ΠΕΘΑΝΕ ΑΒΑΠΤΙΣΤΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ, ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΑΡΝΗΘΗΚΕ
ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ...
Δέν έχω πολλά - πολλά με την Εκκλησία, αλλά δεν είμαι καί αντίθετη... Έχω όμως ένα παράπονο, τό έγραψα καί κάπου αλλά απάντηση δεν πήρα ακόμη. Τό γράφω καί σ΄ εσάς μήπως καί μάθω κάτι περισσότερο... Έδώ καί ένα χρόνο λοιπόν έχασα το μωράκι μου. Ήταν 40 ημερών, άρρωστο βαριά από τίς πρώτες μέρες, αλλά οί γιατροί μού δίνανε καί ελπίδες...
Κατέληξε την 40η μέρα από δύσπνοια, καί δυστυχώς ούτε πού σκεφθήκαμε να το βαπτίσουμε ίσως με αεροβάπτισμα όπως συνήθως γίνεται σ΄ αυτές τίς περιπτώσεις...
Καλέσαμε ιερέα να το διαβάσει καί μάς είπε ότι επειδή πέθανε αβάπτιστο δεν ανήκει στόν χώρο τής Εκκλησίας, καί ώς εκ τούτου δεν μπορεί να τού κάνει κανονική κηδεία. Μπορούσε όμως νά έλθει, όπως καί ήλθε, γιά να πεί κάποιες ευχές καί για ηθική συμπαράσταση.
Συνέβη όμως τώρα καί κάτι άλλο πού μάς έχει τρομοκρατήσει... Βλέπουμε τακτικά το μωράκι στόν ύπνο μας νά μάς κοιτάζει θλιμμένο, σάν κάτι να περιμένει από εμάς... Τί όμως;
Αθηνά, Λευκωσία - Κύπρος
Αυτό τό μωράκι πού τώρα κοιμάται πάλι θα ξυπνήσει. Εκείνα όμως πού έφυγαν μικρά απ΄ αυτή τήν ζωή, θα ξυπνήσουν στήν βασιλεία τού Θεού μιά καί γιά πάντα...
Αγαπητή Αθηνά, καλημέρα σας.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν λέει τίποτα δικό της, αλλά λέει και επαναλαμβάνει εκατοντάδες χρόνια τώρα, όσα ο ίδιος ιδρυτής της, ο Θεάνθρωπος Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός μας άφησε ως εντολές αιώνιες…
Όμως, η Εκκλησία βασίζεται στα λόγια και τις εντολές του ίδιου του Χριστού και φυσικά δεν μπορεί από μόνη της να «κάνει του κεφαλιού της…»
Όσες φορές λοιπόν βλέπουμε να γίνονται καινοτομίες και τροποποιήσεις γίνονται από τους ανθρώπους για να φανούνε ευχάριστοι σε κάποιους άλλους ανθρώπους, πράγμα όμως πολύ επικίνδυνο και για τους ζωντανούς αλλά και για τους πεθαμένους, μια και η Εκκλησία δεν είναι κανενός ανθρώπου μαγαζάκι «να πουλάει με εκπτώσεις» κάτι πού ανήκει στον Θεό, με δοσμένες μάλιστα σαφέστατες εντολές και απαγορεύσεις…
Κάθε απαγόρευση του Θεού έχει ένα βαθύτερο περιεχόμενο πού είναι για το συμφέρον του ανθρώπου και την σωτηρία της ψυχής του, αλλά συνήθως εμείς οί άνθρωποι στεκόμαστε μόνο σε ότι εξωτερικά εμείς βλέπουμε και καταλαβαίνουμε...
