Έφυγαν ξαφνικά απ΄ αυτή τήν ζωή καί δέν τό περίμεναν! Η ψυχή τους τώρα όμως, πού βρίσκεται ;
Δεν είμαι και πολύ θρήσκος αλλά κάποια πράγματα πού έχω διαβάσει από παλιά στα Ευαγγέλια, τα θυμάμαι. Μιλάω για τά λόγια του Χριστού και τις εντολές πού μας άφησε να εκτελούμε, αν θέλουμε να σώσουμε την ψυχή μας. Τά τελευταία όμως χρόνια παρατηρώ μια νόθευση αυτών των διαταγών του Θεού από εμάς τους ανθρώπους. Και μάλιστα η νόθευση αυτή γίνεται όχι μόνο από παπάδες μικρούς και μεγάλους, αλλά και από μητροπολίτες ! Σεβασμιότατους όπως τους λέμε εμείς οι παρακατιανοί του λαού. Λοιπόν ακούστε να δείτε τι κάνουνε και πέστε μου μήπως κι΄ εγώ στραβώθηκα και κάνω λάθος.
Έχω τύχει σε αρκετές κηδείες νέων παιδιών πού είτε αυτοκτόνησαν, είτε σκοτώθηκαν συνήθως χαράματα φεύγοντας από κάποιο κέντρο διασκέδασης μαζί με τις γκόμενές τους. Τά ήπιαν, γλέντησαν, πασπατεύτηκαν, και μετά πήραν τον δρόμο για τα σπίτια τους, ή «κάπου αλλού…» για να κάνουν και τα υπόλοιπα… Ασφαλώς στα κέντρα αυτά και στα σκυλάδικα δεν είναι και ο Παράδεισος, μη κοροϊδευόμαστε δηλαδή.
Μετά από κάποια τέτοια και παρόμοια συμβάντα έρχονται στις κηδείες τους κάποιοι Μητροπολίτες και ιεροκήρυκες, άς μη πώ και ονόματα, πού για να φανούν καλοί στον κόσμο και ειδικά στην νεολαία λένε «τα παιδιά πού φύγανε, ότι είναι τώρα …άγγελοι στον Παράδεισο!». Μά καλά πώς τολμάνε και τα λένε αυτά ;
Εγώ νομίζω πώς κοροϊδεύουν έτσι τον κόσμο;
Εδώ τρομάζουν άγιοι άνθρωποι με νηστείες, προσευχές, και χωρίς σαρκικές αμαρτίες να πάνε κοντά στον Χριστό πού καταδικάζει ακόμη και ένα πονηρό βλέμμα, και αυτά τα παιδιά μπήκανε έτσι στον Παράδεισο επειδή τόπε ο Μητροπολίτης; Τι να πώ άλλο, πέστε μου κι΄ εσείς, έχω μήπως άδικο;
Αρτέμης Κ., Θεσσαλονίκη
Αγαπητέ αδελφέ, καταλαβαίνουμε τους ενδοιασμούς σας αλλά δυστυχώς κάποια θέματα πού παλαιότερα ήταν και υψίστης σημασίας σήμερα έχουν πάρει την άγουσα της υποβάθμισης… Άσε πού αν πείς κάτι γι΄ αυτά τα λάθη κινδυνεύεις να χαρακτηρισθείς γραφικός, ακραίος, σχισματικός, εγωϊστής και υπερήφανος πού δεν δικαιούσαι να μιλάς αν δεν έχεις πτυχίο θεολογίας !
Οί θάνατοι από αυτοκτονία είναι τις περισσότερες φορές «θάνατοι διαγραφής» από την βασιλεία του Θεού, με ελάχιστες εξαιρέσεις… Οί θάνατοι πάλι, μετά από διασκέδαση, μπουζούκια, τραγούδια, αγκαλιές, φιλιά, και τά υπόλοιπα, δεν έχουν καμία σχέση βέβαια με έναν ήσυχο αποχωρισμό απ΄ αυτή την ζωή όπως διαβάζουμε στους Άγιους ασκητές και σύμφωνα και με την γνωστή ευχή της Εκκλησίας «για Χριστιανικά τέλη ζωής ανώδυνα, ειρηνικά, και ανεπαίσχυντα…».
Είναι θα λέγαμε θάνατοι «επίφοβοι» με άγνωστη μεταθανάτια κατάληξη της ψυχής τού νεκρού !
Σχετικά τώρα με τους «ιεροκήρυκες του Παραδείσου» μή ξεχνάμε ότι καί οί ζωντανοί θέλουν παρηγοριά γιατί ένας θάνατος είναι πάντα βαρύς καί τίς πρώτες μέρες τού αποχωρισμού αξεπέραστος...
Οφείλουν λοιπόν καί οί Μητροπολίτες να παρηγορήσουν χωρίς βέβαια να δείχνουν καί λάθος δρόμο...
Δίκαια λοιπόν κάποιος άλλος αδελφός με αφορμή παρόμοιο περιστατικό μάς έγραφε:
«Δηλαδή δεν χρειάζονται τώρα οι εντολές του Χριστού πού καταδικάζει μέχρι και σκέψεις για πορνείες, μέθες, αμαρτίες, και άλλα παρόμοια ; Δηλαδή αυτά πού ξέραμε πάνε, σβηστήκανε; Και αντί να μιλήσει ( ο τάδε Ιεροκήρυκας, μας έλεγε και το όνομα… ) και να πεί , ( με τρόπο βέβαια και με διάκριση, γιατί και οί συγγενείς του νεκρού έχουν τον πόνο τους…), να προσέχουν οι νέοι στην καθημερινή ζωή τους, αυτός τους αμολάει όλους για τον Παράδεισο και «εμπάτε μέσα όπως είσαστε».
Κι΄ αντί δηλαδή εδώ πού ήταν μαζωμένη όλη η νεολαία να την ταρακουνήσει λίγο μπάς και ξυπνήσουν για να προσέχουν στην ζωή μας γιατί μπορεί ξαφνικά να φύγουμε και να βρεθούμε μετά αναπολόγητοι, έ , δυστυχώς τίποτα από όλα αυτά.
Αλλά εγώ πιστεύω, ( συνεχίζει ο φίλος ), πέρα από όλα αυτά, ότι αυτοί οί ξαφνικοί θάνατοι νέων ανθρώπων και μάλιστα γνωστών στην κοινωνία παραχωρούνται από τον Θεό για να ξυπνήσουνε και οί άλλοι, αγόρια και κορίτσια, και να καταλάβουν ότι μπορεί να φύγουν για την άλλη ζωή ξαφνικά, δεν είναι υποχρεωτικό να γεράσουν, και ότι πρέπει να είναι πνευματικά έτοιμοι γιατί μετά θα χάσουν τα πάντα…».
Αυτά μας έγραφε φίλος αναγνώστης σε ένα μέϊλ πού νομίζουμε ότι τα λέει όλα…
Ευχαριστούμε για την επικοινωνία.