Σας βρήκα τυχαία σήμερα και είδα ότι πολύς κόσμος γράφει για δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Είμαι συνειδητό μέλος της εκκλησίας από την εφηβεία μου με πνευματικό και προσπαθώντας στον πνευματικό αγώνα. Το δικό μου πρόβλημα που με έχει γονατίσει τελευταία είναι ότι σήμερα στα 29 μου είμαι ερωτευμένη με έναν άνθρωπο ο οποίος φαίνεται να έχει τα ίδια αισθήματα προς εμένα, αλλά δε φαίνεται να είναι ιδιαίτερα πιστός.
Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω τόση χημεία με κάποιον και βλέπω ότι με αφήνει να δω μία ευαίσθητη πλευρά τού χαρακτήρα του, η οποία είναι αόρατη σε άλλους. Ωστόσο, όλοι αυτοί που χωρίζουν μετά από χρόνια, είχαν κι΄ αυτοί κάποτε την ίδια φοβερή χημεία και ένιωθαν ότι αλληλοσυμπληρώνονται. Παρ΄ όλη όμως την «καλή αρχή» στο τέλος χώρισαν…
Ο πνευματικός μου πιστεύει ότι το βασικό είναι ο σύντροφός μας να μην αποδοκιμάζει τη σχέση μας με το Θεό, όχι απαραίτητα να είναι ο ίδιος πιστός. Εξ΄ άλλου πολλοί της εκκλησίας είναι μεγάλοι υποκριτές και αμαρτωλοί. Ωστόσο, δειλιάζω φρικτά να ξεκινήσω κάτι με αυτόν τον άνθρωπο, ώστε να τον γνωρίσω καλύτερα, γιατί είμαι ήδη τρελά ερωτευμένη μαζί του και δε θα μπορέσω να δω καθαρά αν όντως ταιριάζουμε. Επίσης δε θα μπορέσω να εγκρατευθώ αφού εκείνος εκ των πραγμάτων δεν θα θέλει, και σκέφτομαι και τα άπειρα προβλήματα που θα ανακύψουν όταν περάσει ο έρωτας.
Εκεί λοιπόν που λέω «εντάξει , Χριστέ μου, έχω πάρει την απόφασή μου, Εσένα θέλω και το δικό σου τρόπο ζωής και τις δικές σου εντολές να τηρώ», μετά συνειδητοποιώ ότι αυτόν τον άνθρωπο απλά δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου, ότι υποφέρω...
Νιώθω πραγματικά ότι δεν αντέχω, αλλά δεν μπορώ να κάνω ούτε εμπρός, ούτε πίσω. Έχω ταυτόχρονα δύο θελήματα εξίσου ισχυρά και αντικρουόμενα το ένα με το άλλο.
Όλα όσα πίστευα τόσα χρόνια που είμαι στην πνευματική ζωή περί της επιλογής συντρόφου, περί του ότι ο έρωτας περνάει και μετά θα πρέπει να μείνει το κοινό νόημα ζωής, δηλαδή ο Χριστός, περί της εγκράτειας πριν το γάμο, περί της αμαρτωλής αντισύλληψης, κλπ. τα βλέπω όλα να γκρεμίζονται ένα ένα μπρός από τα μάτια μου… Και απορώ, είναι απλά πειρασμός που πρέπει να αντιπαρέλθω, ή όντως αυτός είναι ο άνθρωπος μου και αναγκαστικά θα αθετήσω κάποιες εντολές του Θεού;
Επίσης, τρομοκρατήθηκα λίγο και με αυτά που διάβασα στη σελίδα σας για ζευγάρια που έχουν προβλήματα παρά φύσει σχέσεων στο γάμο τους. Αν όμως ένας άνθρωπος δεν σέβεται και δε θέλει να ακολουθήσει τις εντολές του Θεού, ( και συμπεριφέρεται σε πράξεις πού ούτε τα ζώα δεν κάνουνε ) ασφαλώς τότε δεν θα σεβαστεί ούτε τη σύζυγό του, ούτε το ίδιο του σώμα.Έχει αρχίσει να βάλλεται και η υγεία μου από αυτό…
Γιάννα Ζήτα, Θεσσαλονίκη
Αγαπητή αδελφή εν Χριστώ, καλησπέρα σας.
