( Είχαμε δημοσιεύσει τό παρακάτω γράμμα όταν μάθαμε μιά παράλληλη καί πολύ "πρακτική" περίπτωση μέ "τήν ιστορία τού Χασάν" πού δημοσιεύουμε σήμερα στό τέλος )
"....Έχω διαβάσει μιά ιστορία πού αναφέρει γιά έναν άνθρωπο αλλόθρησκο πού όμως σώθηκε. Μά είναι δυνατόν τώρα, όλοι οι άλλοι να κολασθούν καί νά σωθούν μόνο οί Ορθόδοξοι;
Επιπλέον ξέρουμε πώς η Ορθοδοξία δεν είναι η μόνη οδός σωτηρίας, αλλά είναι η μόνη ασφαλής οδός, γιατί το Ευαγγέλιο λέει ότι: "Θα έρθουν ακόμα άνθρωποι από Ανατολή και Δύση, από Βορρά και Νότο και θα καθίσουν στο τραπέζι τής βασιλείας του Θεού, ενώ οι κληρονόμοι της βασιλείας θα πεταχτούν στο σκοτάδι, το πιο βαθύ και απόμακρο. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών".
Άρα λοιπόν φαίνεται ότι σώζονται καί αλλόθρησκοι... γιατί όχι καί ετερόδοξοι-αιρετικοί που ακολουθούσαν το Ευαγγέλιο, είχαν καλή διάθεση, καί απλά δεν ήξεραν ότι βρίσκονταν σε πλάνη...
Γιάννης Δ., Νέα Αγχίαλος
Ακόμη καί στά βάθη τής ζούγκλας μπορεί να στείλει βοήθεια ο Χριστός σάν πρόκειται νά σώσει έναν καλόγνωμο άνθρωπο...
Αγαπητέ φίλε, το φώς της Πεντηκοστής καί η δύναμη τού επελθόντος Αγίου Πνεύματος άς σάς επισκιάζει πάντοτε με την χάρη Του καί τόν φωτισμό Του...
Σχετικά μέ όσα παραπάνω μάς γράφετε υπάρχουν κάποιες παράμετροι πού νομίζουμε απαντούν στό ερώτημά σας.
1) Από την μία πλευρά λοιπόν διαβάζοντας στό Ευαγγέλιο τά όσα σχετικά έχουν γραφτεί γιά την νυκτερινή συνομιλία του Κυρίου με το μέλος τού Εβραϊκού Συνεδρίου βουλευτή καί μετέπειτα Άγιο, Νικόδημο τον μυροφόρο, βλέπουμε ότι κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στην Βασιλεία του Θεού εκτός μόνον εκείνου πού θα έχει αναγεννηθεί «έξ ύδατος και πνεύματος…», δηλαδή πού θα έχει πάρει βάπτισμα ( Ιωάν. Γ΄ 5 ).
Αυτή είναι καί η δογματική βάση τής κανονικής εισόδου κάθε πιστού στήν Ορθόδοξη Αποστολική Εκκλησία ανεξαρτήτως εάν τελικά λόγω τών αμαρτιών πού ενδεχομένως θα διαπράξει, θα μπορέσει να μπεί καί στόν Παράδεισο !
Αυτή η περίπτωση λοιπόν αφορά την είσοδο στην βασιλεία του Θεού πού γίνεται, σύμφωνα πάντα με τά λόγια του Χριστού, μόνο με το Ορθόδοξο βάπτισμα αναγέννησης κάθε πιστού!
2) Από την άλλη πλευρά τώρα, έρχεται ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη και μιλάει για το «ξύλο ( δένδρο ) της ζωής» πού θα βρίσκεται στο μέσον της επουρανίου Ιερουσαλήμ και τού οποίου τούς καρπούς θά τούς τρώνε οί πιστοί, ενώ τα φύλλα αυτού τού δένδρου προορίζονται για τους εθνικούς ( «προς θεραπείαν των εθνών» ) και για όσους δεν γνώρισαν μέν τον Χριστό αλλ΄ όμως βάδισαν σύμφωνα με την αγαθή καί δίκαιη συνείδησή τους…( Αποκάλυψη, ΚΒ΄2 )
Πρόκειται δηλαδή για αβάπτιστους πού δεν άκουσαν λόγο Θεού, αλλά όμως άκουσαν την φωνή της συνειδήσεώς τους και έτσι δεν έπεσαν σε θανάσιμες αμαρτίες ( μοιχείες, πορνείες, ασέλγειες, κλοπές, μαγείες, κλπ).
Τι θα γίνει λοιπόν μ΄ αυτούς;
Δεν κολάζονται βέβαια, σώζονται «διά της τεθλασμένης», βρίσκονται στην βασιλεία του Θεού αλλά όχι όπως οί βαπτισμένοι ( πιθανόν να μη βλέπουν και τον Κύριο αλλά μόνο το Φώς Του ), και επίσης «τρώνε φύλλα αντί των καρπών του δένδρου της ζωής» με ότι μεταφορικώς, ή και πρακτικώς συνεπάγεται….
Θα σωθούν λοιπόν και αυτοί ( σύμφωνα με την Αποκάλυψη ), αλλά δεν θα μπούνε στην βασιλεία του Θεού με τα «κέρδη» των βαπτισμένων Ορθοδόξων Χριστιανών πού γνώρισαν από τήν επίγεια ζωή τους τόν Κύριο, εκτέλεσαν τίς εντολές Του, καί υπήρξαν βαπτισμένοι στό Όνομά Του...
