας για τόν εαυτό σας αλλά καί τό παιδί σας, μετανοήστε καί ειλικρινά εξομολογηθείτε γιά τίς σκέψεις σας σ΄ έναν ευσεβή Πνευματικό, ώστε να φύγει το άγχος καί νά έλθει χαρά στήν ψυχή σας. Αλλά δώστε καί στό παιδί σας ελπίδα, καί μή το οδηγείτε έτσι σε "άγχος αποκατάστασης"  καί απελπισίας, καί ενδεχομένως αυτοκτονίας...