Διαβάσαμε με πολύ προσοχή το μήνυμά σας και είδαμε τις σωστά τακτοποιημένες σκέψεις σας πάνω σε ένα θέμα πού ενέσκηψε ορμητικά μέσα σας και πού τώρα προσπαθεί να ανατρέψει και τα μέχρι τώρα πιστεύω σας…
Μας γράφετε: « Ωστόσο, δειλιάζω φρικτά να ξεκινήσω κάτι με αυτόν τον άνθρωπο, ώστε να τον γνωρίσω καλύτερα, γιατί είμαι ήδη τρελά ερωτευμένη μαζί του και δε θα μπορέσω να δω καθαρά αν όντως ταιριάζουμε. Επίσης δε θα μπορέσω να εγκρατευθώ αφού εκείνος εκ των πραγμάτων δε θα θέλει, και σκέφτομαι και τα άπειρα προβλήματα που θα ανακύψουν όταν περάσει ο έρωτας…»
Εδώ λοιπόν, αν νοιώθετε «δυνατή», και ότι η γνωριμία σας αυτή μπορεί να παραμείνει μόνο σε μία πνευματική σχέση χωρίς τα «πολλά – πολλά…» πού μετά φέρνουν και τά «υπόλοιπα…», θα λέγαμε αυτό πού σας είπε και ο πνευματικός σας.
Ως εκεί όμως, και μη παρέκει !
Όχι «υποχωρήσεις», όχι θανάσιμες αμαρτίες πορνείας, αλλά πάντα με γνώμονα να δείτε αν ταιριάζουν οί ψυχές σας αλλά και πάντα με στόχο τον γάμο !
Και μάλιστα θρησκευτικό γάμο !
Γιατί κάποιοι δεν θέλουν καθόλου γάμο αλλά «σχέση» για να περνάει ο εαυτούλης τους καλά, άλλοι θέλουν μόνο πολιτικό γάμο, άλλοι είναι άθεοι, κάποιοι άλλοι έχουν ιδέες Προτεσταντικές, άλλοι είναι Πεντηκοστιανοί, άλλοι είναι Ανατολικών θρησκειών ( Βουδιστές, Ινδοϊστές), κάποιοι άλλοι είναι και κρυφο-Ιεχωβάδες…κλπ-κλπ.
Έχει καταντήσει η Ελλάδα σήμερα ένας τόπος κατοικούμενος από απροσδιόριστα πρόσωπα διαφόρων ειδών, προτιμήσεων, και ποιοτήτων…
Προσέξτε το θρήσκευμα, αν φοράει σταυρό , αν πηγαίνει Εκκλησία έστω και αραιά, αν έχει τουλάχιστον κάποια σχέση με τον Θεό, αν οι γονείς του είναι Ορθόδοξοι, αν είναι αισχρολόγος και βλάσφημος, για να μη έχετε μετά προβλήματα μέσα στο σπίτι!
Δοκιμάστε τον κάνοντάς του μία «τεχνητή ρήξη» να δείτε αν αγριεύει και νευριάζει εγωϊστικά, προσέξτε την συμπεριφορά του στην καφετέρια, στις συναλλαγές του…
Μη κοιτάζετε το καρύδι μόνο στο τσόφλι απ΄ έξω, αν είναι σαγηνευτικό και ωραίο.
Να κοιτάζετε τι ψύχα ( και τι ψυχή ) έχει !.
Και τα λέμε όλα αυτά γιατί ακούμε διάφορα, απίστευτα πράγματα να συμβαίνουν στον Ελληνικό χώρο σήμερα πού μετά καταλήγουν σε οικογενειακές βαρβαρότητες, σε χωρισμούς, και κάποτε - κάποτε και σε σκοτωμούς, μη γένοιτο βέβαια…
Γνωριμία να γίνει μόνο σε επίπεδο ανταλλαγής σκέψεων, ανταλλαγής ιδεών, προτιμήσεων, ενδιαφερόντων, δηλαδή «γνωριμία ψυχών» πού είναι και το Χριστιανικά σωστό και ακίνδυνο.