Για να δείτε όμως καλύτερα πώς έχουν τα πράγματα πάνω στο θέμα αυτό, παρακαλούμε διαβάστε στο Γ΄ κεφάλαιο τού κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, την συνομιλία του Χριστού με τον νυκτερινό μαθητή και βουλευτή της Συναγωγής Νικόδημο, όταν πήγε κρυφά το βράδυ για τον φόβο των Ιουδαίων για να ρωτήσει τον Χριστό πώς μπορεί να σωθεί ένας άνθρωπος…
Συνοπτικά τα λόγια του Χριστού είναι τα παρακάτω:
«Εάν μη τις γεννηθεί εξ΄ ύδατος καί πνεύματος ( εάν δηλαδή δεν βαπτιστεί ) ού δύναται εισελθείν είς την βασιλείαν τού Θεού...» ( κατά Ιωάν. Γ΄5 ),
«Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται…» ( Μάρκον ΙΣΤ΄16 )
Όμως, το τι θα γίνει με τα αβάπτιστα νήπια ουδείς μετά βεβαιότητας μπορεί σήμερα να γνωρίζει…
Αλλά επειδή κατά πρώτον λόγο η ευσπλαχνία του Θεού είναι μεγάλη, αλλά και κατά δεύτερο λόγο όταν ο Θεός βλέπει και την χριστιανική ζωή των γονέων, τήν μετάνοιά τους, τον εκκλησιασμό τους, αλλά και τήν τακτική συμμετοχή τους στα ιερά μυστήρια ( εξομολόγηση, αγία κοινωνία, κλπ ), και κυρίως τις ελεημοσύνες τους προς τους φτωχούς και τα ορφανά, έ, τότε, όλα αυτά βοηθάνε τις ψυχές, είτε μεγάλων, είτε μικρών…
Όμως, είναι αλήθεια ότι σ΄ αυτές τίς περιπτώσεις ο ιερέας βρίσκετε σε πολύ δύσκολη θέση...
Γιατί σύμφωνα με τους αρχαίους κανόνες της Ορθοδόξου Αποστολικής Εκκλησίας μας, ( κανόνες πού θεσπίστηκαν μάλιστα με ομόφωνες αποφάσεις εκατοντάδων Πατέρων πού συμμετείχαν σ΄ αυτές και μάλιστα θαυματουργών Αγίων, όπως Αγίου Νικολάου, Αγίου Σπυρίδωνος, Αγίου Αθανασίου, κλπ στους οποίους έχουμε ναούς μέχρι τα έσχατα της γής…) δεν είναι δυνατόν να διαβαστούν ευχές κηδείας σε πρόσωπα πού δεν είναι ενταγμένα στην Εκκλησία μας.
Είναι δηλαδή σαν κάποιος να μη είναι γραμμένος σ΄ ένα σωματείο, και να απαιτεί δικαιώματα από αυτό το σωματείο ! ( υποθετικός βέβαια παραλληλισμός, γιατί άλλο Εκκλησία του αληθινού Θεού, και άλλο ένα ανθρώπινο σωματείο).
Συνεπώς, ο ιερέας σωστά έκανε καί δεν ανέλαβε τέτοια ευθύνη γιά κανονική κηδεία, μιά καί εκ των πραγμάτων άλλωστε δεν μπορούσε να κάνει καί τίποτα άλλο, και θα σάς κορόϊδευε μάλιστα αν το έκανε…
Το ερώτημα όμως είναι:
Μέσα στις 40 αυτές μέρες πού ο καλός Θεός επέτρεψε να ζήσει αυτό το μωράκι, και πού ασφαλώς τα πράγματα έδειχναν ότι δεν πήγαινε καλά στην υγεία του, δέν θα έπρεπε να φέρετε τουλάχιστον ένα ιερέα να τού κάνει ένα αεροβάπτισμα ασφαλίζοντας έτσι τήν ψυχή του; Καί μετά, εάν ζούσε να γινόταν καί τό κανονικό βάπτισμα μέ τό ίδιο όνομα.
Χώρια πού μέ τήν ένταξή του στά βαπτισμένα θα μπορούσατε να το δείτε θαυματουργικά νά γίνετε καί καλά, όπως αρκετές φορές έχει συμβεί...
Ακόμη, δεν μπορούσε κάποιος να το σηκώσει στον αέρα και να πεί 3 φορές,
«βαπτίζεται ο δούλος του Θεού…( τάδε) είς το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος;», ασφαλίζοντας έτσι το παιδί;
Συνοψίζοντας λοιπόν τα πράγματα καταλήγουμε σε 2 καταστάσεις.
1) της αρχαίας Εκκλησιαστικής Παράδοσης ( βλέπετε σχετικά και τα «Ταφικά Έθιμα στο Βυζάντιο», καθώς και τις αρνήσεις ιερέων πού στηρίζονται στα παραδεδομένα), και,
2) σε κάποια πιο ανεκτική στάση για «συμπαράσταση του ιερέως», καθώς και για κάποιες ευχές ( όχι κηδείας) και εφ΄ όσον οί γονείς ήσαν με θρησκευτικό γάμο και όχι πολιτικό ( ; ), ( πράγμα πού τους καθιστά εκτός Εκκλησίας και συνεπώς ακατάλληλους για την Χριστιανική νουθεσία του παιδιού…).