Νά γνωρίζετε όμως καί κάτι ακόμη:
Προγνωρίζοντας ο Κύριος ( καί όχι προορίζοντας... ), κάθε άνθρωπο πού βρίσκεται μακριά Του, είτε στήν αίρεση, είτε στήν πλάνη, είτε ακόμη καί μέσα σε κάποια άγνωστη φυλή έστω καί ανθρωποφάγων ( αλλά πού όμως αγωνίζεται για την δικαιοσύνη καί την αγνότητα σώματος καί ψυχής) , θά κάνει τά αδύνατα δυνατά μέχρι καί Ιεραποστόλους στά βάθη τής ζούγκλας θα τού στείλει, μέχρι καί ναυάγιο πλοίου θα δημιουργήσει για να τού στείλει ανθρώπους ναυαγούς καί Ορθοδόξους Χριστιανούς να τον διδάξουν καί να τόν σώσουν...
Όπως έγινε παλαιότερα με μιά κόρη φυλάρχου τής Δυτικής Αφρικής, πού όχι μόνο έγινε καί η ίδια Ορθόδοξη από κάποιους ναυαγούς, αλλά ήλθε καί στήν Αθήνα, έμαθε τήν γλώσσα, παρακολούθησε θρησκευτικό σεμινάριο καί έφυγε πάλι για την πατρίδα της με θερμή πίστη να διδάξει τούς συμπατριώτες της.
Τέτοια θαύματα λοιπόν κάνει ο Χριστός καί σήμερα, "τώ καιρώ ετούτω", καί όχι μόνο "τώ καιρώ εκείνω"...
-------------------------------
Η ιστορία τού Χασάν...
"...Όταν κάποτε επισκέφθηκα τις σπηλιές του Αγίου Όρους, κάποια φορά συνάντησα έναν ασκητή με τον οποίο κάθησα να συζητήσω και να ρωτήσω κάποια πράγματα… Τον ερώτησα λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα, αν σώζονται αυτοί που δεν είναι βαπτισμένοι… Κι εκείνος μου είπε:
«Θα σου πω, παιδί μου, τι συνέβη κάποτε, στην Μ. Ασία… Ζούσε, κάποτε, εκεί ένας Τούρκος ο οποίος αγαπούσε πολύ τους Χριστιανούς. Βοηθούσε πάρα πολύ την εκκλησία. Βοήθησε μάλιστα να γίνει κι ένα μοναστήρι…Όπου υπήρχε φτωχός, αυτός έτρεχε και βοηθούσε…
Αλλά, ενώ ήταν ο καλύτερος άνθρωπος -κι απ’ τους Χριστιανούς καλύτερος- δεν είχε βαπτιστεί· δεν είχε αποφασίσει να βαπτιστεί! Το άφηνε για αργότερα…
Κάποια φορά, όμως, πέθανε. Και πέθανε πριν να βαπτιστεί! Ο ηγούμενος του μοναστηριού πολύ στεναχωρέθηκε. Στεναχωρέθηκε, γιατί έφυγε ο άνθρωπος αυτός από τη ζωή, πριν προλάβει να βαπτιστεί… Αλλ’ όμως ήτανε τόσο καλός άνθρωπος ο Χασάν!!…
Έκανε λοιπόν προσευχή πολλή και κάποια μέρα έρχεται ένας άγγελος και του λέγει:
---Θέλεις να πάμε να δεις, που βρίσκεται ο Χασάν;
---Ναι, του είπε ο ηγούμενος…
Τον επήρε λοιπόν ο άγγελος κι ανέβηκαν, ανέβηκαν, ανέβηκαν… κι έφθασαν σ ’ έναν περίλαμπρο Ναό. Άστραφταν όλα εκεί μέσα! Ψαλμωδίες ακούγονταν από παντού… Ο ηγούμενος τα’ χασε.
Όταν μπήκε μέσα σ’ αυτόν τον περίλαμπρο Ναό, ξέχασε και τον Χασάν…, τα ξέχασε όλα! Δεν ήθελε να φύγει μέσα από κει!… Αλλά κάποια στιγμή ο άγγελος πήγε κοντά του και του είπε:
---Πάμε, λοιπόν, να φύγουμε…
Καθώς έφευγαν, τον ρωτάει ο άγγελος:
---Είδες τον Χασάν;
Τότε θυμήθηκε ο ηγούμενος και είπε:
---Όχι, δεν τον είδα!
---Δεν τον είδες;
---Όχι, δεν τον είδα!
---Πάμε, λοιπόν, πίσω για να τον δεις…
Μόλις επέστρεψαν, έξω από το Ναό, εκεί πάνω στις σκάλες του, απέναντι στο φως, υπήρχε ένα σκυλί τυφλό, το οποίο καθόταν σαν να λιαζότανε στο φως. Είπε τότε στον ηγούμενο ο άγγελος:
---Αυτή είναι η ψυχή του Χασάν. Δεν καταλαβαίνει που βρίσκεται, δεν βλέπει τίποτα, δεν ακούει τίποτα,… αλλά δεν είναι στο πυρ της Κολάσεως!…
Το ίδιο --μου είπε καταλήγοντας ο Γέροντας-- συμβαίνει και με τις ψυχές των αιρετικών.
Αν είναι καλοί άνθρωποι, ούτε στη γέενα της Κολάσεως πηγαίνουν, αλλά ούτε και στην τρυφή του Παραδείσου…».
Από κήρυγμα που απηύθυνε ο Καθηγούμενος του Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος προς το εκκλησίασμα που συμμετείχε στην ευχαριστιακή Σύναξη της Κυριακής 28 Μαΐου 2006 (Κυριακή του Τυφλού).
Πηγή:fdathanasiou