Και πού δυστυχώς σήμερα το έχουνε διαστρέψει και το έχουνε κάνει, δυστυχώς και Χριστιανές – Χριστιανοί ( ; ) «γνωριμία σωμάτων…» με ότι αυτό συνεπάγεται ( και κυρίως άσχημο για την κοπέλα γιατί αυτή πληρώνει στο τέλος τα σπασμένα…).
Συνήθης μάλιστα κατάληξη αν προχωρήσουν λίγο τα πράγματα στο «όπως κάνουν όλες…», είναι το να βάφουνε κάποιες φορές οί κοπέλες και τα χεράκια τους στο αίμα του παιδιού τους με καμία έκτρωση…
Κι΄ αυτό, γιατί καμία κοπέλα «εκείνες τις στιγμές» του πειρασμού και της κατάρρευσης της εγκράτειας δεν μπορεί να ελέγξει τι μέτρα «προφύλαξης» θα πάρει ο σύντροφός της, και αν θα τά πάρει…
Και όλη αυτή την «κακή συνέχεια» της αισθηματικής ιστορίας την πληρώνει συνήθως η γυναίκα, μια και ο άνδρας «δεν χάνει και τίποτα…». Με ένα «γειά σου…», ή μ΄ ένα κλειστό τηλέφωνο, χάνεται, και πάει να βρεί μια άλλη καινούργια κι΄ άς έχει φάει τά καλύτερα χρόνια της ζωής, της κοπέλας πού άφησε…
Γράφετε ότι είστε πιστή Χριστιανή, αλλά δεν γνωρίζουμε την βαθύτερη, συνειδητή σχέση σας με τον Χριστό.
Αν δηλαδή κοινωνάτε τακτικά, ( κατόπιν βεβαίως αδείας του πνευματικού σας ) μια και η Αγία Κοινωνία είναι το αντίδοτο του θανάτου της ψυχής και του σώματος, πού η τακτική μας συμμετοχή σ΄ αυτήν εμποδίζει κάθε πειρασμό πού προσπαθεί να περάσει μέσα μας και να μας κυριεύσει…
Και στην δική σας περίπτωση αυτός ο πειρασμός είναι φαίνεται έντονος και πάει τώρα να σας κατακυριεύσει !
Και επειδή κάθε «πειρασμός» δεν προέρχεται μόνο από την δική μας ψυχική και σωματική επιθυμία αλλά υποκινείται με σκέψεις από τόν γνωστό και συγκεκριμένο «πειρασμό» πού είναι ο διάβολος, ο οποίος μάλιστα μας παρακολουθεί άγρυπνα και καθημερινά προσπαθώντας να μας ρίξει σε αμαρτία, γι΄ αυτό ακριβώς και ο Απόστολος Παύλος μας προειδοποιεί γράφοντας σχετικά:
«…ντυθείτε με την πανοπλία του Θεού ( Αγία Κοινωνία ), για να μπορέσετε να σταθείτε ενάντια στις μεθοδείες (τεχνάσματα) του διαβόλου. ...
Ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, ( προς όντα δηλαδή πού έχουν σάρκα ), αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους τούτου προς τα πνευματικά της πονηρίας...
( επιστολή προς Εφεσίους ΣΤ΄ 11-13 )
Αγαπητή φίλη, να κάνετε θερμή προσευχή στην Παναγία μας πού εορτάζουμε αύριο και τον Ευαγγελισμό της, να σας φωτίσει και να σας αποκαλύψει την αλήθεια σχετικά με τον άνθρωπο αυτό. Κάνετε τακτική και θερμή προσευχή και σίγουρα θά πάρετε και απάντηση !
Ο Χριστός και η Παναγιά μαζί σας