Δυστυχώς, ο καινούργιος τρόπος ζωής των σύγχρονων χριστιανών, οί αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, οί πολιτικοί γάμοι, τα εξώγαμα ημεδαπών και αλλοδαπών, ο φόβος καί τρόμος πού σπέρνουν τά ΜΜΕ, οί πιέσεις ανθρώπων πού δεν γνωρίζουν την πίστη τους, κλπ-κλπ έχουν δημιουργήσει τέτοιο ανακάτωμα σε όλους μας και στους ιερείς περισσότερο, πού πολλές φορές χρειάζεται πολύ προσευχή και φωτισμός Θεού για να ιδείς τι πρέπει να κάνεις…
Ευχαριστούμε για την επικοινωνία, πάντοτε στην διάθεσή σας, και σας παρακαλούμε να μας θυμόσαστε και στις προσευχές σας…
Φιλικά
===================
Υ.Γ.
Σχετικά μπορείτε ακόμη να δείτε:
http://www.ims.forth.gr/joint_projects/e-mem/burial_customs-gr.htm#byzantine ( Ταφικά έθιμα από τήν Βυζαντινή εποχή ώς τά νεώτερα χρόνια )
Καί από μία είδηση:
ΙΕΡΕΑΣ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΚΗΔΕΨΕΙ ΑΒΑΠΤΙΣΤΟ ΒΡΕΦΟΣ...
Ο ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ θάνατος ενός παιδιού, μόλις έξι μηνών, στο Κιάτο Κορινθίας έφερε στην επιφάνεια ένα ζήτημα που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν απασχολεί τους γονείς:
Τι γίνεται με την ταφή των αβάπτιστων βρεφών; Στην περίπτωση του μικρού αγοριού, οι γονείς ανέθεσαν σε ένα γραφείο τελετών να ειδοποιήσει τον ιερέα της περιοχής για να ταφεί το παιδί στον οικογενειακό τάφο.
Ο ιερέας του ναού Μεταμόρφωσης Σωτήρος κ. Απόστολος Δαλιάνης ή Παπατόλης δεν θέλησε να παραστεί στην κηδεία, επειδή το παιδί ήταν αβάπτιστο…
«Από τη στιγμή που δεν είχε γίνει αεροβάπτισμα δεν μπορούσα να διαβάσω το παιδί», λέει ο Παπατόλης. Μόνο που το άτυχο αγοράκι πέθανε ξαφνικά στον ύπνο του, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπήρχε η χρονική δυνατότητα να πραγματοποιηθεί αεροβάπτισμα.
Ετσι, η κηδεία έγινε με την παρουσία φίλων και συγγενών, χωρίς ιερέα, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά στην επαρχιακή πόλη. «Είπα να βάλουν το παιδί σε ένα κουτί και να το θάψουν εκεί, στον τάφο του παππού του», σχολιάζει εκ των υστέρων ο Παπατόλης.
«Ο ιερέας έσφαλε που δεν παρουσιάστηκε στην ταφή του παιδιού. Στα "σαράντα" τουλάχιστον θα πρέπει να πάει», σχολιάζει ο πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης Κορίνθου πατήρ Νεκτάριος Μαρμαρινός.
Ουσιαστικά, στην ταφή ενός αβάπτιστου παιδιού δεν γίνεται η καθιερωμένη τελετή, αλλά «ο ιερέας παρίσταται προκειμένου να συμπαρασταθεί στους γονείς. Αλλωστε, το παιδί ανήκει σε χριστιανική οικογένεια και θεωρείται κατηχούμενο», όπως τονίζει ο πατήρ Νεκτάριος.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου της Εκκλησίας κ. Ι. Χατζηφώτη, «υπάρχει ευχή σε παλιά ευχολόγια που διαβάζεται στην κηδεία του αβάπτιστου παιδιού, όταν όμως οι γονείς είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι».
Ο Παπατόλης ισχυρίζεται, όμως, ότι οι γονείς του άτυχου βρέφους θα έπρεπε να καταφύγουν «για ηθική συμπαράσταση» στον παπά της ενορίας όπου κατοικούν ( προφανώς ανήκε σε άλλη Ενορία).
Βημα 9.2.07